ผูกรักร้อยเรียงเคียงใจ
เธอจะจดจำแบบผมในแบบไหนก็ได้...แต่อย่าลืมผมก็พอ ก้องภพสัญญากับตัวเองว่าจะต้องเอาดวงใจเขากลับมา แม้จะด้วยวิธีใดก็ตาม ก่อนที่มันจะสายไปเพราะเริ่มมีหมามาวนเวียนใกล้ผู้หญิงของเขาเกินไปล่ะ ปล่อยไว้ไม่ได้ !
ผู้เข้าชมรวม
561
ผู้เข้าชมเดือนนี้
6
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
คำโปรย
“มันไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับคุณ” ก้องภพพูดเสียงต่ำลอดไรฟันก่อนจะยื่นเข้าไปชิดใบหน้านวลที่จ้องเขาด้วยสายตาเอาเรื่องเช่นกัน
“แม้แต่ปลายเส้นผมของคุณมันก็ไม่มีสิทธิ์สัมผัสและถ้าคุณคิดจะเล่นด้วยกับมันล่ะก็...ผมทำอะไรต่ำๆได้มากกว่าที่คุณคิด”เสียงเข้มประกาศกร้าว มือหนาทั้งสองข้างที่จับต้นแขนของเธอไว้เผลอบีบอย่างลืมตัว
“ถ้าเขาไม่มีสิทธิ์
คุณก็ยิ่งไม่มีสิทธ์อะไรในตัวฉันเลย ปล่อย! ฉันเจ็บ”คำพูดของแก้วเกล้าเสมือนเชื้อเพลิงชิ้นดีที่โหมกระพือความโกรธให้เขา
เขาไม่ฆ่าให้ไอ้หมอนั่นให้ตายก็บุญขนาดไหนแล้ว
“หึ ผมน่ะหรอไม่มีสิทธิ์ อยากให้ปล่อยก็รับปากสิ
ว่าจะไม่ยุ่งกับมันอีก”
“เขาเป็นเพื่อนของฉันและฉันจะทำตามความพึงพอใจของฉันเท่านั้น
บอกให้ปล่อยไงเล่า!”
“งั้นคุณเลือกมาเลยล่ะกัน...ว่าจะค่อยๆคืนสิทธ์ในตัวคุณให้ผมหรือเลื่อนตำแหน่งไปเป็นเมียตอนนี้เลยดี...คุณแก้วเกล้า”ก้องภพข่มขู่หญิงสาวก่อนจะปล่อยแขนทั้งสองข้างแล้วรวบร่างอรชรเอามากอด
สายตาดุดันมองจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมเพื่อเน้นย้ำให้เธอได้รู้ว่าสิ่งที่เขาพูดมาทั้งหมดเขาทำจริงแน่นอน...พี่ไม่ได้มาเล่นๆ!
“ได้โปรดเถอะ คุณก้องภพ
เราสองคนจบกันไปนานแล้ว อย่ามายุ่งเกี่ยวกันอีกเลย”แก้วเกล้าพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ
ในสถานการณ์ที่เธอเริ่มตกเป็นรอง...สถานที่ลับตาคน เธอไม่ควรเสี่ยง!
“เท่าที่จำได้...ผมไม่เคยพูดสักคำว่าจะเลิกกับคุณ!”
ผลงานอื่นๆ ของ จิราศิณีย์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ จิราศิณีย์
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น