แม่นะแม่ ไม่น่าใช้ฉันไปซื้อของเลย..
เดินไปซื้อของดี ๆ กลับเจนอุบัติเหตุอยู่ตรงหน้า
แล้วผู้ชายคนนั้นยังให้ฉันช่วยไปตามหาร่างให้อีก !
แล้วฉันจะรู้ไหมว่าร่างเขานั้นถูพาไปรักษาที่ไหน..
เลค์เตอร์
..........................................................
" นี่เธอ! เธอมองเห็นฉันหรอ?" คนเราก็แปลกนะ ถามอะไรแปลก ๆ
" นายเพี้ยนหรือป่าว ฉันก็ต้องเห็นนายดิ นายไม่ใช้ผีสางอะไรนิ ถามบ้า ๆ " วุ้ย อะไรกันนะถามยังกับตัวเองเป็นผีอย่างนั้นแหละ
" ฉันถามเธอดี ๆ ทำไมต้องตะคอกด้วยวะ ผู้หญิงอะไร " เอะนี่ ผู้ชายคนนี้บ้าแล้วยังมาว่าฉันอีก
" แล้วนายละ ผู้ชายอะไร? ถามอะไรก็แปลก.. คน หนีออกจากโรงบาลบ้ามาหรือไง " โมโหแล้วนะ
" ฉันไม่ได้หนีออกจากโรงบาล ฉันหาร่างไม่เจอ! " อะไรนะ ฮ่าๆๆ
ฉันหัวเราะจนเจ็็บแก้มไปหมด ฮ่าๆๆๆ
" นายหาร่างไม่เจอ แล้วที่ยืนหัวโด่อยู่นี่ใครละ เพี้ยนแล้วนะนาย" ฮ่า ๆๆๆ พูดมาด้าย.. ฉันเอามือไปหวังว่าจะตีเขา แต่!!!
" นาย !!!! " เอาเข้าแล้วไง O.O
" ก็ฉันบอกเธอแล้ว ว่าฉันหาร่างตัวเองไม่เจอ แล้วเธอต้องช่วยฉัน" กรี๊ด!!!!! ผี!!!!!!!!! ฮือๆๆๆ
" เธอจะไปไหน?! " เขาถามมาได้
" ก็รีบกลับบ้านสิ อย่ามายุ่งกับฉ้านนนน " ฉันรีบวิ่งกลับบ้านทันที แต่เขากลับมายืนอยู่ตรงหน้าฉัน Y^Y
" เธอต้องช่วยฉัน! " ฮะ O.O ฉันตกใจรอบที่เท่าไรเนี่ย
" ฉะ...ฉัน..หรอ " ฉันเริ่มพูดติดอ่าง สติจ๋า กลับมาหาที...
" ใช่! ถ้าเธอไม่ช่วย ฉันจะตามเธอไปทุกที่ แล้วเธอจะรู้ว่าฉันทำอะไรได้บ้าง " เอาแล้วไง ซวยแล้ว ยัยต้นหญ้า เอ๋ย
" เธอไม่ตอบถือว่าตกลง " เขาพูดจบแล้วหายไปทันที ต่อหน้าต่อตา ตอนนี้ตัวฉันแข็งทื่อไปหมด ทำอะไรไม่ถูกเลย
ต้นหญ้า....
...............................................................................
ฝากเรื่องนี้อีกเรื่องหน่อยนะคะ
พอดีอยากแต่หลายๆแบบ หน่อย
เริ่มต้นเรื่องก็แบบนี้แล้ว...
ช่วยติชม แล้วคอมเม้นไห้ด้วยนะคะ นักอ่านที่น่ารัก อิอิ
คอยติดตามกันต่อไปนะคะว่า ต้นหญ้า จะทำยังไงต่อไป..
ความคิดเห็น