ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สวัสดีจ้า จอมเวทย์ซากุระ
สถานที่ : เมืองโทโมเอดะ ประเทศญี่ปุ่น โลกซากุระ (นิยายFIC Card captor Sakura เรื่องราวหลังจากนั้นhttp://writer.dek-d.com/smilyjoy/writer/view.php?id=546935)
เอาล่ะ มาถึงแล้ว บ้านของซากุระ
ตอนนี้ แต่งงานแล้วสิน่ะ
แต่....
เฮ้อ ท่านBBsaver
"ทามม่าย ไม่ส่งมาช่วงก่อนที่เชาหลางจะตายล่ะ T_T"
"ใครน่ะ" ชะอุ่ย นึกดังไม่หน่อย ซากุระได้ยินซ่ะแล้ว
เวรแล้ว เอาไงๆ
แอ๊ก ประตูเปิดออก
คนที่เปิดประตูคือ..............
"เข้ามาก่อนสิคะ" ซากุระจัง
"โตขึ้นเยอะน่ะ" ผมพูด
"นี้ นายน่ะ เป็นใครกัน" เธอถาม "เราเคยเจอกันรึเปล่า แล้วที่พูดเมื่อกี้ มันคืออะไรกัน"
เวรจริง ต้องบอกตัวจริงสิน่ะ
"นายของผมคือ The end changer ผู้เปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง ที่จะเปลี่ยนแปลงตอนจบของเธอไง!"
เธอทำหน้างง ก่อนจะหัวเราะออกมา
"ขำอะไรครับ ท่านจอมเวทย์ต่อจากโคลว์"
เธอหยุดขำทันทีที่ได้ยินคำพูดของผม "เธอเป็นผู้หมุนกงเกวียนแห่งชะตากรรมหรือคะ"
ผมพูดยิ้มๆ "เปล่า ฉันมาจาก "อีกโลก" ต่างหากล่ะ โลกที่ไม่มีเวทยมนต์"
แล้วเธอเชิญผมเข้ามาไปในบ้าน
..............................................................................................
"แม่ครับ คุณน้าคนนี้คือใครครับ" เคน ลูกชายของซากุระถามถึงผม "แบกโน้ตบุ๊คสีดำมาด้วย"
"ใช่ๆ ซากุระ" เจ้าตุ๊กตาสิงโต เคเบรอสพูดบ้าง "หมอนี้ไม่น่าไว้ใจเลย"
"เฮ้อ โทษน่ะ ซากุระ" ผมเอ่ยขอโทษกับเจ้านายของเคโระจัง "ฉันขออนุญาตแสดงพลังกับเจ้าเคโระได้ไหม"
เธอทำหน้าแปลกๆ ก็แหงล่ะ เธอไม่รู้จักผมนิ คงไม่นึกว่าผมจะรู้จักกับเจ้าพวกนั้นสิน่ะ
"เอาล่ะ งั้นก็เริ่มเลย" ผมพิมพ์คำสั่งลงคอมพ์
เคโระหันมามองผม
"เอาล่ะ" ผมพูด "เคโระหันไปดูข้างบน"
เจ้าตุ๊กตาหันไปดูด้านบนและ...
แผละ เค้กหล่นทับใส่ผู้พิทักษ์อย่างจัง
"โอ้ย! อะไรกันเนี่ย"
ผมเริ่มแนะนำตัว "ผมขอแนะนำตัวน่ะครับ ผมชื่อ The end changer ผมมาที่นี้เพื่อเปลี่ยนอนาคตและอดีตของพวกคุณไงครับ เพราะในอีกสิบปีต่อจากนี้ คุณจะตายไปพร้อมกับศาสตร์ของโคลว์ครับ"
เธอและลูกของเธอตะลึงกับคำพูดของผม
ผมพูดต่อ "ผมอยู่ในโลกที่มองเห็นเหตุเกือบทุกสิ่งในโลกของพวกคุณ แล้วก็... ตอนที่สามีคุณ passed away* ผมเองก็เห็น"
ไม่ขาดคำ น้ำตาก็เต็มดวงตาของจอมเวทย์ ไม่น่าพูดเลย
"ผมเอง อยากช่วยให้เชาหลางคุงฟื้นคืนชีพ ก็เลยมาที่นี้ไงครับ"
"จะบ้าหรือเปล่าครับ" เคนพูด "ไม่มีทางที่จะฟื้นคืนชีพกับคนที่ตายไปแล้วน่ะครับ"
ผมหยิบสิ่งหนึ่งขึ้นมา
มันเป็นการ์ดแบบของซากุระที่มีชื่อว่า Life ภาพเป็นรูปคล้ายลูกศรย้อนกลับเหมือนกับ Undo ในคอมพ์สีเขียว
ผมยื่นการ์ดนี้ให้ซากุระ
"ใช้การ์ดนี้แล้วเชาหลางจะกลับมาแน่ครับ ผมรับรอง" ผมเอ่ยปาก
ซากุระหยิบกุญแจขึ้นมา "กุญแจผู้กุมพลังแห่งดวงดาว จงแสดงร่างของเจ้าต่อหน้าข้า ซากุระผู้เป็นนายของเจ้าขอบัญชา"
เจ๋ง
"รีลิส!" กุญแจกลายเป็นคทา... ไม่ผิดกับตอนเป็นเด็กสาวเลย
"เอาล่ะ ทดลองใช้เลยซากุระจัง" ผมบอกเธอ
"การ์ดเอย จงทำลายชะตากรรมแห่งความตาย และนำร่างที่ไร้วิญญาณกลับมาด้วยเทิด Life!"
ทันทีที่การ์ดถูกชี้ ไอเวทจากการ์ดก็ถูกปล่อยออกมาตามที่คาดไว้
แต่สิ่งหนึ่งที่ผมไม่คาดคิดคือ...
เกิดหลุมขนาดใหญ่ตรงของซากุระจัง
หวังว่าจะเป็นแค่ชั่วคราวน่ะ ไม่งั้นผมเดือนร้อนแน่ TT
แล้วสิ่งที่น่าจะเป็นไปไม่ได้ก็เกิดขึ้น
ไอเวทค่อยๆรวมกันเป็นร่างๆหนึ่ง อากาศและฝุ่นเข้ารวมตัวกันเพื่อคืนชีพให้กับบุคคลหนึ่ง
ลี เชาหลาง
ร่างนั้นกลายเป็นคนรักซากุระอย่างสมบูรณ์พร้อมกับการที่หลุมนั้นหายไปอย่างสมบูรณ์ (โชคดีไป)
"ช.. เชาหลางคุง" เธอเ่อ่ยชื่อของเขาออกมาเบาๆ
เชาหลางลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ "ซ.. ซากุระ"
"เป็นไปไม่ได้" เคเบรอสตะลึง "โคลว์ทำไม่ได้ ซากุระก็ด้วย แต่ แต่ ทำไมนาย อ่อย..."
ครับ ตุ๊กตายัดนุ่นสลบไปเรียบร้อย
"ไงครับ รู้สึกไงครับ ลี เชาหลาง"ผมถาม
"นายทำได้ไง" อ้าว โดนย้อนศร "หรือว่านายจะเป็น... จอมเวทย์ทียิ่งใหญ่กว่าโคลว์ รีด"
"เปล่าครับ" ผมพูด "ผมแค่..นักเขียนผู้ต้อยต่ำเองครับ"
งง เอ้า งงกับชีวิตเลยเหรอครับ ทั้งสองสามีภรรยา
"ผมไปล่ะครับเพราะ Mission complete แล้ว" ผมเดินออกไป "ขอให้มีความสุขกับอีกสิบปีถึงเหลือน่ะครับ"
ขอให้มีความสุขน่ะ ซากุระ
.......................................................................................
ห้องทดลองของผม
"กลับมาแล้วครับ" ผมพูด
"กลับมาแล้วหรือ เจ้านักเขียน" สึคาสะ ตัวละครจากการ์ตูนเรื่องหนึ่ง(เดาเอง) พูด
"แหมคงเหนื่อยน่ะ กินแซนด์วินไส้ต้นหอมก่อนไหมจ้ะ" มิคุแห่งโวคาลอยด์พูดบ้าง
ผมไม่ตอบ แต่กลับไปดูที่ตารางงาน
"กระจกกับพี่ของซากุระ"
"จุดจบแบบใหม่ของซากุระ"
นั้นสิน่ะ ยังเหลืออีกสองงานนิ
"สึคาสะ เปิดDimention gate ให้ทีสิ"
"ก็ได้ๆ" แล้วประตูมิติก็เปิดออก
"โลกซากุระ หลังจากที่เรื่องราวเหล่านั้น จบลง"
เอาล่ะ งานต่อไป
ชื่อว่า รักข้ามสายพพันธุ์
ติดตามตอนต่อไป
(สั้นไปหน่อย ต้องขออภัยด้วย)
เอาล่ะ มาถึงแล้ว บ้านของซากุระ
ตอนนี้ แต่งงานแล้วสิน่ะ
แต่....
เฮ้อ ท่านBBsaver
"ทามม่าย ไม่ส่งมาช่วงก่อนที่เชาหลางจะตายล่ะ T_T"
"ใครน่ะ" ชะอุ่ย นึกดังไม่หน่อย ซากุระได้ยินซ่ะแล้ว
เวรแล้ว เอาไงๆ
แอ๊ก ประตูเปิดออก
คนที่เปิดประตูคือ..............
"เข้ามาก่อนสิคะ" ซากุระจัง
"โตขึ้นเยอะน่ะ" ผมพูด
"นี้ นายน่ะ เป็นใครกัน" เธอถาม "เราเคยเจอกันรึเปล่า แล้วที่พูดเมื่อกี้ มันคืออะไรกัน"
เวรจริง ต้องบอกตัวจริงสิน่ะ
"นายของผมคือ The end changer ผู้เปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง ที่จะเปลี่ยนแปลงตอนจบของเธอไง!"
เธอทำหน้างง ก่อนจะหัวเราะออกมา
"ขำอะไรครับ ท่านจอมเวทย์ต่อจากโคลว์"
เธอหยุดขำทันทีที่ได้ยินคำพูดของผม "เธอเป็นผู้หมุนกงเกวียนแห่งชะตากรรมหรือคะ"
ผมพูดยิ้มๆ "เปล่า ฉันมาจาก "อีกโลก" ต่างหากล่ะ โลกที่ไม่มีเวทยมนต์"
แล้วเธอเชิญผมเข้ามาไปในบ้าน
..............................................................................................
"แม่ครับ คุณน้าคนนี้คือใครครับ" เคน ลูกชายของซากุระถามถึงผม "แบกโน้ตบุ๊คสีดำมาด้วย"
"ใช่ๆ ซากุระ" เจ้าตุ๊กตาสิงโต เคเบรอสพูดบ้าง "หมอนี้ไม่น่าไว้ใจเลย"
"เฮ้อ โทษน่ะ ซากุระ" ผมเอ่ยขอโทษกับเจ้านายของเคโระจัง "ฉันขออนุญาตแสดงพลังกับเจ้าเคโระได้ไหม"
เธอทำหน้าแปลกๆ ก็แหงล่ะ เธอไม่รู้จักผมนิ คงไม่นึกว่าผมจะรู้จักกับเจ้าพวกนั้นสิน่ะ
"เอาล่ะ งั้นก็เริ่มเลย" ผมพิมพ์คำสั่งลงคอมพ์
เคโระหันมามองผม
"เอาล่ะ" ผมพูด "เคโระหันไปดูข้างบน"
เจ้าตุ๊กตาหันไปดูด้านบนและ...
แผละ เค้กหล่นทับใส่ผู้พิทักษ์อย่างจัง
"โอ้ย! อะไรกันเนี่ย"
ผมเริ่มแนะนำตัว "ผมขอแนะนำตัวน่ะครับ ผมชื่อ The end changer ผมมาที่นี้เพื่อเปลี่ยนอนาคตและอดีตของพวกคุณไงครับ เพราะในอีกสิบปีต่อจากนี้ คุณจะตายไปพร้อมกับศาสตร์ของโคลว์ครับ"
เธอและลูกของเธอตะลึงกับคำพูดของผม
ผมพูดต่อ "ผมอยู่ในโลกที่มองเห็นเหตุเกือบทุกสิ่งในโลกของพวกคุณ แล้วก็... ตอนที่สามีคุณ passed away* ผมเองก็เห็น"
ไม่ขาดคำ น้ำตาก็เต็มดวงตาของจอมเวทย์ ไม่น่าพูดเลย
"ผมเอง อยากช่วยให้เชาหลางคุงฟื้นคืนชีพ ก็เลยมาที่นี้ไงครับ"
"จะบ้าหรือเปล่าครับ" เคนพูด "ไม่มีทางที่จะฟื้นคืนชีพกับคนที่ตายไปแล้วน่ะครับ"
ผมหยิบสิ่งหนึ่งขึ้นมา
มันเป็นการ์ดแบบของซากุระที่มีชื่อว่า Life ภาพเป็นรูปคล้ายลูกศรย้อนกลับเหมือนกับ Undo ในคอมพ์สีเขียว
ผมยื่นการ์ดนี้ให้ซากุระ
"ใช้การ์ดนี้แล้วเชาหลางจะกลับมาแน่ครับ ผมรับรอง" ผมเอ่ยปาก
ซากุระหยิบกุญแจขึ้นมา "กุญแจผู้กุมพลังแห่งดวงดาว จงแสดงร่างของเจ้าต่อหน้าข้า ซากุระผู้เป็นนายของเจ้าขอบัญชา"
เจ๋ง
"รีลิส!" กุญแจกลายเป็นคทา... ไม่ผิดกับตอนเป็นเด็กสาวเลย
"เอาล่ะ ทดลองใช้เลยซากุระจัง" ผมบอกเธอ
"การ์ดเอย จงทำลายชะตากรรมแห่งความตาย และนำร่างที่ไร้วิญญาณกลับมาด้วยเทิด Life!"
ทันทีที่การ์ดถูกชี้ ไอเวทจากการ์ดก็ถูกปล่อยออกมาตามที่คาดไว้
แต่สิ่งหนึ่งที่ผมไม่คาดคิดคือ...
เกิดหลุมขนาดใหญ่ตรงของซากุระจัง
หวังว่าจะเป็นแค่ชั่วคราวน่ะ ไม่งั้นผมเดือนร้อนแน่ TT
แล้วสิ่งที่น่าจะเป็นไปไม่ได้ก็เกิดขึ้น
ไอเวทค่อยๆรวมกันเป็นร่างๆหนึ่ง อากาศและฝุ่นเข้ารวมตัวกันเพื่อคืนชีพให้กับบุคคลหนึ่ง
ลี เชาหลาง
ร่างนั้นกลายเป็นคนรักซากุระอย่างสมบูรณ์พร้อมกับการที่หลุมนั้นหายไปอย่างสมบูรณ์ (โชคดีไป)
"ช.. เชาหลางคุง" เธอเ่อ่ยชื่อของเขาออกมาเบาๆ
เชาหลางลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ "ซ.. ซากุระ"
"เป็นไปไม่ได้" เคเบรอสตะลึง "โคลว์ทำไม่ได้ ซากุระก็ด้วย แต่ แต่ ทำไมนาย อ่อย..."
ครับ ตุ๊กตายัดนุ่นสลบไปเรียบร้อย
"ไงครับ รู้สึกไงครับ ลี เชาหลาง"ผมถาม
"นายทำได้ไง" อ้าว โดนย้อนศร "หรือว่านายจะเป็น... จอมเวทย์ทียิ่งใหญ่กว่าโคลว์ รีด"
"เปล่าครับ" ผมพูด "ผมแค่..นักเขียนผู้ต้อยต่ำเองครับ"
งง เอ้า งงกับชีวิตเลยเหรอครับ ทั้งสองสามีภรรยา
"ผมไปล่ะครับเพราะ Mission complete แล้ว" ผมเดินออกไป "ขอให้มีความสุขกับอีกสิบปีถึงเหลือน่ะครับ"
ขอให้มีความสุขน่ะ ซากุระ
.......................................................................................
ห้องทดลองของผม
"กลับมาแล้วครับ" ผมพูด
"กลับมาแล้วหรือ เจ้านักเขียน" สึคาสะ ตัวละครจากการ์ตูนเรื่องหนึ่ง(เดาเอง) พูด
"แหมคงเหนื่อยน่ะ กินแซนด์วินไส้ต้นหอมก่อนไหมจ้ะ" มิคุแห่งโวคาลอยด์พูดบ้าง
ผมไม่ตอบ แต่กลับไปดูที่ตารางงาน
"กระจกกับพี่ของซากุระ"
"จุดจบแบบใหม่ของซากุระ"
นั้นสิน่ะ ยังเหลืออีกสองงานนิ
"สึคาสะ เปิดDimention gate ให้ทีสิ"
"ก็ได้ๆ" แล้วประตูมิติก็เปิดออก
"โลกซากุระ หลังจากที่เรื่องราวเหล่านั้น จบลง"
เอาล่ะ งานต่อไป
ชื่อว่า รักข้ามสายพพันธุ์
ติดตามตอนต่อไป
(สั้นไปหน่อย ต้องขออภัยด้วย)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น