คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ภาพหน้าปกจ้า
บทนำ
ฉันมีชื่อว่าเอริส
โนวิสต้า ปัจจุบันเพิ่งอายุยี่สิบปี สูงราวหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเจ็ดเซนติเมตร
น้ำหนักสี่สิบแปดกิโลกรัม อาชีพนักแสดง นางแบบ พิธีกร
ฉันอายุน้อยที่สุดในวงการบันเทิงและหน้าตาสวยงามดุจราวเจ้าหญิง ฉันเองก็พูดได้หลายภาษานะ
เช่นไทย อังกฤษ อเมริกัน ญี่ปุ่นและเกาหลี
พ่อของฉันทำธุรกิจส่วนตัวเปิดร้านขายซูชิอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น
(สงสัยใช่มั้ยล่ะว่าทำไมพ่อถึงทำธุรกิจส่วนตัวอยู่ที่ญี่ปุ่น
คุณพ่อเคยเรียนการทำอาหารที่โรงเรียนชื่อดังของโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
ตั้งแต่สมัยมอปลายแล้ว) ส่วนคุณแม่เป็นดีไซเนอร์ชื่อดังอยู่ที่กรุงปรารีส
ประเทศฝรั่งเศส ฉันมีพี่สาวสองคน พี่สาวคนแรกของฉันเธอชื่อริต้า
เธอเป็นช่างเสริมสวยเปิดร้านเสริมสวย SALON RITA อยู่ที่ประเทศอังกฤษ
พี่ไฮบาระ
พี่สาวอีกคนของฉันทำงานเป็นนักเขียนการ์ตูนอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นด้วยอายุเพียงแค่ยี่สิบเจ็ดปีเท่านั้น
(น่าอิจฉานะพี่ฉัน) >O<
ฉันซึ่งเป็นน้องเล็กจะไม่ยอมน้อยหน้าพวกพี่ๆของฉันอย่างเด็ดขาด
ในฐานะเด็กอัจฉริยะที่จบการศึกษาปริญญาโทจากประเทศสหรัฐอเมริกามาตั้งแต่อายุสิบแปดปีและได้รับเกียรตินิยมอันดับหนึ่งของโลก
จำได้ว่าเกรดเฉลี่ยรวมกันห้าเทอมของฉันได้สี่จุดศูนย์ศูนย์ทุกวิชาแต่ตอนนี้มันได้มีงานด่วนเข้ามาหาฉันแล้ว
งานอะไรน่ะเหรอ ก็งานแสดงหนังที่ฉันได้รับบทเป็น คิตตี้ ฉันอยากถามพี่เบอร์รี่ เมอร์รี่ผู้จัดการส่วนตัวของฉัน
ฉันอยากถามพี่เขาว่าทำไมถึงอยากให้ฉันรับบทคิตตี้นักถึงขนาดอ้อนวอนสุดฤทธิ์สุดเดช
ว่าแล้วก็โทรหาพี่เมอร์รี่ทันที
[มูชิมูชิ พี่เมอร์รี่]
“ยัยเอริสใช่มั้ยที่พูดสายอยู่”
[ใช่สิ ถ้าไม่ใช่ฉันจะเป็นใคร] พี่ก็ถามแปลกๆนะ
“พอดีเลย
มีงานด่วนเข้ามาวันนี้เวลาบ่ายสามโมงครึ่งพอมีเวลาว่างมั้ย”
[ว่างสิ]
“งานเดินแบบแฟชั่นโชว์
ที่เซ็นทรัลเฟสติวัลภูเก็ต”
[ฉันเอาแน่นอน ถ้าจัดที่ภูเก็ต]
“เป็นอันว่าตกลงนะ
เดินเสร็จแกก็ได้เงินไปแล้วห้าแสน”
[อ๋อใช่
แกต้องเดินคู่กับไอ้หมอนั่นนะ]
“ใครเหรอพี่?”
[ฮิบิกิจ้า] ใครว่ะ ชื่อคุ้นๆ เพื่อนสมัยประถมเหรอ
“ถ้าเป็นงานก็ช่วยไม่ได้นะ”
[งั้นอีกสองอาทิตย์พี่จะไปหาที่บ้านเธอ
จะได้คุยกันถึงเรื่องชุดที่จะใช้เดินแบบด้วย]
“จะมากี่โมงล่ะ”
[ประมาณเที่ยงครึ่งถึงบ่ายโมงยี่สิบห้า]
“โอเค”
ฉันพักอยู่บ้านเช่ากับเพื่อนอีกสองคน
ค่าเช่าเดือนละห้าหมื่นบ้านมีทุกอย่างครบรวมถึงอินเตอร์เน็ตความเร็วห้าสิบกิ๊กซึ่งฉันใช้ true move-H7G เรื่องเงินค่าเช่าไม่ต้องเป็นห่วง
คุณพ่อกับคุณแม่ของฉันได้จ่ายเงินเช่าไว้ล่วงหน้าอีกยี่สิบปี
แหมคนรวยนี่หนาก็ต้องคิดเอาไว้ให้ไกลน่ะสิ นอกจากนี้ยังมีบ้านพักตากอากาศทั่วโลก
ทั่วจังหวัดแถมยังมีบอดี้การ์ดคอยดูแลบ้านให้ในช่วงที่ฉันไม่ได้ใช้ด้วย
แค่เห็นหน้าฉันคนทั้งโลกเขาก็รู้กันแล้วว่าเป็นบ้านใคร ว่าใครกันที่ใหญ่
ถิ่นใครให้มันรู้ซะบ้างสิ ใครกันแน่ที่ใหญ่ ฉันนี้ล่ะ ^O^
[ยัยเอริส วันนี้ฉันต้องไปทำงานต่างประเทศคงไม่ได้อยู่บ้านสักสองอาทิตย์นะ]
“ลูซี่ แกจะไปที่ไหนล่ะ”ไปเที่ยวอีกแล้วนะยัยบ้า
[ไปเที่ยวที่แม่ฮ่องสอน ฉันอยากไปปาย]
หนาวนะเว้ย คิดได้ไงไปตอนที่ปายเป็นช่วงหน้าหนาว
“ปาย
ตั้งเจ็ดร้อยหกสิบสองโค้งนะย่ะ”
เมื่อตอนยังเด็กฉันเองก็เคยไปพักอยู่ที่ภูเก็ต
เมื่ออายุได้สิบปีได้มั้งฉันก็ได้ไปเที่ยวที่ปายต่อ ขอบอกว่าโคตรหนาวเลย
มิน่าล่ะว่าทำไมบ้านพักของพวกเขาจึงไม่มีแอร์ ไม่มีพัดลมเพราะว่ามันหนาวมากแค่เป่าลมออกมายังมีอากาศเย็นๆเลยแต่ก็สู้ประเทศที่ฉันอยู่ไม่ได้หลอก ^o^
[อย่าลืมซื้อเสื้อมาฝากฉันด้วย]
“อืม”
[งั้นแค่นี้ก่อนนะยัยเอริส
ฉันต้องรีบขึ้นเครื่องบินแล้ว]
“บ๊าย บาย”
[บาย]
พอวางสายเสร็จยัยไดอาน่าก็โทรมาทันที
“วันนี้ฉันต้องไปซื้อของนิดหน่อยไว้จะกลับเข้าไปตอนสองทุ่ม”
ยัยไดอาน่าชอบไปเดินห้างทุกวันแต่เงินเดือนเธอมากกว่าฉันถึงสามเท่าเพราะเธอเป็นลูกคุณหนูที่โตในประเทศญี่ปุ่นแถมยังแสดงหนังไปเรียนไปตั้งแต่อายุสิบปี
เป็นพิธีกรและยังได้แสดงละครอีกตั้งยี่สิบห้าเรื่องจนถึงปัจจุบัน ได้รับรางวัลมากมายและยังไดร้องเพลงคู่กับนะนะ
มิซุกิ ที่เป็นทั้งนักพากย์และนักร้องชื่อดังชาวญี่ปุ่น เช่น
ร้องเพลงประกอบการ์ตูนสาวน้อยจอมเวทย์ นาโนฮะ ภาค1-3 พากย์เสียง เฟท
เทสทารอสซ่าและพากย์เสียงอุตาอุ โฮชินะ จากการ์ตูนเรื่อง คาแรคเตอร์ผู้พิทักษ์ (การ์ตูนโปรดของฉันเลยนะ มันโชคดีจัง)
ความคิดเห็น