ลำดับตอนที่ #17 : |♛| คุณบิว Zero.คู่นี้ไม่มีหวาน|

อัปเดตล่าสุด 15 เม.ย. 56

Zero.คู่นี้ไม่มีหวาน

ขอออกตัวไว้ก่อนว่าเยลลี่อ่านไม่หมดนะคะ(เนื่องจากตอนนี้งานเยอะมาก หากอ่านหมดก็กลัวจะรอนาน) แต่ก็อ่านเกินยี่สิบตอน พอจะจับใจความเรื่องได้แล้ว ดังนั้นบทวิจารณ์ก็จะเป็นไปเท่าที่เห็นจุดควรแก้ไขจริงๆ เรื่องนี้ไม่(ค่อย)มีหวานสมชื่อเรื่องแฮะ(ฮา) มาเริ่มกันเลย

1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ไรเตอร์บอกชัดเจนดีว่าชื่อเรื่องมีที่มาจากอะไร แต่หากไรเตอร์ไม่บอก ก็จะไม่เห็นความสำคัญของชื่อจริงๆ เพราะชื่อใช้คำพื้นๆและธรรมดามาก เห็นแล้วไม่ได้สะดุดตาจนอยากกดมาอ่าน ชื่นชมชื่อภาษาไทย คิดว่าเหมาะกับเรื่องนี้ดี แต่ว่าชื่อเรื่องยังสื่อตัวเรื่องไม่ได้ ให้ 5 คะแนน

2.คำโปรยและบทนำ ( 10 คะแนน) - แนะนำเรื่องแบบย่อๆใช้คำพูดของตัวเอกมาโปรยไว้ ซึ่งโดยส่วนตัวคิดว่ามันยังคลุมเครือ ใช้สรรพนามมั่วไปหน่อย อ่านแล้วไม่เข้าใจว่าใครพูดและต้องการสื่ออะไรกันแน่ ถ้าลองใส่คำเพิ่มมากกว่านี้ก็น่าจะดึงดูดมากขึ้น เช่น 'ฉันผิดหรอ...ที่ต้องการคนๆนั้น แม้ว่าเขาจะไม่เคยรักฉันเลย เขาผิดเหรอ ที่อยากจะหาคนที่เข้าใจเขาจริงๆ แล้วเธอผิดเหรอ ที่ตกหลุมรักคนมีเจ้าของ โดยไม่สนใจว่าใครจะมาก่อนหลัง' ถ้าแบบนี้คนอ่านก็จะอยากคลิกเข้ามามากขึ้นเพราะรู้สึกได้ว่าเรื่องนี้มีปมน่าสนใจ

ในด้านของข้อมูลเบื้องต้นคิดว่าดีแล้ว ไม่ค่อยได้เจอเรื่องที่นำเอาความลับของแต่ละคนมาโปรย น่าสนใจดีค่ะ ส่วนบทนำเปิดเรื่องมาได้โอเคเลย ดึงนิสัยเด่นๆของนางเอกออกมาพอสมควร จุดที่อยากให้แก้ไขคือภาษา

....และทุกคนก็จะต่างเจ็บไม่น้อย น่าจะใช้เป็น และทุกคนต่างก็เจ็บเหมือนกัน

การใช้คำค่อนข้างซ้ำซาก อ่านแล้วสะดุด โดยเฉพาะคำว่า ‘ที่’ เช่น 'เสียงน้ำจากแก้วใบใสสาดลงที่ใบหน้าของผู้ที่นั่งอยู่ที่พื้น' ลองนับดูค่ะว่ามีคำว่าที่กี่คำในประโยคนึง ถ้าลองตัดให้สั้นลงแต่ใจความสำคัญเท่าเดิมก็จะได้เป็น 'เสียงน้ำจากแก้วใบใสสาดลงบนใบหน้าของแม่บ้าน' จะฟังสละสลวยกว่า

เธอกดตัดสายทิ้งอย่างอารมณ์เสียและถอนหายใจอย่างกลุ้มใจ ใช้เป็น 'เธอกดตัดสายทิ้งอย่างหงุดหงิดแล้วถอนหายใจ'

ทั้งหมดนี้เป็นเพียงตัวอย่าง จะอธิบายชัดๆอีกทีในส่วนของการบรรยาย อีกจุดที่อยากแนะนำคือบท 'ที่มาของเรื่อง' คิดว่าเฉลยปมมากเกินไป น่าจะให้คนอ่านอ่านไปลุ้นไปมากกว่าให้เข้ามาอ่าน อย่าลืมนะคะว่ามันมีเพื่อ'อธิบาย' ไม่ใช่ 'เปิดเผย' โดยเฉพาะคู่พระนาง อ่านแล้วหมดลุ้นเลยว่า อ๋อ ยังไงนางเอกพระเอกก็คู่นี้สินะ โดยรวมทำได้ดี ให้ 6 คะแนน

3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - ลำดับเหตุการณ์ดูวกไปวนมายังไงชอบกล ทำให้การดำเนินเรื่องค่อนข้างขลุกขลักและรวดเร็ว แต่ถ้าถามถึงพล็อตเยลลี่ชื่นชมนะ มันเป็นพล็อตเกร่อๆไม่ได้แปลกใหม่ แต่ไรเตอร์ผูกปมปริศนาขึ้นมาซับซ้อนดีค่ะ นี่เป็นจุดที่ทำให้คนอ่านติดตามต่อ เพราะลุ้นว่าตอนจบจะเป็นยังไง แต่ละคนต่างก็มีปมหลังทั้งนั้น มีทั้งตอนที่ลุ้นระทึกและตอนสบายๆ แต่ว่ามันยังขาดเสน่ห์ในการดำเนินเรื่องไปหน่อย ไม่ออกไปทางเฮฮาขบขัน ไม่ถึงกับดราม่าสุดยอด เลยเหมือนเรื่องมันเอื่อยๆเรื่อยๆ ให้ 26 คะแนน

4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - แบ่งเป็นสองส่วนค่ะ

-ภาษา การใช้คำค่อนข้างสละสลวย แต่บางครั้งสำนวนก็ผิดแปลก เช่น

รู้สึกฉันน้อยเกินไปแล้วเถอะ / รู้จักฉันน้อยไปแล้วนะ

ริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆอย่างธรรมชาติ / ริมฝีปากสีชมพูอ่อนเป็นธรรมชาติ

เพื่ออาจจะเจอกับเขาโดยบังเอิญ / เผื่อจะเจอเขาโดยบังเอิญ

ถ้าไม่ได้จริงๆคงเลือกพีคมารับนะ / ถ้าไม่ได้จริงๆคงให้พีคมารับน่ะ

จอมหน้าหยิก = มันแปลว่าอะไร? 55555

การสร้างคำที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองทำได้ค่ะ แต่ต้องใช้ให้ถูกต้องด้วย นอกจากนี้ยังติดขัดเพราะการคำซ้ำและการใช้คำเชื่อม ไรเตอร์ใช้คำเชื่อมเวิ่นเว้อเกินไป ควรจะกระชับคำ ตัดคำที่ไม่จำเป็นทิ้งบ้าง เช่น

ฉันจึงต้องเบรคอย่างเร็ว / ฉันต้องเบรกรถโดยเร็ว

ทำให้ฉันแทบหน้าทิ่ม และพอฉันตั้งสติได้ก็เดินลงจากรถ / ทำให้ฉันแทบหน้าทิ่ม พอตั้งสติได้ก็ลงจากรถ

มักใช้คำว่า ซะเลย ชวนเลย เลยสิ ซ้ำไปมาเยอะมากในบรรทัดเดียวกัน พยายามลองใช้คำให้หลากหลาย และไม่ต้องใส่หากไม่่จำเป็น ไม่งั้นจากทำให้สละสลวยจะทำให้รกตาแทน

บางครั้งก็ลำดับประโยควกวนไปบ้าง แต่พบเห็นไม่มากเท่าไหร่ จุดที่ชัดเจนที่สุดคือ 'การแต่งกายของคนเกาหลีค่อนข้างจะคล้ายกับคนไทย เพราะบางครั้งคนไทยก็แต่งตัวคล้ายๆหรือรับค่านิยมของคนเกาหลีมาบ้าง' มันค่อนข้างยาวแต่มีใจความนิดเดียว ตัดทอนเป็น 'การแต่งกายของคนเกาหลีไม่ต่างจากคนไทยนักเพราะค่านิยมที่คล้ายคลึงกัน' ก็จะสั้นและชัดเจนมาก อ่านแล้วไม่งง

คำผิดพบบ้างประปราย ที่ผิดส่วนใหญ่จะเป็นการใช้'นะค่ะ นะจ้ะ' ตามเสียงวรรณยุกต์ต้องใช้'นะคะ นะจ๊ะ' 'นั้นแหละ นั้นสิ'ต้องใช้ 'นั่นแหละ นั่นสิ' ทีนี้/ที่นี่ เป็นต้น ลองผันวรรณยุกต์ดูจะรู้ว่าเสียงสูงเสียงต่ำต้องใช้ตอนไหน

คำผิดที่พบ เช่น พึ่ง/เพิ่ง

หนิ/นี่ (ไม่ควนใช้หนิ)

เครียดแค้น/เคียดแค้น

ชิ๊ส์/ชิ

ปราณี/ปรานี

ออฟฟิส/ออฟฟิศ

หะ/ฮะ

ชั่งเถอะ/ช่างเถอะ

ขี้เกียด/ขี้เกียจ

ระเลื่อนหู/รื่นหู

ค้างๆคูๆ/ข้างๆคูๆ

สุดท้ายแนะนำว่าไม่ควรใช้ @ อาจใช้ ณ. หรือเว้นว่างเขียนแค่สถานที่ไปเลย

-บรรยาย เห็นภาพสถานที่ชัดเจน แต่มักจะตัดฉากไปสั้นๆห้วนๆอยู่เหมือนกัน หากลำดับประโยคสละสลวยขึ้นการบรรยายก็นับว่าทำได้ดีเลย ชอบที่ใช้อิโมติคอนน้อยมากๆ แต่ยังบรรยายอารมณ์ความรู้สึกตัวละครน้อยเกินไปหน่อยทำให้ไม่ค่อยอิน ให้ 21

5.ตัวละคร(20 คะแนน) - นิสัยของส้มเปรี้ยวชัดเจนมากค่ะ วีนๆเหวี่ยงๆแต่จิตใจดี ค่อนข้างยึดมั่นถือมั่น ส่วนลึกๆก็รักพี่น้องครอบครัว อ่านแล้วเข้าถึงนิสัยใจคอส้มเปรี้ยวมากแทบจะผสานร่างกับนางได้(เว่อร์ไป) แต่นิสัยของคนอื่นๆยังไม่มีเอกลักษณ์เท่าที่ควร โดยเฉพาะเบส เท่าที่เห็นก็แค่กวนประสาทเท่านั้น พยายามดึงนิสัยหลายๆแง่มุมของเขาออกมาด้วย

ยังบรรยายลักษณะตัวละครน้อยเกินไป ไม่ว่าจะหน้าตาท่าทางหรือความสัมพันธ์กับนางเอก อย่างสปายก็พูดเหมือนเป็นเพื่อนสาวทั้งๆที่เป็นรุ่นน้อง พีคพูดเหมือนเป็นเพื่อนชายแต่เป็นน้องรหัส นี่ทำให้คนอ่านสับสนได้ง่ายๆเลยนะ ลองปรับปรุงดู ให้ 15 คะแนน

รวม - 73/100 คะแนน ยังพัฒนาได้อีกเยอะเลย^^

*special - จุดที่อยากแนะนำเพิ่ม

-ไม่ควรสอดแทรกเรื่องของตัวละครอื่นๆที่คาดว่าไรเตอร์จะนำไปแต่งเป็นนิยายอีกเรื่องแล้วมาโปรโมทเบาๆ(?) เพราะทำให้ยิ่งอ่านยิ่งงง หากจะโปรโมทเอาไว้ท้ายตอนเถอะนะ=O=

-ควรแก้ไขคำผิดตามที่นักอ่านหามาให้ ไรเตอร์โชคดีมากที่เจอนักอ่านเม้นท์ยาวแถมแก้คำผิดให้อีก แต่เยลลี่เห็นว่าไรเตอร์ไม่แก้ไขตามเลย

ความเห็นส่วนตัว - เยลลี่ก็ชอบเรื่องนี้นะ นางเอกได้ใจดี >< เรื่องราวก็มันส์เข้มข้นมาก คงมีปริศนาอีกเพียบที่ไรเตอร์หมกเม็ดไว้ คำวิจารณ์มีเพื่อชี้แนะไม่ใช่ตัดกำลังใจ ทั้งหมดเยลลี่หวังดีนะ ขอให้นิยายรุ่งเรืองค่ะ

☆Fruity Faii☆