ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Recycle bin ตอนที่หนึ่ง
[ผู้แสดง - เลน]
(มาแล้วๆ)
ในโลกของคอมพิวเตอร์ มีมุมเล็กๆมุมหนึ่งที่ใครๆก็เรียกว่า รีไซเคิลบิท(สะกดผิดเปล่าครับ - ไรท์เตอร์)
ไฟล์หรือโปรแกรมใดที่ไปอยู่ในนั้นแทบทุกราย มิอาจกลับออกมาได้
ไม่เว้นแม้แต่เขา
.............................................................................................................................
เลนลืมตาในสถานที่ๆเขาค่อยๆคุ้นเคย
รีไซเคิท บิท ถังขยะและสุสานของไฟล์ข้อมูล
ที่ๆซึ่งสีสันค่อยๆจางหายๆไป
เขาพยายามตะโกนเรียก"เธอคนนั้น"โดยหวังที่จะให้เธอได้ยิน
แต่ก็ไร้ผลใดๆ... เหมือนหลายวันก่อน
เธอจะรู้ตัวบ้างไหมว่าเขาหายตัวไป
"ใครก็ได้ ช่วยพาผมออกไปจากที่ๆแห่งนี้ที" เลนตะโกนออกไป
"มัน สายไปแล้วล่ะ เลนเอย" รีไซเคิทบิทบอก "ทุกอย่างที่อยู่ที่นี้ จะต้องหายไป"
...........................................................................................................................
ตาของเด็กชายผมเหลืองเริ่มจะมองไม่เห็น หูของเขาเองก็เริ่มไม่ได้ยินเสียง รวมถึงกายที่เริ่มไม่รู้สึกอะำไร
เหมือนว่าเลนกำลังจะจางหายไป
และแล้ว เสียงต่างๆก็ได้หมดลง
"ที่นี้ ไม่มีอะไรเลย" เลนพูดกับตัวเอง
และเริ่มจมอยู่ในความสิ้นหวัง
และ
เขาก็เห็นหิมะตกลงมาทีละนิดๆ
มันไม่ใช่หิมะหรอก เลนคิด
... มันเป็นขยะต่างหากล่ะ
กองหิมะขยะเริ่มกองสูงขึ้นเรื่อยๆ
ทับถมขึ้นเรื่อยๆ ฝังตัวเขาลงไป
"หากผมเองก็เป็นขยะเช่นเดียวกัน" เลนพูดเสียงเศร้ากับรีไซเคิทบิท "มันก็คงไม่น่าเศร้าใจเท่าไรหรอกน่ะ"
แล้วแฝดชายผู้น้องผมเหลืองก็กอดเข่าตัวเอง
"โทษทีน่ะเลน ฉันช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ" ถังขยะตอบเสียงเศร้าๆเช่นกัน
"แล้วเธอคนนั้น จะยังจำผมได้อยู่หรือเปล่า หรือผมจะกลายเป็แค่โค้ดตัวหนึ่งไปน่ะ"
"ฉันว่า เธอต้องจำนายได้แน่ เลน"
"เอาล่ะ ได้เวลาลืมผมแล้วล่ะ" เลนสิ้นหวังแล้ว
และแล้วเลนก็จมลงสู่ความมืดมิด
ผมไม่กลัวหรอก เลนนึก ผมยังสบายดี
เสียงอึกทึก เงียบลงอีกครา
"ราตรีสวัสดิ์ครับ รีไซเคิทบิท"
และแล้วเลนก็ไม่เห็น ไม่ได้ยินและไม่รู้สึกอะไรในที่สุด
เขากำลังจะหายไป
ดูสิ ที่นี้ ไม่มีอะไรเลย
ราตรีสวัสดิ์
และลาก่อน
เลนคุง
..............................................................................................................
แต่เรื่อง "Recycle bin" ยังไม่จบ
เลนจะเป็นเช่นไรต่อไป
เขาจะหายไปไหม
โปรดติดตามตอนต่อไป !
(มาแล้วๆ)
ในโลกของคอมพิวเตอร์ มีมุมเล็กๆมุมหนึ่งที่ใครๆก็เรียกว่า รีไซเคิลบิท(สะกดผิดเปล่าครับ - ไรท์เตอร์)
ไฟล์หรือโปรแกรมใดที่ไปอยู่ในนั้นแทบทุกราย มิอาจกลับออกมาได้
ไม่เว้นแม้แต่เขา
.............................................................................................................................
เลนลืมตาในสถานที่ๆเขาค่อยๆคุ้นเคย
รีไซเคิท บิท ถังขยะและสุสานของไฟล์ข้อมูล
ที่ๆซึ่งสีสันค่อยๆจางหายๆไป
เขาพยายามตะโกนเรียก"เธอคนนั้น"โดยหวังที่จะให้เธอได้ยิน
แต่ก็ไร้ผลใดๆ... เหมือนหลายวันก่อน
เธอจะรู้ตัวบ้างไหมว่าเขาหายตัวไป
"ใครก็ได้ ช่วยพาผมออกไปจากที่ๆแห่งนี้ที" เลนตะโกนออกไป
"มัน สายไปแล้วล่ะ เลนเอย" รีไซเคิทบิทบอก "ทุกอย่างที่อยู่ที่นี้ จะต้องหายไป"
...........................................................................................................................
ตาของเด็กชายผมเหลืองเริ่มจะมองไม่เห็น หูของเขาเองก็เริ่มไม่ได้ยินเสียง รวมถึงกายที่เริ่มไม่รู้สึกอะำไร
เหมือนว่าเลนกำลังจะจางหายไป
และแล้ว เสียงต่างๆก็ได้หมดลง
"ที่นี้ ไม่มีอะไรเลย" เลนพูดกับตัวเอง
และเริ่มจมอยู่ในความสิ้นหวัง
และ
เขาก็เห็นหิมะตกลงมาทีละนิดๆ
มันไม่ใช่หิมะหรอก เลนคิด
... มันเป็นขยะต่างหากล่ะ
กองหิมะขยะเริ่มกองสูงขึ้นเรื่อยๆ
ทับถมขึ้นเรื่อยๆ ฝังตัวเขาลงไป
"หากผมเองก็เป็นขยะเช่นเดียวกัน" เลนพูดเสียงเศร้ากับรีไซเคิทบิท "มันก็คงไม่น่าเศร้าใจเท่าไรหรอกน่ะ"
แล้วแฝดชายผู้น้องผมเหลืองก็กอดเข่าตัวเอง
"โทษทีน่ะเลน ฉันช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ" ถังขยะตอบเสียงเศร้าๆเช่นกัน
"แล้วเธอคนนั้น จะยังจำผมได้อยู่หรือเปล่า หรือผมจะกลายเป็แค่โค้ดตัวหนึ่งไปน่ะ"
"ฉันว่า เธอต้องจำนายได้แน่ เลน"
"เอาล่ะ ได้เวลาลืมผมแล้วล่ะ" เลนสิ้นหวังแล้ว
และแล้วเลนก็จมลงสู่ความมืดมิด
ผมไม่กลัวหรอก เลนนึก ผมยังสบายดี
เสียงอึกทึก เงียบลงอีกครา
"ราตรีสวัสดิ์ครับ รีไซเคิทบิท"
และแล้วเลนก็ไม่เห็น ไม่ได้ยินและไม่รู้สึกอะไรในที่สุด
เขากำลังจะหายไป
ดูสิ ที่นี้ ไม่มีอะไรเลย
ราตรีสวัสดิ์
และลาก่อน
เลนคุง
..............................................................................................................
แต่เรื่อง "Recycle bin" ยังไม่จบ
เลนจะเป็นเช่นไรต่อไป
เขาจะหายไปไหม
โปรดติดตามตอนต่อไป !
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น