แม่นางน้อย ข้าอิจฉาเจ้ายิ่งนัก

       สวัสดีค่ะ เพื่อนๆนักอ่านทุกๆท่าน หลังจากซุ่มเป็นนักอ่านนิยายในเด็กดีมาหลายปี วันนี้ลองผันตัวเองมาเป็นผู้แต่งบ้าง จริงๆเป็นคนที่ไม่เก่งเรื่องระบบคอม โปรแกรมคอมเลยนะคะ การอัพรูปหรืออิโมจิต่างๆก็ยังคงงมหาวิธีอยู่ แต่จะพยามยามค่ะ นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาแบบอยากให้คนอ่านรู้สึก Feel Good นะคะ ไม่เน้นดราม่า ตัวละครหลักเสี่ยวเถียนในเรื่องจริงๆวางคาแรกเตอร์ให้น้องเป็นเด็กซื่อๆ ตรงไปตรงมากับความรู้สึกตัวเอง และไม่ซับซ้อนค่ะ สนุกและอาจหาญในการนำเนินชีวิต ซึ่งอาจจะดูเป็นคนที่ไม่มีอยู่จริงในโลกปัจจุบันนะคะ 

       ซึ่งนี่เป็นจุดเริ่มต้นของผู้แต่ง ที่อยากเห็นตัวละครที่มีทัศนคติแบบนี้ค่อยๆเติบโตในโลกของปลายปากกาที่อะไรก็สามารถเกิดขึ้นได้ ( เป็นการแต่งเพื่อสนองจินตนาการของผู้แต่งนั่นเองค่ะ ฮาาาาาา ) เพื่อนๆสามารถติชม ให้คำแนะนำเพิ่มเติมได้ค่ะ แต่ขอคอมเม้นท์แบบสุภาพนะคะ เพราะผู้แต่งเป็นคนอ่อนไหวววง่ายค่ะ 

       สุดท้ายขอบคุณนักอ่านทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชม และอ่านมาจนถึงท่อนนี่นะคะ

                                                                                         ด้วยรัก

                                                                                                        ชาอู่หลงเข้มๆ??’?