ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ADSO Special Episode: Super Crossover! WEZ x Free Writer! War in SIMULATION!
There are a lot of love...
A lot of disappointment...
Hmph...
Interesting...
Should I use it as my new MIND VIRUS...
- Dark Greed, OC from ADSO The Saga.
[EXECUTION: MIND VIRUS]
[WARNING! UNAUTHORIZED ACCESS TO WRITER SYSTEM BY DARK GREED!]
[EMERGENCY NARRATIVE SYSTEM: SWITCH TO THEPHA'S POV]
.................................................................................................................................................
"อูย..."
ฉันพูดกับตัวเองหลังจากตื่นขึ้นในป่าอันลึกลับ... กลางซากตึกและสิ่งก่อสร้าง...
อ้อ ฉันคือเทพา สคูลเลอร์ สมาชิกองค์กร ADSO ค่ะ!
...เอ๊ะ? ทำไมวันนี้ฉันเป็น Narrator ล่ะ? มันควรเป็นปู่หนูนิ
...แปลกใหญ่แล้ว ปกติปู่ต้องสวนมาว่า "ฉันวัยรุ่น" ไม่ก็ "เพิ่งอายุ 18 นิ"...
อ้อ หากคุณสงสัย ปู่หนูคือ"เมดเกอร์เซฟเวอร์" ผู้เขียนแฟนฟิค ADSO The Saga ค่ะ ^^
แปลกจริง แปลกไปแล้ว
"ที่ไหนกันเนี่ย?"
เสียงนี้มัน!
"คิโอริ!!!" ฉันรีบวิ่งไปหาต้นเสียงก่อนเจอกับหญิงสาวผมม่วงยาว ติดกิ๊ปเครื่องหมายบวกที่ผมสองข้าง... คิโอริ จากแฟนฟิค Shin no jigen Game: Next Generation ของท่านเมดเกอร์เรด
"พี่เทพา!" คิโอจังตอบกลับมาก่อนวิ่งมาหา
"เงือมๆ" ดีไวส์สีขาวคล้ายไอพ็อดที่ตอนนี้เป็นสร้อยฉันเพิ่งตื่นแหะ
"ยูนิมาสเตอร์ ตื่นได้แล้วค่ะ" ดีไวส์ที่คล้ายด้ามจับสีม่วงนามว่าคริสพูดด้วยน้ำเสียงผู้หญิงอย่างเรียบๆใส่ดีไวส์ฉัน
"หาว~ ง่วง" เสียงผู้ชายดังจากดีไวส์ของฉัน "เช้าแล้วเหรอ"
"ใช่... และรู้ไหมเนี่ยว่าพวกเราหลุดมาโลกแปลกๆ เนี่ย!!" ฉันตะวาดใส่ยูนิมาสเตอร์
"หวาๆๆ"
"ช่างเขาเถอะ ว่าแต่ที่นี้ที่ไหนกันค่ะ พี่เทพา" คิโอริจังถาม
"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน..." ฉันตอบไปตรงๆ
"Simulation Program" คริสกับยูนิมาสเตอร์ตอบ "เหมือนว่าพวกเราถูกแปลงเป็นข้อมูลดิจิตอลแล้วหลุดเข้ามาในโลกเสมือนจริงของโปรแกรมตัวหนึ่งค่ะ/ครับ"
"ช่วยได้เยอะเลย ถ้างั้น Verse Bookmark: Code Lyoko น่าจะช่วยได้" ฉันกล่าวก่อนดีดนิ้วเสกที่คั่นหนังสือสีขาวออกมา มันมีภาพหนุ่มสาวตัวเอกของการ์ตูน"Code Lyoko" ขึ้นมา ก่อนจะดึงยูนิมาสเตอร์ออกมา "ยูนิมาสเตอร์ เซ็ตอัพ!"
"SET UP! UNIMAGICIAN"
แสงสว่างออกมาจากร่างฉัน ชุดฉันแปลงเป็นชุดคล้ายคุณนาโนฮะ แต่ไม่มีโบ แถมขอบน้ำเงินแปลงเป็นขอบเงินทั้งหมด...
ยูนิมาสเตอร์เองก็อยู่ในโหมดคทา โดยมีหัวสำหรับยิงกระสุนเวทและจอรับคำสั่ง ใกล้ๆด้ามจับ
"เอาล่ะ!" ฉันกดปุ่มที่จอ ก่อนจะมีถาดเด้งเฉียงขึ้นมา ก่อนฉันจะเสียง Verse Bookmark เข้าไป
"CODE LYOKO!"
ก่อนฉันจะกดถาดลง... แต่
"ERROR!"
"ห๊า!?" ฉันกับยูนิมาสเตอร์อุทาน "ไงเงี่ย!!"
"ไม่เป็น เรามีอุลตร้าแมน X อีกคน!" ฉันกำลังจะเสก Verse Bookmark อีกอัน ก่อนได้ยินเสียงฝีเท้าคนกำลังวิ่งมาทางนี้
ฉันชี้คทาไปยังเป้าหมาย คิโอจังตั้งการ์ดเตรียมชก...
แต่แล้ว ร่างที่โผล่มาก็ทำฉันต้องลดคทาลง
สาวผมดำสั้นในชุดนักเรียนไทย วิ่งออกมาจากพุ่มไม้ ก่อนจะหอบแฮ่กๆ
ฉันรู้จักชื่อเธอ... แต่ขืนบอกเธอไป เธอคงมีแต่ช็อก
'ราตรี' นางเอกเกม LAst WEEK: Another Incident... แต่พล็อตตอนนี้ ฉันไม่ควรเจอเธอด้วยซ้ำ!
"เธอเป็นไรไหม!" คิโอรีบวิ่งไปดูอาการ
"ห หนีเร็วทุกคน... อาถรรพ์... กำลัง... ตามฉันมา!!"
นร.สาวตอบแฮ่กๆ
"...Oh My Maker..." ฉันอุทานออกมา "คิโอ! Henshin Now!"
"เอาล่ะ SET UP!" คิโอริชูคริสหรืออุปกรณ์คล้ายตรีสูทสีม่วงสลับฟ้าขึ้นก่อนประกบลงฝ่ามือซ้าย จนมันเปล่งแสงเป็นรูปแบบแกแล้คซี่สีฟ้า พร้อมมีวงเวท์ประจำตัว N ใต้ฝ่าเท้า
"[IGNITION! NEW PURPLE HEART!!]"
วงเวทย์ที่ลอยขึ้นผ่านร่างคิโอริจนเปล่งแสงสีม่วงทั่วร่าง จนร่ากายเติบโตเป็นสาววัยรุ่นดวงตาแบบสีนาโนน้ำเงินเข้ม ผมสีม่วงยาวสลายทั้งสองข้าง รวบด้วยกิ๊ปทรงสีฟ้าขอบดำ สวมชุดรัดรูปสีม่วงสลับน้ำเงินซึ่งสวมเสื้อแจ็คเก็ตคล้ายขงอเทพาแต่สีดำสลับลายเพลิงสีแดง เกราะกระโปรงสีเงินมันวาวกับผ้ากระโปรงยาวถึงเลยข้อพับขาสีม่วงอ่อนลายเพลิงสีแดง ซึ่งมีฝักคาตานะสองเล่มประดับที่เอวทั้งสองข้าง เกราะแข้งสีม่วงติดที่ขาทั้งสอง
"It's Our SAGA!"คิโอริได้เข้าสู้ร่างที่แท้จริงของเธอ เทพธิดาผู้สืบทอดแสงแห่งแพลนเนปจูนของโลกแห่งเกมส์ นิวเพอเพิ้ลฮาร์ท!!!
...ว่าแต่ อย่าลอก quote ฉันสิ ^^"
และแล้ว ก้อนเนื้อประหลาดสีแดงที่เต็มไปด้วยดวงตาก็คลานออกมา ก่อนจะยิงหนวดแหลมใส่พวกเราทั้งสาม
ฝันไปเถอะ!!
"STRIKE THE BLOOD! PHLEBOTINUM: Fourth Progenitor"
"จงออกมา Regulus Aurum!"
ว่าแล้ว สิงโตสายฟ้า Regulus Aurum ใต้อำนาจของแวมไพร์ จาก Strike The Blood ก็โผล่มาก่อนพุ่งชาร์จช็อตอาถรรพ์ปีศาจ
แต่ It is not so effective ==
อาถรรพ์ชะงัก ก่อนจะพุ่งเข้าหาฉัน!
คิโอ ในร่างนิวเพอเพิ้ลฮาร์ทชักดาบคาตานะมาฟาดใส่ก้อนวุ้นแดงใส่ จนมันกระเด็นใส่ต้นไม้ ก่อนคุณมันจะกระเด็นไปหาราตรี!!
"เอานี้ไปกิน!!!!!!!!"
"SCP FOUNDATION! PHLEBOTINUM: SPECIAL CONTAINMENT PROCEDURE!"
ด้วยพลังแห่ง Verse Bookmark สีดำ ฉันพลันรับรู้วิธีหยุดยั้งปีศาจร้ายและอุปกรณ์กักกันมัน!!
"เอาล่ะน่ะ ซีนอน คลื่นเพลิงพิมาต!!!!" คิโอริยกแขนทั้งสองชูขึ้นก่อนจะถุงมือโลหะสีดำขนาดใหญ่มาสวม และเธอก็พุ่งจับร่างปีศาจก่อนปล่อยคลื่นสั่นสะเทือนแบบพิเศษใส่
ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
อาถรรพ์ร้ายที่เพิ่งบาดเจ็บ ไม่ทันตั้งตัว ถูกกรงเจิมน้ำมนต์ ที่ติดตั้ง Imagine Breaker และยันต์คุมขังเสร็จสิ้น!
"Containment Mission Accomplished!" ฉันเอาคทาปักพื้น มองอาถรรพ์พยายามหนีออกจากการกักกัน
คิโอริกับฉันปลดร่างแปลง ก่อนหันไปมองราตีที่กำลังตกตะลึง
คิโอริ"เอ่อ พี่ไม่ต้องกลัวพวกหนูหรอกค่ะ พวกหนูไม่ใช่พวกเดียวกับพวกตะกี้นี้^^"คิโอริค่อยๆเดินไปจับมือราตีพลางปลอบให้อีกฝ่ายค่อยๆปรับอารมณ์ที่ไม่คงที่เสียก่อน
ราตรีเริ่มค่อยๆ ผ่อนคลายเมื่อสัมผัสได้ว่าพวกเราเป็นมิตรกับเธอ...
คิโอริ"พวกเราคือเหล่าการ์เดี่ยนที่ค่อยๆปกป้องโลกต่างมิติไม่ให้พวกเหล่าร้ายมารุกราน หนูชื่อว่ามุราซากิ คิโอริ หรือนิวเพอเพิ้ลฮาร์ทจากโลกแห่งเกมส์ จะเรียกว่า คิโอริก็ได้นะค่ะ^^"แล้วเธอหันหน้ามองฉันเชิงว่าตาแนะนำบ้าง
"ส่วนฉัน ชื่อเทพา สคูลเลอร์จาก TSAB Verse เป็นจอมเวทแห่งการเชื่อมโยงโลกนะ" ฉันอธิบายให้นักเรียนสาวทราบ
ราตรีพยักหน้า ก่อนจะเอ่ยกับพวกเราอย่างสุภาพ "ขอบคุณคะ ส่วนหนูชื่อราตรีค่ะ..."
คิโอริ"ค่ะ ว่าแต่ทำไมพวกเราถึงมาอยู่ที่นีได้ละค่ะ"
ราตรี "นั้นสิค่ะ?"
ฉันส่ายหน้า "ฉันโดนดูดมาระหว่างทำงานอ่ะ"
ราตรี "ส่วนฉันเพิ่งกลับจากงานศพเพื่อนฉัน..."
คริส"[พวกทางเรานั้นก็เพิ่งกลับมาจากทานข้าวนะค่ะ]"คริสกล่าวจนราตีตกใจ
ราตรี "คุณเป็นเอไอ!!"
แม้ฉันจะเข้าใจอยู่แล้วว่า เธอรู้จักเอไอ เพราะเคยเจอกับ A2 ในเหตุการณ์ LAst WEEK: Another Incident แต่ก็แกล้งทำถามไป "เธอไม่ตกใจเหรอ?"
"ฉัน... เจออะไรแย่ๆและประหลาดกว่านี้มาแล้วล่ะ"
ฮาๆ กะแล้ว... อุ้ย
คิโอริ"แย่ๆที่ว่า ขอโทษค่ะ บังเอิญพูดไม่ยั่งคิดไป"
"ขอโทษค่ะ.." ฉันเองก็ตอบไป... ให้ตายสิ รู้เรื่องแท้ๆ ยังต้องให้น้องเตือนสติ ==
"แล้วคราวนี้พวกเราทำยังไรถึงกลับยังโลกเดิมได้ละค่ะ พี่เทพา มี Verse Bookmark แผ่นไหนใช้ข้ามมิติได้ล่ะค่ะ"คิโอริหันหน้าหาฉันพร้อมส่งสายตาอ้อวอนแบบเด็กทารก
ฉันได้แต่ยิ้มแหย่ๆก็โกบมือขวาไปมา
"เอาล่ะ มาลองกันดู!!"
"ULTRAMAN ZERO... ERROR!"
"TOUHOU... ERROR!"
"KAMEN RIDER DECADE... ERROR!"
"VOCALOID... LOOK LIKE WE HAVE ENOUGH ERROR!!"
เฟลหมด... ฮือ...
"แฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ^^|||||||"คิโอริถึงกับยิ้มแหย่ๆพลางลุบหลังเทพาที่นั่งจ่อยตรงมุมตึกไปเรียบร้อย
ราตรีเองก็เข้าไปปลอบ "ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวพวกเราก็หาทางออกไปได้แหละค่ะ"
ฮือ ขอบจ้ายยยย
ปู่จ้า ปลอบใจหนูที...
........................................................................................
[Third Person's POV]
"หึย!!! ยัยดาร์กกรีด!!! เอา Terminal Rejection จากดาว Phact ใน Path A Way มาเล่นเลยเหรอออ อ้าว เยี่ยม! Devas Rejection กับพลังของ Program Girls และ จาวีสตัน อีกกกกกกก!!!!"
เสียงเมดเกอร์เซฟเวอร์โวยวายลั่นระหว่างดูคำสั่งบนจอ
"อืม ยัยนั้นคงต้องการล่มโลกนี้สินะ ถึงตอนนี้ต้งอห่วงเด็กพวกนั้นก่อนเถอะ บี"เรดเฟลมที่กำลังปวดหัวนิดๆก่อนบอกให้เซฟวเอร์ที่กำลังของขึ้นให้ดุสถานการรพวกสาวๆ
"อือๆ แต่ว่า... ผมทำไอโฟนหายในโลกนั้นซ่ะด้วยสิ!!!!!!!!"
"WHAT ทำไมถึงมายอกตอนนี้น่ะ!!!"เรดเฟลมหันไปดุเมดเกอร์เซฟเวอร์
เสียงทะเลาะของบีและเรด ทำเอาเหล่าเมดเกอร์จาก Connective World Facebook "WEZ" ต้องเอามืออุดหู
"ใจเย็นๆ ก่อนสิครับ ทั้งสอง" โปรโตเฟรนซ์ หนึ่งในเมดเกอร์ผู้คุม WEZ กล่าวอย่างเซ็งๆ เล็กน้อย หลังโดนเซฟลากมา และโดนปีศาจแห่งกิเลส "ดาร์กกรีด" ขังไว้
"แล้ว เอาไงต่อคะ!" เมดเกอร์ไทรเมย์ ผู้สร้างและลิขิตโลก LAst WEEK หันไปถามหญิงสาวจากทีม Free Writer ที่เซฟและเรดอยู่
"ดิฉันก็ไม่รู้ค่ะ ต้องถามคุณเซฟเวอร์เขา" ไอน้ำตอบกลับมา
"เฮ้! เอเวอร์เกม เอาบทนางเอกไหม" โปรโตเฟรนซ์เสนอให้เพื่อนแอดมินอีกคน
"ไม่ดีมั้ง" เอเวอร์เกม อีกหนึ่งแอดมินแห่ง WEZ ตอบใส่เพื่อน ก่อนหันไปมองเซฟเวอร์กำลังเถียงกับเรด
แต่แล้ว... ศึกทะเลาะเบาะแว้งของสองหนุ่มต้องหยุดลง... ก็เพราะ....
มีเสียงเท้าย่ำอย่างเชื้องช้ามุ่งมายังเหล่าเมคเกอร์ ซึ่งทั้งสองคู่ผู้เปิดวงก็รู้ถึงรังสีจากใครบางคน และ... รู้จักเอาเสียด้วย แต่ถึงทางฝั่ง WEZ จะไม่รู้จัก.. ยังไง ก็ต้องขนลุกที่รังสีทมิฬมายังที่พวกเขาอยู่
"หงุดหงิดเฟ้ย... "น้ำเสียงกดต่ำที่หมายถึงอารมณ์ที่คงไม่อยู่ของใครบางคน ที่อยู่นอกอาณาเขตกักกันจนเซฟเวอร์กับเรดเฟรมต้องเหงื่อตก ที่ร่างเงาค่อยสาวเท้าคู่พร้อมกับ... เศษซากเจ้าตัวเฝ้าเขตกักกันที่... ไม่เหลือชิ้นดี
ผู้นั่นคือ... ทีทีส เมคเกอร์ที่หลงเหลืออยู่
แต่ทว่า...
ยามเมื่อใบหน้าโทสะของเมคเกอร์ทีครอบงำเพียงใด... ทุกสิ่งทุกอย่าง... อันต้องเป็นไป
"เฮ้ยๆ อะไรดลบันดาลให้พี่ที่เป็นอย่างนี้เนี่ย==|||||||||||||" เรดหน้าซีด
เซฟรึ หลบหน้าพิมพ์คำสั่งต่อ
"หมดๆไปซะ... เจ้าพวกน่ารำคาญ... ที่พวกนายมากวนเรา... ตอนที่หลับอยู่นี่หน่า"ทีถึงกับถีบเจ้าพวกน่ารำคาญกระเด็นไปอย่างไม่ใยดี พร้อมทำลายโปรแกรมกักกันพร้อมๆกัน ถึงอย่างนั่น เหล่าเมคเกอร์ก็รู้สาเหตุที่พาถึงให้ทีมีอารมณ์ของขึ้นมาบันดาลโทสะ
แต่ว่าโปรแกรมก็กู้ระบบป้องกันขึ้นอย่างไม่สนบรรยากาศ...
แม้ทุกคนอยากจะหนีจากสาวนามทีใจจะขาด...
"ฉันไปหา RWBY ดูล่ะ" ไอน้ำเดินจากไปมุมห้อง พร้อมกับผู้สร้าง LAst WEEK
("ออกไปได้ฉันเอาเธอแน่ ดาร์กกรีด!!") เซฟเวอร์กล่าวพลางพิมพ์คำสั่งใต้บรรยากาศมาคุระหว่างทีจัดการเหล่ามายด์ไวรัสที่โผล่ในรูปลักษณ์คน
........................................................................................................................
หลังจากฉันหายเฟลแล้ว พวกเราก็เดินทางกันต่อ ก่อนพวกเราจะซักถามซึ่งประสบการณ์พวกเรา
คิโอริเล่าถึงประสบการณ์การเจอกับแม่ที่มาจากอดีต การต่อสู้กับเหล่าปีศาจร้ายที่หวังทำลายและยึดครองโลก
ฉันเล่าถึงภารกิจฉันในการกอบกู้ประวัติศาสตร์โลก การปกป้องและเชื่อมโยงพหุภพ และการปะทะกับเหล่าร้าย ทั้งพ่อค้าตลาดมืด พวกอยากยึดครอง และผู้ก่อการร้าย...
ส่วนราตรี... เธอเล่าถึงการถูกนำตัวไปบูชายันต์ในมิติที่กาลเวลาหยุดนิ่ง การเจอเหล่าเพื่อนที่ถูกฆ่า เอไอที่แปรเปลี่ยนจากมิตรใจดีเป็นผู้ไร้หัวใจ ครูใหญ่ที่ไร้จริยธรรม...
และต่างจากพวกเรา เธอ"ไม่มีพลังพิเศษ"อะไรให้อุ่นใจเลย... มีแค่ความหวังจะเจอกับเพื่อน
"...ราตรี... เธอไหวไหม" คิโอถามด้วยความเป็นห่วง หญิงสาวในชุดนักเรียนพยักหน้าเล็กน้อย
"แต่พวกคุณ... ไปสู้รบได้ไง พวกท่านยัง..." ราตรีมองไซต์พวกเรา "เด็ก"
"ฉันเป็นลูกสาวเทพธิดาน่ะ ก็ต้องปกป้องประเทศที่ฉันดูแลสิ" คิโอริให้เหตุผล
ฉันเงียบกริบ... อาจเป็นเพราะปู่ค่อยพาฉันมาอ่านหนังสือ NG ด้วย ทำให้ฉันรู้ว่า... ฉันไม่ต่างจาก Child soldier เลย
"เพราะว่าชะตากรรมมั้ง" ยูนิมาสเตอร์พยายามตอบคำถามให้
"แล้วพวกท่าน ไม่รู้สึกผิดปกติเหรอค่ะ?" หญิงสาวถาม
ผิดปกติ? ก็ผิดปกติตั้งแต่รู้ว่าตัวเองเป็นตัวละครแล้วล่ะจ้ะ (แต่อย่าบอกเธอดีกว่า)
"อย่างน้อยก็มีงานให้ทำ มีพ่อแม่ค่อยรัก มีเพื่อนแสนเฮฮา และ... some pervert here" ฉันจ้องยูนิมาสเตอร์
"โทษครับ"
พวกเราเดินเข้าเมืองที่ย้อมด้วยน้ำหนืดสีดำ...
"ระวังนะเทพา นั้นกรด pH 1" ยูนิมาสเตอร์เตือน
"Bubble Guard!"
บาเรียทรงกลม ปรากฎล้อมร่างปกป้องเราไว้...
แต่เหมือนจะไม่ได้ปกป้องคนด้านนอก...
"เฮ้ย!!! ทำไมฝนกรดมันไหลตามฉันมาเนี่ย!!!"
เสียงหญิงสาวผมเขียวยาวในชุดชมพูดังขึ้น
"เนนนน"
เสียงเด็กสาวผมเขียวแต่มีอัญมนีติดที่หน้าผากก็มา
เฮ้อ "คุณนางเอก"จาก WEZ กับเนปเลนจาก Neo geo game Neptunia งั้นรึ...
เนปเลนไม่รอช้าอยู่ทันใด เธอก็ร่ายเวทละอองสีเขียวอบอุ่นดั่งต้นกล้า เรียกโล่ขนาดกลางใหญ่ครอบคลุมลำตัวน้อยบาง แม้โล่จะใหญ่แค่ไหน แต่ไม่ให้ความรู้สึกต่อเด็กสาวเรือนใบไม้ทรุดล้มเลยนิดเดียว
ซึ่งจุดประสงค์ที่เนปเลนเรียกโล่ปักษาปราการป้องกันคือ...
ใช้กันน้ำฝนกรดนั่นเอง
อืม ครับผม คุณนางเอกคงอึ้ง
แล้วพอคุณนางเอกจ้องนัยน์สีมรกตมันแววงามของเนปเลนแล้วนี้ คุณนางเอกแทบใจเต้นไม่หยุดปนสุกมะเขือเทศกล่อม กล่องดนตรีเคาะจังหวะในอกซ้ายไม่อาจกดปิดเพลงกล่อมนั่นได้
ตอนนี้ใจมโนของคุณนางเอกนั่น ได้เข้าสู่... ความน่ารักของเนปเลนเต็มปักห้ามใจไม่อยู่อยากจะกอดมาแล้ว
"อ้ะ เด็กคนนั้นไม่ใช่มนุษย์นี่ค่ะ พี่เทพา" คิโอจังมองเนปเลนเพียงแวบเดียว ก็มองออกว่าเด็กคนนี้ไม่ใช่มนุษย์ปกติแน่ๆ
...ก็ใช่สิค่ะ ฉันคิดในใจ //แอบอ่านมาแล้ว
และแล้วเนปเลนกับนางเอกก็ละสายตามาเห็นพวกเรา
โดยหารู้ไม่ว่า.. ทั้งสองเพศแม่เรือนนั่น... อยู่ในสายตาของผู้กล่าวหาไปเมื่อกี้
"เอ๋... นั่นมั่น.. อืม... "เด็กสาวเก้าขวบสะกิดชายผ้าระบายของหญิงสาวอายุมากกว่าตน พลางชี้จุดห่างไกลให้อีกฝ่ายมองทางนั่นด้วย
"เอ๋ นั้นใคร?"
นางเอกกล่าว
แล้วเทพาก็แนะนำตัว ส่งนเนปเลนจะคุ้นๆชื่อ adso
ตามด้วยคิโอริ แต่ไม่ทันไรก็โดนเนปเลนพุ่งกอดทันที
"อ้ะ..เอ่! ทำอะไรค่ะเนี่ย><"
คือคิโอริยังบ่ทันแนะนำตัวก็ถูกเนปเลนพุ่งเข้ากอดน่ะ
"มาม้า~"คิโอริแทบตาไข่ห่านไม่อยากจะเชื่ออย่างยิ่ง ที่เด็กน้อยผู้นั่นมากอดเธอได้ลงคอ
คิโอริฟังไม่ผิกหรอก และหูไม่ได้พิการหนวกแก้วแตกแต่อย่างใด ถ้อยคาฟังชัดแจ๋วต่อหน้าสวยของสตรีสีอเมทิสต์แล้วนี้ ต้องมีมูลเหตุอะไรสักอย่างแน่นอน
เหมือนคิโอริได้ติดเบ็ดชนิดที่ว่า เจอเด็กหลงทักคนอันเป็นมารดา หญิงสีม่วงได้มโนจิตนาการคิดต่างๆนาๆเข้าข้างจะลงลึกเนื้อหาทีไม่สมควรรับรู้เมื่อถึงวัยบรรลุนิติภาวะ หรือเธออาจจะ... แอบคบกับใครบางคนโดยไม่บอกทางฝ่ายผู้ปกครอง
ไม่สิๆ คนอย่างคิโอรินี่ ยังไม่เป็นจุดมาสนใจหรอกนัก
แถมตัวคิโอริเองก็... ยังไม่ถึงขั้นมีบุตรีได้เลยด้วยซ้ำไป
"เอ่0////////////////0!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" เธอถึงกลับหน้าแดงแจ่และควันขึ้นทั่วตัว ไหวไหมคิโอ?
ฉันและสองสาวใต้การดูแลของ WEZ ร้อง "ห๊า!!!" อย่างมิได้นัดหมาย
"เอา.. มาม้าคะ มาม้า เป็นอะไรหรือเปล่าคะ มาม้า"เนปเลนดูอาการคิโอริอย่างอดห่วงไม่ได้ ก็คลายอ้อมกอดอบอุ่น แล้วหาแผ่นเหล็กกล้าพอขนาดตัวร่างเล็กบาง ก็พัดดับเพลิงจิตเผาไหม้ใกล้จะระเบิดเต็มที่ของคิโอริ
"อึ่ก...ขอเป้นลม"เธอล้มไปนอนกองกับพื้นด้วยอาการคิดไปถึงไหนแล้ว
"มาม้าคะ!!!!!!"แล้วเนปเลนควานยกร่างหญิงสาวนอนสลบเนื่องไม่สมเหตุ วิ่งมุ่งทางข้างหน้าด้วยความมุ่งมั่นไม่อยากหยุดเด็กสาวใจกล้าเรือนเขียวเล็กเบาบางนั่นได้ ทุกคนที่เหลือทำได้แค่... วิ่งตามเนปเลนแบกกายสาววัยม.ต้นไปแทน
"..............."คิโอริยังคงเป็นลมเช่นเหมือน
จนกระทั่ง พวกเราหาที่คุยได้ ตรงแถวสะพานข้ามลำคลอง
"เอ่อ หนูจ้ะ ฉันไม่ใช่แม่ของเธอนะ"คิโอริที่เพิ่งหายช็อคก็พูดเปิดประเด็นเรื่องกับเนปเลนที่กล่าวหาเธอว่าเป็นมารดาทันที
ฉันกับนางเอกได้แต่หัวเราะคิกคักเล็กน้อย
สองดีไวส์ก็เช่นกัน เหอะๆ
"เฮ้! ฉันเป็นนางเอกน่ะ อย่ามาแยกบทสิ!!" คุณนางเอกตะโกนว่าพวกเรา โทษนะคะ ฉันนางเอกค่ะ!
แต่ขี้เกียจเถียง =3=
ราตรีมองไปที่นางเอกด้วยความรู้สึกผูกพันอย่างประหลาด "คุณ... มาที่นี้ได้ไงค่ะ"
"ไม่รู้ จู่ๆก็โดนลากมาอ่ะ" เธอตอบพล่างเอามือกุม ส่ายหน้าด้วยความงง
"สรุปแล้วพวกเรากำลังเจออะไรกันแน่ค่ะ" ราตรีถามฉัน
"ใช่" นางเอกหันมาหาฉัน
"เนปเลนเองก็อยากรู้ค่ะ" สาวน้อบเราเองก็ด้วย
"อืม... เหมือนว่าเราถูกดูดเข้ามาในโลกเสมือนจริงซักแห่งนะคะ" ฉันตอบไปอย่างสุภาพ ก่อนแวบเห็นอะไรบางอย่าง
ฉันละสายตาจากพวกเขาก่อนเดินไปหาสิ่งนั้น...
"นี่มัน ไอโฟนของปู่!" ฉันอุทาน เคสนี้ สีนี้ ใช่แน่!
ทำไมมันตกตรงนี้? ฉันเริ่มตั้งคำถาม ปู่ไม่น่าจะลืมไอโฟนทิ้งไว้น่ะ ยิ่งในโลกแห่งนิยายที่ไอโฟนเขาใส่โปรแกรมควบคุมโลก ADSO ไว้...
หรือว่า?
"อย่าบอกนะค่ะ ว่า ปู่พี่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ค่ะ"คิโอริมองไอโพนของเซฟเวอร์พลางคิดด้วยความกลังวล
ฉันนั่งนึกๆ ก่อนจะลองเปิดไอโฟนและใส่รหัสเปิดเครื่อง...
ฉันลองเลื่อนๆหา แอปแปลกๆที่ไม่มีทางมีในโลกของเมดเกอร์... ก่อนจะเจอแอปหนึ่ง...
กรึก!!
"Calling Maker Red!"
"ทำไมค่ะ พี่!"คิโอริตกใจที่เทพาพูดพลางลุกขึ้นด้วยความตื่นตระหนก
"พี่ไม่ได้พูดนะ แอปมันพูด!"
ข้อเสียของฟิคก็เงี่ย ==
"[อืม แอปแบบนั้นงั้น]"คริสล่องข้างไอโพนก็ปล่อยเส้นสีม่วงสงอสามเส้นจากตัวไปเชื่อมต่อไอโฟนเพื่อหาอะไรบางอย่าง
แต่ระหว่างนั้น
แว๊บ
เมดเกอร์เรดก็โผล่ออกมาแบบงงๆ
"เอ่อ...งั้นเราถึง.." เขามองรอบๆแบบงุนงงก่อนจะเอ๋พวกเทพา
"อ้าว ไง สาวๆ " นี่เป็นครั้งแรกที่เทพากับคิโอริพบเห็นหน้าเมคเกอร์เรดเฟลมที่เป็นเด็กหนุ่มค่อนข้างอ้วนไปหน่อยสวมชุดนักเรียนของโรงเรียนแห่งหนึ่ง
"นี่คือโปรแกรมเรียกเมดเกอร์งั้นเหรอ!!" ฉันตะโกนอย่างตื่นตะลึงและสนอกสนใจ ก่อนจะดูลิสค์ ว้าว Maker Buctcher หืม... ซัมมอนเรต C แล้วก็ Maker Annoying Dog...
"สวัสดีค่ะ คุณเรด" ส่วนคิโอริก็เข้าไปทักทายผู้เขียนตน
ราตรีเราก็... งงรับประทานเพคะ =="
แต่แล้ว มิทันเรดจะพูดอะไรมากมาย ร่างเขาก็สลายแหลก
"Materialization: Error. Time Up" มือถือแจ้ง
"...มีขีดจำกัดงั้นรึ" ฉันคิดในใจ
"[เริ่มการซัมมอนเมดเกอร์เรดใน ห้า สี่ สาม...]" คริสส่งเสียงออกมา ดีเลย!!
เคร้ง...
แต่ร่างที่กำลังก่อตัวก็สลายไป...
ไงเงี่ย!!!
....................................................................................
[Maker Saver's POV]
"อ๊าก!!!" เซฟเวอร์เอาหัวโขกกับโต๊ะ "ฉันดันตั้งโปรแกรมให้การเรียกเมดเกอร์ทำได้แค่ฉันกับพวก Author Avatar ที่มีไอโฟนฉัน!!"
"เฮ้ยๆ เซฟ อย่าเพิ่งคิดสั้นนนนน" เมน์โกะกับไอน้ำรีบวิ่งไปหยุด
เรดมองหน้าโปรโตเฟรนซ์ "อย่างน้อยไอโฟนเครื่องนั้นก็อยู่กับพวกเทพา"
"ตายซ่ะ" ทียังคงตื้บโปรแกรมที่มาในร่างคนอย่างไม่ลดละ
"แง หยางงงง"
ไอน้ำดูรูบี้ตอนนั้นใช่ไหม...
.............................................................................................
[Thepha's POV]
หลังจากพวกเราได้ไอโฟน พวกเราก็ออกเดินทางต่อ..
"จะว่าไป รู้สึกไหมว่าแถวนี้มันมีกลิ่นน้ำเน่านะคะ" ราตรีถามพล่างเอามือซ้่ายออกจากพลั๊วมาอุดจมูก
"สงสัยเรามาใกล้ท่อน้ำทิ้งแหงๆ" นางเอกกล่าว ก่อนหันไปมองรอบๆ "เหม็น"
อืม จะว่าไป...
"เนปเลนว่า พื้นเรามันโล่งๆนะคะ"
...ชัด!!
ตุ้บ!!!
พวกเราร่วงลงไปในท่อระบายน้ำอ้นดำมืด...
เอ๋ ไม่ใช่ท่อระบายน้ำสิ... "ท่อสายส่งกระแสไฟฟ้า"นิ!!
"อูย... เจ็บบบบ" ฉันร้องครางพล่างลูบก้น
แล้วพวกเราก็ได้ยิน
"ทำไมกัน ทั้งๆที่ฉันก็อัพมันลงคอนเน็ตแล้ว ทำไมเจ้านี้ยังอยู่!"
คุณซีจากเรื่องสั้น ของท่านไทรเมย์!!
"คุณค่ะ เป็นอะไรไหมค่ะ!" เป็นนางเอกที่วิ่งไปดูอาการคุณซีก่อน
"ไม่ มันไม่ควรจบแบบนี้" เธอเหมือนกำลังเสียสติ
"ใจเย็นก่อนคะ พวกเรามาช่วยคุณคะ" ฉันตะโกนบอกเธอ ก่อนเข้าไปกอดให้เธอสงบสติอารมณ์
เธอดิ้นพยายามหนีจากพวกเรา ก่อนจะเริ่มค่อยๆสงบลง..
"อ้อ พี่เทพารู้จกคนๆนี้หรอกคะ"คิโอริเอ่ยพลางมองรอบๆ
"เอ่อ..."
คิโอ ==" พวกเธอไม่ได้เหมือนพวกเรานะที่สามารถไปอ่านพล็อตและสปอยนิยายได้
"ใช่" ฉันตอบกลับไป...
"คุณรู้ชื่อฉันได้ไง" ซีมองมาที่ฉันด้วยความหวาดระแวง...
Nice Job Breaking It, Kiori =="
"เอ่อ ไม่ต้องกลัวนะค่ะ พวกเราเป็นคนดีค่ะ^^"คิโอริมองซีด้วยยิ้มอย่างกับนางฟ้าซึ่งทำให้อีกฝ่ายรู้สึกผ่อนคลายอย่างง่ายดาย
"...พวกเธอเองก็โดน'สร้างสุข'ลากมาเหรอคะ"
"สร้างสุข?" คิโอริทวนชื่อ
"เขาเป็นอะไรซักอย่าง เป็นเว็บไซต์ที่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงตามความปราถนาเราได้ แต่มัน... มัน... หลังมันทำตามความต้องการฉัน มันก็..."
"ไม่เป็นไรค่ะ" ฉันบอก "ฉันจะจัดการ Shut down มันให้ดู"
แล้วก็โชว์ Verse Bookmark ของ LAst WEEK
"เธอ.... ทำมันได้งั้นเหรอ" ซีถามด้วยความสงสัย
บางทีต้องแสดงพลังซักหน่อย
ฉันเสก Verse Bookmark ออกมากลางอากาศ "ฉันเป็นจอมเวทสารสนเทศค่ะ"
ซีอ้าปากค้าง...
"พวกเราเป็นการ์เดี้ยนจากองค์กรที่ทำหน้าที่ดูแลความปลอดภัยของพหุภพ ฉันมาจากองค์กร UG ส่วนพี่เทพามาจาก ADSO ค่ะ" คิโอแนะนำตัวพวกเรา
สามสาวจาก WEZ ได้แต่มอง "แต่พวกเธอยังเด็กอยู่เลยนะ"
"ก็... สถานการณ์พาไปค่ะ แหะๆ" ฉันหัวเราะแหะๆ
คริสก็ทำการแสกนรอบๆว่ามีสิ่งผิดปกติไหม
และแล้วคริสก็พบบางสิ่ง
"[มาสเตอร์ค่ะ ในท่อนี้มีชุดคำสั่งและเวทสารสนเทศไหลเวียนอยู่ค่ะ]"
"ว่าไงน่ะ คริส เวทสารสนเทศหรอก!?" คิโอริและฉันถึงกำลังตกตะลึงที่ดีไวซ์ลูกแก้วกลมสีม่วงติดปีกนกแสงสีชมพูบอก
"หึๆ ผมนึกอะไรดีๆออกแล้ว" ยูนิมาสเตอร์ที่แทบไร้บทมาตลอดเรื่องหัวเราะ ก่อนเสนอไอเดียออกมา "เราทำการแพร่ไวรัสอ่อนๆซักตัวใส่ท่อนี้ไหมล่ะ!!"
"[แต่ดิฉันตรวจพบแหล่งพลังงานพร้อมชุดคำสั่งว่า หากมีสิ่งแปลกปลอมอยู่ในนั้น ข้อมูลและเวทจะเกิดโอเวอร์โหลดจนระเบิดนะค่ะ ยูนิมาสเตอร์]"
"เยี่ยม..." ฉันส่ายหัวไปมา...
"แล้วถ้าเราตรวจเส้นทางการเดินของข้อมูลล่ะคะ" ราตรีเสนอออกมาก่อนกำหมัดแน่น "ฉันอาจจะไม่มีพลังพิเศษมาก แต่ฉันถนัดด้านคอมพิวเตอร์นะคะ ให้ฉันช่วยหน่อยเถอะคะ!"
"หนูช่วยด้วย^^"คิโอริเสนอตัวช่วยเหลือราตรี ส่วนเนปเลนก็มึนงงไปแล้วจ้า
ซีกับนางเอกเองก็พยักหน้า "พวกเราก็ขอช่วยด้วยอีกแรงแล้วกัน"
และแล้ว ด้วยพลังของ Phone Braver Seven กับ Ultraman X เราสามารถดึงข้อมูลออกมาจากท่อ ก่อนจะเริ่มค่อยๆวิเคราะห์แยกส่วนโค้ด
"ภาษาจาวา ดีล่ะ" ราตรีเอาสมุดออกมาจดโค้ดเพื่อทำความเข้าใจ
"Flow chart?" ฉันจ้องๆ ก่อนยกให้นางเอก "อันนี้ send data ไปหาแอดมินระบบ"
..........................................................................
และแล้วพวกเราก็ได้สิ่งที่น่าสนใจมา...
ผู้ก่อเหตุการณ์และที่อยู่พวกเขา!!
คริส "[ถ้าหากข้อมูลเป็นความจริงล่ะก็]"
คิโอริ "อ่า งานนี้และเวลานี้มีแต่ต้อง"
"ไปหา'ผู้ดูแล'ระบบของโลกเสมือนจริงแห่งนี้" ราตรีทำหน้าจริงจัง
"ใช่ ไปจัดการเจ้า'สร้างสุข'แบบถาวรกัน" ซีกำหมัด
"ถ้างั้นก็ได้เวลาของสิ่งนี้" ฉันหยิบ Verse Bookmark ออกมา
"PATH A WAY... ERR... ERR... ERR..."
"คราวนี้ไม่พลาดอีกแน่นอน!!"
ฉันให้ถาดเด้งออกมาอีกรอบ ก่อนยัด Verse Bookmark อีกอันมาใส่
"PATH Akfdkv((*(**&*^&^^#$@#$^*hajrehuhUHUI PATH A WAY AND UNDERTALE! COMBINED DEVICE: DETERMINTION PATH!!!"
แกร๊ก...
ปิ้ง!!
แรงระเบิดปรากฎรอบร่างพวกเรา อักขระพุ่งออกรอบๆ...
พวกเราลืมตาขึ้น... จ้องไปที่ศัตรูของพวกเรา...
สิ่งที่พวกฉันเห็นคือ...
สภาพแวดล้อมหลากสีอันเต็มไปด้วยจอภาพและข้อความอันมึนงง...
ปนด้วยความมืดมิด...
และภาพมอนสเตอร์
หญิงสาวผมเขียว ตัวผมดูแล้วน่าจะทำมาจากสายไฟนะ สวมชุดสีชมพูอมแดง ที่ดูแล้วค่อนข้างจะแข็ง ฉันมองเห็นมือของเธอไม่ชัดเลย...
เธอ ผู้ปิดตาด้วยแว่นแดง ติดปีกลอยกลางอากาศ...
เธอคือแอดมิน ไม่สิ...
Operating System ของโลกนี้!!
"Switch on the power line , remember to put on...
PROTECTION.
Lay down your pieces and let’s begin...
OBJECT creation.
Fill in my data parameters...
INITIALIZATION.
Set up our new world and let’s begin the...
EXECUTION!!"
มาเป็นเพลงเลยเหรอ... เอไอจัง!! เดี๋ยว
"เริ่มการประหารชีวิตงั้นเหรอ..." ราตรีถอยหลังไปหนึ่งก้าว...
"ถ้างั้นก็.."คิโอริหยิบนาฬิกาสีดำสลับเขียวที่มีช่องใส่ทรงกระบอกจากวงเวทย์พร้อมแท่งปริศนาสามแท่ง
"[READY!]" เสียงอิเล็กทรอนิกส์ที่เหมือนกับคิโอริแต่โทนเป็นเสียงคอมพ์ดังจากนาฬิกานั้นเมื่อเธอสวมไว้ที่แขนซ้าย และเธอหยิบแท่งสีชมพูมาเสียบ
"[DRIVE MODE!]" ก่อนหมุนหน้าปัดนาฬกาตามเข็มนาฬกาไป 45 องศา จากเดิมาสีเทกลายเป็นสีเขียวแล้วคิโอริเสียบแท่งนั้นเข้าช่องใส่
"[CODE-DRIVE! KAMEN RIDER DECADE]!"
ก่อนร่างเธอจะมีร่างเงาสีเทาข้างล่ะ 5 คนมารวมตัวกลายเป็นนักรบสีขมพูที่มีใบหน้าเป๊นบาร์โค้ดสิบอันซ้อนดวงตาสีเขียว รอยบากพาดอกสีขาวเช่นดันเข็มขัดสีขาวที่กล่องขาวข้างซ้าย ซึ่งทำให้ฉันอุทานขึ้นมาว่า
"คิโอ! เธอแปลงเป็นดีเคดเลยเหรอ!!"
แต่เดี๋ยวๆๆๆ ระบบแปลงใช้กับคิโอริไม่ได้นี่นา
อืม... แต่ช่างเถอะ ใครจะสน!
"เธอคนนั้น น่าสงสัยนะค่ะ พี่"แล้วคิโอริในร่างดีเคทก็ชัก "ไรด์บุ็กเกอร์" อาวุธประจำตัวก็ปรับมาใช้โหมดดาบและสายจายังจับต้องยังอีกฝ่ายนึง
"Detect the target, and now prepare for...
ANTI-MALWARE!"
พรึบ!! เหล่าคาเมนไรเดอร์ทุกคน เหล่าอัศวินโต๊ะกลม เหล่าแม่มด เหล่าเอไอในร่างหญิงสาว ทั้งหมดย้อมดำ... โผล่มาออกมาเป็นกองทัพ!!
"คุณราตรี คุณซี คุณนางเอก" ฉันโยนไอโฟนให้ราตรี "ไปหาที่ปลอดภัย เนปเลน คุ้มกันพวกเขา!!"
"มาเยอะขนาดนี้ก็ต้อง!!"
"[FINAL KAMEN RIDE: DECADE!]" คิโอริได้เข้าสู๋ร่างใหม่เป็นร่างเกราะทีการ์ด 9 ใบเรียงที่เกราะอกและ 1 ใบบนส่วนหัวและดวงตาเปลี่ยนเป็นชมพู
ดีเคด คอมพลีท!!!
“ย้ากกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!”
คิโอริ(ในร่างดีเคทคลอมพลีทฟอร์ม)พุ่งทะยานเข้าปะทะเหล่าตัวลอกแบบไรเดอร์ยุคต่างๆ อย่างห้าวหาญ แต่เนื่องจากจำนวนเยอะไทป์จึงไม่สามารถหยิบการ์ดโจมตีไม่ถนัด
"ควับ" ไรเดอร์แมนสีดำล็อกแขนซ้ายเธอด้วยตะขอ ก่อนที่คาเมนไรเดอร์คูกะและอิชิโกะจะกระโดดถีบเธอกระเด็น คิโอเอามือขูดไปกับพื้นเพื่อหยุดร่าง
“ ถ้างั้นต้องเจอขวานแห่งแสงสว่าง!! ”
เธอหยิบแหวนที่มีใบหน้าไรเดอร์สีเงินสลักไว้มาสวมที่นิ้วกลางข้างขวา
“[CHANGE WIZARD DRIVER! INFINITY! PLEASE! Hi-Sui-Fu-Do, Bou-Zaba-Byu-Dogon!]”
เพียงพริบตาที่มังกรโปร่งแสงใสพุ่งออกจากหน้าอกของคิโอริซึ่งกระโดดขึ้นฟ้าและบินล้อมร่างเธอจนกลายเป็น...
มาสค์ไรเดอร์วิซาร์คอินฟีนีตี้สไตล์ ร่างสีเงินซึ่งเปี่ยมไปด้วยแสงสว่างแห่งความหวัง!! พร้อมแอ็คคาร์ลิเบอร์ซึ่งกำลังเปล่งเสียงดังกันวาลออกมา
“{High Touch, Shining Strike! Kirakira!}”
“ ดราก้อน ไชท์นิ่งงง! !”
คิโอริยกขวานที่ขยายเป็น 2 เท่าจากตัวเธอขึ้นและพุ่งทะยานสู้พื้นล่างก่อนฟาดขวานลงพื้นส่งคลื่นกระแทกสีรุ้งใส่เหล่าแม่มดอย่างจัง
แม่มดทั้งหลายสลายหายไปในพริบตา... เหลือแค่เหล่าอัศวิน ไรเดอร์ และเอไอ...
เยอะไปไหม!!!
"My time to shine!" ฉันเรียกกองทัพ Verse Bookmark ออกมาให้เพียบ ก่อนใช้สามอันรวด!!
"FATE STAY NIGHT! PHLENOTINUM: SERVANT!"
"KAMEN RIDER KUUGA! DEUS EX MACHINA: ULTIMATE FORM!"
"DATE A LIVE! PHLEBOTINUM: SHIDO!"
ดาบสีม่วงและดาบสีทองปรากฎเหนือหัวฉัน มันอาบไล่ด้วยความมืดและธาตุไฟ ลม ดิน น้ำ และไฟฟ้า...
"From Past To Present, strike the darkness via the darkness and the love of humanity! Final Excalibur Rising Spirit Break!!"
เหล่าอัศวินยิงเลเซอร์พล่างขว้างดาบพลาสม่ามาใส่ (คงเป็นอัศวินจากเพลง Ga1ahad and Scientific Wicthery)
แต่ทั้งหมดล้วนถูกต้านทานด้วยพลังการโจมตีของฉันทั้งหมด
“ยังหรอก ยังหรอก ยังหรอก ยังไม่หมด!!” คิโอริหยิบแม่กุญแจสีส้มรหัส K.L.S.001 และสีทอง รหัส LS. ออกมาพร้อมกดปุ่มทันที
“{Kachidoki!&Fruit Basket! Lock On! Soiya! Lock Open! Kiwami Arms: Dai, Dai, Dai, Dai, Dai Shogun!}”
เกราะผลไม้หลากชนิดทั้ง 17 ชิ้นบวกเกราะส้มขนาดทรงเกราะแม่ทัพใหญ่ 1 ชิ้นมารวมตัวเข้าร่างคิโอริจนกลายเป็น “มาสค์ไรเดอร์ไกมุ คิวามิอาร์ม” นักรบไรเดอร์สีเงิน เขาสีทอง เกราะอกมีรูปผลไม้ และผ้าคลุมหลังสีแดง ผู้ที่มีพลังของอาร์เมิดไรเดอร์ทุกคนรวมกันเป็นหนึ่งเดียวกัน
“เอาล่ะน่ะ พี่” คิโอริกล่าวบอกคู่หูต่างวัยตนก่อนสับใบมีดลงสามครั้ง
“{Soiya! Kiwami! Sparking!}”
วิ้งๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!
ใบมีดทั้งสองของง้าวนั้นเปล่งออร่าผลไม้หลากชนิดออกมาก่อนคิโอริควงไปมา
"Final Universe Spell!!!!!"
อาวุธทั้งหมดของ Armored Riders ปรากฎรอบร่างคิโอ ในขณะที่ฉันชาร์จพลังใส่คทา
"If you're..."
"Just Terminate your process already!!"
อาวุธนับสิบ คลื่นดาบบวกลำแสงสีขาวพิฆาต พุ่งใส่หญิงสาวในชุดชมพู
แว๊บ!!
ห้องสว่างวาบจนพวกเราต้องปิดตา...
พอแสงสว่างหายไป...
ร่างนั้นก็ไม่อยู่แล้ว
"พวกเรา... ชนะแล้ว?" นางเอกถาม
"เนปเลนก็ว่างั้น" สาวเต่าน้อยพยักหน้า
"Wrong genre savvy" ฉันสวนกลับไป... "เราเพิ่งทำลาย OS ไป ถ้าเธอถูกทำลายจริงๆ โลก Simulation นี้ควรสลายหรือ crash ไปแล้ว"
และแล้ว... ก็มีลำแสงสีม่วงที่รุนแรงยิงใส่พวกเรา!!
บึ้ม!!
"คุณเทพา คุณคิโอริ!" ราตรีร้องอุทาน
"ไม่น่ะ!" นางเอกเอามือทาบปาก
"อึ่ก อะไรกัน" คิโอริที่นอนหมดสภาพที่พื้นถาม
"[มีใครลอบโจมตีพวกเราค่ะ]"
ฉันค่อยๆลุกขึ้น ก่อนสัมผัสได้ถึงเลือกที่ไหลจากหน้าผาก...
"...สร้างสุขใช่ไหม" ฉันหันไปมองด้านขวา... ทิศที่ลำแสงสีม่วงถูกยิงมาหาพวกเรา...
ร่างของหญิงสาวผู้เป็น OS มีเศษเหรียญและหน้าต่างเว็บบราวเซอร์ปรากฎรอบ
"ฮาๆๆๆ ผิดไปนิดหนึ่งน่ะ เทพา ฉันก็มาแจมด้วย" เสียงผู้หญิงดังออกมา
ดาร์กกรีด!!!
"ไงครับ คุณซี... ไม่เจอกันนานเลยนะครับ หลังท่านสร้างคณะกรรมการนั้นขึ้นมา"
เสียงผู้ชายหลอกหลอนซี
"น นาย แต่ทำไม..."
"ฉันไปถล่มที่ตั้งน่ะ" ดาร์กกรีดตอบเธอ "คณะกรรมการกระจอกๆพวกนั้น เจอยามี่สองสามตัวก็ไม่รอดแล้ว!"
"คณะกรรมการ?"พวกเธอสงสัยสิ่งที่ดาร์กกรีด
"คณะกรรมการพิทักษ์ความจริง องค์กรที่คล้าย SCP ของโลกซี ที่เธอกู้คืนมาในวันโลกาวินาศจากน้ำมือเจ้าเว็บบ้านั้น..." ฉันกัดฟันตอบ
"ว่าไงน่ะค่ะ พี่" คิโอถาม
"สร้างสุขสามารถบิดเบือนความจริงได้ค่ะ ในวันที่คุณเทพากล่าวถึง ฉันจัดการโหลดเรื่องคณะกรรมการที่ว่าเพื่อจัดการสร้างสุขค่ะ แต่เหมือนว่า..."
"คณะกรรมการนั้นจะไม่เก่งพอรับมือภัยต่างมิติน่านะ" สร้างสุขตอบซี.....
"บิดเบือน..ความจริง ทำลายเรื่องเดิมและสร้างใหม่สินะ"คิโอริค่อยๆลุกขึ้นก็หยิบรถสีแดงพ่วงรถจกระยานยนตืสีขาวออกมาหรือ Shift Deadheat และคริสก็แปลงสภาพเป็นเข็มขัดสีเงินเส้นรัดเอวสีแดงที่มีลูกบิดสีแดงที่หัวเข็มขัดด้านขวาและหน้าจอจานก็แสดงวงแหวนสีขยายและหดตามจังหวะ
แต่...
Shift Deadheat ก็พลันเกิดไฟฟ้าลัดวงจร
"โอ๊ะๆ อย่าขัดขืนสิครับ... ผมใจดีแค่ไหนที่ไม่ทำให้คุณเหมือนคุณ Gaster..."
ปืนใหญ่ปรากฎจ่อหน้าพวกเรา...
ราตรีมองที่ไอโฟน มือเธอเริ่มเปล่งแสง...
"อั๊ก..." ฉันกับคิโอพยายามจะเรียกพลังออกมาสร้างเกราะ... แต่ไม่ไหวแล้ว....
"Summon Maker TriMay!!"
ตูม!!!
ร่างในชุดนายพลสีดำ... เอาหมวกออกมารับกระสุน...
"สมที่'เป็นผลงานของฉันจริงๆ'นะ ราตรี..."
เมดเกอร์แห่งเวทละเลงสีสาด ไทรเมย์ ถูกราตรี ลูกสาวตน เรียกออกมาปกป้องพวกเรา!!
"..........."คิโอริมองชิฟท์เดธฮีทที่ยังมีไฟฟ้าช็อตแต่ก่อนเสียบเข้าอุปกรณ์ที่คล้ายที่เสียบซึ่งสวมที่ข้อมือซ้าย
"[DRIVE TYPE DEADHEAT!]" เธอแปลงเป็นไรเดอร์ที่ใบหน้าสีเงินสลับกระบังของรถแข่งสีแดง ปีกแบบรถสปอร์ทอยู่บนศีษระ ดวงตาสีใสแบบเดียวกับไฟหน้าของรถยนต์ เกราะสีแดงบอดี้สีขาวที่มีจุดเด่นที่ล้อพาดตัวซึงมีแถบสีแดงคั่นกลางและสลักชื่อว่าไทป์เดธฮีทและล้อติดไหล่ด้านขวาซึ่งทำหน้าที่ตัวม่านวัดอะไรบางอย่างงก่อนจะมีไอ้น้ำและออร่าความร้อนสีแดงกระแสไฟฟ้าสีที่พุ่งกระจายทั่วตัว
“[ถึงระบบของชิฟท์จะโดนแทรกแซงเพียงใด ดิฉันก้สามรถฟื้นฟูได้อย่างสมบูรณ์และเสริมระบบป้องกัน^^]”
"เอาล่ะ เตรียมใจให้ดีนะค่ะ ทั้งสอง"คิโอริในร่างไรเดอรืนั้นเตรียมท่าสู้ทันที
ขณะเดียวกัน
"ลูกสาว?" ราตรีงงกับคำพูดของเมดเกอร์ตนมาก
แปะ
"สู้ๆน่ะ ราตรี...'จิตใจพวกเธอมาจากจิตใจพวกเราน่ะ'"
แล้วร่างนายพลสาวก็หายไป
"จิตใจพวกเรามาจากจิตใจพวกเขา..." ฉันนึกทวน "หรือว่า!! ไม่ผิดแน่!"
พวกเราเรียกเมดเกอร์ที่มีโครงสร้างจิตใจคล้ายคลึงกับพวกเราได้!!
เหรียญไหลออกมาก่อนประกอบร่างเป็นสาวร้ายนามดาร์กกรีด
"ถ้างั้นคุณราตรี เรียกเลยค่ะ เดี่ยวหนูจะค่อยกันพวกนั้นเอง!!"
คิโอริวิ่งชาร์จใส่ดาร์กกรีด
"อ่านใจฉันออกแหะ คิโอ" ฉันยิ้มแฉ่ง ก่อนจะเรียก Verse Bookmark ออกมา "งั้นฉันจะ UltraLive บางคนมาช่วยน่ะ"
"ULTRAMAN GINGA! PHLEBOTINUM: SPARK DOLL!"
"Come front to the system! Nanoha-san, Wizard-san, Sakura-san!"
"ULTRALIVE! NANOHA! KAMEN RIDER WIZARD! CARD CAPTOR SAKURA!"
นาโนฮะ วิซาร์ดและซากุระร่างบอทปรากฎออกมา!!
และแล้วนาโนฮะเข้าโหมดเอ็กซีเลี่ยนก็พุ่งทะยานขึ้นด้านบนก่อนรวมพลังเวทย์คทาตนแล้วยิงดีไวท์บัสเตอร์และแอ็คเซลชู้ตเตอร์ใส่ดาร์กกรีด
วิซาร์คเข้าสู้ร่างอินฟีนี้ตี้ดราก้อนโกลด์พุ่งก่อนใช้กงเล้บตบเธอกระเด็นขึ้นแล้วพ่นไฟจากดราก้อนเฮดซ้ำเจิม ตามด้วยซากุระที่ใช้การ์ด windy สร้างลมพายุเสริมพลังเพลิงให้ทวีความรุนแรงมากขึ้น
ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
ดาร์กกรีดโดนอย่างจัง แม้จะสร้างความเสียหายเล็กน้อย แต่บางจุดก็โดนหนักพอสมควร
“ย้ากกกกกก!!!!” คิโอริพุ่งเข้าดาร์กกรีดพร้อมปลดขีดจำกัดของเดธฮีทและเสยคางหนึ่งทีแล้งฟาดแข้งใส่คอดาร์กกรีดกระเด้นลงพื้นดินอีกครั้ง
สร้างสุขที่ยังคงเป็นดาต้าผสานในระบบของเอไอสาว ออกคำสั่ง...
ก่อนจะเกิดลูกไฟยักษ์พุ่งถล่มลงมา
"Summon Maker GameEver!!"
เป็นทีของนางเอกที่กดเรียกเมดเกอร์ของตนออกมา เขาโผล่มาพร้อมใช้กระทะฟาดลูกไฟใส่ไปที่เอไอ
[me.ObjectCreate(Barrier);]
เกราะบาเรียปรากฎมาป้องกันลูกไฟ
"...สรุปฉันก็โดนอยู่ดีสิน่ะ" เกมเอเวอร์หันไปมองนางเอกแบบเซ็งๆ ก่อนจะหายวับ
"[DEADHEAT!]"
คิโอริรวมพลังทั้งหมดไว้ที่หมัดขวาแล้วชก ยิงลำแสงออกเป็นเส้นตรงสีแดงใส่เอไอที่สร้างสุขสิง ถึแม้จะหลบได้แต่ต้องเสียแขนขวาแทน
เอไอสาวมองแขนตน แขนเริ่มฟื้นฟู...
"หึๆ นึกรอว่าแค่นั้นทำอะไรผมได้น่ะครับ" สร้างสุขหัวเราะเยาะ
"Summon Maker Annoying Dog!"
หมาตัวหนึ่งปรากฎออกมาหลังฉันกดเรียก
"...หมา?" สร้างสุขที่ยังยึดครองระบบอยู่มองอย่างงง
และแล้ว ห่ากระสุนซูเปอร์โหดก็โผล่ออกมา
"เจอผู้สร้าง Undertale หน่อยเป็นไง!!" ฉันตะโกน
กระสุนเห่านับร้อยกระแทกใส่ร่างเธอ ก่อนสร้างสุขจะบังคับร่างเธอให้พุ่งหนีขึ้นฟ้า
"พวกท่านอาจเรียกเมดเกอร์ออกมาได้ชั่วคราว แต่ก็เรียกพวกมันมาได้ไม่หมดหรอก ผมเป็นแอดมินที่นี้ ผมคือพระเจ้าของโลกเสมือนแห่งนี้!!"
ดาร์กกรีดหัวเราะร่า "ฮาๆๆๆ และอีกไม่นาน พวกเราก็จะ..."
ฉึก!!!
เงาสีดำทะลุอกดาร์กกรีด ก่อนเงาจะหดกลับเข้าไปในลูกตาพลาสติกที่ลอยอยู่ด้านหลัง
"เออเรอร์... แก..." ก่อนเธอจะสลายหายไป
"Eyecon" ที่บินอยู่เปล่งแสงก่อนคืนสภาพเป็กนักเรียนมัธยมต้นไทยสาวสวย... ที่มีออร่าเงาปรากฎด้านหลัง...
"แสบนักนะคะ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันเป็น'บั๊ก' ก็คงเข้ามาไม่ได้เหมือนกัน" เออเรอร์กล่าว ก่อนหันไปมองท้องฟ้า เธอขีดเส้นเป็นวงรี ก่อนจะเริ่มเกิดปฎิกิริยาผิดปกติ
"Error is occurred, I can't QURANTINE..."
เอไอรายงานออกมาอย่างหงุดงง
"ทุกคน! เอาฝ่ามือทาบบนไอโฟนเลยค่ะ!" เออเรอร์บอกกล่าว ก่อนเรียกเงาออกมาคุ้มกันตนเองจากลูกไฟที่พุ่งมาหา
ฉัน คิโอ เนปเลน ราตรี ซีและนางเอกมองหน้ากัน พยักหน้า และเอามือประสานกัน บนไอโฟนของปู่...
"...Activate Deus Ex Machina Program!"
"Call Maker Saver! AiNam! Red! T! TriMay! GameEver! ProtoFriend!"
วงกลมเหนือหัวแปลงเป็นสัญลักษณ์คล้ายลูกตา ก่อนร่างของสามสาว สี่หนุ่มจะปรากฎตัวออกมาจากสัญลักษณ์นั้น!!
"เจ๋งมาก เออเรอร์จัง! สมที่สวีทนันเทรนมาดี!" เซฟเวอร์ยกนิ้วให้ ก่อนหันไปมองลูกสาวตน "เทพา เธอยอดมาก!"
"แหม รอตั้งนานจนตัวจะฟักเป็นผีเสื้อได้อยู่ละ ว่าแต่...เล่นจับขังไว้ซะนาน ยืดเส้นยืดสายซักหน่อยคงไม่เป็นไรใช่มั้ย?" เมดเกอร์ไอน้ำหักข้อนิ้วรอ
"..." เมดเกอร์ทีมิพูดอะไร... เหมือนเธอโกรชอยู่
"แหมๆ ยังอุตส่าห์ออกมาทำเรื่องปวดหัวให้พวกฉันได้อีกน่ะ สร้างสุข---" เมดเกอร์ไทรเมย์'ยิ้ม'... ทำไมนึกถึง Future Diary อ่ะ!
"เหมือนว่าตัวร้ายจากนิยายนายจะก่อเรื่องให้พวกเราอีกแล้วน่ะ" เมดเกอร์เกมเอเวอร์มองปู่ฉัน
"เหอะๆ เอาเถอะ ได้เวลาสนุกแล้วสิ" เมดเกอร์โปรโตเฟรนซ์หยิบปืนอะไรบางอย่างออกมา
"ครับ ทุกท่าน" เมดเกอร์เรดพยักหน้าก่อนหักข้อนิ้วเล่น
"หึๆ แต่พวกท่าน... คงไม่ลืมใช่ไหมว่าผมยึดแอดมินระบบอยู่!" สร้างสุขกล่าว
"If all of you're gone, I might feel better..." เอไอสาวพูดเบาๆ ก่อนจะกางแขน
[world.erase(invaders);]
[invaders are inaccessible]
"เป็นไปไม่ได้..." สร้างสุขโผล่มาเป็นเงาหลังร่างเอไอ
"ยัยเงานั้น..." เขาจ้องที่เด็กสาวแห่งข้อผิดพลาดที่ยืนข้างๆ ราตรี
เออเรอร์แปลงสภาพกลับไปเป็นลูกตาพลาสติกก่อนลอยไปหาเมดเกอร์เซฟเวอร์
"ทุกท่านคะ! ขอพลังด้วยค่ะ!!" เทพาบอก
"จัดไป เทพา!" โปรโตเฟรนซ์ดีดนิ้ว ก่อนจะเสกสารเคมีออกมารอบ
[ProtoFriend uses "Hazardous chemical compound"]
[AI use Dodge!]
สารพิษพุ่งใส่เอไอสาว เธอรีบพุ่งลงพื้นเพื่อหลบการโจมตี
แต่ ไอน้ำก็พุ่งมาจากด้านหลังพร้อมดาบคาตานะอาบไล่ไฟดับเครื่องชน
ชัวะ! แผลยาวปรากฎที่หลังเธอ
"If you are invaders, then I will be the GENERAL"
สิ้นเสียง สารพัดปีศาจหลากรูปร่างก็โผล่มา
พร้อมกันนั้น ฝนกรดก็ตกลงมา!!
"เอากันแบบนี้เลยเหรอจ้ะ สร้างสุข" ไทรเมย์จับหมวก ก่อนโยนขึ้นไป มันแปรเปลี่ยนเป็นบอลสีดำ ดูดกลืนฝนกรดมรณะ ก่อนมันจะยิงเลเซอร์กวาดใส่กองทัพปีศาจไปครึ่ง
"ผมจัดการปีศาจนั้นเอง เรด" เซฟเวอร์หยิบเข็มขัดติดใบมีดสีขาว Neo Sengoku Driver
"ได้เลย... ไรเดอร์..." เรดเริ่มเก๊กท่าแปลงร่าง "...เฮ็นชิน!!"
พายุปรากฎหมุนวนรอบร่างเรด... ชุดเกราะเริ่มปรากฎ...
"ย้ากกกกกกกกกกกก"เรดเฟลมในร่างไรเดอร์หมายเลขหนึ่งแต่สีน้ำเงินเข้มกว่า ถุงมือและบูตสีแดง และเข็มขัดไทฟูนเข็มขัดสีทอง ได้ปรากฎขึ้นหลังพายุสงบ
"RICE!" เซฟเวอร์ปลดล็อกแม่กุญแจที่มีรูปเมล็ดข้าว "Rice Lockseed" ก่อนใส่มันลงเข็มขัด และกดล็อกให้เข้าที่ก่อนสับใบมีดลงเพื่อเปิดตัวล็อกซีด
"LOCK ON! LET'S GO! RICE ARMS: SAWASSDEE SENGOKU STATE!!"
เกราะรูปเมล็ดข้าวร่วงลงมาใส่ร่างเซฟเวอร์ ก่อนสร้างชุดสีดำ และเกราะก็กางออก ประกอบเป็นชุดเกราะสีขาวดังข้าวหอมมะลิ ดวงตาสีขาวในหน้ากากสีดำ สวมหมวกดังแม่ทัพโบราณ จ้องมาที่ปีศาจ
"ไอ้มดแดงน้ำข้าว ริส มาจัดการพวกเจ้าแล้ว!"
Kamen Rider Rix, On stage!
"นายชอบคาเมนไรเดอร์มากเลยสินะ" เอเวอร์เกมถามริส
เขาพยักหน้า ก่อนบอก "ด้านหลัง"
"หืม?" หนุ่มแห่ง WEZ หันไปด้านหลัง เห็นดาบแทงขึ้นมาจากพื้น กำลังจะเสียบเขา!
"เกร้ง!!"
กระทะพลังป้องกันสูงจากเกม Undertale ปรากฎขึ้นในมือเอเวอร์เกมก่อนจะหยุดการโจมตีไว้สนิท
ขณะเดียวกัน
"ไรเดอร์ฤๅษีบดยา!!"ไรเดอร์หมายเลข 0 พุ่งใส่เอไอสาวที่ยังลอยอยู่ ก่อนใส่แม่ไม้มวยไทยใส่อย่างจังก่อนตามเข่าคู่ใส่ท้อง
ร่างอีกฝ่ายร่วงกระแทกพื้นเต็มแรง
เมย์โกะมองไปที่การโจมตี ก่อนฉีกยิ้ม "เจ๋งดีนิ..."
บอลสีดำเหน่อหัว แปรเปลี่ยนรูปเป็นสาวน้อยแสนน่ากลัว ก่อนเธอจะยิงบอลเพลิงสีดำซ้ำใส่เอไอ
ตูม
"SHELL CORRUPTED"
"เอากระทะไปกินซ่าาา" เอเวอร์เกมกระโดดหาหญิงสาวที่บินเหนือดิน
"Quantum Attack!" พลังแห่งสมการของชโรดิงเจอร์หลอมรวมในมือโปรโตเฟรนซ์ก่อนเขาจะกระโดดเข้าใส่เธอจากด้านหลัง
[me.escape();]
พรึ่บ คุณเธอหาย ปล่อยให้สองคนมาจ๊ะเอ้กัน
"เฮ้ย!!!"
ตูม!!!
สองหนุ่มร่วงลงพื้น
เอไอสาวปรากฎตรงหน้าปู่!
ริซพุ่งเข้าหาเอไอก่อนใช้เคียวเกี่ยวข้าวฟาดใส่
เธอใช้ข้อมือรับ
"บ้าน่า ขนาดเคียวที่มีพลังโจมตีสูงสุด"
"ปู่ค่ะ อย่าเล่นมุขนั้นเลยค่ะ"
"KAMEN RIDER FOURZE! PHLEBOTINUM: ASTRO SWITCH!"
ฉันเรียกร็อกเก็นโมดูลออกมาก่อนพุ่งชกใส่หน้าเธอก่อนเธอจะทำอะไรปู่ฉันได้
"Execution... Execution... Execute All Routines..."
สายฟ้าฟาด ฝนกรด ใบมีด อุกกาบาต พุ่งเข้าหาพวกเรา!!
"COSMIC! LOCK ON! LET'S GO! FOURZE! Minna no Kizuna de Uchu wo Tsukamu!"
ปู่กระโดดใส่ล็อกซีดอันใหม่ เกราะหัวโฟร์เซ่สีฟ้าร่วงใส่หัวคุณปู่ ก่อนเขาจะบินขึ้นไประหว่างเกราะกางออกเผยจอทัชสกรีนสี่จอ
แล้วเขาก็สับล็อกซีด
"LET'S GO! UCHU KITTA!"
"LET'S GO! RIDER CHO GINGA FINISH!"
"ไรเดอร์ ก็อด โชวกิงกะ เน็ต แลนเชอร์ ฟินนิช!!"
แล้วปู่ก็ฟาดคลื่นดาบยักษ์ทำลายใบมีด ขณะที่โมดูลสีฟ้าที่ขาขวาปรากฎก่อนยิงมิลไซค์ที่ระเบิดออกมาเป็นตาข่ายดักสายฟ้าได้สนิทนักแล
คุณโปรโตเฟรนซ์ลุกขึ้นก่อนหยิบปืนปริศนาออกมาก่อนยิงใส่อุกกาบาต... มันหายไป
"ปืนวาร์ปใช้ได้แหะ" เขาพูด
คุณไอน้ำชักดาบออกมา มันอาบไล้ด้วยเพลิงแห่งพิรุณก่อนจะพุ่งขึ้นไป ส่งไฟอันร้อนระอุสลายฝนกรดสิ้น!!
ริซลงจอดอย่างสง่างามข้างๆฉัน "เทพา Let's Begin Our Crossed Saga!"
"อย่าแย่งหนูสิ!" ฉันทำแก้มป่องเป็นปลาทอง
แต่แล้วจู่ๆ เอไอสาวก็พุ่งมาพร้อมใบมีดในมือ...
ฉันกำลังจะกางบาเรีย แต่
เปรี้ยง!!! ราตรีใช้พลั่วฟาดอีกฝ่ายกระเด็นไปหาสาวแห่งความผิดพลาด ก่อนเธอจะใช้เงาเสียบท้อง!!
"Error Error Error! Illegal Access!"
"กรอดดด"
เงาเริ่มสลายหายไปจากการทำงานของโปรแกรมป้องกัน
"ผมไม่ตายง่ายๆหรอก"
"แน่ใจ?" ซีกับนางเอกถือไอโฟนอยู่ พูดพร้อมกันก่อนกด
"Summon Maker Lord Naf5!"
"Summon Maker Butcher!"
หนึ่งคือเทพเมดเกอร์ผู้สร้างโลกเกมสยองขวัญด้วยตัวคนเดียวจากโลกตะวันตก
อีกหนึ่งคือมารเมดเกอร์ผู้ทำลายทุกคำนิยามของโลกอนิเมะด้วยพลังมืดจากโลกตะวันออก
ทั้งสองปรากฎตัวเพื่อช่วยเหล่า Beginner Makers จากเอไอปีศาจ!
สร้างสุขเริ่มสยอง... เขารู้จักสองคนนี้ดี...
เพราะนั้นคือเหตุผลที่เขามีตัวตนอยู่ เพราะพวกเขาคือผู้ปลุกพลังของเมดเกอร์ไทรเมย์!
เมดเกอร์บัชเชอร์ขว้างมีดใส่ ในขณะที่เมดเกอร์ลอร์ดนาฟไฟว์จะเรียกหุ่นยนต์รูปหมีออกมาพุ่งไปหักคอ
สร้างสุขบังคับร่างหญิงสาวให้หลบใบมีด ก่อนจะสร้างไฟนรกมาเผาหุ่นยนต์สิ้น
แต่แล้ว คุณทีก็โผล่มาก่อนชกหลังเธอกระเด็นมาหาสองเมดเกอร์ระดับตำนาน คุณบัชเชอร์เรียกมีดที่ฉันสัมผัสได้ถึงพลังปวดตับ คุณนาฟไฟว์เรียกความมืดออกในมือ ก่อนจะเสียบมันใส่เธอเต็มอก
"System Faceskwo!))!^&)"
"อ อะไรกันเนี่ย!!" สร้างสุขเริ่มอุทานด้วยความตื่นตระหนก เมื่อพบว่าเอไอที่ตนควบคุมเริ่มไม่รับคำสั่ง
"'ไวรัส'ที่ผสมเข้าโปรแกรมคอมพิวเตอร์ปกติ โปรแกรมถ้าโดน override จะคุมโปรแกรมนั้นได้คงยากหน่อยนะครับ.... Deconstruction มันก็ดีอย่างเงี้ย" ปู่กล่าวก่อนกลับไปใช้เกราะข้าว
"เฮ้!!! นายเมดเกอร์ รับ!!!"
คุณนางเอกโยนไอโฟนมาให้ปู่ เขารับได้!
"ถนอมหน่อยสิครับ!"
"แล้วใครกันที่ทำไอโฟนหล่นหาย?" ซีโร่โกะถาม
"==#"
ฉันมองคุณปู่ด้วยสายตาอ้อนวอน... อยากเล่น!!
"เชิญ" ปู่ให้ไอโฟนฉันอย่างง่ายดาย
ก่อนฉันจะกด
"Summon Maker WizPolitician!"
เมดเกอร์ผู้หญิงปรากฎขึ้นมา ก่อนเธอจะชี้คทาไปยังเป้าหมาย... สร้างสุข
ตูม!!! เกิดระเบิดอันยิ่งใหญ่อลังการ
เธอชี้คทาขึ้นฟ้าก่อนจะมีงูยักษ์พุ่งออกไปรัดเอไอแน่น
สามเมดเกอร์ระดับตำนานหายตัวไป...
เอไอสาวระเบิดร่างงูเป็นชิ้นๆ ก่อนจะเรียกมิลไซค์สามลูกพุ่งใส่ซีกับคุณนางเอกที่เกือบไร้การป้องกัน
"ระวังครับ/ค่ะ!" คุณเกมเอเวอร์พุ่งไปพร้อมเอากระทะฟาดลูกระเบิดออกไป ส่วนเนปเลนเรียกเถาวัลย์มาแทงมิลไซค์อีกสองลูกระเบิดกระจุย!!
"หน่อย..." สร้างสุขรันทุกโปรแกรมออกมาเพื่อเรียกเหล่ากีกี๊และก้อนเนื้ออาถรรพ์สีแดงออกมา
“ฮิ.”คิโอริยิ้มนิดๆก่อนร่างเปล่งแสงสีม่วงก่อนกลายเป็นนิวเพอเพิ้ลฮาร์ทอย่างเดิม แต่ลักษณะชุดต่างจากเดิมที่ฉันเคยเห็น ชุดยูนิทที่ดูเรียบง่าย แต่เผยเนินอกลงเกือบถึงสะดือ เผยหัวไหล่ทั้งสอง
เกราะกระโปรงสีดำพร้อมผ้าสีชมพู เส้นผมที่สลายพลิ้วกับสายลมสีม่วงเกือบกลายเป็นน้ำเงิน ซึ่งเอวขวามีคริสในโหมดแปลงร่างประกอบกับฝักดาบสีดำและแขนซ้ายนั้นสวมโค้ดเมทริกซ์เอาไว้
"ว้าว~ พี่คิโอริเท่สุดๆไปเลยค่า งั่นเนปเลนเองก็... แต่ไม่เอาอันนั่นดีกว่า มีหวังจะทำให้เดือดร้อน"เธอกล่าวชมพี่สาวสุดสวยคล้ายครึงท่านมารดาของเธอ ก่อนที่จะตัดสินใจเรียกดาบประจำกายของเธอ แล้วพุ่งตัวร่ายเพลยดาบอย่างเฉียบขาดและแม่นยำชำนาญจนพวกที่เหลือวงล้อมก็คอยสลายไปเป็นฝุ่นละอองตามวาโยพัดตามทิศทางมิให้เหลือแม้แต่ตัวเดียว
"ตามด้วย ครอส คอมโบเนชั่นนับเบอร์ทรู"เธอก็ร่ายฟาดเจ้าตัวขวางทางเดินของพี่สาวเอากับให้แบบว่า ฟันไม่ยั่ง และที่สุดแล้ว มันก็สลายไป และเนปเลนก็เปิดช่องทางให้กับเหล่าพวกคิโอริไม่ยั่งมือ แม้จะเหนื่อยกับการรับภาระหนักก็เต็มที แต่เธอก็ยอมทำเพื่อทุกๆคน เพื่อทุกๆคนที่ต่อสู้อยู่ ต่อสู้เพื่อความหวังของทุกคน
“ คริส ฟินฟันเนล โปรโตฟินเนลและซุปเปอร์ดรากูน ”
“[รับทราบแล้วค่ะ]” คิโอริชักคริสออกมาในโหมดไอออสเซเบอร์ที่คล้ายดาบเกรทซอร์ดรูปทรงกระทัดรั้น ตัวด้ามสีดำงและใบมีดซึ่งเป็นผนึกสีเขียวเข้มใสชี้ขี้นฟ้าก่อนมีวัตถุแปลกปลอมทั้งหมด 16 ชิ้น
โดยกลุ่มแรก “ซุปเปอร์ดรากูน” มีลักษณะคล้ายใบมีดสีน้ำเงินล่างสลับสีดำบน 8 ชิ้น วัตถุกลุ่มที่สอง “ฟิน ฟันเนล” จะคล้ายครีบสีขาวสองปลายที่พับในแนวขนานกัน 6 ชิ้น
และกลุ่มสุดท้าย “โปรโต ฟิน ฟันเนล” ซึ่งคล้ายกลุ่มที่สองแต่มีขนาดใหญ่กว่าและมีส่วนยื่นด้านหลังสีขาวขอบม่วง อีก 2 ชิ้น ลอยอยู่ด้านบนเธอ
“เอาล่ะ” เธอชี้ไอออสเซเบอร์ยังสร้างสุขก่อนดรากูนทั้งแปดจะพุ่งกระจายรอบสร้างสุขก่อนยิงลำแสงสีเขียจากปากกระบอกปืนลำแสงแบบโจมจู่ในจุดมุมอับ
ขณะเดียวกัน ฉันกับราตรีก็ใช้อาวุธในมือฟาดทำลายเหล่าอาถรรพ์ ขณะที่ซีกับนางเอกเสริฟบาทาใส่เหล่ากีกี๊
อาถรรพ์ยังคงโผล่มามิเลิกรา
แต่คิโอริไม่ยอมเลิกราก่อนสั่งโปรโตฟิน ฟันเนล ไล่ตามยิงกระสุนลำแสงสีฟ้าแบบพ่นกระจาย และใส่ฟิน ฟันเนลที่เหลือไปหาพวกเนปเลนและสร้างบาเรียลำแสงสีชมพูทรงพีระมิดล้อมๆไว้ซึ่งสามารถป้องกันการโจมตีได้
เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง! เสียงกระสุนและใบมีดปะทะกับใบมีดเทียมของสร้างสุข ดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่ว
คิโอริในตอนนี้และพลังร่างที่ฉันไม่เคยเห็นต่างก็แสดงพลังอันเหลือจนน่าประทับใจ
ถ้าหาก
“อึ่ก...แย่แล้วสิเรา” จู่ๆคิโอริมีสีหน้าไม่ค่อยดีก่อนทรุดลงและร่างใหม่ของเธอและอาวุธบินนั้นสายหายไปเหลือเพียงเธอในร่างนิวเพอเพิ้ลฮาร์ทที่ดูเหนื่อยหอบผิดปกติ
"ปี๊บ! ปิ๊บ! ปิ๊บ! ปิ๊บ! ปิ๊บ!"
ก่อนฉันจะได้เสียงเติอยบางอย่างจากตัวเธอจึงรีบไปหาแล้วพบว่าผนึกที่อกนั้นกำลังเปล่งแสงสีแดง กระพริบอย่างถี่ๆ
"Color Timer!?"
“แฮ่ก..แฮ่ก...แฮ่ก..ดูท่า..พลังของหนูจะหมดเต็มที่” คิโอริยังจะพยายามฝืนยิ้มแม้จะรู้ว่าสถานการณ์เลวร้ายแบบนี้ก่อนตาม
เนปเลนที่รับสถานการณ์ตรงหน้านั่น ก็หันเหลือบเห็นคิโอริกำลังไม่สู้ดี ที่แม้จะยืนหยัดโค้นล้มพวกสมุนรับแต่คำสั่งเปิดทางให้เข้าถึงตัวการณ์นั่น แต่เนปเลนก็รู้สึกใจคอไม่ดีเลยว่า ถ้าพี่สาวของเธอต้องมาเป็นแบบนี้ จะทำยังไงกัน ถึงแม้เนปเลนจะเจอคิโอริครั้งแรกก็จริงอยู่ แต่ความสัมพันธ์นั่น มันเชื่อมต่อกันตั้งแต่เธอยอมรับทายาทอเมทิสนั้นแล้ว ถ้าคิโอริเป็นอะไรไป คุณแม่ของเธอทั้งสองฝั่งคงไม่ดีใจด้วยหรอก ที่ต้องมาสูญเสียอะไรแบบนี้
ไม่รอช้าอยู่เพียงใด เนปเลนรีบก้าวฝีเท้าโดยไว ขอให้ไปถึงตัวพี่สาวแสนน่าภูมิใจ ขอให้ไปถึงเถอะ นั่นคือสิ่งที่เนปเลนคิดเพียงอย่างเท่านี้ เธอไม่อยากคิดอะไรมากไกลกว่านี้ สิ่งที่เธอต้องทำคือ... ปกป้อง.. ในสิ่งที่.. เนปเลนรักและเคารพ
"พี่คิโอริคะ!!!"เธอก้าวกระโดดรับการโจมตีแทนคิโอริที่กำลังโดนดักโจมตีทางด้านหลังอย่างจัง จนเสียงของเธอนั่น ส่งถึงมายังคิโอริที่กำจัดตัวสุดท้ายได้ลง และก็หันหาต้นเรียอันคุ้นหูนี้
แต่กระนั่น.. ทำให้คิโอริต้องอึ้ง.. อึ้งมากที่สุด...
"เนป....เลน...."
"พี่.. คิโอ.. ริ.. "แม้เธอในสภาพร่างกายที่ไหลโลหิตช่วงแผ่นหลังยาวถึงบ่าขวาแลดูน่ากลัวก็จริง แต่สีหน้าที่เผยเห็นให้คิโอรินั่นนี้ กลับยิ้มออกมาไม่รู้สึกเจ็บแม้แต่นิดเดียว
เนปเลนยันดาบตนคล้ายไม้เท้าประครองตัวไม่ให้ล้มทรุดตรงหน้าพี่สาวของเธอ พร้อมคำกล่าวบางอย่าง ที่กระตุ้นใจคิโอริเป็นอย่างมาก
"อ่า... เนปเลน... ไม่เป็นไร.. หรอกค่ะ.. แผลนั่น.. "จนคิโอริรีบคว้ากอดเธออย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ถึงสภาพร่างกายไม่อำนวยคงอยู่ แต่คิโอริไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย เพียงขอให้ได้กอดน้องสาวที่ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อเธอก็เพียงพอแล้ว
ความรู้สึกของคิโอริในตอนนั่น.. มันเหมือนย้อนความระลึกไม่อาจเคยลืมได้.. มันเป็นภาพที่เหมือนตอนนั่น.. ภาพอันไม่น่าจดจำมากที่สุด.. ภาพตราตรึงในความสูญเสีย.. ของครอบครัวคนรอบข้างที่เธอรัก.. คนที่เธอรักมากที่สุด...
"................"แล้วฝ่ามือทั้งสองของคิโอรินั้นเปล่งแสงสีม่วงจนเนปเลนรู้สึกความอบอุ่นก่อนความเจ็บจะหายไป
เนปเลนรู้สึกถึงความอบอุ่นที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน.. ความอบอุ่นที่คอยให้ความมุ่งมั่นอยู่เสมอ ความอบอุ่นที่คอยปกป้องอยู่เสมอ ความอบอุ่นที่คอยให้ความอ่อนโยนอยู่เสมอ
เนปเลนรู้สึก.. ชอบความอบอุ่นนี้ขึ้นมาแล้ว.. เธอขอกอดพี่สาวแสนสำคัญ.. พี่สาวที่คอยกล้าหาญอยู่เสมอ เธอกอดรัดด้วยความรู้สึกรัก ด้วยความรู้สึกที่พี่สาวส่งมาถึงเธอ เธอขอตอบรับด้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มความสดใสดั่งแสงอรุณที่คอยเปิดกว้างทุกสรรพสิ่ง รอยยิ้มที่คอยมุ่งสู่ความหวัง รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความจริงใจจากหัวใจ รอยยิ้มที่เป็น.. รอยยิ้มอันใสซื่อบริสุทธิ์ ที่พาใหรอบข้างเต็มไปด้วยความสุข
"อืม.. "เนปเลนซุกตัวคิโอริ จนเจ้าตัวแทบขอกอดแน่นยิ่งกว่าเก่า ไม่รู้ว่าทำไม่ ความรู้สึกของคิโอรินั่น ถึงได้โล่งใจได้ขนาดนี้ โล่งใจที่เห็นน้องเธอปลอดภัย โล่งใจที่น้องของเธอไม่ได้เป็นอะไรมาก
แต่ที่จริงแล้ว สิ่งที่คิโอริโล่งใจมากกว่านี้นั่นคือ สิ่งที่น้องสาวเรือนเขียวตอบกลับมานั่น.. มันเป็นอะไรที่มาดึงดึดตราตรึงใจเธอมากที่สุด เธอมองรอยยิ้มยามสงบจิตใจของเนปเลนแล้วนี้
มันทำให้คิโอรินั่น.. รู้สึกถึงแรงกล้ามากขึ้นแต่เก่ามาก.. ทำไมกัน ความรู้สึกแบบนี้ อยากสัมผัสอีกนานจัง.. รอยยิ้มของเนปเลนนี่.. คมันทำให้คิโอริคอยระลึกรอยยิ้มนั่นอยู่เสมอ.. รอยยิ้มจากคนที่เธอรัก รอยยิ้มจากคนที่คอยเอาใจใส่อยู่เสมอ รอยยิ้มนั่น.. มันเป็นรอยยิ้มแห่งความอ่อนโยน.. ที่คิโอรไม่อยากลืได้ลงคอ
คิโอริก็ลูบหัวเรือนนุ่มของเนปเลน พลางบอกกล่าวเสียงนุ่มลื่น ที่แฝงความรู้สึกบางอย่าง..
การโจมตีอีกดอกพุ่งเข้ามา คราวนี้มาเป็นคลื่นสีม่วง!!
"คิโอ! เนปเลน!" ฉันรีบกางบาเรียกัน...
ตูม!!!
"!!?"
ปู่!!
"...ถ้าเป็นโลกจริงคงตายไปแล้ว..." ปู่เซฟเวอร์ร่วงลงไปกองกับพื้น เข็มขัดเซนโกคุไดรฟเวอร์กระเด็นออกจากเอวเขา
"เซฟ!" ไอน้ำร้องก่อนวิ่งไปดู
คุณไทรเมย์หันไปมองเอไอที่สร้างสุขด้วยความโกรธ "แก..."
"ผมขอพลังหน่อยนะครับ"
ไทรเมย์กำลังจะกางแขนสั่งเรียกมิลไซค์นิวเคลียร์ออกมาก็พลันรู้สึกเจ็บหน้าอก "อึ๊ก อ อะไรกัน"
"ผมแค่เรียกเพื่อน 'เอไอ' ที่ท่านสร้างออกมาครับ" สร้างสุขเรียกหน้าตาแสดงภาพเขายิ้มแฉ่งออกมา "ของคุณด้วย"
เขามองไปที่เมดเกอร์เรด!
"ว่าไงน่ะ! อั๊ก" คาเมนไรเดอร์ซีโร่โกวถูกปลดจากร่างแปลง ก่อนพลังหลากสีจะไหลออกจากสองท่านไปอยู่ในสร้างสุขคนเดียว
"พวกท่านสนุกกับการ'เขียนนิยาย'มานานพอแล้ว... ผมขอไปเขียน'โลกของท่าน'"มั้งดี..."
เปรี้ยง!!!
พลั่วพลังโจมตีสูงของราตรีกับหมัดนางเอก ถูกซัดใส่หลังเอไอปีศาจ
"หุบปากไปซ่ะ!" ราตรีฟิวล์ขาด ตะโกนลั่นใส่สร้างสุข
"หนอย คิดว่านางเอกอย่างฉันจะปล่อยให้แกทำอะไรพวกเขาได้ เตรียมตัวตายซ่ะ ออกมา! พลพรรคของฉัน!!" นางเอกชูมือขึ้น
(Song by Mili)
ไอโฟนเมดเกอร์เซฟเวอร์ส่งเสียง
"HYPER SUMMON! TEAM WEZ!"
แล้วร่างแสงสีเขียวเหลืองของเหล่าเมดเกอร์ วิซิสเตอร์และมาสเตอร์ออฟเมดเกอร์นับสิบก็โผล่ขึ้นมาด้านหลังเธอ ก่อนพวกเขาจะสลายเป็นละอองไหลเข้าร่างพวกเราทุกคน...
ไม่ผิดแน่ กำลังเสริจาก Whateverzone ที่คุณเมดเกอร์เกมเอเวอร์ เมดเกอร์โปรโตเฟรซ์และปู่ประจำการอยู่!
"เทพา ใช้ร่างนั้นไหม?" คิโอจังถาม
"ใช้เลยครับ" คุณเรดบอก
ฉันพยักหน้าก่อนเรียก Verse Bookmark ออกมา
"FANFIC SHIN NO JIGEN GAME NEPTUNE THE NEXT GENERATION! PHLEBOTINUM: NEW GODDESS!"
พอดีกับที่คิโอจังเอาสปาร์คดอร์ที่มีรูปร่างคล้ายฉันสแกนกับคริส "ULTRA LIVE! UNIMAGICIAN!"
ร่างของเราสองส่องแสงก่อนจะพุ่งเข้าหากันเกิดการระเบิดครั้งใหญ่
เมื่อแสงดับมอดลง ก็เผยซึงร่างของหญิงสาวใบหน้าเรียวคมดวงตาดำ ผมเงินยาว
ชุดแจ๊กเก็ตสีขาวของฉันถูกสวมทับบนชุดรัดรูปของนิวเพอเพิ้ลฮาร์ท...
ข้อมือซ้ายของหญิงสาวสวมนาฬกาข้อมือ CodeMatrix เอาไว้ มือขวาถือคทาขวาที่ติดใบมีดดาบของแมทริกซ์ฮาร์ท พร้อมตัวสแกนสปาร์คดอร์ กับ สล็อตใส่ล็อกซีดเอาไว้...
และที่เหนือไปกว่านั้น ร่างของเนปเลนพลันแปรเปลี่ยนเป็นโล่รูปเต่า! Final Form Ride ชัดๆ
"UniPurplePrime! Arrive on a crossed stage!" เราขานนาม... "In Free Writer Mode!"
"จัดการเธอเลยค่ะ!" เนปเลนเสนอออกมาจากร่างโล่
"Okay! Let's finish this instantly!" ยูนิมาสเตอร์กับคริสส่งเสียงพร้อมกัน
พลังของยูนิเพอเพิ้ลไพร์มฟรีไรท์เตอร์โหมดถูกเร่งจนถึงขีดสุด ขณะที่เอไออีกฝ่ายหยุดการใช้พลังงานกับส่วนอื่นๆของระบบ และดันมาใช้เพื่อการสังหารเหล่าเมดเกอร์
"ULTRA LIVE! UNIMAGICIAN! NEW PURPLE HEART! NEPLEN!" สปาร์คดอร์สามตัวถูกสแกนกับคทาของเรา
"Ultimate Breaker! FINAL HYPERVERSE BREAKER SPELL! WHATEVER FREE WRITER STYLE!!!" ฉัน คิโอ เนปเลน ยูนิมาสเตอร์และคริสขานตะโกนพร้อมกันก่อนจะยิงลำแสงออกมาจากโล่ สร้างสุขเรียกจอออกมายิงลำแสงสีดำต้าน...
เปรี้ยง!!! หน้าจอแตกสลายไปหนึ่งจอ ลำแสงถูกหักล้างสมบูรณ์!
พวกเราถูกปลดจากร่างแปลงเพราะเล่นใช้พลังจนหมด...
คงต้องให้เมดเกอร์จัดการแล้ว!
"ดื้อด้านแบบนี้ งั้นได้เวลาเจอท่าไม้ตายแล้ว" ไอน้ำยื่นมือขวาออกไปด้านหน้า แสงสีขาวเล็กๆเหมือนหิ่งห้อยค่อยๆรวมตัวกันที่บริเวณมือข้างนั้น จากนั้นดาบคาตานะสีดำสนิทปรากฏขึ้นมาในมือของเธอ
"หมายเหตุ อันที่จริงแล้วฉันไปก็อปท่านี่มานะ " เมดเกอร์คนตัวเล็กที่สุดในกลุ่ม Free Writer พูดก่อนจะยื่นดาบในมือไปด้านหน้า ดวงตาขี้เล่นเปลี่ยนมาเป็นจริงจังแทบจะในทันที
"ปลดปล่อยพลังดาบ" เกิดคลืนสีดำกระจายออกจากตัวของไอน้ำอย่างรุนแรง รู้สึกได้ถึงความกดดันมหาศาลถัดจากนั้น เมื่อคลื่นดังกล่าวเริ่มเบาบางลง ก็เผยให้เห็นเมดเกอร์ไอน้ำที่ตอนนี้กำลังถือดาบยาวคู่
ซึ่งข้างขวาเป็นสีดำและอีกข้างเป็นสีขาว ที่หน้ามีหน้ากากรูปหมาป่าสีดำทรงโบราณสวมไว้อยู่ซึ่งตอนนี้มันถูกเลื่อนไปไว้ด้านข้าง ทำให้ยังพอเห็นใบหน้าอีกครึ่งหนึ่งของเธอได้
แต่ที่สะดุดตาสุดก็คงจะเป็นกลุ่มก้อนสีดำ...อันที่จริงควรจะเรียกว่าหัวหมาป่าสีดำซึ่งสวมหน้ากากคล้ายๆกันแต่ต่างกันตรงที่เป็นสีขาวแทน
ร่างอวตารหมาป่าลอยวนรอบตัวเด็กสาวราวกับมันมีชีวิตจริงๆ
"คิวบิ โคคุเอนริวโอ (ดาบราชัยบ์มังกรเพลิงดำเก้าหาง)" เธอเอ่ยเสียงเย็น "เอ้า! รับมือ"
ไอน้ำพุ่งตัวออกไปพร้อมดาบในมือ หมาป่าข้างกายเองก็ออกกระโจนตามไปติดๆ " ดาบดำ : สะบั้นเขี้ยว " คลื่นดาบสีดำถูกตวัดมาเป็นเส้นตรง ทว่าทุกสิ่งที่สัมผัสโดนกับคลื่นดังกล่าวนั้นกลับแหลกกระจายเหมือนโดนหมาป่ารุมขย้ำไม่มีผิด
แม้จะมีดาต้าของเอไอใต้การควบคุมของไทรเมย์มารับการโจมตีแทน แต่สร้างสุขก็เริ่มไร้เครื่องมือป้องกันแล้ว!
"Particle Physic Attack!" อนุภาคที่เล็กกว่าอะตอมไหลรวมเข้าวนรอบร่างของเมดเกอร์โปรโตเฟรนซ์อย่างอัศจรรย์ ก่อนขาจะกางมือสั่งให้อนุภาคนำแรงทั้งหมดส่งแรงธรรมชาติที่มีเข้าใส่!
"ย้าก!!" ราตรีกระโจนเข้ามาพร้อมพลั่วในมือ ก่อนจะฟาดใส่หัวเอไอสาว ตามด้วยการกระแทกของรังสีและกระแสแม่เหล็กไฟฟ้า
"หมัดนางเอก!!" คุณนางเอกเสยผมเขียวสวยกระโดดเข้าต่อยแก้มด้านซ้ายของเธอผู้นั้น จนร่างกระเด็นออกไป ดาต้าของสร้างสุขเริ่มขัดข้อง
"EXE... CATCH EXCEP.. BUFFER OVERF..." ภาพของเอไอเริ่มเปลี่ยนเป็นขาวดำสลับกับสีเนกาทีฟเสมือนมันกำลังจะสลายหายไป
"ตายซ่ะ" เมดเกอร์ทีที่ยังโกรธไม่หายวิ่งเข้าตีเข่าใส่ ก่อนระดมชกร่างจนเธอเริ่มรวน
ภาพเริ่มแตกเป็นเป็นพิกเซล เช่นกันกับโลกที่เริ่มหายไป...
"ยิง!"
เมดเกอร์ไทรเมย์ชูมือขึ้นก่อนสัางถล่มพื้นที่ที่สร้างสุขอยู่ด้วยระเบิดนิวเคลียร์นับสิบลูก เมดเกอร์ทีไม่รอช้า สร้างเถาวัลย์มัดอีกฝ่ายไม่ให้ขยับ
ตูม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ควันถูกพลังเมดเกอร์ทีและไทรเมย์ดูดซับ เผยให้เห็นถึงร่างที่แขนขวาขาด จอภาพจำนวนนับสิบ เหลือแค่สอง...
"ไม่ ผม... ผมตายไม่ได้..." สร้างสุขเริ่มรู้สึกหวาดกลัวกับบุคคลตรงหน้า "พวกคุณเป็นใคร"
"ก็เมดเกอร์กับการ์เดี้ยนที่ผ่านทางมาที่จะเชื่อมโยงทุกสิ่งแหละค่ะ!" ฉันกับคิโอริตะโกนออกมา
"Here I pray..."
เสียงของเมดเกอร์เซฟเวอร์ดังขึ้น เมดเกอร์เรดที่กำลังตั้งท่าจะชก กับเมดเกอร์เกมเอเวอร์ที่ตั้งกระทะรอ
"...My promise to reshape the reality... to protect my beloved... to preserve the diversity...
...with my Knowledge, Imagination, and Goodness... Here, KIG Writer shall ask you once more...
For the power to direct the fictional souls... the strength to guide the dreaming world...
to warn the real spirits.... to defend the solid Earth....
Here it is... Ultimate Deus Ex Machina from the inspiration.... Child From Reality!!!"
ภาพบุคคลจำนวนมาก และเบรกเกอร์สีทองอันใหญ่ปรากฎหลังเมดเกอร์เซฟเวอร์ก่อนจะหลอมเข้ามาเป็นไม้บรรทัดไม้สีทองในมือเขา....
"ผมจะจบตอนพิเศษแล้ว ช่วย End Process Tree ด้วยครับ!" ปู่ชาร์จเข้าใส่ ทะลุผ่านสองหนุ่มผู้นำ Free Writer และ WEZ
หมัดชกเข้าที่ท้อง กระทะฟาดใส่จอภาพจอสุดท้าย ส่วนไม้บรรทัดแทงทะลุอก
"Activate Trope: Killed Off For Real" ปู่พูดออกมาสั้นๆ
"SYSTEM... UNINSTALLL..."
"ไม่ ไม่ ม่ายยยย-" เสียงของสร้างสุขหายไปเมื่อร่างของเอไอถูกลบออกไป.... อย่างถาวร
ร่างฉันถูกแยกออกจาก
โลกเสมือนจริงเริ่มล่มสลาย
เหล่าเมดเกอร์หันไปมองเหล่าการ์เดี้ยน...
"พวกเธอนี้ สุดยอดไปเลย" โปรโตเฟรซ์ยกนิ้วให้ฉันกับคิโอริ
"ขอบคุณค่ะ" พวกเราถอนสายบัวรับคำชม
"สมกับเป็นลูกสาวผมจริงๆ"
"หลานสาวค่ะปู่" ฉันเถียงกลับ
"ไม่น่าโปรแกรมเธอแบบนี้เลยยย" ปู่บ่น
"...เก่งมากเลยจ้ะ เนปเลน" ทีที่คลายความโกรธลงได้ ลูบหัวเต่าน้อย
"เสียดายที่นายไม่ได้พาไอหรือเจ้าหมาบ้ามาน่ะ" ไอน้ำกระทุ้งสีข้างปู่เซฟ
"โอย แค่นี้ก็ปวดหัวแล้วววว"
ไทรเมย์มองไปที่ซีและราตรี
"...ฉันคงไม่มีอะไรจะพูดกับพวกเธอมากนักหรอก แค่อยากบอกว่า" เมดเกอร์ผู้กำกับโลกแห่งอาถรรพ์สีสดเอาปีกหมวกบังหน้า "...พวกเธอเป็นความภูมิใจของฉันน่ะ"
ราตรีกับซีได้แต่เงียบ แม้คนตรงหน้าจะเป็นคนเดียวกับที่สร้างอาถรรพ์และสร้างสุข แต่คงปฎิเสธไม่ได้ว่าเธอเองก็ช่วยพวกเธอออกมาจากหายนะครั้งนี้...
"...ขออย่างหนึ่งได้ไหมค่ะ ท่านเมดเกอร์" ซีจ้องสายตาโหด "...อย่าสร้าง'สร้างสุข'เพิ่มอีก"
"ไม่สัญญา" ไทรเมย์บอก "แต่ถ้าอย่าสร้าง'วีถีศาสตร์'อีกแห่ง อาจจะพอได้"
"นั้นมันภารกิจพวกเราทุกคนร่วมกันไม่ใช่รึครับ ท่านไทรเมย์" เซฟเวอร์ยิ้มแฉ่ง
"ว่าแต่ทำไมไม่ให้ฉันเป็นนางเอก!!"
"พอเถอะน่า" เกมเอเวอร์พยายามห้ามปรามนางเอกของเรา แถมเตรียมจะฟาดกระทะใส่แล้ว
"ว่าแต่... Episode นี้มีข้อคิดอะไรไหม?" ฉันถามปู่ ผู้บ้าคลั่งในการทำให้ทุกตอนในนิยายมีข้อคิด มีธีม มี Fridge มี Deconstruction...
"...ไม่มีหรอก"
"ห๊า? ผิดวิสัยปู่มากเลยนะคะ"
"...แต่บางครั้ง" ปู่มองไปที่เพื่อนของเขา "...ข้อคิด ก็อาจมาเองโดยไม่ต้องหาก็ได้..."
ฉันไม่เข้าใจ จึงหลับตาเพื่ออ่านทุกความทรงจำ ก่อนจะเข้าใจในที่สุด...
ใช่ ตอนนี้อาจจะไม่มีข้อคิดสำหรับคนอ่านที่คิดจะอ่านเฉยๆ
แต่มันมีข้อคิดสำหรับปู่ ผู้ที่สร้างมัน... เพื่อพยายามเชื่อมโยงสองกลุ่มที่แตกต่าง...
...และสำหรับพวกเราทุกคนที่คิดจะหาข้อคิด
Dummied Out มีข้อคิดเรื่องการช่วยผู้ที่อยู่นอกการรับรู้ของเรา
NepLen x Ai มีข้อคิดเรื่องการปะทะกันของหัวใจและการมองโลกในแง่ร้าย
ตอนนี้... ไม่รู้สิ มันอาจจะมีหรือไม่มีก็ได้...
แต่...
"ใครจะสน" ปู่พูด "อย่างน้อยผมได้ข้อคิดข้อหนึ่ง... ผลงานและเพื่อน สร้างปฎิหารณ์ได้เสมอ"
"พยายามเหลือเกินน่ะ อย่าฝืนล่ะ" ท่านโปรโตเฟรนซ์บอกปู่...
ประตูมิติเปิดอ้าเหนือหัวพวกเรา...
และเสี้ยววินาทีนั้นเอง พวกเราก็เลือนหายไปในแสงสว่างจ้า...
ก่อนทุกอย่างจะจบลง และกลับสู่สภาวะปกติ
ดังตอนนี้ไม่เคยเกิดมาก่อน...
..........................................................................................................................................................................
^Z
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น