คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : [SERIES] F o r Y o u ♡ - Fan Service 4 (JARK for All}
SERIES
Fan Service 4
JARK
For ^^AvoGaDro^^
- มาอีกแล้วแว้วแว้วแว้ว
- อีกหนึ่งอาทิตย์สอบช่วงนี้ก็เอาไปก่อนละกัน ขยันมากนะบอกไว้ก่อนเลย
- รักเราสิรักเรา
- ใครไม่ชอบใจกดปิดไปก็ไม่ได้ว่า
- เอ็นจอยรีดดิ้ง
- มันสั้นมาก
อยากเล่นแท็กบ้าง #ซรฟซวjark ขี้เกียจเม้นก็แท็กบอกนะเค้าจะไปส่อง
GOT7
มันงอนจริงๆ ครับ
งอนแบบหนักถึงขั้นเมินกันอ่ะครับคิดดูดิ
งอนจนทำให้คนที่ไม่สนใจโลกอย่างมาร์ค ต้วนถึงกับกุมขมับ
อิบร้าาาาาาาาาาาาาาา แล้วกูจะง้อมึงยังไงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ใครก็ได้ช่วยมาร์คด้วย
ทุกคนคงสงสัยกันละสิ ว่าเขารู้ได้ยังไงว่าอาการบ้าๆ บอๆ เหมือนผู้หญิงวัยหมดประจำเดือนที่ไอ้แจ็คสัน หวังเป็นเนี่ยมันคืออะไร
ง่ายมากครับ
คำตอบมาจากเด็กชายชาวเกาหลีตัวเล็กสเปคใครหลายๆ คน ชื่อยองแจ นามสกุลชเว นั้นแหละครับ อยู่ดีๆ เด็กชายที่ไม่เคยสนใจอะไรเลยยกเว้นจะอ่อยไอ้เจบีก็เดินเข้ามาหาเขา ถามหน้ามึนๆ ว่า
“มาร์คฮยอง แจ็คสันฮยองมันงอนอะไรฮยองรึเปล่า” หืม? มาร์คถึงกับหันขวับไปมองหน้าคนถามตาปริบๆ
“งอนอะไรฉัน มันบอกแกเหรอ”
“โหยยยยยไม่ต้องบอกเขาก็รู้กันไปยันประเทศไทยละฮยอง ก็แจ็คฮยองเมินฮยองซะขนาดนั้น ปกติแจ็คฮยองมันเกาะติดฮยองอย่างกับเห็บหมา”
“อ้าวเห้ยแล้วดูเปรียบเทียบ” ไอ้คนที่ก้มลงไปจิ้มมือถือเช็คนู้นเช็คนี้เงยหน้าขึ้นมามองเขาตาปริบๆ
“จริงๆ นะฮยอง แจ็คสันฮยองงอนอะไรฮยองอยู่แน่ๆ ชเวยองแจขอคอนเฟิร์ม ได้โปรดง้อด้วยครับ บรรยากาศอึมครึม มันไม่โอเคอ่ะฮยอง” พูดยาวเหยียดก่อนจะลุกออกไปหน้าประตูเมื่อเห็นเมมเบอร์ในวงเดินขนของกันเข้ามา
ตัดกลับมาที่ปัจจุบันทันเหตุการณ์
คำบอกเล่าของน้องชายในวงทำเอาเขากุมขมับ แล้วจะทำยังไงดีวะ นี่ยังไม่รู้เลยนะเว้ยว่ามันงอนอะไรอ่ะ
เห้ยนี่มันเป็นปัญหาระดับชาติ
มาร์คจัดอยู่ในความสำคัญอันดับที่ 1 ครับ
จริงๆ นะ ไม่ได้คิดอะไรเกินไปกว่านั้น
จริงจริ๊งงงงงงงงงงง
คือทุกคนนึกภาพตามมาร์คนะครับ ถ้าเกิดว่าเมมเบอร์ในวงงอน บรรยากาศรอบข้างมันก็ไม่สนุกถูกป้ะ ยองแจน้องรักยืนยันมานะครับว่ามันไม่โอเค
แล้วไงต่อ
แล้วทีนี้พอแฟนคลับจับ(ผิด)ได้ว่าเราทะเลาะกัน มันจะเกิดผลเสียนะครับ ไม่ดีไม่เอา มันไม่โอเคแบบที่ยองแจบอกจริงๆ นะ
โปรดิวเซอร์ก็บอกเราว่าเราต้องแฟนเซอร์วิชกันให้ดี
มันเป็นการตลาดน่ะครับ หวังว่ายังคงไม่ลืม *ยิ้มร้ายกาจ*
เพราะฉะนั้นไอ้ที่กล่าวมาทั้งหมดทั้งมวล
มาร์คแค่อยากบอกว่า...
กูง้อเองก็ได้เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ถึงจะไม่รู้ว่าเรื่องอะไรก็เถอะ
เอาล่ะ หายใจเข้าลึกๆ ฟืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หายใจออก ฟู่วววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
เลทส์โกทูเดอะห้องไอ้แจ็คสัน ณ บัดนาว
F A N S E R V I C E
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
รีบมาเปิดเว้ยมึง
ไม่ใช่ไร
กูกลัวจะป๊อด เอ้ย ไม่ใช่นะตะกี้แมวพิม คือมาร์ครู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนอยากกินอีโนคลายกรดลดแน่นเฟ้อซะหน่อย ถ้าภายในสามวินี้มันไม่มาเปิดเขาคงต้องลาไปก่อน
ก๊อก
กูมาง้อแล้วนะเว้...
“ว่าไงฮยอง” แจ็คสัน หวังเดินออกมาจากห้องด้วยสีหน้ายุ่งๆ ผมยุ่งๆ และเสื้อผ้าที่ใส่อยู่ก็ เอ่อ ยุ่งๆ มองคนที่ทำท่าจะเดิน ไม่สิ จะย่องออกไปจากหน้าห้องด้วยความสงสัยระคนแปลกใจ
แหม่ ท่าเลิกคิ้วคิดว่าหล่อฉิบหายดิ
ไม่เห็นหล่อตรงไหน มาร์คขอคอนเฟิร์มด้วยหน้าตาของตัวเองว่ามาร์คหล่อกว่าประมาณสามพันเท่าได้
เชอะ
(ตัดพ้อเหมือนตุ๊ดเชียวนะครับแหม่)
“เอ่อ ขอเข้าไปหน่อยได้ไหม” แหม่ เก่งแต่ที่มันอยู่ในใจเนี่ยแหละ พอให้พูดออกมาละเสียงสั่นอย่างกับเขาจะจับไปฆ่า
แจ็คสัน หวังเบี่ยงตัวออกให้คนอายุมากกว่าเข้ามาโดยไม่อิดออดก่อนจะเดินตามมา ไม่ได้คิดอะไรเลยนะ แค่ปิดประตูล็อคเสร็จสรรพเท่านั้นเอง
“นายไม่พอใจอะไรฉันหรือเปล่า” เข้าเรื่องเลยล่ะกัน มาร์คจะไม่ขอเพ้อเจ้อ
ทั้งๆ ที่เพ้อมาจนเข้าตอนที่ 4 แล้วเนี่ยแหละ
“เปล่า ผมจะไม่พอใจอะไรฮยองได้ล่ะ” ตอบนะแต่หันหน้าไปทางอื่นครับ เนี่ยแหละที่เรียกว่าไม่พอใจ มาร์คไม่ได้โง่นะเว้ย(แต่ตอนที่แล้วใครกันวะไม่รู้ว่าเขางอนอ่ะ)
“ก็ที่นายทำอยู่ นั้นแหละที่เรียกว่าไม่พอใจ”
“ทำอะไร” เสียงห้วนได้อีก นี่กูเริ่มจะโกรธบ้างแล้วนะเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย มึงเป็นใครมีสิทธิอะไรมาทำให้ใจคนอื่นเขากระวนกระวายแล้วทำตัวแบบนี้ใส่น่ะห้ะ!!
“เมินฉัน ไม่คุย ถามคำก็ตอบคำ แบบที่นายทำอยู่น่ะ เขาเรียกว่าไม่พอใจ!” สาบานได้ว่ามาร์ค ต้วนไม่ได้กระแทกเสียงใส่อีกคนเลย คือฟีลมันมาอย่างเดียวอย่างอื่นไม่เกี่ยว
“ก็ปกตินี่”
“ปกติที่ไหน”
“แล้วที่ไหนที่มันไม่ปกติล่ะ”
เอ้า ดีออกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ได้ มึงจะไฝว้ใช่มะ ได้ ด้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“คนปกติที่ไหนเขาจะทำตัวไม่ปกติแบบนายกันบ้างล่ะ”
“แล้วคนปกติแบบฮยองทำไมถึงคุยกับคนไม่ปกติแบบผมรู้เรื่องละ”
อะ ไอ้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
คนที่บอกจะไฝว้ได้แต่อ้าปากพะงาบๆ เพราะนึกคำมาเถียงไม่ออก ได้แต่มองไอ้คนตรงหน้าที่หันมายักคิ้วกวนตีนใส่ตาปริบๆ
“ตกลงนี่จะมาง้อรึเปล่า”
“...”
“เอ้า ไม่ตอบกันซะงั้น” นี่คือคนที่งอนเขาอยู่จริงๆ เหรอ ทำไมตามันกรุ่มกริ่ม เจ้าเล่ห์อย่างไรชอบก๊ลชอบกล นี่คือคนที่งอนเขาอยู่เกือบอาทิตย์จริงๆ ใช่ไหม มาร์คงงนะครับ
“ทำบ้าอะไรของนาย!” แวดออกไปอย่างลืมตัวเมื่ออีกคนเดินเข้ามาใกล้ๆ ถอยหลังแล้วถอยหลังอีกจนหลังติดกับผนังเย็นเฉียบในห้องนอนของเจ้าตัว
“อยากรู้เหรอว่าผมไม่พอใจเรื่องอะไร”
“...” ไม่ตอบแต่พยักหน้าหงึกหงัก ระยะห่างแค่มดเดินผ่านทำเอามาร์คไม่กล้าแม้แต่กระดุกกระดิกตัว
“ฮยอง... พรุ่งนี้...”
“?!!!!!” มาร์คได้แต่เบิกตาโตด้วยความตกใจเมื่อจมูกโด่งๆ นั้นกดลงมาที่แก้มหนักๆ เน้นๆ หนึ่งทีถ้วน
“เรามาทำแฟนเซอร์วิชด้วยกันนะ” แล้วอีกหนึ่งทีถ้วนอีกข้าง จนแก้มมาร์คขึ้นสีแดงแปร๊ดยิ่งกว่ามะเขือเทศเชอร์รี่ก่อนจะผละออกไป
มาร์คได้แต่อ้าปากพะงาบๆ พูดไม่ออกบอกไม่ถูก
ได้แต่ยืนดวงตาเบิกโพลง รวบรวมสติและเรียบเรียงไอ้สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ทั้งหมด
เดี๋ยวนะ
เดี๋ยวๆ
มันบอกว่าจะบอกว่าทำไมมันถึงไม่พอใจเขา? ใช่ไหม? หรือเขาเข้าใจอะไรผิดไป?
แต่แทนที่จะบอกว่าไม่พอใจอะไร มันกลับบอกให้พรุ่งนี้มาทำแฟนเซอร์วิชกันแทน?
แล้วก็หอมแก้มไปข้างละหนึ่งทีถ้วน
ใครไม่เข้าใจเหมือนมาร์คบ้าง ยกมือ
เดี๋ยวนะ
ไอ้แจ็คสัน หวัง ตะกี้มึง...
หลอกหอมแก้มกูใช่ไหมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
ไอ้แจ็คสันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
มาร์คจะขอไฝวววววววววววววววววววววววววววววววว้
END Or To Be Continue
- จ้ะ เราปล่อยพี่มาร์คไปไฝว้กับน้องแจ็คเถอะนะ
- เราไม่ยอมให้สองคนเปิดเผยความรู้สึกตัวเองออกมาง่ายๆ หรอก อุคริอุคริ #อินี่
- พี่มาร์คแกเพ้อเจ้อเราต้องทำใจ
- แล้วที่เขาจะไฝว้เขาไปเอาคืนน้องแจ็คเนี่ยคือไปหอมแก้มคืน? ไม่รู้ไม่ชี้ด้วยนะ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
- ระวัง!! มันจะมาโดยไม่รู้ตัว
- เออแล้วก็เรื่องคู่อื่นในวงคือมันไม่ตายตัวนะ ในเรื่องนี้ มันสลับกันไปกันมาแล้วแต่ฟีลคนเขียน ณ ตอนนั้น #เอ้า ใครไม่ชอบเค้าก็ขอโทษไว้ด้วยเน้อ
ความคิดเห็น