ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : การนอนที่แสนจะอบอุ่น...
21.00
. หน้าทีวี
ีโอ p.
"มึ แยอมีนอยัวะ" ผมถามเลย์
"มึะถามทำไมอะ"
"็ูว่าูอบแยอึ้นมาแล้วว่ะ"
"ั้น ็มีแล้วหล่ะ"
"ใร?"
"็ูนี่ไ แล้วะบอให้นะว่าแยอน่ะใรีใรไ้เว้ย!!!"
โหยยยยย นั่นไผมว่าและ...... ั้น ใรีใรไ้็ไ้เว้ย นนี้ผม็ปล่อยไปไม่ไ้เหมือนัน...
"ใรพอไปนอนับแยอนไ้บ้าอะ เอ่ออ ปิ แยอนไม่ไ้นอนนเียว"
"นอะไร แระมั"
"เห้ยยยย ไอแบ มึพูอย่าั้นไ้ไ"
"ทำไมะพูไม่ไ้"
"เอ่อออ พูอะไรันแยอนไม่เ้าใเลย "
"ปะเี๋ยว ันไปนอนเป็นแฟน เอ้ยย เพื่อน"
"ไอาน มึหยุเลย นะ เี๋ยวูเอ"
"พอเลยไอลู่มึ็พอๆัน เี๋ยวูเอ"
"พอเลยไอเลย์" ผมั
"ั้น เอาี้เี๋ยวแยอนนอมานอนับทุนีว่า"
"ใรอยาให้มานอน้วย" แบแย้
"ู!!!!"> 9น
"เอ้อออ!!! ็ไ้..เห็นสาวีว่าเพื่อน"
"เอ่ออออ ั้นแยอนนอน้า เลย์นี่ ับ ีโ้นะ"
"55555+ มึื่อีโ้หรอวะ" แบถามผม
"ั้นมั้ :)"
12.00 am.
ผมนอนไม่หลับ เพราะมีนาฟ้ามานอน้าๆผม ผมไ้แ่้อหน้า สวยๆอเธอ
"ีโ้ "
"ห้ะ?"
"เอ่ออออ แยอหิวอะ"
"อืม ั้นไปหาอะไรินัน"
. ห้อรัว
"เอ่อออ ปิ เธอนอนับใร?" ผมถามพร้อมเทนมให้แยอ
"ปิ แยอะนอนับ ฮุนนี่ับเทา"
"เพื่อนเธอทำไมื่อเหมือนผู้ายั"
"็เพื่อน แยอเป็นผู้ายอะ"
"แล้วเธอ ไม่บับผู้หิหล่ะ"
"ทำไมอะ แยอว่ามีเพื่อนเป็นผู้ายอบอุ่นมาเลยนะ "
"ริหรอ? ั้นเธอรับันเป็นเพื่อน้วยไ้มั้ยหล่ะ"
"ไ้สิ"
"ั้นเธอินเสร็ยั ะไ้ไปนอนัน"
"อืม เสร็เรียบร้อย..."
.หน้าทีวี
ผมนอนล้าๆแยอเหมือนเิม....
"ีโ้"
"หืมมมม?"
"ปิแล้วไม่ ฮุนนี่ ็ เลย์นี่ แหละเวลานอน ะ้อนอนอแยอ้วยหละ"
"ั้นหรอ ั้น อื้มมมมม" ผมอยัยนาฟ้าอผม
และหลับไปอนไหน็ไม่รู้...........และ...........วันนี้ผมอแยอนเป็นเพื่อน ผมรู้สึีมาเลย
แม้ว่าผมะอยาเป็นมาว่าเพื่อนนะ
------------------------------------------------------------------------------------------------
. หน้าทีวี
ีโอ p.
"มึ แยอมีนอยัวะ" ผมถามเลย์
"มึะถามทำไมอะ"
"็ูว่าูอบแยอึ้นมาแล้วว่ะ"
"ั้น ็มีแล้วหล่ะ"
"ใร?"
"็ูนี่ไ แล้วะบอให้นะว่าแยอน่ะใรีใรไ้เว้ย!!!"
โหยยยยย นั่นไผมว่าและ...... ั้น ใรีใรไ้็ไ้เว้ย นนี้ผม็ปล่อยไปไม่ไ้เหมือนัน...
"ใรพอไปนอนับแยอนไ้บ้าอะ เอ่ออ ปิ แยอนไม่ไ้นอนนเียว"
"นอะไร แระมั"
"เห้ยยยย ไอแบ มึพูอย่าั้นไ้ไ"
"ทำไมะพูไม่ไ้"
"เอ่อออ พูอะไรันแยอนไม่เ้าใเลย "
"ปะเี๋ยว ันไปนอนเป็นแฟน เอ้ยย เพื่อน"
"ไอาน มึหยุเลย นะ เี๋ยวูเอ"
"พอเลยไอลู่มึ็พอๆัน เี๋ยวูเอ"
"พอเลยไอเลย์" ผมั
"ั้น เอาี้เี๋ยวแยอนนอมานอนับทุนีว่า"
"ใรอยาให้มานอน้วย" แบแย้
"ู!!!!"> 9น
"เอ้อออ!!! ็ไ้..เห็นสาวีว่าเพื่อน"
"เอ่ออออ ั้นแยอนนอน้า เลย์นี่ ับ ีโ้นะ"
"55555+ มึื่อีโ้หรอวะ" แบถามผม
"ั้นมั้ :)"
12.00 am.
ผมนอนไม่หลับ เพราะมีนาฟ้ามานอน้าๆผม ผมไ้แ่้อหน้า สวยๆอเธอ
"ีโ้ "
"ห้ะ?"
"เอ่ออออ แยอหิวอะ"
"อืม ั้นไปหาอะไรินัน"
. ห้อรัว
"เอ่อออ ปิ เธอนอนับใร?" ผมถามพร้อมเทนมให้แยอ
"ปิ แยอะนอนับ ฮุนนี่ับเทา"
"เพื่อนเธอทำไมื่อเหมือนผู้ายั"
"็เพื่อน แยอเป็นผู้ายอะ"
"แล้วเธอ ไม่บับผู้หิหล่ะ"
"ทำไมอะ แยอว่ามีเพื่อนเป็นผู้ายอบอุ่นมาเลยนะ "
"ริหรอ? ั้นเธอรับันเป็นเพื่อน้วยไ้มั้ยหล่ะ"
"ไ้สิ"
"ั้นเธอินเสร็ยั ะไ้ไปนอนัน"
"อืม เสร็เรียบร้อย..."
.หน้าทีวี
ผมนอนล้าๆแยอเหมือนเิม....
"ีโ้"
"หืมมมม?"
"ปิแล้วไม่ ฮุนนี่ ็ เลย์นี่ แหละเวลานอน ะ้อนอนอแยอ้วยหละ"
"ั้นหรอ ั้น อื้มมมมม" ผมอยัยนาฟ้าอผม
และหลับไปอนไหน็ไม่รู้...........และ...........วันนี้ผมอแยอนเป็นเพื่อน ผมรู้สึีมาเลย
แม้ว่าผมะอยาเป็นมาว่าเพื่อนนะ
------------------------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น