ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Jelly.Crunchy |รับวิจารณ์นิยายสไตล์เยลลี่กรอบ|♛

    ลำดับตอนที่ #37 : |♛| คุณแมงมุม ห้ามรัก|

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 138
      0
      30 พ.ค. 56



    ห้ามรัก


     

           ในที่สุดก็ถึงคิววิจารณ์เรื่องนี้ ขอโทษที่ปล่อยให้รอนาน T^T ไรเตอร์แมงมุมท่าทางจะตั้งใจกับเรื่องนี้มากเลยนะเนี่ย คำวิจารณ์มีไว้เพื่อปรับปรุงไม่ใช่ยึดติด และเป็นความเห็นส่วนบุคคล ไม่มีเจตนาด่าว่า^^

     

    1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ห้ามรัก สั้นมากเลยค่ะ เยลลี่คิดว่ามันยังไม่มีจุดดึงดูดให้คนอ่านอยากคลิกเข้ามา ถ้าเพิ่มชื่อภาษาอังกฤษเข้าไป เช่น Forbidden love รักต้องห้าม บลาๆๆ ใช้คำที่ยาวขึ้นแต่บ่งบอกตัวเรื่องได้ดีขึ้น และดึงตัวพล็อตหลักออกมา ไม่ใช่ดึงแต่คอนเซ็ปต์ของเรื่อง ให้ 3

     

    2.คำโปรยและบทนำ (10 คะแนน) - แนะนำเรื่องย่อๆพยายามถ่ายทอดความรู้สึกออกมาเต็มที่ แต่มันผิดจุดประสงค์ไปหน่อย แนะนำเรื่องย่อๆควรนำ 'เรื่องย่อที่น่าติดตาม' มานำเสนอ โดยการสรุปพล็อตสั้นๆผสมกับคำโปรย ไม่ใช่อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างพระนาง ซึ่งจุดนี้หากจะเอ่ยถึงก็ควรใช้คำกระชับสั้นกว่านี้หรือเอาบทสนทนาที่บีบคั้นอารมณ์มาใส่ซะเลย

           การใช้คำสันธานและคำเชื่อมผิดแผก เขามองมันออกมาตลอดสายตาคู่นั้น // ควรเป็น เขามองความรู้สึกของเธอออกมาตลอด เพราะใช้คำว่าสายตาแล้วมันฟังดูไม่เหมาะ

    รับรู้มาตลอดความรู้สึกที่เธอมีต่อเขา // รับรู้ความรู้สึกที่เธอมีต่อเขามาโดยตลอด

     เธอเหมือนสิ่งต้องห้ามสำหรับเขาที่เขาไม่พร้อมที่จะสูญเสีย // เธอเหมือนสิ่งของต้องห้ามที่เขาไม่พร้อมจะสูญเสีย (ตัดคำให้กระชับสั้น)

           ข้อมูลเบื้องต้น พยายามเน้นข้อความเพื่อถ่ายทอดอารมณ์ แต่ว่าใช้คำซ้ำไปซ้ำมาทำให้ฟังขัด เช่น ตั้งแต่ได้สบสายตาคู่นั้นครั้งแรกมันก็กลายเป็นสายตาเพียงคู่เดียวที่อยู่ในสายตาของเธอมาตลอด // ยาวไปหน่อยนะ ตัดเหลือ 'ตั้งแต่ได้สบตาคู่นั้น มันก็สายตาที่เธอเฝ้ามองมาตลอด'

    แม้เขาจะไม่เคยมีความรู้สึกรักเธอ // แม้เขาจะไม่รักเธอ

            ถึงข้อความจะยาวแต่ใจความสำคัญมีนิดเดียว ไพรนารักพศินมาโดยตลอดแม้เขาจะไม่รักตอบ พศินรู้แต่ไม่สามารถรับรักได้ จุดที่น่าสนใจมีแค่มันเป็นรักต้องห้ามยังไง แต่ยังไม่มีจุดที่ดึงดูด อ่านแล้วสัมผัสความแปลกใหม่ของพล็อตไม่ได้ เพราะมุ่งจะถ่ายทอดอารมณ์ตัวละครมากกว่าถ่ายทอดเนื้อเรื่อง แนะนำว่าควรมีบทนำ เนื่องจากเปิดบทแรกมาไม่น่าติดตามเลย ถ้ามีบทนำจะใส่ลูกเล่นตราตรึงใจคนอ่านง่ายกว่า เหตุการณ์ในวัยเด็กถ้ามีความสำคัญก็นำไปใส่บทนำเลยจะดีกว่า เพราะพอเอามารวมกับตอนแรกแล้วเหมือนเปลี่ยนฉากปุบปับ ไม่เข้าใจว่าจะสื่ออะไร โดยรวมยังไม่ดีนัก ให้ 5

     

    3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - พล็อตธรรมดา ไม่มีเอกลักษณ์ความแปลกใหม่หรือแม้แต่ปมปริศนาเลย เนื้อเรื่องมุ่งผูกเหตุการณ์ให้พระนางรักกันจนได้มากกว่า การดำเนินเรื่องขาดความลื่นไหลเป็นธรรมชาติ ติดจะวกไปวนมา เน้นย้ำแต่เรื่องเดิมๆ พระเอกเจ้าชู้ รู้เรื่องความรู้สึกนางเอกแต่ตอบรับไม่ได้ สนิทสนมกันตั้งแต่เด็กๆ แต่ละตอนไม่ค่อยเชื่อมต่อกันจนเหมือนนำเรื่องสั้นมายัดรวมๆ และแต่ละตอนก็เหตุการณ์ซ้ำไปซ้ำมา ถ่ายทอดแต่ฉากพระนางรักกัน แล้วก็มีหมอกรกับมาริสามายุ่งๆกีดกันนิดหน่อย ยังไม่มีเหตุการณ์การดำเนินเรื่องที่ 'มัดใจ' คนอ่านเท่าไหร่

            ส่วนที่หนักใจที่สุดคือปมเรื่อง ขึ้นชื่อว่า ห้ามรัก แต่ยังถ่ายทอดความรู้สึกห้ามรักได้ไม่ดี คิดตามหลักความเป็นจริงแล้วมันไม่จำเป็นต้องห้ามรักขนาดนั้น แล้วทำไมแพทต้องกดดันตัวเอง ห้ามใจตัวเองด้วยล่ะ มันขาดความสมเหตุสมผลไป เว้นแต่จะมีเฉลยปมเรื่องในตอนหลังๆว่าทำไมมันถึงเป็นรักต้องห้าม โดยส่วนตัวคิดว่าถึงมีเหตุผลมารองรับมันก็ยังเบาไปอยู่ดี ตอนแรกแอบคิดว่าถ้าเกิดทั้งคู่เป็นพี่น้องกันจริงๆ ก็คงจะเป็นเรื่องที่น่าสนใจและเข้ากับคำว่าห้ามรักมาก อย่างเช่นนิยายรักเรื่อง my sister my love ที่พี่ชายตกหลุมรักน้องสาว มันเป็นอะไรที่เล่นกับขนบธรรมเนียมได้อย่างร้ายกาจสะเทือนใจ ทั้งนี้เป็นความคิดเห็นเฉยๆไม่ได้ต้องการให้ผู้เขียนเปลี่ยนเนื้อเรื่อง

            การเร่งเวลาดำเนินเรื่องเป็นบางช่วงทำให้เนื้อเรื่องขลุกขลัก เช่น พศินลุกขึ้นแล้วเดินไปหาเธอก่อนจะเหวี่ยงผ้าเช็ดตัวผืนนั้นทิ้งและลากเธอกลับมาที่เตียง กว่าจะลุกออกมาจากห้องนอน อ่านแล้วจะรู้สึกว่า..เพิ่มเข้ามาทำไม มันไม่ได้ทำให้ตัวเรื่องมีใจความมากขึ้นเลย

    ตอนที่ 7 เจอมาริสาปุ๊บก็เลือกของเสร็จ จู่ๆไปกินข้าวด้วยกัน ดำเนินเรื่องเร็วจนตามไม่ทัน ทั้งหมดนี้หากไม่มีการบรรยายถึงก็ควรตัดทิ้งไปเลย แต่โดยรวมตัวเรื่องก็มีเหตุการณ์เข้ามาเรื่อยๆให้อ่านแล้วเพลิน ให้ 20

     

    4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - หั่นเป็นสองส่วนดังนี้

     

    -ภาษา การใช้คำยังไม่สละสลวยนัก มักใช้คำซ้ำ พบบ่อยๆเวลาบรรยายวกวนไปมา และคำซ้ำอื่นๆเช่น สลัดความคิด สายตาตัดพ้อ อย่างจงใจ อย่างน้อยใจ ควรใช้คำอื่นให้หลากหลายกว่านี้

         การใช้คำเชื่อมผิดตำแหน่งสื่อใจความเรื่องได้ไม่ดี เช่น

    เธออยากที่จะต่อว่าคนที่กอดเธออยู่ตอนนี้นัก / เธออยากต่อว่าคนที่กอดเธออยู่นัก (ตัดคำที่ไม่จำเป็นออก)

    น่าจะเดาอายุเธอได้ราวๆสี่สิบ // อายุเธอน่าจะราวๆสี่สิบ

    วันนี้หญิงสาวคือหญิงสาวที่ไม่ใช่คุณป้าไพรนา // วันนี้หญิงสาวไม่ใช่คุณป้าไพรนาอีกต่อไป

    พร้อมกับรู้สึกอาการปวดหัวที่เล่นงานเขาเมื่อคืนหายเป็นปลิดทิ้ง // อาการปวดหัวที่เล่นงานเขาเมื่อคืนหายเป็นปลิดทิ้ง

            การใช้คำที่เวิ่นเว้อ บรรยายวกวนไปมา เช่น

    น่าเสียดายสงสัยระหว่างเธอกับเขาคงจบกันแค่คืนเดียว ถึงจะเสียดายแต่เธอก็คงไม่สามารถทำอะไรไปมากกว่านั้นได้ ถึงจะไม่เคยคิดว่าจะคบกับเขาได้ยืดยาวแต่ก็ไม่คิดว่ามันจะจบเร็วขนาดนี้ // มันเยิ่นเย้อจนอ่านแล้วงง ควรตัดเหลือแค่ ระหว่างเธอกับเขาคงจบกันแค่คืนเดียว ถึงจะเสียดายแต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้ ไม่คิดเลยว่ามันจะจบเร็วขนาดนี้

    แต่ก็เรียกได้ว่ามองไม่เบื่อที่ยิ่งมองแล้วยิ่งน่ามองขึ้นเรื่อยๆ// มาอีหรอบเดียวกับข้างบน55 ตัดเหลือแค่ แต่ก็เรียกได้ว่ามองได้ไม่รู้เบื่อ

    พายอย่าใส่ใจกับเขาพูดแพทเลยนะ // จุดนี้ไม่แน่ใจว่าสับสนหรือเขียนผิด 'พายย่าใส่ใจกับคำพูดแพทเลยนะ'

             และอีกมากมาย คำเหล่านี้เมื่อใช้ผิดแล้วจะทำให้วกวนอ่านแล้วขัดตาได้ การเว้นวรรคผิดก็พบมาก เช่น

    แต่ไม่ใช่ตอนนี้ในตอนนี้ต่อให้มีสายตาสาวสวย // แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ในตอนนี้ต่อให้มีสายตาสาวสวย

    ดูยาวนานจังเลยนะแล้วระหว่างที่คบกันแกมีผู้หญิงคนอื่น // ดูยาวนานจังเลยนะ แล้วระหว่างที่คบกันแกมีผู้หญิงคนอื่น

    ถ้ามาชอบเดี๋ยวพามาบ่อยๆแล้วกันทำตัวให้ว่างๆไว้ล่ะ// ถ้ามาชอบเดี๋ยวพามาบ่อยๆแล้วกัน ทำตัวให้ว่างๆไว้ล่ะ

             การเว้นวรรคผิดสามารถทำให้ความหมายเปลี่ยนได้และยังอ่านติดๆขัดๆอีกด้วย ในเรื่องของคำผิดมักเขียนผิดเพราะขาดความรอบคอบ อย่างเช่นชื่อแม่บ้าน ตอนแรกใช้ชื่อละไม ต่อมากลายเป็นละมัย คำผิดอื่นๆเช่น

    รูปการ/รูปการณ์ เฮี๊ยบ/เฮี้ยบ โอ้ย/โอ๊ย

    ขี้เหล่/ขี้เหร่ หนิ/นี่ เห้อ/เฮ้อ คิดตัง/คิดตังค์

    โถ่/โธ่ เม็น/เมนส์ รูปผม/ลูบผม       

     

    -บรรยาย โดยรวมแล้วบรรยายมากกว่านิยายรักหลายๆเรื่อง บรรยายความรู้สึกตัวละครเยอะมากจนอ่านแล้วอิน น่าชื่นชม แต่ก็ยังขาดการบรรยายฉาก สถานที่ อากัปกิริยาตัวละครในบางช่วง บางครั้งทำให้เหตุการณ์ไม่เชื่อมต่ออ่านแล้วสับสน เช่น ตอนที่ 1 อ่านแล้วไม่เข้าใจว่าพายไปได้กระดาษแผ่นนั้นมาจากไหน หรือว่าที่แพทโทรมาหาเพื่อจะบอกเรื่องนัดกับแอ๊บ ตอนที่ 6 พายขึ้นไปห้องตอนไหน ทั้งๆที่ตอนแรกก็คุยกับแม่อยู่ ยังพบอีกในหลายๆช่วง ต้องระมัดระวังการดำเนินเรื่องที่เร็วกะทันหันเกินไป

            ทั้งนี้ทำให้การตัดฉากปุบปับ ขาดการบรรยายถึง ทำให้อ่านแล้วมึนๆงงๆ อ้าว เปลี่ยนฉากเปลี่ยนสถานที่เปลี่ยนเวลาแล้วเหรอ หากใช้ ณ.ชายทะเล, เวลา 11.00 น. ฯลฯ จะทำให้การเปลี่ยนฉากลื่นไหลขึ้น แต่ที่ดีที่สุดคือต้องสร้างจุดเชื่อมต่อระหว่างฉากที่แล้วกับฉากต่อมา จะทำให้เป็นธรรมชาติ

            หลังและหน้าประโยคสนทนา ควรจะบรรยายสีหน้าหรือบอกชื่อผู้พูด แต่กลับบรรยายถึงกิริยาผู้อื่นแทน ซึ่งทำให้สับสนและตัดขัด เช่น

     เธอเป็นใคร แล้วมาอยู่ในบ้านนี้ได้ยังไง เด็กหญิงวัยสี่ขวบนิ่วหน้าเล็กน้อย

     เธอชื่ออะไรเหรอ สาวน้อย เด็กหญิงยิ้มให้ก่อนจะพูดขึ้นว่า

                พาย เด็กชายงุนงง

            อ่านไปก็งงเหมือนกันค่ะ55 ตามหลักของการเขียนแล้ว มันควรจะเป็น

    "เธอชื่ออะไรเหรอสาวน้อย" เด็กชายถาม

      เด็กหญิงยิ้มให้ก่อนจะพูดว่า "พาย"

     

    น้องแอ๊บ เป็นไงบ้างคะ เอมิกามองไปยังรุ่นพี่คนนั้น// ก็ควรเป็น

    "น้องแอ๊บ เป็นไงบ้างคะ" เสียงรุ่นพี่คนนั้นทำให้เอมิกาหันมามอง

          นอกจากนี้ บางครั้งไรเตอร์บรรยายยาวๆต่อจากบทสนทนา ควรขึ้นเป็นบรรทัดใหม่ บางช่วงก็บรรยายติดกันเป็นพรืดทั้งๆที่มีใจความนิดเดียวสามารถตัดย่อได้ หรือสามารถขึ้นย่อหน้าใหม่ได้ ควรใส่ใจการจัดหน้ากระดาษให้มากกว่านี้ ให้ 20

     

    5.ตัวละคร(20 คะแนน) - นิสัยของพระเอกและนางเอกมีเอกลักษณ์ อ่านแล้วจดจำได้เลย แค่สับสนเวลาพูดพายกับแพทนิดหน่อย แต่ว่ายังกระจายบทบาทให้ตัวละครอื่นได้ไม่ดี โดยเฉพาะตัวละครในที่ทำงาน ครอบครัว จะเป็นแค่ตัวประกอบซึ่งทำให้เหมือนทั้งเรื่องคุยกันอยู่แค่สี่คนบนโลก

           การกระทำของตัวละครยังไม่สมเหตุสมผล เช่น ตอนที่ 2 ทำไมจู่ๆแพทถึงโกรธแอ๊บ ควรจะอธิบายมากกว่านี้ เช่น แพทพยายามซ่อนอาการโกรธ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าอาหารพวกนี้พายเป็นคนทำให้ ตอนที่ 3 พี่ภูหอมแก้มแล้วมันเกี่ยวกับบริสุทธิ์ใจยังไง ควรอธิบายให้ชัดเจน นิสัยพระเอกเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แล้วถ้ารักนางเอกทำไมถึงยังมีผู้หญิงมากมาย เป็นเพราะไม่รู้ตัวว่ารักหรอ อ่านแล้วรู้สึกว่าแพทนิสัยไม่น่ารักเลย ในขณะที่พายก็แสนดีจริงๆ ตัวละครที่มีเหตุผลที่สุดกลายเป็นมาริสา อ่านแล้วรู้สึกได้ว่านี่แหละ นิสัยคน

          การถ่ายทอดอารมณ์ตัวละครยังไม่ดี พยายามดึงจุดพีคของตัวละครออกมาแต่ว่าจู่ๆก็ตัดฉับไปเลย มีขั้นตอนการถ่ายทอดอารมณ์ที่ไม่ลื่นไหลจนเหมือนมันเป็นไปตามที่วางไว้มากกว่าตามธรรมชาติ แต่หลังๆมีการถ่ายทอดอารมณ์ที่พัฒนาขึัน อย่างชื่นชมตอนที่พายร้องไห้บอกรักแพท มันสะท้านจนเยลลี่ขนลุกเลยค่ะ นอกจากนี้แอบชมตอนระหว่างหมากับกระต่าย อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความใส่ใจของผู้แต่ง ความรู้สึกพระเอกแสดงออกมาทางตุ๊กตาได้ดีจริงๆ ให้ 16 คะแนน

     

    รวม - 64/100

     

              ความเห็นส่วนตัว - ข้อเสียหลักๆอยู่ที่ปมเรื่องราบเรียบไม่ค่อยมีรสชาติและความแปลกใหม่ และการเขียนการจัดหน้ากระดาษการเปลี่ยนฉากที่ยังไม่ดีนัก แต่ว่าก็เป็นนิยายที่น่าสนใจอีกเรื่อง ทำไมถึงห้ามรักนะยังสงสัยอยู่555 ติชมเพราะหวังดีทั้งสิ้น สู้ๆนะคะ



    :)  Shalunla  
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×