คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : มื้ออาหารแด่คนพิเศษ
มู่หรเยว่้าวเ้ามาในห้ออไป๋หลันในัหวะที่เฟยหยาำลัล้มลไปอับพื้น เสียร้ออเฟยหยาัสะท้อนไปทั่วห้อ ทำให้เารีบสาวเท้าเ้าไปู้วยวามใ
"เิอะไรึ้น!" มู่หรเยว่ถามเสียเ้ม สายาอเาับ้อไปที่ไป๋หลันอย่าำหนิ
ไป๋หลันมอเา้วยสายาเรียบเย "หม่อมันแ่ป้อันัวเท่านั้นเพะ"
เฟยหยารีบว้าโอาสนี้ไว้ "ท่านพี่" นาร้อไห้สะอึสะอื้น "พี่หิทำร้ายหม่อมัน"
มู่หรเยว่มวิ้ว "ไป๋หลัน เ้าทำอะไรเฟยหยา?"
"หม่อมันแ่ป้อันัว" ไป๋หลันย้ำอีรั้ "นาะทำร้ายหม่อมัน่อน"
เฟยหยารีบพูแทรึ้น "ไม่ริเพะท่านพี่ หม่อมันแ่เ้ามาุยับพี่หิีๆ แ่พี่หิลับ..." นาเว้นวรรไว้ ่อนะสะอื้นไห้่อ "พี่หิลับทำร้ายหม่อมัน หม่อมันเ็บ..."
มู่หรเยว่มอไป๋หลัน้วยสายาำหนิ เาไม่ิว่านาะล้าทำร้ายเฟยหยา แม้ว่าเฟยหยาะทำผิมา่อน แ่นา็เป็นอนุภรรยาอเา และอนนี้เฟยหยาที่เพิ่พ้นโทษออมาาุหลว็ำลัอ่อนแอเป็นอย่ามา
"ไป๋หลัน เ้า..." เาเริ่มะ่อว่านา แ่เฟยหยา็รีบพูแทรึ้นอีรั้
"่าเถอะเพะท่านพี่" เฟยหยาพูเสียอ่อน "เรื่อมันผ่านไปแล้ว หม่อมันไม่เป็นไรมาหรอเพะ" นาเยหน้าึ้นมอมู่หรเยว่้วยแววาอออ้อน "หม่อมันแ่ิถึท่านพี่ อยาอยู่ับท่านพี่สัหน่อย"
มู่หรเยว่มอเฟยหยาแล้วใอ่อนยวบ ในสายาอเานั้นนา่าูบอบบาและน่าสสาร เาัสินใที่ะไม่เอาเรื่อไป๋หลัน
เมื่อมู่หรเยว่พาเฟยหยาเ้ามาในห้อนอน บรรยาาศ็เปลี่ยนไปอย่าสิ้นเิ าวามอ่อนแอที่เฟยหยาแสออมา ลับลายเป็นวามยั่วยวน เฟยหยาอออ้อนมู่หรเยว่หวัะให้เาร่วมรัับนา เพียเพื่อแสให้เห็นว่านายัเป็นที่โปรปรานอเาอยู่ แ่มู่หรเยว่ลับบ่ายเบี่ย เาอ้าว่ายัเหนื่อยาารเินทาและ้อารพัผ่อน
เฟยหยารู้สึผิหวัและโรธเือ นารู้ีว่ามู่หรเยว่ำลัเปลี่ยนไป และนาะ้อทำอะไรสัอย่าเพื่อเรียวามสนใาเาลับืนมา
้วยวามับแ้นใ เฟยหยาึเปลี่ยนแผน อออ้อนให้มู่หรเยว่ออำสั่ให้ไป๋หลันทำอาหารให้ับนา นารู้ีว่าารให้พระายาเอทำอาหารให้พระายารอนั้นถือว่าเป็นารหยามเียริอย่าร้ายแร และมันะทำให้ไป๋หลัน้ออับอายายหน้า
"ท่านพี่" เฟยหยาพูเสียอ่อนหวาน "หม่อมันอยาทานอาหารฝีมือพี่หิไป๋หลัน ท่านพี่่วยสั่ให้พี่หิทำอาหารให้หม่อมันหน่อยไ้ไหมเพะ?"
มู่หรเยว่มวิ้ว เาไม่เ้าใว่าทำไมเฟยหยาถึอยาทานอาหารฝีมือไป๋หลัน แ่นา็อออ้อนเานเาใอ่อน
"็ไ้" เาอบ "้าะสั่ให้ไป๋หลันทำอาหารให้เ้า"
เฟยหยายิ้มว้า นารู้ว่าแผนารอนาำลัะสำเร็ นาะทำให้ไป๋หลัน้ออับอายายหน้า และนาะทำให้มู่หรเยว่เห็นว่าไป๋หลันไม่มี่าวรแ่ารเป็นายาเอ
มู่หรเยว่เินออาห้อไป้วยวามรู้สึหนัอึ้ เาไม่รู้ว่าเาทำถูหรือไม่ แ่เา็ไม่อยาัใเฟยหยา เาหวัอย่ายิ่ว่าไป๋หลันะเ้าใเา
ไป๋หลันที่อยู่ในห้ออนา ไ้ยินำสั่อมู่หรเยว่าบ่าวรับใ้ หิสาวไม่ไ้รู้สึโรธหรือเสียใ นาเพียแ่ยิ้มเย็นราวับว่ามีแผนร้ายในใ
"เฟยหยา เ้าิะเล่นาน้า้วยวิธีนี้ั้นเหรอ?" ไป๋หลันพึมพำับัวเอ "เ้าิผิแล้ว"
ไป๋หลันลุึ้นและเินไปที่ห้อรัว นาะทำอาหารให้เฟยหยา แ่ไม่ใ่อาหารธรรมา นาั้ใะทำอาหารที่พิเศษสุสำหรับเฟยหยา อาหารที่ะทำให้เฟยหยา้อำไปลอีวิ
เมื่อเ้าไปในห้อรัว ไป๋หลัน็พบับวัถุิบมามาย แ่สิ่ที่ึูสายาอนามาที่สุือเห็เมาที่วาอยู่มุมหนึ่ รอยยิ้มเ้าเล่ห์ผุึ้นบนริมฝีปาอนา
"เห็เมาเหรอ?" ไป๋หลันพึมพำับัวเอ "ูท่าวันนี้ะมีนวยแล้วสิ"
ไป๋หลันเริ่มลมือทำอาหาร้วยวามำนา ัสรรวัถุิบั้นเลิศมาปรุแ่เป็นเมนูเลิศรส แ่ในะเียวัน นา็แอบใส่เห็เมาลไปในอาหารเล็น้อย เพียพอที่ะทำให้เิอาารประสาทหลอน แ่ไม่ถึับเป็นอันราย่อีวิ
เมื่อสำรับอาหารถูเรียมพร้อม บ่าวรับใ้็นำไปมอบให้เฟยหยา เฟยหยามออาหารรหน้า้วยวามเหยียหยาม แ่็ัเ้าปาอย่าหิวโหย นาไม่รู้เลยว่าอาหารานนี้ำลัะเปลี่ยนีวิอนาไปลอาล
หลัาทานอาหารไปไ้ไม่นาน เฟยหยา็เริ่มมีอาารแปลๆ นารู้สึมึนและเวียนศีรษะ ภาพรหน้าเริ่มบิเบี้ยว เสียรอบ้าั้ออยู่ในหู นาพยายามวบุมสิัวเอ แ่็ไม่เป็นผล
"ท่านพี่..." เฟยหยาพึมพำเรียมู่หรเยว่้วยน้ำเสียเลื่อนลอย
มู่หรเยว่มอนา้วยวามเป็นห่ว "เฟยหยา เ้าเป็นอะไรไป?"
"พี่หิ... ไป๋หลัน..." เฟยหยาพูะุะั "อนที่ท่านอ๋อไม่อยู่... หม่อมันีพี่หิปาาย... นนา้อหยอน้ำ้าว้ม..."
มู่หรเยว่เบิาว้า้วยวามใ เาไม่เยิว่าเฟยหยาะทำเรื่อเลวร้ายเ่นนี้ับไป๋หลัน
"เ้าพูอะไรนะเฟยหยา?" เาถามเสียเรีย
"หม่อมันอโทษ... หม่อมันอโทษ..." เฟยหยาร้อไห้โฮออมา นาไม่สามารถวบุมัวเอไ้อี่อไป นาเิอาารประสาทหลอนนเผลอสารภาพวามผิทั้หมออมา
มู่หรเยว่มอเฟยหยา้วยสายาผิหวั เาไม่เยิว่านาะเป็นนเ่นนี้ เาเยโปรปรานนา เยเื่อในา แ่อนนี้นาไ้ทำลายวามเื่อในั้นลอย่าสิ้นเิ
มู่หรเยว่รู้สึโรธเรี้ยวเมื่อไ้ยินำสารภาพอเฟยหยา วามโรธอเาไม่ใ่เพียเพราะเฟยหยาทำร้ายไป๋หลัน แ่ยัเพราะนาหลอลวเา ทำให้เาเ้าใผิและเลียัไป๋หลันมาลอ
"เฟยหยา!" เาวาเสียันเฟยหยาสะุ้ "เ้ามัน่าร้ายานั!"
เฟยหยามอเา้วยสายาหวาลัว "ท่านพี่ หม่อมัน..."
"พอไ้แล้ว!" มู่หรเยว่ัึ้น "้าไม่อยาฟัำแ้ัวอเ้าอี่อไป"
เาหันไปสั่บ่าวรับใ้ "พานาออไปาห้ออาหารนี้ เี๋ยวนี้!"
บ่าวรับใ้รีบเ้ามาประอเฟยหยาที่ยัสั่นเทา้วยวามหวาลัว นามอมู่หรเยว่้วยสายาเว้าวอน แ่เาไม่แม้แ่ะายามอนา
"ท่านพี่..." นาพยายามะพูอีรั้
แ่มู่หรเยว่ไม่สนใ บ่าวรับใ้พาเฟยหยาออาห้ออาหารไป มู่หรเยว่มอามหลันาไป้วยสายาเย็นา
ความคิดเห็น