ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักไม่แพ้กัน infinite

    ลำดับตอนที่ #2 : วุ่นวายซะจริงโรงเรียนเนี่ย

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ย. 56


    หลังจากนั้น
    “เอ้ารู้จักด้วยเหรอนึกว่าจะไม่สนใจพวกนักร้องเกาหลีซะอีก”
    น้าถามแล้วชี้ไปที่พวก INFINITE

    จะไม่ให้รู้จักได้ยังไงก็เพื่อนสนิทฉันเล่นพูดถึง INFINITE ให้ฉันฟังทุกวันแบบนั้น

    “เอ่อ.....สวัสดีนะคะ” (เกาหลี) ดีนะที่น้าสอนภาษาเกาหลีให้

    ภาษาเกาหลีที่น้าชอบพูดก่อกวนให้ฟังทุกวันก็มีประโยชน์เหมือนกันนะ 5555

    “สวัสดีครับ ผมซองกยูเป็นหัวหน้าวงครับ ” ซองกยูกล่าวกลับ

    “อ๊ะจริงด้วย ฉันชื่อ เซโนะ เรนะ คะ ยินดีที่ได้รู้จัก” ก้มหัวให้

    “เรนะเหรอ พวกเราก็เช่นกันนะ” อูฮยอนผลักซองกยูออกไป

    “แต่ว่าน้าไมค์ ทำไมอยู่ๆถึงพาพวกพี่เขามาละ” (ภาษาไทย)ฉันกระวนกระวายใส่น้า

    “ทำไมนะเหรอ ก็เพราะว่าค่าเช่าโรงแรมมันแพงน้าเสียดายเงินน่ะ” น้ายิ้มหน้าละลื่นอยู่

    เชอะ.. เงินก็มีตั้งเยอะยังจะไม่จ่ายอีก

    “ทุกคนทำไมยืนข้างนอกล่ะเข้ามาข้างในกันสิ” แม่เดินออกมาจากห้องครัว

    “อ้าว..แม่” ฉันตกใจนิดหน่อย

    “ว่าแต่เรนะโรงเรียนนะ ไม่ไปโรงเรียนเหรอนี้มันสายแล้วนะ” แม่พูด

    “เอ๊ะ...โรงเรียนเหรอคะ ...อ่ะจริงด้วยต้องไปโรงเรียน” เมื่อพอรู้ตัวก็รีบวิ่งไปทำธุระ แต่งตัว และวิ่งไปทั้งๆที่ไม่ได้กินข้าวเลย

    ที่โรงเรียนก็....

    “แฮะๆ...มาถึงจนได้สินะเกือบสายแล้วเรา ” ฉันวิ่งแบบวุดวิดไม่รู้เลยว่าลืมเอาอะไรมาบ้างหรือเปล่า

    อยู่ก็กลุ่มผู้หญิงกลุ่มใหญ่วิ่งมาหาฉัน “กรื๊ดๆ.....คุณเรนะจังค่ะ ”

     (จริงสิฉันลืมเล่าให้ทุกคนฟัง เรื่องนี้มันเริ่มตั้งแต่ตอนี้ที่ฉันลงบรรไดมีกลุ่มหญิงกลุ่มหนึ่งกำลังจะตกบรรไดแต่ฉันก็ได้ช่วยไว้ทัน สรุปฉันช่วยไว้เลยเจ็บตัวคนเดียวหลังจากฉันก็เลยถามว่า”เป็นอะไรไหมฮะ”<<จริงๆจะพูดว่าคะต่างหากนะ

    ตั้งแต่ตอนนี้เลยมีคนเข้าใจผิดว่าฉันเป็นทอมผู้หญิงที่ได้ยินข่าวนี้ส่วนใหญ่จะชอบฉัน) กลับมาต่อเรื่องเดิม

    “สะ.สะ... สวัสดีนะทุกคน คือว่า” กลุ่มหญิงที่วิ่งมาหารอบฉันเอาไว้

    “เรนะ ทางนี้ ทางนี้” เบลล์เรียกฉันแล้วแวกทางกลุ่มนักเรียนหญิงเข้ามา

    “ไปเข้าห้องเรียนกันเถอะ” เบลล์จับมือฉันแล้วพาเดินไปในห้องเรียน

    เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง

    “เอ๋...ไม่จริงน่า.........”ฉันโวยวาย

    “เป็นอะไรหรอ” เบลล์เดินเข้ามาหา

    “ฉะ..ฉันไม่ได้เอาข้าวกล่องที่แม่ทำมานะสิ” ฉันปวดหัวจริงๆ 
    อยู่ๆ ก็ได้ยินเสียงของเหล่านักเรียนหญิงดังมากว่า ” ดูสิพวกเขาหล่อมากเลยล่ะเธอ ”

    “นั่นมันอะไรกันน่ะ” เบลล์พูดสงสัย

    “เรนะ อยู่ห้องไหนกันนะ ” เสียงคุ้นๆนะ

    “อ๊ะนั่นมัน พี่อูฮยอน นี่ ” ไม่จริงใช่ไหมทำไมอยู่ๆเขาถึงมาที่นี่ล่ะ

    “อุ้ย ดูสิเธอคุณเรนะกับผู้ชายคนนั้นรู้จักนะด้วยล่ะคุณเรนะก็สวยเท่ๆ ผู้ชายคนนั้นก็หล่อมากสงสัยเป็นเพื่อนกันนะมั้งเธอ ”

    กลุ่มหญิงที่เห็นเหตุการณ์พูดกันนี้ไปแล้ว

    “นั้นมัน อูฮยอน  INFINITE เรนะเห็นไหมอูฮยอนมาที่นี้ด้วย” กระโดดดีใจ

    “อ๊ะ..เจอแล้วเรนะนี้ข้าวเอ๋....” ฉันลากอูฮยอนไปที่ดาดฟ้า

    “ เกือบไปแล้ว ฮู้....” เหนื่อยจริงเลย

    “อ๋อ...เรนะนี้ข้าวกล่อง” ยืนข้าวกล่องให้

    “ขอบคุณมากนะคะพี่อูฮยอน” ยิ้มให้

    “อ๋อ...จริงสิ ท่านประธานบอกว่าเที่ยงวันนี้ให้เธอกลับบ้านหน่อยนะพอดีมีฉลองอะไรนี้แหละ” อูฮยอนคิดๆ

    “เอ๋....” หลังจากนั้นก็กลับบ้านจนได้

    “เอ้า...มาแล้วเหรอเรนะ” น้าพูดแล้วยิ้ม

    “มันน่าดีใจตรงไหนคะ ท่าคะแนนหนูออกมาไม่ดีอีกเป็นเรื่องแน่เพราะลุงแท้ๆ” ตะโกนใส่น้า

    “เอ้าน่า.....ขึ้นรถเร็ว”น้าเตือน

    “เอ๋?...จะไปไหนกันเหรอ” งงจัง

    “มาเถอะน่าไม่ต้องถาม” “เดี๋ยวสิค่ะ....อ๊ะ” น้าลากฉันขึ้นรถไป

    “ว้าวนี่มันห้องคอนเสิร์ตนิ” มันสวยมากเลยละ

    “ใช่แล้ววันนี้ พวกพี่ INFINITE จะจัดเสิร์ตที่นี้ น้ามีบางอย่างอยากให้เรนะทำนะ”

      ช่วยติชมบางนะคะเหงาอ่ะกลัวไม่มีคนอ่าน
    ----------------------------------------------------------โปรดติดตามตอนต่อไป-------------------------------------------------------------

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×