คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : |♛| คุณแพท BLITZKRIEG เรียกผมว่าผู้ก่อการร้าย!|
ก่อนอื่นขออภัยที่มาช้านะคะไรเตอร์ คือว่าติดเรียนซัมเมอร์หนักหนาสาหัสมาก เรื่องนี้แค่ชื่อเรื่องก็ทำเอาอยากคลิกเข้ามาอ่านแล้วจริงๆ แฟนคลับคอมเม้นท์ก็เพียบซะจนการันตีความมันส์ได้เลย แต่ถ้าคำวิจารณ์ต่อไปนี้ทำให้ไม่พอใจยังไงก็ขออภัยค่ะ
1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ชื่อ BLITZKRIEG ออกจะอ่านยากสักนิด สงสัยว่ามันแปลว่าอะไร แหะๆ แต่ชื่อดีมาก สั้น แปลก และตรงกับเรื่อง อ่านแล้วสงสัยทันทีว่าผู้ก่อการร้ายเหรอ มันเป็นยังไงนะ ดังนั้นจุดนี้เอาไป 10 คะแนนเต็ม ภูมิใจซะเพราะเยลลี่ไม่ได้ให้ใครง่ายๆเลยนะกับชื่อเรื่อง
2.คำโปรยและบทนำ ( 10 คะแนน) - เริ่มจากแนะนำเรื่องย่อๆเลย จุดนี้ไม่มีอะไรตินะ ตัดส่วนสำคัญมาโปรยได้อย่างน่าสนใจ แต่ข้อมูลเบื้องต้นไม่ค่อยมีอะไรเลย มีแค่ประโยคเด็ดสั้นๆจากในเรื่อง โดยส่วนตัวคิดว่าน่าจะเพิ่มคำโปรยมากกว่านี้ เพื่อที่นักอ่านบางคนหลงเข้ามาจะได้เกิดอาการน็อก แบบว่าเอาคนอ่านอยู่หมัด คนอ่านอยากคลิกตอนแรกเร็วๆ อารมณ์ประมาณนั้น
บทนำเปิดฉากมาได้ดี แต่การเรียงลำดับเหตุการณ์มั่วซะจนอ่านไปงงไป นั่นเพราะยังไม่รู้จักชื่อตัวละครเลยสักคน อ่านแล้วสมองแฮงก์เลยจริงๆ แต่พอเข้าสู่ตอนที่ 1 อารมณ์หงุดหงิด(ที่งงกับตัวละคร)ก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง ควรดึงจุดเด่นของตัวละครแต่ละตัวออกมาให้มากที่สุดในบทนำ เช่นลักษณะหมีขาว ลักษณะดิดิเยร์ ลักษณะหมาป่า เพราะว่าพอใส่ชื่อก่อนอธิบายลักษณะตัวละครแล้วงงจริงๆ ถึงตอนนี้ก็สารภาพตามตรงว่าจำชื่อ+ลักษณะตัวละครไม่ค่อยได้ 5555
การบรรยายในบทนำค่อนข้างใช้คำซ้ำเยอะในบรรทัดๆนึง เช่น นิยายพวกนั้นน่ะมันเก่าเกินไปแล้วล่ะ เชยจริงๆเลยล่ะ โอเค ฯลฯ ควรลดคำซ้ำแล้วหันไปใช้คำอื่นแทน เช่น นิยายพวกนั้นมันเก่าเกินไปแล้ว เชยชะมัด! โดยรวมคิดว่าเปิดมาน่าอ่านดี ให้ 6 คะแนน
3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - มีแต่สามคำที่จะให้กับเรื่องนี้ 'มันโหดเว่อร์' โหดในที่นี้ไม่ใช่พล็อตป่าเถื่อน(ถึงแม้มันจะเอนเอียงไปทางนั้นนิดๆ555) แต่หมายถึงโหดที่จินตนาการ ความสามารถในการแหวกแนว และการดึงเรื่องน่าคิดในสังคมมาตีแผ่ การดำเนินเรื่องครบทุกรสชาติ ทั้งลุ้นแทบตาย ดราม่าน้ำตาแตก สงสารจับใจ สมเพชรสังคม บลาๆๆ แถมยังแอบขบขันเล็กๆชนิดที่อ่านไปมันก็ไม่น่าฮา แต่ว่ากลับขำออกมาซะงั้น แต่ที่สำคัญคือแฝงแง่คิดหลายๆอย่างไว้ ในความรู้สึกเราว่าเหมือนรวมเอาแง่มุมที่โหดร้ายมาเสียดสีในเรื่องนี้ บางครั้งมันมากไปหน่อยจนดูเหมือน 'ไม่สมเหตุสมผล' คือไม่อยู่ในหลักความจริง เมืองอะไรจะมีแต่ความเลวทรามขนาดนั้น เลวกันขนาดนี้ยังเจริญได้อีกเหรอ? ดังนั้นควรจะเพิ่มแง่มุมที่สวยงามของโลกลงไปบ้าง เพื่อเพิ่มความเหมาะสมให้ตัวเรื่องว่านี่ล่ะชีวิต มีดีมีร้าย แค่เราอยากให้ตัวเอกเป็นผู่ก่อการร้ายเท่านั้นเอง โดยรวมพล็อตแหวกและมันส์แหลกราญ ชอบค่ะ ให้ 27 คะแนน
4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - หั่นเป็น 2 ส่วนดังนี้
-ภาษา การใช้คำในการบรรยายเป็นภาษาเขียนและทางการมาก ลื่นไหลดี แต่บางครั้งก็ยึดติดให้มันเป็นภาษาเขียนมากไปจนสำนวนออกจะเวิ่นเว้อ ขาดการกระชับคำตามบริบทของประโยค เช่น
การโจมตีสิทธิส่วนบุคคล ควรใช้คำง่ายๆอย่าง การละเมิดสิทธิส่วนบุคคล
ถูกเผาอย่างเละเทะ / ถูกเผาเละตุ้มเป๊ะ
คู่จิ้นคู่ใหม่ไปได้อย่างแน่นอน/คู่จิ้นคู่ใหม่ไปแล้วแน่นอน
ลูกคงจะแอบเป็นคนเก็บๆมานานแล้ว/ลูกคงจะเก็บกดมานานแล้ว
นอกจากนี้ยังมีสำนวนที่ให้ความรู้สึกขัดๆแปร่งๆอีกพอสมควร อาจเป็นเพราะไรเตอร์พยายามใช้คำเชื่อมให้สละสลวย ทั้งที่จริงๆแล้วการใช้คำเชื่อมธรรมดาๆของมันนี่ล่ะคือความสละสลวย เช่น
เหล่าอัศวินอันโด่งดัง / เหล่าอัศวินที่โด่งดัง
เสื้อยืดลายการ์ตูนที่ย้วยยืดแสดงการใช้งานอันหนักหน่วง / เสื้อยืดลายการ์ตูนย้วยยืดผ่านการใช้งานมายาวนาน
เมื่องั้นเขาคงสติแตกแน่ๆ / จะใช้เมื่อนั้นก็ใช้ จะใช้ไม่งั้นก็ใช้ อย่าเอามาผสมกัน
คิดว่าเป็นการตีกันเล็กๆเท่านั้น/เป็นเพียงการทะเลาะวิวาทธรรมดา
ไม่มีอะไรหนักหน่วงเกิดขึ้น/ไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้น
ลอดตุ๊กตากระต่ายเข้ามาผ่านกรง/ส่งตุ๊กตากระต่ายลอดผ่านกรง
เป็นประจวบเวลาเดียว/ประจวบเหมาะกับ
จะเห็นได้ว่าเมื่อเราปรับภาษาใหม่แล้ว ความหมายจะชัดเจนขึ้น ทำให้คำสละสลวยไปด้วยโดยปริยาย
การใช้คำที่อยากแนะนำเพิ่มอีกก็คือการใช้ภาษาทางการ อย่างคำว่า โดยเย็นนี้ ประธานาธิบดีอาร์ชิบาล.. ควรจะปรับเป็น เวลา 18 นาฬิกาโดยประมาณนี้ ประธานาธิบดี... รวมถึงตอนที่ประกาศข่าวอื่นๆด้วย ลองศึกษาการใช้คำทางการให้มากขึ้น และการที่อยู่ในมิราบีเลียไม่ควรใช้คำว่าไทยมุง อ่านแล้วสะดุดเล็กๆ ควรใช้มิราบีเลียมุงไปเลย การใช้คำซ้ำก็พบค่อนข้างมาก ในการบรรยายบรรทัดนึงไรเตอร์ชอบใช้คำซ้ำๆกัน เช่น ทันที เลยล่ะ ไปหมด ไปทั่ว สุดๆ ซึ่งทำให้อ่านแล้วรกตาอยู่นิดนึง
คำผิดที่พบบางคำก็ผิดแบบไม่รอบคอบ เท่าที่เห็นเช่น
มโหราฬ / มโหฬาร
ชลอ/ชะลอ
อริยาบถ/อิริยาบถ
แตกละแหง/แตกระแหง
กรี้ดกร้าด/กรี๊ดกร๊าด
ฉุ่ย/ชุ่ย
เปลือกหอก/เปลือกหอย (อันนี้ไรเตอร์ผิดแบบพลาดๆแต่ความหมายคนละเรื่องเลย)
ฮึกเฮิม/ฮึกเหิม
ระเบิดเป็นจุลย์/ระเบิดเป็นจุณ
สลึมสลือ/สะลึมสะลือ
พึ่ง/เพิ่ง
บัลเล่ห์/บัลเล่ต์
-การบรรยาย ไรเตอร์บรรยายฉากสถานที่ได้ดี แต่ยังขาดรายละเอียดพื้นฐานอย่างเช่นรายละเอียดธรรมดาของบลิทซครีก สมาชิกคนอื่นๆ หากมีตัวเอกที่ร่วมยึดครองโลกแค่นี้ก็น่าจะตัดสมาชิกคนอื่นๆออกไปเลยให้จบๆ(เว้นแต่ว่าพวกเขาจะมีบทบาทในภายหลัง) รายละเอียดโลกในปัจจุบัน เผ่าพันธุ์ที่จู่ๆก็ผุดงอกเป็นดอกเห็ด อ่านไปแล้วยังรู้สึกไม่อินไปกับโลกยุคนี้ เพราะนึกภาพตามไม่ออก พยายามสอดแทรกรายละเอียดทีละเล็กละน้อยในแต่ละตอนด้วย บรรยายอารมณ์ยังไม่ถึงจุดสุดยอดแล้วก็ตัดฉาก เหมือนรีบบรรยายให้จบๆ โดยเฉพาะการบรรยายตอนดราม่า นี่เยลลี่เกือบน้ำตาไหลสงสารอมอรีแล้วนะ แต่พอบรรยายไปแป๊บๆก็ตัดฉากหายไป เลยอารมณ์ค้างอ่ะ5555
แต่การบรรยายขณะต่อสู้ บู๊ อาละวาด ลักษณะนิสัยสองบุคลิกของดิดิเยร์ทำได้ดีมากเลย อ่านแล้วแทบหยุดหายใจ ก่อการร้ายอีกเยอะๆนะบลิทซครีก ให้ 25 คะแนน
5.ตัวละคร(20 คะแนน) - ตัวละครทุกตัวมีเอกลักษณ์ แต่ก็ยังทำให้สับสนกับตัวละครที่บางทีก็หลุดกรอบจากนิสัยที่วางไว้ต้นๆ แม้จะแตกต่างทั้งรูปร่างหน้าตา แต่นิสัยก็ยังใกล้เคียงกันเยอะ บางตอนมีบรรยายตัวละครสลับกันด้วย ไรเตอร์อาจจะเบลอๆเลยสลับชื่อตัวละคร ลองไปอ่านตรวจทานดูนะคะ แต่โดยรวมถ้าถามว่าน่ารักมั้ย ตัวละครทำให้เราหลงรักได้ตั้งแต่อ่านบทนำแล้ว! มีเสน่ห์ มีอารมณ์ขัน มีปมหลังเบื้องลึกที่น่าสนใจ และให้ความรู้สึก 'ก่อการร้ายได้เท่ระเบิด' มากๆ ให้ 16 คะแนน
รวม - 84/100 คะแนน
ความเห็นส่วนตัว - มันส์สะใจ นี่่คือความรู้สึกหลังอ่านจบ แต่ถ้าถามว่ามันมัดใจมั้ย ก็ไม่นะ การบรรยายยังไม่ลื่นไหลเท่าที่ควร พล็อตแปลกและแหวกจริง แต่มันก็ขาดความสมเหตุสมผลในบางจุดอยู่ เยลลี่คิดว่าไรเตอร์ยังพัฒนามันได้เรื่อยๆอีก ขอให้ก่อการร้ายอย่างสนุกสนาน ดีใจที่ได้มาอ่านเรื่องนี้ จะไม่แปลกใจเลยถ้าได้พบกันอีกทีในรูปเล่มหนังสือ เพราะนิยายเรื่องนี้ดีจริงๆ เก็บคำแนะนำไปปรับปรุงอย่าเอาไปตัดกำลังใจ สู้ๆนะคะ
ความคิดเห็น