คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่8ไว้อาลัยให้กับความเป็นชายT^T&ริวจังดูหนังสือโป๊O.o
ตอนที่8
ณ วันอาทิตย์(ขึ้น-..-)
Ryosuke or Yama-Chan Part(= =’)
วันนี้เป็นวันแล้วครับพี่น้องที่พ่อสั่งให้ผมกับพี่ตื่นเช้าๆแต่งตัวสวยๆ- - มันคงไม่สวยไปมากกว่านี้หรอกพ่อ-*- เพราะอะไรน่ะเหรอ ไปดูชุดแต่งงานพี่อ่ะดิ่ โห ไฟแรงโคตร-*- ดูตัวเมื่อวาน วันนี้ไปดูชุด-*-
“พี่ฮะ พี่จะแต่งงานกับนาคาจิม่าจริงๆเหรอ”
“ไม่อ่า”
“อ้าว..”
“อย่าถามมากเลย พ่อให้ทำก็ทำไปสิ อย่าถามอย่าเซ้าซี้”
อ้าว ผมผิด-^-
“แล้วมาริยะจังล่ะฮะ”
“ก็มาริยะจังเลิกกะยูโตะแล้วไง จำไม่ได้เหรอ”
“ไม่ใช่ๆ หมายถึงจะไม่ย้ายโรงเรียนแล้วเหรอ”
“ไม่รู้สิ”
“อ้าว”
เค้าอยากย้ายนะT^T
“แต่มาริยะจังลาออกไปตั้งแต่วันศุกร์แล้วนะ”
โอ้ว!! นี่ก็ไฟแรง ทำไมเดี๋ยวนี้ทุกคนไฟแร๊งT^T ทิ้งให้ผมเป็นเต่าล้านปีอยู่คนเดียว ไม่ใช่สิ ยังมีคาเมนาชิคุงแห่ง KAT-TUN ที่เป็นเต่าเป็นเพื่อนผมอยู่-..-(ไปนู่น-*-)
“มาริยะจังได้โทรหาพี่บ้างป่าวง่ะ-v-“
“อืมม์…โทรมาบอกว่าย้ายโรงเรียนนั่นแหละ”
“เหรอ พ่อเค้ายอมง่ายจริงน้า…”
“ไม่รู้สิ”
ทำไมเดี๋ยวนี้พี่พูดน้อย(กว่าเดิม)จังเลย ทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนไปTwT ทั้งพี่ มาริยะจัง และก็ยูโตะ
“ไปอาบน้ำก่อนนะ”
“อ่าฮะ”
แงๆๆ ทำไมพี่ผมตื่นเองล่ะวันนั้น ไม่ถีบผม ไม่ด่าผม ไม่เอานะ เอาพี่ผมคนเดิมคืนมาT^T
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
“เอาล่ะลูกๆ รถของยูโตะมารับแล้ว ฮิฮิ เที่ยวให้สนุกนะ เมื่อวานพ่อไปดูหมีแพนด้า ได้กางเกงในลายหมีแพนด้ามาด้วยแหละ ท่านยูกิซื้อให้ แล้วนี่ ที่คาดผมหูหมีแผนด้า น่ารักมั้ยๆ คิคิ>.<”
“=0=”
พ่อทำอะไร!!! พ่อผมน่ะสิ หยิบที่คาดผมหูหมีแผนด้าน่ารักแอ๊บแบ๊ว แล้วเอาไปคาด กรี๊ด!! ขนาดผมเป็นลูกผมยังรับไม่ได้เลยนะTT.TT พ่อผมก็เป็นอีกคนที่เปลี่ยนไป แงๆๆ แล้วอะไรนะ พ่อของยูโตะซื้อกางเกงในลายหมีแพนด้าให้พ่อผม ไม่จริงๆๆ ยามะจังรับไม่ได้TOT อยากร้องไห้เป็นภาษากรีก(??)
“อ้าว! แล้วเรียวจังลูกพ่อจะไปกับเค้าทำไมล่ะ มามะๆ มาดูคิราริ สาวใสหัวใจเกินร้อยกับพ่อดีกว่า ดูแล้วอยากเป็นนางเอกจริงๆ อิอิ> <”
โอ้ว โนววววววว พ่อไปแล้ว กู่ไม่กลับT^T
“เอ่อ..แหะๆๆ”
“พ่อ ให้น้องไปด้วยแหละดีแล้ว เวลาเค้าเลี้ยงข้าว จะได้คุ้มไงๆๆ”
“เออ ใช่ ฉลาดมากลูกพ่อ อย่างนี้สิ สมกับเป็นลูกพ่อ กินเยอะๆนะทุกคน เดี๋ยวขาดทุน งุงิๆ”
เหอะๆๆ ความงก- -!
“บายๆจ้าลูก จุ๊บๆๆ>3<”
“บายฮะT T”(พ่อตรูไปแล้วจริงๆ)
“บายค่ะ= =”
“เชิญครับ คุณหนู”
โอ้ว!! มีคนขับรถเชิญด้วย วะฮ่าๆๆ เหมือนตัวเองเป็นเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้เลยคิคิ-..- ดี๊ด๊าได้ไม่นาน พอมองไปในรถก็เห็นยูโตะทำหน้าเหมือนไปดมอุนจิหมีแพนด้ามา(หมีแพนด้ามาบ่อยมาก ต้องให้ค่าโฆษณาเค้านะ-*-)
“พี่เข้าไปก่อนเลยฮะ Lady First ฮะ^^!”
ใครจะไปอยากนั่งใกล้ยูโตะล่ะ กลัวโดนงาบหัวง่ะT^T
“หึหึ! มานี่เลย น้องรัก เข้าไปเลยไป๊!!”
พี่พูดพร้อมกับผลักผมเข้าไปในหลังรถที่ยูโตะนั่งอยู่อย่างแรง ทำให้ผมกระเด็นล้มทับหมอนั่น(แรงไม่น่าจะเยอะขนาดนี้อ่ะนะ- -)
“เอ่อ…ขอโทษฮะ แหะๆๆ”
“อ้วนก็อ้วนยังชอบล้มทับชาวบ้านอีก”
“=0=”
ว่าผมอีกแล้ว เค้าก็เสียใจเป็นนะ!! อ้วนแล้วผิดเหรอ(วะ!)ไม่ได้อ้วนโว้ย ไม่ได้อ้วน อ๊ากกกก อย่าให้ผมผอมนะ ต้องมีสักวัน ต้องมีสักวัน ฮือๆๆแต่วันนั้นมันคงไม่มี(อ้าว-*-)
“เฮ้อ……เป็นเวรกรรมอะไรของฉันเนี่ยต้องมาข้องเกี่ยวกับพวกนาย”
เวรของตรูเหมือนกันแหละครับ ที่คุณโขกสับทุกวันนี้-*- นี่ตรูผิดขนาดนั้น? แต่ทำไมพี่ผมไม่เถียง เงียบเรียบร้อยอย่างนี้= = เอ๊ะ! รึพี่เค้าจะเสียใจจนเป็นบ้าO.O
เย้ๆและแล้วเวลาแห่งความอึดอัดก็ผ่านไปซักที อิอิ^.^ ตอนนี้รถมาจอดอยู่ที่ร้านอะไรก็ไม่รู้ ผมไม่รู้เรื่องหรอกครับ แค่ตามเค้ามา แต่ว่าข้างในมีรูปคู่รักสวีทวี๊ดวิ๊วกันเยอะแยะ ลองจินตนาการพี่ผมกับยูโตะถ่ายรูปคู่กันแบบนั้นก็ขำดีแฮะ รอดูดีกว่า ฮิฮิ>.<
“โอ้ยๆๆ!! ปวดท้องจังเลย ฮือๆๆๆๆT^T”
อยู่ดีๆพี่ผมก็โอดครวญขึ้นมา พี่ผมเป็นอะไร
“พี่ฮะ อย่าเพิ่งตาย!!”
“=0= ยังไม่ตายเฟ่ย!! ปวดท้องจังเลย ฮือๆๆๆ ปวดๆๆๆๆ”
“เป็นอะไรอีกและ อยู่ด้วยมีแต่ปัญหาจริงๆ”
“ฉันปวดท้องง่ะ=v= สงสัยเป็นโรคกระเพาะแน่ๆๆเลย นี่ๆ นายคนขับรถพาฉันไปหาหมอหน่อยสิT^T”
“อ้าว! แล้วจะลองชุดกะถ่ายรูปยังไงอ่ะ”
“เรียวจัง! ช่วยถ่ายแทนพี่ด้วย คนขับรถ พาฉันไปหาหมอTOT ไปละนะ บาย โชคดี”
และแล้วพี่ก็ลากลุงคนขับรถที่ท่าทางงงๆไปด้วย โอ้! พระเจ้าช่วยลูกด้วย ให้ตายเถอะ ใครจะไปอยากใส่ชุดแต่งงานผู้หญิงกันเล่าT T’
“มัวแต่ยืนอืดเป็นหมูขึ้นราอยู่ได้ เข้ามาสิ”
และแล้วยูโตะมันก็ลากผมเข้าไปข้างในTT^TT
Ryutaro first Part!! เปิดซิง(พาร์ท)ของริวทาโร่-..-
วันนี้เป็นวันอาทิตย์แต่ผมก็ต้องแหกขี้ตาตื่นมาตั้งแต่ตีห้าT^T เพราะพี่เคย์โตะน่ะสิ โทรไปปลุกบอกว่า วันนี้จะเริ่มแผนการ= = แต่พอผมเดินเข้ามาพี่แกยังไม่ได้อาบน้ำเลย แถมยังนอนอย่างสบายอารมณ์
“พี่เคย์โตะฮะ”
ผมยื่นหน้าลงไปถามพี่แกที่นอนดูดนิ้วอยู่ ยังกะเด็กแน่ะ-*-
“อะไร ว๊าก!!! ผีหลอก”
โครม!!
“พี่เคย์โตะ ผมเองT^T”
“อ้าว ไอ้เด็กแบ๊วแต่ตา เอ้ย! ริวจัง แหะๆๆ”
“พี่ฮะ ตอนนี้มันตี 5 ครึ่งแล้วนะ!!”
“แล้วไงอ่า แล้วทำไมริวจังมาบ้านพี่แต่เช้าเลย”
“ก็พี่โทรไปปลุกผมน่ะสิ”
“อ้าวเหรอ!! ขอโทษนะ สงสัยพี่ละเมอ”
ละเมอได้โคตรเทพเลยเพ่! โทรมาปลุกชาวบ้าน อร๊ากก!!! แถมถีบผมซะกระเด็น
“แต่ก็ดีๆ จะได้มีเวลาเตรียมตัว งั้นรอแป๊ปนะ พี่ไปอาบน้ำก่อน”
พี่เคย์โตะลุกขึ้น ผมจึงเห็นว่า พี่แกนอนถอดเสื้อ โอ้ว!! กล้าม ซิกแพ็ค บลาๆๆ-.,- น่าอายชะมัด ทำไมพี่แกใจกล้า(หน้าด้าน)ขนาดนี้
“พี่เคย์โตะฮะ”
“อะไรเหรอ”
“ทำไมพี่นอนถอดเสื้อล่ะ ไม่หนาวเหรอ”
“ก็อยากถอดอ่า เป็นไงไอ้น้อง หุ่นฉันเซ็กซี่บาดใจมั้ย ฮิฮิ”
“เอ่อ…”
“ฮ่าๆๆ ไม่ต้องพูดๆรออยู่นี้แหละ อยากดูทีวีก็ดูนะ อยากอ่านหนังสือก็ได้ จะฟังเพลงก็ได้ จะนอนก็ได้ จะทำอะไรก็ได้”
งั้นผมขโมยของพี่ได้มั้ย-..- ผมล้อเล่นนะ!! หลังจากที่พี่เคย์โตะเข้าไปแล้ว ผมก็เลยกระโดดขึ้นไปนอนบนที่นอนของพี่แก-..- นุ่มดีจัง อิอิ ขอกลิ้งซัก 30 รอบ(- -‘) กลิ้งไปกลิ้งมา…
โครม!!!
“อ๊าก!! เจ็บ!T^T”
ผมตกเตียงTOT แงๆๆ พี่เคย์โตะคงไม่ได้ยินสินะ เพราะพี่แกเปิดน้ำเสียงดังได้อีก-*- เอ๊ะ! นั่นทำไมพี่เค้ามีกองหนังสืออะไรเยอะแยะที่ใต้เตียงน่ะ? ลองมุดลงไปดูดีกว่า…หุหุ แต่พอมุดเข้าไปแล้วต้องตกใจกว่าเดิม นี่มันหนังสือโป๊!! ว๊าก เกิดมาไม่เคยได้ใกล้ชิดหนังสือประเภทนี้แบบนี้มาก่อน ว๊ากๆๆๆ(= =) มีหญิงสาวโนตมอยู่ในนี้เยอะแยะเต็มไปหมดเลย-.,- โฮก ผิ้หญิงในชุดบิกินี่ วร๊าก!! ผู้หญิงเปลือยท่อนบน น่ากลัววุ้ย-.- จ๊าก!! ผู้หญิงแก้ผ้าหมดเลย ทะ…ทำไมพี่เคย์โตะหื่นอย่างนี้ ผมกลัวพี่เคย์โตะง่ะT^T ตอนนี้เหมือนผมอยู่ในดงหนังสือโป๊เลย แงๆๆ เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอหนังสือแบบนี้
“ริวจัง!!”
“คะ..ครับ”
“เข้าไปทำอะไรในนั้น!!”
“เอ่อ…แหะๆๆ”
“ออกมาเลย ไอ้ตัวยุ่ง”
พี่เคย์โตะพูดพร้อมกับดึงเสื้อผม
“พะ…พี่อย่าว่าผมนะT^T”
“ว่าอะไร”
“ก็…ก็ที่ผมแอบเห็นหนังสือพี่น่ะ”
“ไอ้ตัวเล็ก เดี๋ยวนี้หัดนะเรา!!”
“ผมไม่ได้ตั้งใจนะ*.*”
ผมส่งสายตาวิ้งๆให้พี่เคย์โตะ พี่แกหรี่ตาลงอย่างจับผิด
“จริงเหรอ”
“จริงฮะ!!”
“แล้วเข้าไปในนั้นได้ไง”
“ก็…ก็ ก็ผมตกเตียงแล้วทีนี้ก็เลย…”
“โอเคๆเข้าใจแล้ว ไอ้เด็กจุ้น เห็นอะไรในนั้นบ้าง”
“ก็เห็น..เห็นผู้หญิง…ผู้หญิงแก้ผ้าง่ะ> <”
วร๊าก!! นึกถึงแล้วก็เขิน โมริวจะเป็นตากุ้งยิงมั้ยเนี่ยT^T
“ลืมให้หมดเลยนะ!! ไอ้ตัวยุ่ง!”
พี่เคย์โตะพูดแล้วเขกหัวผมครั้งนึง เค้าเจ็บนะToT
“รอก่อนนะ พี่ใส่เสื้อผ้าก่อน”
“ครับ”
พี่เคย์โตะพูดแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าของพี่แกที่ใหญ่โคตรๆ พอเปิดออกก็เจอเสื้อ กางเกง เน็คไทค์ บลาๆๆ จัดเอาไว้อย่างเป็นระเบียบพี่แกเป็นคุณชายมากๆเลย เอ๊ะ! ทำไมผมถึงรู้สึกว่าพี่เคย์โตะนุ่งผ้าเช็ดตัวตัวเดียวยังดูเซ็กซี่กว่าเจ๊ในหนังสือเมื่อกี๊อีกง่ะ(ไรเตอร์นี่แหละคิด=..=) วร๊าก!!
“ริวจัง จะมองฉันแก้ผ้าแต่งตัวเหรอ- -“
“หะ หา..ไม่ครับๆผมปิดตาแล้วนะ”
สงสัยผมมองเพลินไปหน่อยT..T และผมก็เอามือปิดตาแน่น
Keito Part (มันมาอีกแว้วว วว)
นี่ผมละเมอโทรไปปลุกชาวบ้านอีกแล้วเหรอเนี่ย- -‘ อนาถตัวเองจริงๆ ครั้งแรกที่ผมเห็นหน้าคุณน้องแบ๊ว(เรียกซะ= =) ผมก็ตกใจจนจะบ้า(ไม่ใช่บ้าอยู่แล้วเร้อ-.-) ก็ดูน้องเค้าจ้องสิครับ ตาโตๆแบ๊วๆ เห็นแล้วอิจฉาT^T(ว่าแล้ว)แต่ตอนที่ผมออกมาจากห้องน้ำผมก็เห็นน้องแบ๊วของผม(?)ไปมุดอยู่ใต้ดงหนังสือโป๊ของผม น้องแกทำตาโต่ยิ่งกว่าไข่ห่านอีก จะบาปมั้ยตรูทำลูกเค้าเสียคนเนี่ย-v- แต่เด็กมันก็น่ารักดีเหมือนกันแฮะ(?) พูดง่ายดี= = ไม่แสบเหมือนวันนั้นเลยแฮะตอนนี้ผมกำลังแต่งหล่ออยู่โหะๆๆ ที่จริงก็หล่ออยู่แล้วอ่ะนะ-..-
“พี่เคย์โตะฮะ”
อ่าว…ไอ้น้องแบ๊วเรียกทำไมเนี่ย พอหันไปเห็นน้องแกนั่งสัปหงกอยู่ โถๆๆ น่าสงสารจังเลยฮ่าๆๆ(- -?)
“อะไรเหรอ”
“ผมง่วงนอน”
“นอนสิ เดี๋ยวเสร็จพี่จะปลุกเอง”
“ฮะ”
ผ่านไป 5 นาที…
“พี่เคย์โตะฮะ”
ว๊าก!! เรียกตูอีกแล้วT.T เหมือนพี่เลี้ยงเด็กเลยวุ้ยT^T
“อะไรเหรอครับคุณน้อง”
“ผมปวดฉี่อ่ะ”
“ไปเข้าห้องน้ำสิครับน้อง”
“ฮะ…”
โว้ย!! เด็กหนอเด็ก ไอ้ผมเนี่ยก็ เซ็ทยากชะมัดเลยวุ้ย-.-!
ผ่านไป 5 นาที(หลังจากริวจังออกจากห้องน้ำ)
“พี่เคย์โตะฮะ”
อะจ๊าก!! เรียกตูอีกแล้วT^T
“อะไรครับคุณน้องริว”
“ผมหิวข้าวอ่ะ”
“=0=”
เด็กน้อยเอาใจยากจริงๆ ตอนนี้ก็ 6 โมงครึ่งแล้ว
“แป๊ปนึงนะๆ เดี๋ยวพี่เซ็ทผมแป๊ปเดียว”
“ฮะ”
ผ่านไปซักพัก(ใหญ่ๆ= =)
“อ๊ะ! เสร็จแล้ว อ้าว หลับไปซะงั้น-*-“
น้องแบ๊วนอนหลับ= = ตอนริวจังนอนนี่น่ารักจังเลยน้า> < เฮ้ย!! ไม่ๆๆ เราชอบไอ้เด็กแบ๊วแต่ตาไม่ได้ๆ เสียสถาบันคนตาตี่(- -?)
“ริวจัง ตื่นๆ”
ผมพูดแล้วสะกิดแขนมันเบาๆ น้องริว(?)ขยับตัวเล็กน้อย ย้ำว่าน้อย= =
“ริวจังถ้าไม่ตื่นไม่ให้ของขวัญวันเกิดกับช็อคโกแลตจากอังกฤษจริงๆด้วย!!”
“ห๊า!! ตื่นแล้วครับๆๆ”
อย่างรวดเร็วเลยเนอะ-*-
“ตอนนี้ก็7โมงแล้ว ลงไปทานข้าวก่อนก็ได้ ป่ะ!!”
ผมพูดแล้วดึงแขนไอ้เด็กแบ๊วนี่แล้วลากมันออกมา
“อ้าว! เคย์โตะมาทานข้าวเร็วๆ สวัสดีตอนเช้าริวจัง^^”
“สวัสดีฮะ เคนซัง^^”
ไปรู้จักกันตอนไหนฟะ- -*
“เคย์โตะรู้จักกับริวจังด้วยเหรอลูก”
“ครับ”
“อืมม์ ดีๆหัดรู้จักเพื่อนบ้านไว้น่ะดีแล้ว มา มาทานข้าวกันเถอะ เออ แล้วนี้จะไปไหนกัน”
“อ๋อ…พี่เคย์โตะจะพาไปปฏิบัติการทำลายความระ…”
“อ๋อ…พาริวจังไปเกมส์เซ็นเตอร์น่ะครับ^^”
เฮือก!! เกือบไปแล้วกรูT.T ดีนะที่ผมเอามือปิดปากน้องแบ๊วไว้ได้(สรรพนามนี้ ขอทีเถอะนะ- -)
“อ๋อ เหรอ อืมม์ดีแล้วๆพาน้องไปเล่น ทำไมไม่ชวนชินจังไปด้วยล่ะ”
ใครฟร่ะ ชินจัง-*-
“อ๋อ ชินจังต้องไปเรียนว่ายน้ำกับจินจังครับ”
แล้วจินจังนี่ใครอีก-*-(= =)
“อ๋อ..งั้นมาทานข้าวเร็วๆเข้า มาๆๆ”
แล้วพวกเราก็นั่งทานข้าวกันอย่างกะครอบครัวสุขสันต์-*- พ่อผมนี่เอ็นดูน้องแบ๊วจริงๆเลย ยังกะพ่อลูกกันเลยวุ้ย-.-
End Part Of Keit Chan (ไม่ได้ลืมตัว O นะแต่เขียนให้เป็นเคต-..- ขอนอกเรื่องแป๊ปนะ-..- เจสซี่เคยเล่นหนังเรื่อง Keit ด้วยเล่นเป็นพระเอกชื่อ เคต อิอิ เค้ามีที่รักเป็นเคตสองคน>.<)
Butako Part-..- (พาร์ทของลูกหมู-*-)
อะจ๊าก!!! นี่ผมกำลังอยู่ในชุดแต่งงานของผู้หญิงอันฟู่ฟ่องT^T ม่าย!!!!
“อุ๊ย!! ต๊าย! น่ารักจังเลยนะคะ เรนะจัง”
ผมเรียวจังครับเจ๊T^T
“แต่เจ๊ซูซี่ ปาทังกี้ ปาทังก้าคิดว่าเรอจังแบนไปหน่อยนะ คิคิ”
ก็ผมเป็นผู้ชายTOT ตอนที่ยูโตะลากผมเข้ามาทุกคนที่นี่ก็คิดว่าผมเป็นพี่ และยูโตะก็ไม่ทัดทานอะไรเลย- - อยากรู้จริงๆมันคิดอะไรกับผมรึเปล่า-..-(มั่นมาก=0=)
“อ๊ะ! นี่ จัดทิชชู่ไปเดี๋ยวมันก็ตู้มเองล่ะจ๊ะ เชื่อเจ๊นะ เจ๊ทำบ่อย-.,-“
เจ๊ซูซี่ ปาทังกี้ ปาทังก้า(ชื่อ?)เตรียมกระดาษที่ชู่จะมาจัดหน้าอกผม เฮ้ย! จะบ้ารึ
“ม่าย…ม่ายๆๆๆ ม่ายนะเจ๊!!”
แงๆๆ เค้ากลัวเจ๊คนนี้อ่ะT^T ผมเลยวิ่งหนีเจ๊แกสุดชีวิต
“555 ก็ได้ เจ๊ล้อเล่นนิดเดียวเอง เรนะจังน่ารักจริงๆน้า แถมยังโชคดีด้วยได้แต่งงานกับยูโตะคุงสุดหล่อ เจ๊ล่ะอิจฉาเป็นที่สุดเลย แต่ถ้าวันไหนเบื่อยูโตะคุงแล้ว แบ่งมาให้เจ๊กินบ้างก็ได้นะ คิคิ>.<”
เอิ่ม…พูดไม่ออกเลยตรู- -
“ว้าย!! นี่เหรอซูซี่ ว่าที่เจ้าสาวของน้องยูโตะผู้น่ากิน”
ตายแล้วตู เกิดมาไม่เคยอยู่ใกล้กะเทยเยอะขนาดนี้มาก่อน- - น่ากลัวชะมัดเลย มีมาอีกตั้ง 3 ตัวT^T(ตัวอะไร- -?)
“ใช่แล้วจ๊ะ บาร์บี้ นี้ น้องเรอินะจัง น้องเค้าเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดและก็พูดห้าวโคตรๆ= = น่ารักจิ้มลิ้มดีเนอะเธอ น้องเค้าดูนิสัยดี บางทีชั้นจะขอให้น้องเค้าแบ่งน้องยูโตะมาให้กินด้วย อิอิ”
“ว้าย!! จริงเหรอน้องเรนะจัง> <”
“เอ่อ….”
“อ้อ!! เรนะ นี่เพื่อนเจ๊ซูซี่เองนะจ๊ะ บาร์บี้ คิตตี้ และก็บลายธ์จ๊ะ^^”
ครบเซ็ท-*- ชื่อน่ารักนะแต่หน้าตาไม่ให้
“บาร์บี้เป็นชั่งทำผมให้คุณน้องนะคะ คิตตี้เป็นชั่งแต่งหน้าจ๊ะ ส่วนนังบลายธ์มาแย่งอ๊อกเซนเจนพวกเราเล่นๆจ๊ะ^^”
“ว้าย ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะยะ ฉันก็อยากเห็นน้องยูโตะนะ”
“เอ่อ…พอแล้วๆ น้องเค้ากลัวหมดแล้วน่ะ เห็นมั้ย เริ่มงานซักที”
“เออ ใช่ๆ หน้าตาน้องน่ารักอยู่แล้ว แต่งไม่นานก็เสร็จ แป๊ปเดียวๆ”
T^T พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกด้วย ถ้าเป็นพี่ผมเจ๊พวกนี้อาจจะไม่พูดว่า น้องเค้าเป็นคนเงียบๆและคงไม่พูดว่า น้องเค้านิสัยดีหรอก อาเมน..ตอนนี้เจ๊ทั้ง2กำลังรุมแต่งหน้าทำผม ผมอยู่TOT ไว้อาลัยให้กับความเป็นชาย(?) 2 วิ อาเมน…
สวัสดีฮะ รีดเดอร์ผู้น่ารัก(น้อยกว่าไรเตอร์นิดนึง-..-) ล้อเล่น! 55
ก็นะ อยากอัพต่อแต่เดี๋ยวต่อมันจะยาวเกิน= =
รับรองว่าตอนหน้ามาเยือนมานานเกิน(เพราะต่อไว้แล้วนิดหน่อย)
รีดเดอร์:เชื่อมันได้มั้ยฟะ= =???
พาร์ทนี้ริวทาโร่พาร์ทมาแว้ว> < อิอิ
พาร์ทหน้าทุกคนก็จะรู้ว่ามาริยะจังหายไปไหน-..-(หลายคนเดาถูกแน่ กร๊ากก!!)
แต่เอาเถอะเชื่อว่าไม่ใช่ประเด็นของรีดเดอร์ อิอิ
ประเด็นอยู่ที่ว่า พ่อของยูโตะกับยามะจังจะ Y กันรึเปล่า เอ้ย!! ไม่ใช่ๆ
ประเด็นอยู่ที่ว่าเมื่อไหร่อิไรเตอร์มันจะเข้าเรื่อง= = เออ นั่นสิ อิอิ
ก็เม้นท์กันหน่อยเถอะพี่น้องคะTOT’ พลีสค่ะ พลีส 555
หลังจากที่อ่านนิยายหลายๆเรื่องมา รู้สึกว่าเรื่องไหนเรทเม้นท์เยอะโคตร-..-
ไม่ใช่ๆส่วนเรื่องไหนไม่เรทแต่พอมีต่อเรทมาเม้นท์ในตอนนั้นจะเยอะขึ้นจนน่าใจหาย(หนึ่งในนั้นคือไรเตอร์-..-)
อ้อ! เรื่อง ยามะจังกับเรียวสุเกะพาร์ท มันแตกต่างกันที่การออกเสียง ตัวอักษรและการสะกดค่ะ(โดนรีดเดอร์ถีบTOT)
เออ! มันต่างกันตรงไหนฟะ- -?(แต่งเองงงเอง) ตอนนี้เลยพ่วงให้หมด Ryosuke or Yama-Chan Part 55
แถม บูตะโกะด้วย อิอิ-.-‘ บายๆนะคะ ไรเตอร์ง่วงและ> <
มีความสุขกันถ้วนหน้า!!!!
ความคิดเห็น