คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Ep 13
กลับมาที่ประเทศไทย
และก้อเป็นอย่างที่ชานยอลพุดจริงๆ ภาพการแถลงข่าวส่งผ่านมาที่ประเทศไทย ข่าวการออกเดทของชานยอลกับคิมคิรินเป็นตามที่ภาพได้ลง
ไม่รู้ว่าฉันรู้สึกโล่งใจไปเปราะนึงหรือเปล่า ที่ข้อความที่ชานยอลบอกเกี่ยวกับฉัน มันดูเหมือนเค้าจะปกป้องฉัน ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่ได้พูดกับฉันแบบตรงๆ แต่ฉันอยากเชื่อใจเค้า
“ เป็นไงล่ะเจ๊ พอโล่งใจไปได้บ้างหรือยัง เห็นหน้าหดเหมือนหมาหงอยมาหลายวัน “ วินเนอร์มาโอบรอคอฉันพร้อมมองไปที่หน้าจอโน๊ตบุ๊คที่ฉันเปิดอ่านข่าวชานยอล
“ …. อะ อื้ม “ ฉันว่าพลางจับแขนวินเนอร์
“ แต่ดูจากหน้าตายัย กะปิ อะไรนั่น หน้าตานางดูเชิดๆนะ ไม่กลัวคอจะหลุดหรือไง “ วินเนอร์ว่าพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ใกล้หน้าฉัน ไม่ได้ใกล้หน้าจอโน๊ตบุ๊ค อืมมมมมมม จะเล่นอะไรอีกเนี่ยไอ้วิน
“ เค้าชื่อคิริน พูดให้มันถูกๆหน่อยวิน “ ฉันว่าพลางผลักหัวหมอนี่ ทำให้วินเนอร์ต้องผละออกจากการโอบกอดคอฉัน
“ ก้อหน้าตาเหมาะกับชื่อกะปินี่เจ๊ 5555 คิดหร่อว่ายอลลี่ฮยองจะเอา “
“ ตายแล้ววินเนอร์ พูดอะไรให้เกียรติผู้หญิงหน่อย อย่าไปบอกใครนะว่าแกเป็นน้องฉันน่ะ อายเค้าตาย “
วินเนอร์ทำปากขมุบขมิบใส่ฉัน ก่อนจะเดินส่ายก้นกลับเข้าห้องนอนไป เฮ้อ ให้ตายเถอะ น้องชายฉันกลายเป็นคนปากไม่มีหูรูดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย แล้วแบบนี้จะหาแฟนได้ไหม
ฉันเลิกสนใจวินเนอร์ ก่อนจะหันกลับไปจ้องหัวข้อข่าวชานยอลอีกครั้ง
‘ เรื่องอันนา ผมขอให้ละไว้ในฐานที่เข้าใจล่ะกันนะครับ ‘
คำๆนี้มันทำให้ฉันรู้สึกซาบซึ้งยังไงไม่รู้ เค้าต้องการปกป้องฉันใช่ไหม ถึงฉันจะพยายามเข้าใจนาย แต่นายก้อควรจะโทรมาหาฉันบ้างสิ แค่ฉันล็อคไอจีก้อไม่ถึงกับที่นายจะไม่โทรมาเลยนี่นา
ถ้าเค้าไม่โทรมา ฉันก้อควรโทรไปเองสิ
ตู๊ดดดด
ฉันกดสายตรงไปที่พักชานยอล โดยตรง ไม่ได้โทรหาเซฮุนผ่านเหมือนทุกครั้ง
เสียงรอสายเพลง XOXO ดังอยู่แป้ปนึง สุดท้ายชานยอลก้อรับสาย
“ ฮัลโหล อันนาใช่ไหม “ ชานยอลคงรู้สินะว่าเป็นฉันโทรมา ทะ ทำไมฉันถึงได้ยินเสียงเค้าแล้ว จะร้องไห้ออกมาอีกแล้ว ทำไมฉันดูอ่อนแอจัง T^T
“…………… “ ฉันเลือกที่จะเงียบ ฉันพยายามเอามือปิดปากเพราะกลัวว่าเสียงสะอื้นของฉันจะส่งผ่านไปทางสาย กลัวว่าเค้าจะได้ยิน ฮึกกก
“ อันนา.....อันนาเทอใช่ไหม ต้องเป็นเทอแน่ๆ “
“ ฮึกกกก อะ อื้อ ฉันเอง นายเดาถูกจัง “ ฉันพยายามปรับเสียงให้ปกติที่สุด
“ เทอเห็นข่าวแล้วใช่ไหม “
“ อะ อื้อ นายทำแบบนั้นทำไม พูดปกป้องฉันทำไม นาย ! “ ฉันเรียบเรียงคำพูดออกมาไม่ค่อยได้
“ ฉันทำเพื่อคนที่ฉันรัก ฉันยอมเสียหายดีกว่าปล่อยให้เทอโดน ฉันยอมได้ทั้งนั้นเพื่อเทอนะอันนา แม้แต่ชีวิตฉัน ฉันก้อยอม “ ชานยอลพูดออกมารัวๆ
“ นายกับ.......เอ่อ คิรินไมได้เป็นอะไรกันใช่ไหม “
“ ไม่มีทางแน่นอน ผู้หญิงคนเดียวที่จะเป็นข่าวกับฉันได้ นั่นคือเธอเท่านั้น ฉันไม่ยอมเป็นข่าวกับยัยนี่ได้นานนักหรอกอันนา เชื่อใจฉันได้ไหมอันนา “
“ อื้มมม ฉันจะเชื่อใจนาย ^^ “
เราคุยโทรศัพท์กันอยู่นานมาก นานจนฉันลืมเวลา ณ.ตอนนี้ฉันไม่อยากได้อะไรทั้งนั้น อยากได้ยินแต่เสียงเค้าเท่านั้น ฉันอยากจะบินไปหาเค้าให้รู้แล้วรู้รอด ชานยอลเองก้อยุให้ฉันบินไปหาเช่นกัน แต่ข้อแม้อยู่ที่ว่าฉันต้องมาคนเดียว แต่ติดอยู่ที่ว่า ฉันยังหาเวลาว่างไม่ได้ ช่วงนี้ฉันเรียนหนักมากๆ แถมเพิ่งลงเรียนวิชาใหม่ไปอีกสามตัว ทำให้ฉันจากปกติเลิกเรียนหนึ่งทุ่ม กลายเป็นว่าเลิกเรียนเกือบสี่ทุ่ม ทุกวัน !
พอชานยอลรู้เข้า ก้อเกิดอาการน้อยใจหาว่าสนใจเรื่องอื่นมากกว่าตัวเค้า แต่จะทำไงได้ล่ะ ความฝันของฉันคือการเป็นดีไซเนอร์ ฉันอยากมีแบรนด์เสื้อผ้าเป็นของตัวเอง เผื่อว่าซักวันนึงฉันจะได้เป็นคนออกแบบเสื้อผ้าให้กับวง EXO !!
ด้านชานยอล
ที่หลังจากเค้าวางสายทางไกลจากอันนา คนรักของเค้าที่อยู่ประเทศไทยแล้ว เค้ารุ้สึกดีขึ้นอย่างสุดๆ แต่เค้าก้อรู้สึกดีได้ไม่นาน และคนที่ทำให้เค้าหัวเสียอีกครั้งก้อคือ คิมคิริน ยัยนี่จงใจยั่วผมชัดๆ ไมได้ยั่วให้ผมอะไรหรอกนะ ยั่วให้ผมอารมณ์เสียน่ะสิ
ผมจงใจคุยโทรศัพท์จี๋จ๋ากับอันนากับคิรินได้ยิน ยัยนี่นั่งมองผมคุยโทรศัพท์กับอันนา ผมต้องการให้อันนาเห็นว่า ถึงแม้ผมจะเป็นข่าวกับเทอ แต่ผมแทบจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับเทอเลยแม้แต่น้อย เพราะหัวใจผมอยู่ที่อันนาหมดแล้ว 100 %
“ นายดูรักอันนามากจังเลยนะ “ ผมที่กำลังเดินออกจากตรงนั้น เพื่อไปให้พ้นหน้าคิริน คิรินกลับพูดออกมา
“ ^^ แน่นอน ฉันรักอันนามาก มากจนไม่สามารถมีใครมาแทนที่อันนาได้ “
“ นายไม่กลัวคำนี้หร่อ ฮึ ! รักแท้แพ้ระยะทาง ได้ยินว่าแฟนนายก้อฮอตในไอจีพอกันนี่ “ ยัยนี่รู้ได้ยังไง หรือแอบส่องไอจีผมจนไปเจอไอจีอันนา
“ พูดแบบนี้ต้องการอะไร คิมคิริน !! “ ผมหันไปบีบแขนของคิรินอย่างแรง
“ ไม่ได้ต้องการอะไร แต่ตอนนี้นายเป็นข่าวกับฉัน.......... “
“ แต่ฉันไม่ต้องการอยู่ใกล้เทอ ได้ยินชัดไหม ! “ ผมบอกก่อนสะบัดมือออกจากแขนเทออย่างแรง จนทำให้คิรินเซไปชนเสากลางห้องซ้อม
“ โอ๊ย นายรุนแรงกันฉันมากเกินไปแล้วนะชานยอล “
“ ฉันรุนแรงกับเทอได้มากกว่านี้แน่ ถ้าเทอไม่เลิกมาป้วนเปี้ยนใกล้ๆฉัน บอกตามตรงนะ ฉันรำคาญ “ ผมบอกก่อนจะแสยะยิ้มแบบผู้ร้าย ก่อนจะเดินออกไป ผมยอมร้ายเพื่อที่จะปกป้องอันนา
ชานยอลออกไปแล้ว แต่ก้อไม่ทันได้ยินสิ่งที่คิรินพูดออกมา “ คอยดู ! ฉันจะทำให้นายรักฉันให้ได้ “
ความรักระหว่างศิลปินกับแฟนคลับไม่มีทางเป็นไปได้หรอก ไม่มีวัน ! นายต้องเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น พักชานยอลต้องเป็นของคิมคิรินคนเดียว !!!!
ด้านอันนา
ที่หลังจากวางสายจากชานยอลแล้ว ฉันต้องพาวินเนอร์มารับใบประกาศนียบัตรนักศึกษาดีเด่น ซึ่งฉันก้อแปลกใจเหมือนกันที่วินเนอร์เป็นที่รักของเพื่อนๆในคณะ
“ รอผมตรงนี้นะเจ๊ ผมไปห้องชมรมแป้ป อย่าไปไหนล่ะ “ วินเนอร์สั่งให้ฉันอย่าไปไหน ทำอย่างกับฉันเป็นเด็กหลงทางไปได้
มหาลัยของวินเนอร์ออกแนวลึกลับนะฉันว่า ซึ่งวินเนอร์เคยเสนอให้ฉันสอบเข้าที่นี่ อย่าหวังไปเลย มีแต่คนเถื่อนๆทั้งนั้น
ในขณะที่ฉันกำลังหาที่นั่งใกล้ๆแถวนี้เพื่อรอวินเนอร์ ฉันกลับเจอ ชายคนนึงซึ่งอายุน่าจะราวๆรุ่นเดียวกับวินเนอร์แหล่ะ
เค้ากำลังนั่งมองมาที่ฉัน มองทำไม หน้าฉันเหมือนแฟนนายหรือยังไง
“ ขอโทษนะคับ “ ชายคนนั้นตะโกนถามฉัน
“………. ระ เรียกฉันหร่อ “
“ ครับ “
“ มีอะไรคะ “
“ คุณคือ อันนา ที่ดังในไอจีหร่อป่าว “
“ ถ้าคุณคิดว่าใช่ก้อคือใช่ ^^ “ ฉันยิ้มตอบกลับไปแบบนิ่งๆ
“ สวัสดีคับผมชื่อ โปรเจคคับ เป็นหัวหน้ากลุ่มสื่อสารวิทยุ ปี 1 “ หมอนี่แนะนำตัวเสร็จสรรพ นั่นไง อายุน้อยกว่าฉันจริงๆ ฉันอายุ 22 ปี แต่เพราฉันเรียนช้าเลยยังอยู่ปี 1 เหมือนกับเค้า
แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะแนะนำตัวกลับ วินเนอร์ก้อเดินมาจากทางนั้นซะก่อน วินเนอร์เดินมาด้วยท่าทีที่หัวเสีย ที่เห็นฉันอยู่กับนาย.... อะไรนะ เจค !!
“ ไอ้โปรเจค มาป้วนเปี้ยนไรใส่พี่ฉัน ไปไหนก้อไปเลยนะ “ วินเนอร์ว่าพลางยกเท้าขึ้นบนเก้าอี้ ซึ่งอยู่ตรงหน้าโปเรจค ใช่ๆหมอนี่ชื่อโปรเจค
“ นี่พี่สาวนายหร่อ หน้าตาไม่เหมือนกันเลยนะ “ โปรเจคเองก้อดูเหมือนจะไม่กลัววินเนอร์เลยแหะ พวกนายสองคนมีอะไรกันหรือเปล่าเนี่ย อย่ามาวางมวยกันต่อหน้าฉันนะ
“ ก้อ......พี่นายออกจากอ่อนหวาน น่ารัก แต่นาย เถื่อนชะมัด “ โปรเจคหยุดคำพูดไว้แป้ปนึง ก่อนจะพูดวิจารณ์เราสองคน
“ แก ! ออกไปไกลๆ_น ฉันตอนนี้เลยไอ้โปรเจค “ วินเนอร์กระชากคอเสื่อโปรเจค
“ วิน ! อย่าทำแบบนี้...... ส่วนนายมาวิจารณ์เราสองคนแบบนี้ มันใช่นิสัยของผู้ชายหรือเปล่า “ ฉันดึงมือวินเนอร์ลงจากคอเสื้อโปรเจคก่อน ก่อนจะหันมาว่าโปรเจคต่อ
“ ผมก้อแค่พูดตามเนื้อผ้า งั้นผมไม่กวนล่ะ บ๊ายบายยยย “ โปรเจคว่าพลางสะบัดเสื้อตัวเอง ทำให้วินเนอร์ปล่อยมือออกได้ ก่อนที่โปรเจคจะทำหน้าเย่อหยิ่งออกไปจากตรงนี้
“ ให้ตายเถอะ วันนี้มันมาเล่นด้วยงั้นรึ ผมล่ะอยากชกหน้ามันซักที “ พอโปรเจคไปแล้ว วินเนอร์ก้อยังไม่วายบ่นไล่หลัง
“ พวกนายไม่ใช่เพื่อนกันหร่อ แล้วทะเลาะกันเรื่องอะไร “ ฉันกอดอกถามความจริงจากไอ้น้องชายตัวดี
“ …….. ผะ ผมก้อแค่ไม่ชอบหน้ามันก้อเท่านั้น “
“ นายคิดว่าพี่จะเชื่องั้นหร่อ วินเนอร์ บอกพี่มาให้หมด ! “
“ ผมปิดเจ๊ไมได้เลยจริงๆใช่ไหม มันก้อแค่หาว่าผมเป็นคู่แข่งมัน ทั้งๆที่เราเรียนกันละคณะ ชมรมก้อคนละชมรม แต่มันมักจะชิงดีชิงเด่นกับผม ส่วนที่ผมพูดเมื่อกี๊ก้อเรื่องจริง แล้วตอนนี้มันมายุ่งกับเจ๊ ผมยอมไม่ได้ ผมมีพี่สาวคนเดียวนะนะเจ๊ “
“ แล้วนายเป็นอย่างที่โปรเจคพูดรึป่าวล่ะ ถ้าไมได้เป็น นายจะหงุดหงิดให้ได้ไรขึ้นมา เรารู้อยู่แก่ใจ พี่รู้ว่านายเป็นคนยังไง คนอื่นจะพูดอะไร นายก้อไม่ต้องไปฟัง ทำเป็นคนหูทวนลมไปเท่านั้นก้อจบเรื่อง ! “ ฉันว่าพลางลูบหัววินเนอร์อย่างรุนแรง
“ ............... “
“ เสร็จธุระแล้วใช่ไหม ถ้างั้นก้อกลับ “ ฉันว่าพลางดึงคอวินเนอร์ให้ออกจากมหาลัย บอกตามตรงฉันไม่ชอบเลยมหาลัยแห่งนี้น่ะ หายใจไม่ทั่วท้องเลยจริงๆ ==
ตู๊ดดดด
ยังไม่ทันที่ฉันกำลังจะเดินออก เสียงโทรสัพท์ฉันก้อดังขึ้น และคนที่โทรมาก้อคือ อาจารย์ยูริ เป็นอาจารย์ประจำวิชาที่ฉันเรียนอยู่
“ แป๊ปนะ.... ค่ะอาจารย์ “ ฉันบอกวินเนอร์ก่อนจะเดินเลี่ยงออกมาเพื่อรับสายอาจารย์
“ อาทิตย์หน้าเทอเตรียมตัวแสดงฝีมือของนักศึกษาปีหนึ่งได้เลยอันนา “
“ เอ๋ ! อะไรคะครู ยังไง “
“ เทอจะเป็นตัวแทนนักศึกษาปีหนึ่งเพื่อไปออกงานพรีเซนต์ที่ประเทศเกาหลี “ เกาหลี O_o นี่อาจารย์พูดว่าอะไรนะ เกาหลีงั้นหร่อ ฉันจะได้กลับไปที่นั่นอีกใช่ไหม
“ ใช่ ! แต่เทอต้องไปกับยูอันนะ งานนี้คิมยูอันคือคู่บอร์ดร่วมกับเทอ หวังว่าเทอคงไม่มีปัญหานะ อีกสามวันเจอกันที่งานที่นู่น พรุ่งนี้ฉันจะเดินไปเซอร์เวย์ก่อน และครุหวังว่าเทอจะไม่ทำให้มหาลัยเราผิดหวังนะ “ อาจารย์ยูริบอกก่อนจะวางสาย
กะ เกาหลีงั้นหร่อ O_o
ความคิดเห็น