คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ➹ ⒾⓃⓉⓇⓄ✯
ⒾⓃⓉⓇⓄ
ชายหนุ่มผมสีแดงเดินลงมาจากตึกเรียน เดินไปตามทางเดินที่คุ้นเคยที่เขาต้องไปทุกวันก่อนกลับบ้าน ใต้ตึกคณะดนตรี มีหญิงสาวที่ได้เลือกเป็นดาวคณะนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อน
“เฮ้ย ชารีน่า พี่มาร์คมาอะ” เพื่อนที่นั่งข้างๆสะกิดบอกทันทีที่เงยหน้าขึ้นมาเห็น เขาส่งยิ้มให้กับชารีน่า ก่อนจะเดินเข้าไปทักทาย
“สวัสดีครับ น้องจีน น้องเกล ชารีน่า” เขาทักเพื่อนๆของชารีน่าทุกคน ก่อนที่จะหันมามองที่ชารีน่า คนที่เขาชอบมาเกือบสองปี ตั้งแต่วันแรกที่เห็นหน้า เธอเงยหน้ามายิ้มให้เขาเหมือนกับทุกๆวันตลอดสองปีที่ผ่านมา
“ไงคะพี่มาร์ค”
“วันนี้กลับยังไงครับ” เขาถาม
“เอ่อ วันนี้ชารีน่ามีนัดกับเพื่อนค่ะ เดี๋ยวเพื่อนไปส่งบ้าน” เธอยิ้มให้เขาก่อนจะกระทืบเท้าเพื่อนที่ทำท่าจะเอ่ยแย้งขึ้นมา โดยที่เขาไม่ทันสังเกตเห็น
“โอเคครับ งั้นไว้เจอกันใหม่เนอะ” เขาส่งยิ้มให้ก่อนจะเดินมาที่รถ เกือบปีแล้วที่เขาตามจีบชารีน่า ไม่ใช่ว่าเขาไม่มีใครมาชอบ จริงๆมีแต่คนตามจีบเขาด้วยซ้ำ
Dink! เสียงเตือนว่ามีข้อความเข้าดังขึ้นจากโทรศัพท์ของเขา
‘พี่มาร์ค ชารีน่าชอบผู้ชายเล่นกีต้าร์เก่ง’ ข้อความถูกส่งมาจากเพื่อนสนิทของชารีน่า ที่เขาแอบขอให้คอยช่วยเขาจีบหน่อย เขาอ่านจบแล้วรีบกดตอบไปก่อนจะจุดยิ้มมุมปากแล้วขับรถตรงไปทางที่ไม่ใช่ทางกลับบ้าน
“สวัสดีครับ” ทันทีที่เขาเดินเข้าไปในประตูร้านก็มีพนักงานชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหา เขามองไปรอบๆร้านที่มีเครื่องดนตรีอยู่เต็มไปหมด
“จะมาหาซื้อกีต้าร์ แล้วก็เรียนครับ” พนักงานพยักหน้าแล้วเดินนำไปทางส่วนที่มีกีต้าร์เต็มไปหมด ก่อนที่ลุงแก่ๆท่าทางใจดีจะเดินมาหา แล้วแนะนำกีต้าร์ทีละตัวๆ บอกให้เขาลองดีด แต่ก็ไม่มีที่ถูกใจสักที จนเขามองไปเห็นกีต้าร์โปร่งตัวสีดำที่วางพิงอยู่จึงขอลองเล่น
“ผมชอบตัวนี้อ่ะลุง” เขาพูดหลังจากลองดีดสองสามที
“อันนี้เป็นกีต้าร์ของหลานลุง ไม่ได้ขายครับ แต่รุ่นคล้ายๆอันนี้ก็มีนะ” ลุงเดินนำไปดู เขาลองกีต้าร์หลายตัวจนแทบจะครบทั้งร้าน โดยมีสายตาคู่หนึ่งของคนตัวสูงที่ตอนแรกนั่งแกะปิ๊กกีต้าร์*อยู่เงยหน้ามองตาม ยูคยอมมองตลอดเวลาที่ผู้ชายหน้าหวานที่สุดที่เขาเคยเจอมานั่งดีดกีต้าร์ บางทีก็หัวเราะกับตัวเอง ทำให้เขี้ยวเล็กๆโผล่ออกมา น่ารัก… เขาคิดในใจ
“แล้วผมจะเข้ามาเรียนได้วันไหนครับ” เขามองตามเสียงแล้วก็เห็นคนผมแดงถือกีต้าร์ตัวสีน้ำตาลเข้มรุ่นเดียวกับของเขาอยู่ตรงเค้าท์เตอร์
“อ้อ ยูค มานี่หน่อย” มาร์คมองตามเสียงของลุงที่เรียกก็เห็นผู้ชายตัวสูงรีบลุกแบบลนๆจนทำมีดแกะสลักบนโต๊ะหล่นเต็มพื้น เขามองแล้วก็ต้องขำให้กับความเปิ่นของคนๆนั้นอีกครั้ง เพราะเมื่อก้มลงไปเก็บของที่ตกพอจะลุกขึ้นมาหัวก็ไปกระแทกกับชั้นใกล้ๆอีก
“พี่คนนี้จะเข้ามาเรียนกีต้าร์กับเรา แล้วทีนี้ลุงอยากให้เราเป็นคนสอน”
“เด็กคนนี้เนี่ยนะที่จะมาสอนกีต้าร์ผมอะลุง” เขาพูดอย่างไม่เชื่อหูเพราะเมื่อมองแล้วดูไม่น่าจะเป็นคนที่เล่นดนตรีได้ เขาเคยได้ยินมาว่าคนเล่นดนตรีจะต้องมีสมาธิดีๆป่ะ แต่คนข้างหน้าเขาดูลุกลี้ลุกลน ไม่ยอมสบตาเขา แถมยังดูจิตๆไงไม่รู้
“โอ๊ย ยูคยอมนี่เล่นกีต้าร์เก่งสุดในที่นี่แล้วครับ ลุงอยากให้มันสอนคุณเพราะเห็นคุณอยากเล่นเป็นมาก ปกติไม่ได้ให้สอนใครนะครับ” ลุงพูดจบเขาก็รีบพยักหน้าหงึกๆทันที ยิ่งเล่นเป็นเท่าไหร่ยิ่งดีเขาจะได้เล่นโชว์ที่คณะหรือว่าเล่นให้ชารีน่าฟังหน่อย
“พี่ชื่อมาร์คนะ” เขาหันไปยิ้มให้เด็กตัวสูงข้างๆ
“อะ เอ่อ อื้ม ผมยูคยอม เรียกยูคก็ได้” ยูคยอมตอบตะกุกตะกัก …ยิ้มน่ารักโคตร เขาคิดในใจ
“แล้วจะเริ่มสอนวันไหน”
“ตอนนี้ผมปิดเทอมครับ ว่างตลอด”
“โอเค งั้นพรุ่งนี้เก้าโมงพี่จะเข้ามาแล้วกันนะ” มาร์คส่งยิ้มให้อีกทีก่อนจะหันไปจ่ายเงินกับลุงของเขา ยูคยอมมองตามหลังมาร์คจนรถสีแดงลับตาไปแล้วหันกลับมาหาลุงของเขา
“ขอบคุณมากนะลุงงงงงงงงงงง” เขาวิ่งไปกอดลุงก่อนจะเอาคางเกยที่ไหล่
“เออๆ แต่เขาน่ารักจริงๆ ลุงก็ชอบ” ลุงผลักหัวเขาออกก่อนจะเดินหายไปทางหลังร้าน ปล่อยให้เขายืมยิ้มอย่างสบายใจอยู่คนเดียว
…ก็ตอนที่พี่มาร์คคนสวยของผมกำลังเดินเลือกกีต้าร์อยู่ ผมเป็นคนบอกลุงเองแหละว่าให้บอกให้พี่มาร์คมาเรียนกับผม ผมแอบมองพี่มาร์คจากชั้นสองตั้งแต่เปิดประตูลงมาจากรถแล้วแหละครับ แล้วก็แน่นอนว่าคนนี้ผมจะจีบมาเป็นลูกสะใภ้ป๊ากับแม่แน่ๆ แหม เนื้อคู่ไม่ได้มาให้เห็นบ่อยๆนี่ครับ เขินจัง พรุ่งนี้จะแต่งตัวแบบไหนดีนะครับ เอาแบบที่ทำให้พี่เขาลืมภาพวันนี้ของผมไปเลยอ่ะ ขายหน้าชะมัด
ยูคยอมเดินยิ้มไปหยิบใบสมัครเรียนของมาร์คมาดูแล้วกดเลขสิบตัวลงไปในโทรศัพท์แล้วจัดการบันทึกเรียบร้อย แล้วก็อย่างที่คิดไว้ ไลน์ของมาร์คเด้งขึ้นมาเป็นรายชื่อใหม่ เขากดเข้าไปดูรูปดิสเพลย์ทันที แต่ก็ต้องหุบยิ้มเพราะเป็นรูปผู้หญิงที่ใส่ชุดนักศึกษานั่งหันหลังอยู่
อะไรอ่ะ มีแฟนแล้วหรอ…
แต่ไม่เป็นไรครับ ยูคยอมคนนี้คิดจะชอบใครแล้วไม่ถอยเด็ดขาด
*ปิ๊กกีต้าร์คือที่ใช้ดีดกีต้าร์แทนนิ้วนะคะ เป็นรูปสามเหลี่ยมส่วนใหญ่ทำจากพลาสติกกับไม้ค่า
หวังว่าจะมีคนเข้ามาอ่านนะคะ พฮือ ต่อให้ชิปเปอร์น้อยแต่เราต้องแสดงศักยภาพนะ555555
นี่เขินจัง ไม่รู้จะแต่งยังไงเรานั่งแต่งไปดูรูปพี่มาร์คไปก็แบบ ทำไมน่ารักจังคะ พธูธ
ใครสนใจจะแลกเปลี่ยนความรู้เรื่องกีต้าร์ก็คุยกับเค้าได้นะคะ
ฝากเริ่องนี้และก็ฝากดูแลยูคมาร์คด้วยนะคะ พเขิน รัก
ขอบคุณที่เข้ามาเติมเต็มให้ฟิคของเค้าสมบูรณ์ค่ะ > <
ความคิดเห็น