คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : |♛| คุณพัดลม the vampire Diaries (Louis/Niall/Zayn)|
สวัสดีค่ะไรเตอร์พัดลม รอนานมั้ยสำหรับคำวิจารณ์ ช่วงนี้ึคิวเยอะและเรียนซัมเมอร์หนักนิดหน่อย แหะๆ ตอนแรกกะจะไม่อ่านเรื่องนี้เพราะเขียนไว้หน้าบทความแล้วว่าไม่รับ'ฟิควาย' แต่ไหนๆก็ปล่อยให้รอตั้งนานแถมยังเป็นเรื่องหนุ่มๆ 1D อีกเลยเอาซะหน่อย (ฮา)
1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - มองผ่านๆแล้วรู้สึกไม่สนใจเท่าไหร่ เพราะชื่อเป็นคำพื้นๆเลยไม่ดึงดูด แต่พอเข้ามาอ่านแล้วกลับมาดูอีกครั้ง ประทับใจชื่อเรื่องมาก มันสามารถรวมประเด็นทั้งหมดในเรื่องนี้มาใส่ไว้ในคำไม่กี่คำได้ ให้ 8
2.คำโปรยและบทนำ ( 10 คะแนน) - เริ่มจากแนะนำเรื่องย่อๆ เหมือนจะเน้นไปที่การอัพเดตตัวเรื่องมากกว่าคำโปรย แนะนำให้เพิ่มคำโปรยสั้นๆสองบรรทัดแต่รวมทุกอย่างในเนื้อเรื่องมาไว้อย่างสวยงาม จะทำให้คนเห็นปุ๊บอยากคลิกอ่านทันที
ข้อมูลเบื้องต้น..สั้นมาก แหะๆ เน้นรูปหนุ่มๆเอาซะเลือดแทบทะลัก-,.-แต่เนื้อเรื่องย่อที่สั้นแค่มุมมองของไนออลยังไม่โดนใจเท่าไหร่ และประโยคว่า 'We live in mysticfall' ยิ่งไม่ค่อยดึงดูดเลย ลองปรับเปลี่ยนดู
ในเรื่องของบทนำ เปิดเรื่องมาได้ดีเลย แต่มันยังขาดจุดที่เรียกว่า 'บทนำ' อยู่ งงมั้ยคะ หมายถึงบทนำเรามีขึ้นเพื่อดึงเอาปมเรื่องมา'ล่อ'นักอ่านให้รู้สึกว่าต้องอ่านต่อนะ อาจจะดึงเอาเหตุการณ์ที่แวมไพร์ฆ่าคนมาโชว์เรียกน้ำย่อยก่อน หรืออาจจะเป็นบทสนทนาในอดีต ฯลฯ จุดที่น่าสนใจที่สุดของบทนำคือนักเรียนใหม่สินะ เซนนนน >,.< เจอสำนวนแปลกๆในบทนำอยู่
เช่น เขารู้สึกอึกอัดเกินกว่าจะกินอะไรลง / เขารู้สึกแย่เกินกว่าจะกิน...
แฮร์รี่เป็นคนร่าเริง บางทีรถคันนี้อาจเป็นอารมณ์ชั่ววูบของหมอนั่น / แฮร์รี่ร่าเริงแล้วเกี่ยวอะไรกับอารมณ์ชั่ววูบหรอคะ(ฮา)
มันเป็นความขัดแย้งในตนเองที่ทำให้.. / มันรู้สึกขัดๆในตนเองทำให้..
ไนออลรู้ถึงลมหายใจกลิ่นบุหรี่ของลิซแล้วใจอ่อนยวบ / ใจหายวูบ
สิ่งที่พี่ต้องการที่สุดคือการปล่อยให้เธอทำตัวเหลวแหลก / ตกคำว่า'ไม่'
เขาและอลิซไม่ควรต้องเป็นแบบนี้/เขาและอลิซไม่ควรเป็นแบบนี้
ดวงตาแทบพร่าพลางเพราะเสน่ห์ / ดวงตาพร่ามัว,ฝ้าฟาง ฯลฯ
จะอธิบายอีกทีในส่วนของภาษา ตรงนี้ให้ 5 คะแนน
3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - ปมปริศนาจะเผยทีละนิดๆ ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าเรื่องนี้ซับซ้อนมากและมีซ่อนอะไรบางอย่างอยู่(พูดซะเหมือนหนัง) คิดว่าน่าจะเผยปมเรื่องมากกว่านี้หน่อย เพราะนี่ก็ 15 ตอนแล้ว เรื่องยังดำเนินเอื่อยๆอยู่เลย แต่ถ้าถามถึงพล็อต ทั้งที่แวมไพร์ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่แต่กลับทำให้น่าสนใจและอยากอ่านต่อได้เรื่อยๆ ตกลงลูอิสมาที่เมืองนี้ทำไม แล้วใครเป็นแม่เบกก้าที่ลูอิสฆ่า บีร์อีกล่ะ ฯลฯ ชอบที่ใช้ไดอารี่ในการส่งผ่านความรู้สึกตัวละคร ไม่ค่อยเจอเลยจริงๆ ให้ 27
4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - หั่นเป็นสองส่วนนะคะ
-ภาษา การใช้คำค่อนข้างแปลกและมีภาษาเป็นตัวของตัวเองมาก ทั้งๆที่ไม่คุ้นตาแต่มีเสน่ห์มาก อ่านแล้วรู้สึกเหมือนกำลังอ่านวรรณกรรมแปล แต่บางก็ยังพบคำที่ขัดๆกันอยู่ มันเป็นบ่อเกิดของสำนวนแปลกมากมายในเรื่องนี้ เช่น
เซนมองตอบเขาหากแต่ระยะห่างใกล้ชิด / ระยะกระชั้นชิดเข้ามา ฟังดีกว่ามั้ย
ศูนย์ร่วมของคนในเมือง / ศูนย์รวม
มีเสียงซุบซิบบางๆ / เบาๆ
พยักหน้าเสแสร้งอย่างสนใจ / พยักหน้า เสแสร้งทำเป็นสนใจ
ไนออลรู้สึกว่าลิ้นของเขาใหญ่เกินไป / ลิ้นใหญ่ไป? ถ้าจะใช้ในบริบทของ'พูดไม่ออก' ใช้คำว่า 'ปากหนัก' ดีกว่านะ 555
เมื่อเซนมองมาที่เขาด้วยสายตาไม่หวั่นไหว / สายตาแน่วแน่
วันที่เธอสอบไม่ตกฝรั่งเศส / สอบผ่านก็พอเนอะ55
แต่ความอับอายของเขากลับลอยอยู่ทั่วทุกหนแห่ง / ความอับอายของเขาแผ่ซ่านไปทั่วกาย,ใบหน้า ฯลฯ
ลาดคราบเลือดออก / ล้างคราบเลือด
ควรจะถูกรู้จักโดยคนอย่างเขา / ควรจะรู้สึกกับเขา
นอนลงราวกับเจลลี่ / เคยได้ยินแต่เละตุ้มเป๊ะเหมือนเยลลี่ 555
การใช้คำเชื่อมของไรเตอร์แหวกแนว บางครั้งแหวกแล้วสละสลวย บางครั้งก็สะดุด ลองใช้ภาษาให้นุ่มนวลลง นำแนวทางมาผสมผสานกับภาษาวรรณกรรมแปลดู(แนะนำแนวนี้เพราะเยลลี่เห็นว่าภาษาไปกันได้) นอกจากนี้ลดการใช้คำซ้ำ เช่น แล้ว และ ไปมา บ้าง ในบรรทัดเดียวกัน เห็นแล้วรกตา คำผิดมีเยอะมาก นี่คือจุดอ่อนสำคัญของเรื่องนี้ คำใดที่ไม่แน่ใจควรตรวจจากพจนานุกรมก่่อน หลายคำผิดเพราะไม่รอบคอบ ซึ่งมันพบเยอะมากจนเยลี่ยกมาแก้ให้ไม่หมด ตรวจทานก่อนเซฟนิยายนะคะ เพราะคำผิดทำให้อ่านไปขัดไปจนรำคาญตา
พึ่ง/เพิ่ง แตร่/แตร แปรปวน/แปรปรวน นั้นสินะ/นั่นสินะ เอ้ย/เอ๊ย
สังเกตุ/สังเกต ยีระ/ยี่หระ เพรชฆาต/เพชฌฆาต แฮะๆ/แหะๆ
กรอกตา/กลอกตา เก๊ะหล่อ/เก๊กหล่อ เชียร์หลีดเดอร์ ทันบน/ทัณฑ์บน
ยู้ยี่/ยู่ยี่ ฝรั่งเศษ/ฝรั่งเศส สกิด/สะกิด ฉะเพราะ/เฉพาะ ตรึงเครียด/ตึงเครียด เพราะอย่างนั่น/นั้น ปริญา/ปริญญา ท้าวแขน/เท้าแขน ลิ่งโลด/ลิงโลด
อุทธยาน/อุทยาน แสงสะว่าง/แสงสว่าง รำรึก/รำลึก ขะย้อน/ขย้อน
แฝงความใน/แฝงความนัย หนูมารี/หนูมาลี ศรีษะ/ศีรษะ
พรมลิขิต/พรหมลิขิต มนสะกด/มนต์สะกด อนุญาติ/อนุญาต เป็นจุล/จุณ ภวัง/ภวังค์ พิศดาล/พิศดาร (และอีกมากมาย)
บางคำผิดเพราะการใช้วรรณยุกต์ เช่น เร้าร้อน/เร่าร้อน กัดฝัน/กัดฟัน พลัก/ผลัก/พลั่ก กลั่วหัวเราะ/กลั้วหัวเราะ ตรวจสอบการผันวรรณยุกต์และเสียงสูงต่ำของคำนะคะ
-บรรยาย เห็นภาพชัดเจนดี แต่ยังมีบางช่วงที่อธิบายเหตุการณ์และวันเวลาไม่ชัดเจน ทำให้สับสนกับการตัดฉาก เช่น ตอนที่เซนกับไนออลเจอกันแล้วมานั่งฟังเพลง งงไปเลยว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ทั้งนี้ควรระบุสถานที่หรือเวลาสักเล็กน้อย เวลาตัวละครสนทนาไรเตอร์ชอบลืมใส่สรรพนามหน้าประโยค ทำให้สับสนว่าใครทำอะไรกันแน่ บางครั้งก็ชอบบรรยายอากัปกิริยาตัวละครอื่นหลังประโยคพูดของอีกคน จุดนี้ก็ทำให้สับสนมากๆ จากที่เห็นภาพเลยงงไปได้เหมือนกัน
ยังมีเหตุการณ์บางจุดไม่ค่อยเชื่อมต่อกันเหมือนลืมบรรยาย(รึเปล่า) เช่น ในตอนที่ 4 จู่ๆไนออลก็พูดถึงเจสสิก้าขึ้นมาไม่มีปี่มีขลุ่ย ตอนที่ 9 ไม่บรรยายว่าเมื่อไหร่ที่แฮร์รี่สลบไป อ่านแล้วแบบ อ้าว แฮซสลบอยู่เรอะ อะไรแบบนี้ จุดเด่นของไรเตอร์อยู่ที่บรรยายแล้วเข้าใจง่าย ให้ 19 คะแนน
5.ตัวละคร(20 คะแนน) - พูดได้แค่ไม่มีที่ติ อารมณ์ ความรู้สึก ทุกอย่างสมจริงมาก เห็นพัฒนาการของความรู้สึก ไม่ว่าจะเป็นไนออลและเซน จัสติน หรือแม้แต่ตัวละครบทน้อยอย่างลูอิสและแฮร์รี่ ไรเตอร์ทำให้เยลลี่เชื่อว่าพวกเขาคือแวมไพร์จริงๆ ส่วนพวกเขาคือมนุษย์ที่กลัวสัตว์ประหลาดเหมือนพวกเรา มันให้ความรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ใช่แค่นิยาย อ่านแล้วเหมือนดูหนังนิดๆ หลงรักตัวละครทุกคนจริงๆ ให้ 20 (คนแรกที่ให้เต็มนะเนี่ย)
รวม - 79/100
ความเห็นส่วนตัว - จุดอ่อนอยู่ที่คำผิดและสำนวนแปลกๆที่เห็นประปรายในเรื่อง แต่ถ้าแก้จุดนี้ไปได้นิยายไรเตอร์เป็นฟิคที่แหวกและซับซ้อนมาก ชื่นชมที่สร้างตัวละครได้มีเสน่ห์ขนาดนี้ เยลลี่ไม่เคยวิจารณ์วายจึงไม่ขอพูดถึง ปล.อยากได้เอนซีหนักๆ ไม่ใช่ละ แหม ไม่วิจารณ์ไม่ได้แปลว่าไม่ชอบนี่นา โอ้บร๊ะเจ้ารัก 1D -..-
ความคิดเห็น