คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 - สองสาวผู้ทะเลาะกันกลางพายุฝน Featuring De-Globalization
“นี่ือประาศเือนภัย พายุเฮอริเนวามเร็ว F5 ำลัเินทามายัพื้นที่บ้านอพวุในอีสิบั่วโมนี้ อให้…”
เสียำเือนอัโนมัิ ประาศัลั่นาวิทยุ ะที่แเทอรีนเินเอื่อย ๆ ไปนู้นนี่ใ้ถุนบ้าน ะที่นาโนะมิโนบัับให้่วยยอไปวาไว้ามำแหน่ที่แ็แร และปลอภัย
“เฮ้! ันเิมาเพื่อ่านะเว้ย! ไม่ใ่ยอ!” สาวแห่วอนนิวแมนแมนีนโวยวาย ปอแปปอแหลั่นไปทั้ห้อ แ่สิ่เียวที่นาโนะมิพูออมาือ
“่าหัวเธอ”
“โว้ยยยย!! สมวรโนันาบริ ๆ เลยเว้ยเอ็เนี่ย!!”
ว่าแล้วร่าบา็เินึัไปล็อู้ับ้าว ่อนะเหลือบเห็นอะไรบาอย่าที่โ๊ะับ้าว
วาเธอสอส่อมามอัวเมที่อมพิวเอร์เปิอยู่ เป็นเมแนวสร้าอารยธรรมเสีย้วย…
“โห… ถ้าัน…”
ัรู้ทัน แเทอรีนรีบะโนเือนออมา
“ถ้าเธอลบเมันหรือป่วนอะไรับอมล่ะ็ ันะสั่ให้เธอไปนอนแ้ผ้านอบ้าน”
“นี่แ!! เารพันหน่อยสิเฮ้ย!” นาโนะมิหันวับะโนประท้ว
“ทำไมัน้อเารพนแบบเธอ้วยนะ?” หิสาวพึมพำออมา้วยน้ำเสียเหนื่อย ๆ ่อนะเียบไป ปล่อยให้นาโนะมิยี้ผมอย่าหัวเสีย
หาอนนั้นเธอไม่พลาท่าล่ะ็นะ…
หลัาารเ็บอทุอย่าให้เ้าที่แล้ว นาโนะมิ็ะโนออมาอย่าหัวร้อนาห้อรัว “เฮ้! เสร็แล้ว เอ็ะทำอะไร็เิเลย!”
“็ะทำอยู่”
สิ้นเสีย บ้าน็สั่นสะเทือนนเธอเไปมา
“เี๋ยว!? เิไรึ้น!?”
“นีุ่ะมา่าันริ ๆ เหรอะ?” แเทอรีนะโนเอ่ยออมา้วยน้ำเสียนิ่ ๆ เบื่อ ๆ “่วยศึษาหน่อยนะะว่าบ้านันเป็นบ้านไม่ี่หลัที่สามารถเลื่อนที่หนีภัยพิบัิไ้”
นาโนะมิอ้าปา้า เธอไม่เห็นไ้รับรายานนี้าหัวหน้าเลย!
“ไอ้พวบอส CATAS บ้าโว้ยยย!!!”
มีเพียเสียถอนหายใอแเทอรีนอบลับมาู่ับเสียมอเอร์นาให่้านล่าอบ้าน
“เอาเ้าริ ๆ ุอบมอพวเราว่าเป็นพวล้าสมัย า อ่อนแอ โลว์เทว่าพวท่าน ไม่น่าแปลหรอที่พวุะิไม่ถึ” แเทอรีนเินมายัห้อรัวพร้อมถ้วยาแฟพลาสิในมือ “น่าแปลใริ ๆ ที่พวเาที่มีแนวิแบบนั้น ะสามารถสร้าสาวน้อย… อะไรนะ? ‘โมเอะ’ มาาเทโนโลยี Megastructure วิศวรรมนาให่ในอวาศบ้าบออะไรนั้นไ้?”
“ันไม่ไ้เป็นร่านี้เพราะพวนั้นเว้ย! เพราะู่อริอ CATAS ่าหา!” นาโนะมิยี้หัวเถียลับมา “้อให้บอี่ทีฟ่ะ!”
“พอีโรเรียนันไม่สอนาราศาสร์ โทษที”
“ไม่ใ่้ออ้าโว้ย!”
เมื่อเห็นอีฝ่ายหัวเสียแล้วหัวเสียอี แเทอรีน็ยื่นแ้วาแฟให้เพื่อับวามรำา
“าแฟไหม?”
แทนำอบ นาโนะมิปัแ้วาแฟ ั้ใให้ระเ็นลอ่าไม่็สาใส่หน้าแเทอรีนให้เป็นแผลน้ำร้อนลว แ่้วยแรระแทับพลันอบ้าน าแฟเลยระเ็นมาใส่หน้านเอ่ะั้น นสาวนั่าร้อ๊า เอามือปิหน้าให้เมือนาโนบอทสีเินในมือเ็หน้าัวเอ
นาโนะมิมอภาพนั้นอย่าไม่รู้สึอะไรนอาสมน้ำหน้า “เมื่อ่อนมีนพูว่าพระเ้าลโทษหรือรรมามสนอสินะ…”
“ไม่้อย้ำไอ้สัส!”
เธอภาวนาอย่าให้ Specter ระับเียวันมาเห็นเลย…
อายเา!
………………………………………………………………………………………….
หลัาผ่านไปสัพั บ้าน็ไ้หยุเลื่อนไหวล
แเทอรีนแมหน้า่า ่อนะระเวนไปเปิหน้า่าลับมาเหมือนเิม
“เราน่าะพ้นาพายุแล้วล่ะ” สาวผมทอล่าวพล่าเินวนไปรอบ ๆ ัลืมไปว่าัวเอใ้นาโนะมิที่ำลันอนอู้อยู่ไ้
เมื่อหน้า่าเปิออ มัน็เผยให้เห็นว่าบ้านเธอนั้นไ้ถอยหนีออมาาที่ั้เิมไปหลายิโล ่าาเหล่าบ้านววยอื่น ๆ ที่้อพึ่บัเอร์ใ้ถุน
้อนับเป็นโีอีอย่าที่้วยารล่มสลายอระบบาวเทียม ทำให้ารนส่น้ำมันหรือรถยน์เป็นไปไ้ยาเพราะไม่มีระบบ GPS ให้พวเรือหรือเรื่อบิน ผลที่ามมาือารใ้รถที่ลล บ้านเธอเลยเินทาออมาไ้โยไม่นใรหรือโนใรน
นาโนะมิลุยี้าออมาส่อหน้าา้านนอ พบับบรรยาาศที่ยัมืรึม แ่ไร้ึ่ภาพพายุหรือเสียอมันอีแล้ว และลิ่นไอินที่่าาเิมแ่ไม่มา
ทั้หมใ้เวลาสามั่วโม พอเหมาะพอเาะับที่พายุมาถึพื้นที่ที่บ้านเยถูั้ไว้
“บ้านเธอแ่มเลยนะเนี่ย” มือเรียวอนาโนะมิฟาลบนอบพลาสิ “สำหรับบ้านในอนาแบบนี้ ็ถือว่าไม่เลวนะเนี่ย”
“ใ่ แ่มันวรีว่านี้ไ้อี” แเทอรีนพึมพำ พอสายามอออไปนอหน้า่าอีรั้ ็เห็นพายุับ้านอใรสัระเ็นไปแ่ไล…
แววาเธอหหู่ลมา ใบหน้าเบือนหนีออ ่อนร่าเรียวะเินหยิบโน้บุ๊ออมาาู้เ็บอ ะที่นาโนะมิยัยืนออมอารระทำทุฝี้าว
“มออะไร?”
“ะมอ มีปัหาไหม?” นาโนะมิยิ้มยี่ยวน มือเธอสะบั่าหูอะอมและผมปลิวไสว
แเทอรีนมอใบหน้านั้น็อยาะะโนสั่ให้เธอิอัพสัพันรอบ แ่็ไม่ทำ เธอไม่อยาทำอะไรอยู่แล้วหาไม่ำเป็น
สาวผมทอเินลไปนอนอับพื้น ในะที่สาวนั่ามวิ้วเมื่อนึอะไรออมาไ้
“นี่เธอไม่ิสสัยหน่อยเหรอว่าทำไมบ้านเธอแบบนี้มันแม่เลื่อนที่ไ้เนี่ย?” นาโนะมิี้นิ้วไปที่พื้น ัะล่าวถึลไลี้ลับ้านล่า
“ทำไม้อแร์้วยล่ะ บ้านไม่โนพายุปลิว็ีแล้วนิ?” แเทอรีนถอนหายใ “อีอย่า ันเป็นแ่นธรรมาที่บัเอิเปลี่ยนนั่าเป็นทา… เป็น้ารับใ้ัวเอไ้ แ่นั้นเอ”
นาโนะมิแ่นหัวเราะ “ั้นแะว่าอะไรไหมหาันะอยารู้”
“ะทำอะไร็เิ อย่าทำมันพั็พอ”
แเทอรีนเปิโน้บุ๊ึ้นมา แล้วเปิเมนั้นมาเล่น่อ ปล่อยให้นาโนะมิลไปป่วนับลไ้านในห้อวบุม...
ะเพราะบัเอิหรือพระเ้าสั่มา แเทอรีนเอเหุาร์พายุถล่มเมือหลวในเมทันที...
……………………………………………………………………………………
“บราโว่-แมม่ามีวามสัมพันธ์ในเิบัับใ้แรานับวอนนิวแมนแมนีน และฝั่วอนนิวแมนแมนีนเอ็ูเหมือนะพยายามะหาทา่าเธอให้ไ้ แ่ถูำั้วยระบบ Overriding Code ่ะ”
ในห้อประุมที่เ็มไป้วยหน้าออมพิวเอร์ถัสมัย และเหล่าทหารับนัวิัยนั่มออเหล่านั้น ทหารสาวผมเียวสวมำไลสีเียวำลัยืนุม้อมือ รายานสิ่ที่นไปพบเอับสาวผมแบ๊อบร่าเล็ในเรื่อแบบสีำ สวมแว่นันแรหน้
“็ไม่แปลอะไรนิเนล” สาวผมแเอ่ยออมา มือเล่นับิ่หูล้ายระบานเล็ ๆ “ปิิริยาระหว่า Stellar Specter ับ Overrider ส่วนให่็เป็นแบบนั้น”
“เรื่อนั้นันรู้่ะ ุสเฟียร์” เนลพยัหน้า “และ็ ันไ้ทำารัระบบุมบ้านอบราโว่ แมม่า ให้มาทาเราแล้ว่ะ”
“ีมา! เยี่ยม ๆ!” สเฟียร์ปรบมือรัว ๆ เสียื่นมัลั่นไปทั้ห้อนทุนหันมามอ ่อนะลับไปทำาน “โอเ แบบนี้ารส่ำลัไปามเธอมาสบายล่ะ”
“ถ้ามันะ่ายนะะ” เนลส่ายหัว “ุเป็นนบอันเอว่าส่ทหารไปบัับพาเธอมา น่าะทำไ้ยาและอาเิารปะทะนเป็น่าวให่โ”
“เวลาเปลี่ยน อะไร็เปลี่ยนน่าเนล” สเฟียร์นั่ไว้าบนเ้าอี้นวม “พว CATAS เริ่มเร่านัวเอล่ะ อีไม่นาน Stellar Specter นที่เหลือ เริ่มัหนััเ็มแล้ว ล่าสุเรามี่าว Overrider ที่ไม่ไ้วีเหมือน Overrider อันหรืออวอนนิวแมนแมนีนั้สามนแล้วนะ”
วาเนลเบิว้า ปาอ้า้าอย่าใ “ว่าไนะะ!”
“อ้อ และันปิ่าวไว้เพราะันรู้ว่าเธอะ้อออาสาไป่วยแน่” สเฟียร์ลูบ ๆ ผมัวเอ ะมอสีหน้า็อบนทหารสาว้าหน้าน “ึ่นั้นะทำให้านเราเสีย - พว Mega Structure แห่ารอยู่อาศัยนิสัยเป็นแบบนี้หมเลยล่ะนะ เห็นพรรพวัวเอหรือนที่อยาปป้อเป็นอะไรไม่ไ้”
“ทำไมท่านถึ…”
“เปลือพลัานนะ ันไม่ไ้มีร่าริเหมือนเธอนะ ไม่ั้น็ูพลัานาวอาทิย์ไปแล้ว อีอย่า” หิสาวผมบ๊อบโบยหน้าไปทา้านหลัอสาวผมเียว “ทั้หมเนี่ย เธอเป็นนแนะนำันมาแบบนั้น”
เนลหันไปามทิศทาที่สเฟียร์ล่าว ่อนะเห็นสาวแว่นผมส้มในุระโปรบานล้ายุ่มไ่อเอเีย ถือำราอยู่้า ๆ แนบหน้าออันให่โอเธอ
“ุโอมิะั้นหรือะ?” เธอหันหน้าไปถามสาวแว่น ึ่เธอ็ไม่อบอะไรมานอาเอานิ้วแะที่รอบหูสีเินและพยัหน้ายืนยันำอบ
“เธอรู้ีนะว่าโอมิะนั้นร่าริืออะไร และมันป่วยาระเถียเธอนะ” สเฟียร์ยัไหล่่อนะิบาแฟ่อ “เอาล่ะ ลับไปทำานเธอ่ะ อ้อ และุทหารนั้นสวยีนะ ลอทำอาหารเลี้ยทุนในานในุนั้นไหม?”
เนลไม่อบอะไรนอาพยัหน้า แล้วเินออไปาห้อประุม
ป้ายเหนือหัวเธอนั้นเียนื่อห้อไว้ว่า
Re-Orbiter’s Mission Room
เนลมอป้ายนั้น…
มือำหมัแน่น…
“ถ้าแบบนั้น ัน็้ออย่าให้แเทอรีนเป็นอะไรไปสินะ…”
…………………………………………………………………………………………………...
แม้ะรอาพายุ แ่ฝน็ราลมาอย่าบ้าลั่ บาสิ่ที่ทาารไม่ไ้บอไว้
ลมสาไอน้ำเ้ามา ประอบ้วยเสียฟ้าผ่าฟ้าร้อนหูแทบหนว ะที่แเทอรีนับนาโนะมิวิ่วุ่นปิหน้า่าันอีรอบ
“หนีพายุปะฝนสินะ!” แเทอรีนบ่นเสียัสู้เสียำรามอธรรมาิ้านนอ
“็นะ! โลแระบบนิเวศและสภาพั้นบรรยาาศมันเละุ้มเป๊ะนี่นะ!” นาโนะมิะโนแวะใส่ลับ ่อนะฟาปิหน้า่าอันสุท้ายไ้
ำพูอนาโนะมินั้นทำให้ใบหน้าอแเทอรีนระุ ่อนะถอนหายใออมาเบา ๆ ไม่ิะอบโ้อะไรนั แ่เพียลิ้ลไปนอนบนเียเปีย ๆ อย่าเหนื่อยแร…
อมพิวเอร์รหน้าเธอยัเปิเมเิม้าไว้ เมือเธอเพิ่เละาพายุเป็นรอบที่ห้า...
“เออ และันูโรสร้าบ้านแให้แหละ เทเยอะแยะเหลือเินนะ” แเทอรีนออมอนนอนลิ้ “นี่ถ้าไม่ใ่เพราะฝนเริ่ม็ะเ้าไปู่อเนี่ย”
“โอเ” แเทอรีนเปิอมหันไปสนใเมัวเอ่อ...
“นี่่วยริัหน่อยะไ้ไหม” นาโนะมิเินึัเ้ามายแเทอรีนออมาาเีย “และเียเปียอยู่นะเฮ้ย แนอนไปไ้ไ!?”
“ะนอน มีปัหาไหม?”
“ริ ๆ เล้ยยยย นี่มนุษย์ทุนเป็นแบบนี้หรือยัไฟ่ะ?” นาโนะมิส่ายหัวไปมา ในมือถือเารีที่่อร่ามาาเหล่านาโนบอทในมือ “เอ้า เี๋ยวรีให้ ไม่รีเี๋ยวแ็สั่อยู่ี”
“มิน่า…” แเทอรีนเบ้ปาเินหนีไป
สายาเธอหันมาที่ประู…
มัน่าเหมือนับวันที่นาโนะมิมาเยือนเธอเหลือเิน
…………………………………………………………………………..
สอสัปาห์่อนหน้านั้น…
สายฝนสาใส่หน้า่าและหลัาบ้าน ะที่แเทอรีนำลัเล่นเม่าเวลาบนเียเปีย ๆ
ในเมนั้น เธอำลัส่ยานรบไป่าล้าเผ่าพันธุ์ยุหินบนาว้าบ้านเธอ…
่อนที่ะมีเสียระแัมาาห้อรัว
สาวผมทอหันวับสะุ้โย ่อนะปิอมพิวเอร์ลแล้วลุึ้นมา สายาสอส่อไปรอบ ๆ หาทาหนีทีไล่…
โร? โมย? นอรัมาลัพาัวเธอแบบในทฤษีสมบิและพว่าวลือ้าถนน?
มันไม่ใ่ทั้หม
มันือสาวผมาวิปีแ็ล้ายเรื่อบินที่เินมาพร้อมับไม้ทา
“เอาล่ะ… เรียมัวาย่ะ Overrider!”
.............................................................................
สาระอวาศ!
เทโนโลยีอวาศที่หลายนเยั้ำถามว่าเอาบไปสำรวอวาศอะไรนั้น มีประโยน์หลายอย่า
โยร ๆ นั้นเลยือระบบาวเทียมอันเป็นที่มาอระบบ GPS และระบบอินเอร์เน็ปัุบัน
อีสิ่หนึ่ือเหล่าบรราศาสร์ใหม่เี่ยวับวัสุในอวาศ ที่ลายมาเป็น...
ไม้อล์ฟและแปรสีฟัน
...ันั้น มันไม่น่าแปลในัที่โลอแเทอรีนะเริ่มพัลและไร้รถ เพราะไร้ GPS ไร้ระบบโลาภิวั์
อ้อ และ็มีสาวมาไล่่าแบบนี้อี :v
แล้วพวท่านิอย่าไรรับ? ^^
ความคิดเห็น