ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic KHR]สี่สาวน่ารักป่วนใจวาเรีย! [จบแล้วเจ้าค่ะ!!]

    ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ I ~ ภารกิจ(รัก)สำหรับผู้ช่วยหน่วยนภา (Xanxus & Channary)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.11K
      20
      14 ต.ค. 55

    บทที่ I

    ภารกิจ(รัก)สำหรับผู้ช่วยหน่วยนภา

    (Xanxus & Channary)






     
        "นี่เป็นภารกิจสำหรับวันนี้" ซันซัสยื่นใบคำสั่งภารกิจให้กับเชน ผู้ช่วยหน่วยของตัวเอง



        "หืม? ให้ไปสังหารคนในตระกูลไวเวิร์นให้หมดสิ้น?" เชนอ่านคำสั่งในใบคำสั่ง



        "อย่างที่รู้ ตระกูลไวเวิร์นในตอนนี้มันไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว... มันน่ะ จากที่เคยเป็นอัศวินในยุควิกตอเรีย กลายมาเป็นองค์กรมาเฟียอีกองค์กรหนึ่งหลังจากที่โดนพระราชินีขับไล่เพราะทำการทุจริต และทุกวันนี้มันสร้างความเดือดร้อนให้ประชาชนซึ่งมันไม่ถูกต้องตามกฎมาเฟียข้อที่ 59" ซันซัสอธิบาย



        "เพราะทำผิดกฎ ก็เลยต้องมาเรียนพวกเราให้มาสังหารองค์กรนี้สินะ?" เชนเอ่ย



        "ใช่.." ซันซัสพูด "ยัยสวะ แกต้องไปจัดการให้หมดอย่าให้เหลือแม่แต่คนเดียวนะ"



        "เออ รู้แล้วน่า"



        "แล้วเธอต้องการลูกสมุนไปสักกี่คน?"



        "เอาไปทำไมซะให้เกะกะล่ะ!! นี่น่ะพอๆกับการบ้านที่อาจารย์สั่งมาให้ด้วยซ้ำ!" เชนพูด แต่จริงๆแล้วการบ้านที่ว่าคือไปสังหารคนเพียงคนเดียว ไม่ใช่เป็นหมู่ทั้งตระกูลสู่เหย้่า



        "พูดแล้วก็ทำให้ได้ละกัน" ซันซัสยิ้ม



        "หึ ไปล่ะ" เชนพูดและกำลังจะเดินออกไปจากห้อง แต่ก่อนที่จะถึงประตู ซันซัสกอดคอเชน และพูดว่า...



        "รึอยากให้ฉันไปด้วยล่ะ?"



        "พ...พูดบ้าๆ!!ฉันไม่ใช่สามัญชนนะยะ ถึงได้อ่อนแออยากให้ใครไปเป็นเพื่อนน่ะ!!" เชนพูดและทำหน้าซึน




















    [Channary Drowgus Mode.]



        เอาละ...ตอนนี้ฉันก็ซ่อนตัวอยู่ในบ้านของไอ้พวกไวเวิร์นแล้ว... แต่จะยิงตอนไหนนี่สิปัญหา



        หืม? มีระบบปืนกลกันผู้บุกรุกด้วยแฮะ แถมมีแทบทุกห้องอีกต่างหาก... เจ๋งเลย ถ้าฉันไปที่ห้องคุมระบบ แล้วก็ไปจัดการไอ้คนคุมนั่นคนแรก แล้วใช้ระบบปืนกลนั่นยิงทุกคน แล้วก็คนท้ายด้วยยิงไอ้หัวหน้านั่น ก็เป็นอันเสร็จ!! หึๆ ถ้างั้นก็รีบไปตอนนี้เลยดีกว่า...



        แล้วฉันก็รีบวิ่งไปที่ห้องคุมระบบปืนกล แล้วก็จัดการหักคอคนคุมระบบหมดทุกคน ถึงแม้จะมีใครจะมายิงฉันก็เถอะ แต่ฉันก็ฆ่ามันจนน่วมตายไปเรียบร้อยแล้ว... หึๆๆ รู้จักคนอย่างเชนนารี่ โดว์กลัส น้อยไป...



        แล้วฉันก็ไปยังแผงควบคุมระบบปืนกล เอ...ปุ่มไหนนะ...?



        อ๊ะ!เจอแล้ว ปุ่มสีแดงนี่เอง  ฉันคิดแล้วก็กดปุ่มสีแดงปุ่มนั้น เป็นอย่างที่คิดเลย ทุกคนตายกันเป็นใบไม้ร่วงเพราะระบบปืนกลนั่น สมน้ำหน้า!



        แล้วฉันก็รีบวิ่งไปยังห้องของไอ้หัวหน้าองค์กรมังกรบินนี่ โดยที่รีบวิ่งไปหลบกระสุนไป จนถึงที่ๆเป็นเป้าหมายสุดท้าย...



        ฉันถีบประตูเข้าไปก็ปรากฎว่า... ทุกคนตายเกลื่อนหมด... โดยที่มีชายคนหนึ่งยืนถือปืนอยู่ตรงนั้น



        "นายเป็นใครน่ะ?" ฉันชักปืนไรเฟิลออกมา เล็งไปที่หมอนั่น



        "ไง... ผู้ช่วยหน่วยนภาแห่งวาเรีย..." เสียงของเขาเอ่ยมากเช่นนี้ แต่เขารู้ได้ยังไง ฉันเพิ่งเป็นมาหมาดๆ ข่าวก็ไม่น่าจะแพร่กระจายไปไวขนาดนั้นนี่



        "แกรู้ได้ยังไง!!" ฉันพูดและขึ้นลำกล้องปืนก่อนที่หมอนั่นจะเอ่ยตอบกลับมาว่า...
















        "ก็ฉันคือ... พี่ชายของเธอไงล่ะ..."












         "เหอะ! พูดบ้าๆ!! พี่ชายฉันตายไปตั้งนานแล้วเฟร้ย!! ไอ้หัวหน้าตระกูลมังกรบิน!!" ฉันตะโกนใส่ไอ้หมอนั่นด้วยความโกรธแล้วฉันก็ยิงๆๆๆๆๆๆใส่หมอนั่นจนไม่เหลือซาก มันบังอาจพูดถึงพี่ชายฉัน มันต้องตาย มันต้องตายทุกคน!!
















    [Writer Mode]


        "กลับมาแล้ว..." เชนพูดขณะที่เธอเปิดประตูเข้าปราสาทวาเรียอย่างแผ่วเบา เซเบอร์ได้ยินเสียงประตูจึงรีบวิ่งเข้าไปดู เธอเห็นเชนในสภาพที่เปื้อนเลือดก็ตกใจมาก



        "เชน!! ไปทำภารกิจอะไรมา!! ทำไมถึงได้เปื้อนเลือดกระเด็นขนาดนี้!!" เซเบอร์ตะโกน



        "แหะๆ โทษทีที่ทำให้ตกใจนะ" เชนพูดและยิ้มอย่างหน่ายๆ



        "มาๆ ไปอาบน้ำเอาเลือดออกให้หมดก่อน แล้วค่อยไปรายงานบอสนะ" เซเบอร์พูดพร้องสีหน้ากังวล



        "จ้าๆ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละจ้า" เชนพูดและยิ้มอย่างร่าเริง

















        "บอสคะ ฉันทำภารกิจเสร็จแล้ว หืม?" เชนพูดและแง้มประตูเข้ามา ปรากฎว่าเธอเห็นบอสกำลังหลับอยู่



        "เอ่อ... งั้นฉันจะวางไว้ที่โต๊ะละกันนะ..." เชนพูดและวางรายงานอยู่บนโต๊ะ และทันทีที่เชนกำลังจะออกไปจากห้อง ซันซัสก็คว้าตัวเชน และพูดว่า... "กลับมาแล้วงั้นเรอะ?ยัยสวะ..."



        "ฮ...เฮ้ย... บอส... จู่ๆมาฮวบฉันแบบนี้มันตกใจนะยะ..." เชนพูดตะกุกตะกัก



        แล้วซันซัสก็คว้าตัวเชนให้หันหน้าเข้าหาตน และคร่อมร่างอันแสนบอบบางของเธอไว้ชิดกำแพง



        "เฮ้ย บอส... จะทำอะ..." เชนพูดยังไม่ทันจบ ซันซัสก็ยื่นหน้าเข้ามาชิดกับหน้าของเชนแล้ว!!



        "ท่าทางจะใช้แรงน่าดูนี่นา..." ซันซัสพูดและแสยะยิ้ม และยิ่งเอาหน้ามาชิดเข้าไปอีก



        ทันใดนั้น เชนก็ปัดมือของซันซัสออก และรีบวิ่งไปที่ห้องของตนเองอย่างเร็วที่สุด โดยทิ้งซันซัสไว้อย่างนั้น...



        "ไอ้บอสบ้านั่น...มันทำอะไร?" เชนพูดพร้อมกุมมือหน้าตนเอง ในขณะที่ตัวเองยังหน้าแดงฉ่า~



     
       ในอีกด้านหนึ่ง ซันซัสที่ถูกเชนปัดมือ ก็หัวเราะเบาๆและแสยะยิ้มอย่างมีความสุขในแบบของเขา...



















        "หึๆ ยัยสวะนี่ น่ารักเป็นบ้าเลยแฮะ..."

















     
    To  Be Continued...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×