ลำดับตอนที่ #31
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : Proof of life (100%)
(ขอบอกล่วงหน้าว่าจะไม่ตรงกับเพลงจริงๆหลายส่วนครับ เพราะต้องการให้โยงกับตอนที่แล้วครับ)
(ผู้ร้อง - ริน)
ฉันได้ออกมาเดินกับเลนท่ามกลางหิมะสีขาวที่ตกมาจนเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด
อากาศหนาว จนลมหายใจของเขากลายเป็นหมอกสีขาว
"รินจัง เรามาร้องเพลงด้วยกันไหม" เลนถามฉัน
"อือ ฉันอยากร้องเพลงแห่งความสุขร่วมกับเธอน่ะ" ฉันตอบรับเขา
และเราทั้งสองก็ขับข่านบทเพลงร่วมกัน ในวันหนึ่งของฤดูหนาว
.............................................................................................................................
แล้ววันหนึ่ง เขาก็ต้องจากไป ยังต่างประเทศ
"จะไปจริงๆเหรอ?" ฉันถามเขา "นานแค่ไหน?"
"อืม ฉันบอกไม่ได้หรอกน่ะ อาจจะสองเดือน แต่วันหนึ่งฉันจะกลับมาหาเธอแน่นอน" เขาบอกฉันก่อนจะกอดฉันและออกเดินทาง
นั้นเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นเขา
หลายวันต่อมา ฉันก็ป่วยเป็นโรคร้าย นอนซมอยู่บนเตียง
ไข้ขึ้นสูง ผิดกับสภาพอากาศที่เย็นยะเยือก
ฉันยังอยากมีเรี่ยวแรง... รอเธอ... เพื่อจะที่จะได้ร้องเพลงอันอ่อนโยงร่วมกับเธอ อีกครั้ง
สิ่งที่ฉันหวังไว้...
คือได้พบเธออีกครั้ง ได้หัวเราะร่วมกับเธอ และได้ร้องเพลงร่วมกันอีกครั้ง
เพลงที่แสนอ่อนโยน ที่ฉันไม่อยากให้มันเป็นเพลงแห่งความเศร้าสร้อย
..................................................................................................................................
มันจะดีแค่ไหนน่ะ หากฉันได้เดินออกไปข้างนอกกลางหิมะขาว ร่วมกับเธออีกครั้ง
เลน.. หากเธอต้องอยู่คนเดียวในโลกใบนี้
อย่าเสียใจเลยน่ะ
ฉันจะอยู่ข้างๆเธอเสมอ...
ตอนนี้ ดวงตาเริ่มเลือนพร่า
หูก็เริ่มที่จะไร้ซึ่งการรับรู้
แต่ฉัน... ยังจำภาพใบหน้าเธอได้
ใบหน้าอันแสนดีของเธอ... ฉันหวังที่จะเห็นมันอีกครั้ง
โลกเริ่มมืดลง
ฉันรู้สึกเหมือนเธอกำลังอยู่ข้างๆฉัน แม้ฉันจะไม่ได้ยินเสียงอะไร แต่จากสัมผัสนั้น ฉันจำได้...
เลน...
ฉันอยากบอกเธอ...
ว่า...
ขอบคุณน่ะ สำหรับทุกอย่าง
แล้วทุกอย่างก็ดับลง
.............................................................................................
TTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTT
แต่งห่วยไปนิด มาช้าไปไม่หน่อย ไม่ว่าเนอะ
ออลโวคาลอยด์ - ว่า!
ขอโทษคร้าบ ตอนนี้ผมติดอัพนิยายเรื่องอื่นอยู่ และเริ่มหมดพล็อตแล้วครับก็ขออภัยจริงๆด้วย
เอาล่ะครับ ก็มาแล้วครับกับ Answer song สำหรับเพลง Sound less voice นามว่า proof of life
ก็เศร้าตามเดิม(?)มาดูกันที่ MVครับ
ก็.. บายครับ หมดมุข
เมย์โกะ - เฮ้ยๆ ตอนหน้าขอ Alice ได้ไหม
ผม - คร้าบๆ
ลูกะ - ฉันขอไปหาอะไรกินข้างนอกน่ะ
ผม - เฮ้ย อย่าเปิด!
ซู่ น้ำอีกแล้ว
ไคโตะ- Help me!!!
(ผู้ร้อง - ริน)
ฉันได้ออกมาเดินกับเลนท่ามกลางหิมะสีขาวที่ตกมาจนเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด
อากาศหนาว จนลมหายใจของเขากลายเป็นหมอกสีขาว
"รินจัง เรามาร้องเพลงด้วยกันไหม" เลนถามฉัน
"อือ ฉันอยากร้องเพลงแห่งความสุขร่วมกับเธอน่ะ" ฉันตอบรับเขา
และเราทั้งสองก็ขับข่านบทเพลงร่วมกัน ในวันหนึ่งของฤดูหนาว
.............................................................................................................................
แล้ววันหนึ่ง เขาก็ต้องจากไป ยังต่างประเทศ
"จะไปจริงๆเหรอ?" ฉันถามเขา "นานแค่ไหน?"
"อืม ฉันบอกไม่ได้หรอกน่ะ อาจจะสองเดือน แต่วันหนึ่งฉันจะกลับมาหาเธอแน่นอน" เขาบอกฉันก่อนจะกอดฉันและออกเดินทาง
นั้นเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นเขา
หลายวันต่อมา ฉันก็ป่วยเป็นโรคร้าย นอนซมอยู่บนเตียง
ไข้ขึ้นสูง ผิดกับสภาพอากาศที่เย็นยะเยือก
ฉันยังอยากมีเรี่ยวแรง... รอเธอ... เพื่อจะที่จะได้ร้องเพลงอันอ่อนโยงร่วมกับเธอ อีกครั้ง
สิ่งที่ฉันหวังไว้...
คือได้พบเธออีกครั้ง ได้หัวเราะร่วมกับเธอ และได้ร้องเพลงร่วมกันอีกครั้ง
เพลงที่แสนอ่อนโยน ที่ฉันไม่อยากให้มันเป็นเพลงแห่งความเศร้าสร้อย
..................................................................................................................................
มันจะดีแค่ไหนน่ะ หากฉันได้เดินออกไปข้างนอกกลางหิมะขาว ร่วมกับเธออีกครั้ง
เลน.. หากเธอต้องอยู่คนเดียวในโลกใบนี้
อย่าเสียใจเลยน่ะ
ฉันจะอยู่ข้างๆเธอเสมอ...
ตอนนี้ ดวงตาเริ่มเลือนพร่า
หูก็เริ่มที่จะไร้ซึ่งการรับรู้
แต่ฉัน... ยังจำภาพใบหน้าเธอได้
ใบหน้าอันแสนดีของเธอ... ฉันหวังที่จะเห็นมันอีกครั้ง
โลกเริ่มมืดลง
ฉันรู้สึกเหมือนเธอกำลังอยู่ข้างๆฉัน แม้ฉันจะไม่ได้ยินเสียงอะไร แต่จากสัมผัสนั้น ฉันจำได้...
เลน...
ฉันอยากบอกเธอ...
ว่า...
ขอบคุณน่ะ สำหรับทุกอย่าง
แล้วทุกอย่างก็ดับลง
.............................................................................................
TTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTT
แต่งห่วยไปนิด มาช้าไปไม่หน่อย ไม่ว่าเนอะ
ออลโวคาลอยด์ - ว่า!
ขอโทษคร้าบ ตอนนี้ผมติดอัพนิยายเรื่องอื่นอยู่ และเริ่มหมดพล็อตแล้วครับก็ขออภัยจริงๆด้วย
เอาล่ะครับ ก็มาแล้วครับกับ Answer song สำหรับเพลง Sound less voice นามว่า proof of life
ก็เศร้าตามเดิม(?)มาดูกันที่ MVครับ
ก็.. บายครับ หมดมุข
เมย์โกะ - เฮ้ยๆ ตอนหน้าขอ Alice ได้ไหม
ผม - คร้าบๆ
ลูกะ - ฉันขอไปหาอะไรกินข้างนอกน่ะ
ผม - เฮ้ย อย่าเปิด!
ซู่ น้ำอีกแล้ว
ไคโตะ- Help me!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น