คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #57 : [Moment] แจกโจทย์เพลงในสัปดาห์ที่ 6
10 สิงหาคม 2014
20.05 น.
ห้องรับแขก
หลังจากที่ทุกคนได้ดูรีรันคอนเสิร์ตในสัปดาห์ที่ห้ากันเสร็จแล้ว (สัปดาห์นี้ไม่มีการโฟนอินเนื่องจากไม่มีใครออกจากบ้าน) โทโมมิจึงให้ทุกคนไปพักผ่อนตามอัธยาศัยแล้วค่อยมาฟังโจทย์เพลงในสัปดาห์ที่หกกันในตอนสองทุ่ม
แล้วโจทย์เพลงในสัปดาห์นี้คือโจทย์เพลงเกี่ยวกับอะไรกันนะ...?
“สวัสดีจ้าทุกๆคน~” โทโมมิเดินเข้ามาที่ห้องรับแขกพร้อมกับแฟ้มสีน้ำตาลที่มีโจทย์เพลงอยู่ข้างในมาด้วย
“สวัสดีค่า~” ทุกคนโบกมือทักทายโทโมมิด้วยน้ำเสียงอันสดใส
“โจทย์เพลงในวีคนี้เป็นโจทย์เพลงเกี่ยวกับอะไรอ่ะโทโมะซัง” ฟูกะถาม
“ทุกคนลองมองไปที่ซูจังสิ” โทโมมิชี้หน้าสุมิเระ
แล้วทุกคนก็หันไปมองหน้าสุมิเระเป็นตามเดียวตามคำสั่งของโทโมมิ
“โจทย์เพลงวีคนี้เกี่ยวกับซูจังเหรอ นี่อย่าบอกนะว่า...” ฟูกะสงสัย
“หา!? วีคนี้จะให้ทุกคนแร็ปเหรอคะโทโมะซัง” มิจิโกะทำหน้าตื่นตระหนกใส่โทโมมิ “บางคนยังแร็ปไม่เป็นเลยนะ อย่างฉันเนี่ยก็แร็ปได้แค่งูๆปลาๆเอง”
“ความคิดตื้นจริงๆเลยมิตจี้” โทโมมิยักไหล่ “ใครจะให้พวกเธอแร็ปกันทั้งหมดเล่า เรื่องแร็ปนั้น ครูฝั่งคลาสวอยซ์ก็ได้สอนพวกเธอไปแล้วนี่ ในสัปดาห์ที่สอง จริงมะ?”
“มิตจี้เอ๊ย” ริเอะส่ายหน้าเล็กน้อย “ถ้าโทโมะซังให้พวกเราทั้งหมดแร็ปนี่ก็ตายกันหมดแล้วมั้ง เจ๊แกไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอก เรื่องแร็ปนี่รอดอยู่คนเดียวคือซูจังอ่ะ”
“เอาล่ะๆ” โทโมมิตบมือ “ที่ ฉันให้ทุกคนหันไปมองหน้าซูจังน่ะ เป็นเพราะว่าตัวเธอนั้นมีส่วนเกี่ยวข้องกับโจทย์เพลงในสัปดาห์นี้ด้วย ทีนี้ฉันจะให้ทุกคนนิยามในตัวของซูจังอย่างน้อยหนึ่งอย่าง เริ่มที่ฟูกะกันเลย!”
“ซากุไร โชค่ะ” ฟูกะตอบ
“ต่อไป ยูมิน!”
“เอ่อ...จะนิยามในตัวของซูจังว่าอะไรดีล่ะ” ยูมิเอานิ้วชี้ทั้งสองข้างมาชนกันเหมือนนึกอะไรไม่ออก “อ๋อ! คิดออกแล้ว” จากนั้นเธอก็ชูนิ้วชี้ขึ้นมา
“ยูมินจะนิยามซูจังว่าอะไรเหรอ” โทโมมิถาม
“วาตานาเบะ มิยูกิค่ะ!” ยูมิยกมือขวาพร้อมตอบด้วยน้ำเสียงอันสดใส
“โอเค ผ่าน! แล้วมิตจี้ล่ะ”
“การแร็ปค่ะ” มิจิโกะตอบ
“เข้าท่าดี แล้วนิโนะล่ะ”
“เรื่องแร็ปมิตจี้ก็ตอบไปแล้ว จะนิยามตัวซูจังว่าอะไรดีนะ” ยูกิเอะทำท่าครุ่นคิดพร้อมขมวดคิ้ว “คางแหลมไง! พอเธอยิ้มที คางนี่แหลมสุดๆ แต่ยังดีที่ไม่แหลมจนเหมือนเอเลี่ยนเกินไป แหลมแบบธรรมชาติด้วย ธรรมชาติจริงๆนะ ไม่ใช่ทำมาชาตินึงแล้ว ฮ่าๆๆๆ”
“ฮ่าๆๆๆ แต่คางซูจังนี่แหลมจริงๆ” โทโมมิหัวเราะ “แล้วคาเรนล่ะ”
“อืม...ตาโตค่ะ” คาเรนตอบ
“โอเค แล้วมิ้นท์ล่ะ”
“แดน วรเวชค่า~” ซากุระยกมือขวาพร้อมตอบด้วยน้ำเสียงอันสดใส
ทุกคนจึงหันไปมองซากุระเป็นตาเดียว
“มิ้นท์ แกได้ฟังคำถามดีๆไหมเนี่ย ฉันให้นิยามตัวของซูจังนะไม่ได้ให้นิยามตัวของน้องชายซูจัง” โทโมมิกุมขมับ
“โทโมะซาง~ ฉันก็ฟังคำถามของโทโมะซังมาอย่างดีแล้วน๊า~ ก็สุมิเระซังมีน้องชายที่หน้าเหมือนพี่แดน วรเวชนี่นา~” ซากุระเขยิบตัวเข้าไปกอดขาซ้ายของโทโมมิพร้อมทำน้ำเสียงอย่างอ้อนวอน
“ไม่ต้องอ้อนฉันเลย” โทโมมิทำน้ำเสียงดุใส่ซากุระ “จริงๆเล้ย ไอ้คู่ติงต๊องอย่างยูมินกับมิ้นท์เนี่ย ดูนิยามแต่ละอย่าง เฮ้อ... เปลี่ยนใหม่เลย ตกลงเธอจะนิยามซูจังว่าอะไรกันแน่”
“ซ่อนรูปค่ะ สุมิเระซังแกซ่อนรูปจริงๆ ถึงภายนอกจะดูแบนก็ตามที” ซากุระตอบ
“เฮ้ย! นึกออกแล้ว!” ยูกิเอะลุกขึ้นยืนพร้อมชี้ไปที่ซากุระ ฉันกำลังจะนิยามซูจังแบบนี้พอดีเลย! ขอบใจมากที่ตอบแทนฉัน”
“ไม่เป็นไรค่ะนิโนะซัง” ซากุระยิ้มแห้งๆ
“เรื่องหื่นๆนี่เชี่ยวชาญจังนะนิโนะ” โทโมมิเหล่ไปมองยูกิเอะ
“แหม โทโมะซังนี่ล่ะก็...” ยูกิเอะเอามือขวาลูบหัวของตัวเอง
“เอาล่ะ ริเอะจะนิยามซูจังว่าอะไรดี” โทโมมิถาม
“ปากห้อยค่ะ” ริเอะตอบแบบไม่มีลังเล
“ผ่าน! คนสุดท้าย อายะ”
“ทูอินวันค่ะ” อายะชูสองนิ้วระดับหัวให้โทโมมิ
“ทูอินวันยังไงอ่ะ” โทโมมิสงสัย
“ก็แบบว่า หล่อก็ได้ สวยก็ดีไง ตอนที่ซูจังใส่ชุดเดรสเกาะอกนะ สวยมากกกก ฉันเองก็ยังอึ้งเลย เด็กสมัยนี้โตไวกันจัง” จากนั้นอายะก็หันไปเหล่มองสุมิเระทันที
“แหม คำพูดคำจาของอายะนี่เหมือนผู้ใหญ่ในวัยสามสิบเลยนะ” โทโมมิแซวอายะ
“ฉันอายุแค่ยี่สิบสามปีเองนะโทโมะซัง” อายะทำหน้าเสียดาย
“จ้าๆ ทีนี้ทุกคนก็นิยามตัวของซูจังกันครบทุกคนแล้วเนอะ รู้ไหมว่ามีคนนึงตอบถูกด้วย”
“เห!?” ทุกคนสงสัย “ใครอ่ะ”
“ฟูกะไง!” โทโมมิตบมือ “เมื่อกี้เธอนิยามซูจังไว้ว่า ‘ซากุไร โช’ ใช่มั้ย!”
“ใช่ค่ะ” ฟูกะพยักหน้า
“บุคคลที่ฟูกะนิยามในตัวซูจังไว้นี่แหละคือโจทย์เพลงในสัปดาห์ที่หกนี้!” โทโมมิลุกขึ้นยืนพร้อมชูกำปั้นข้างขวาระดับอกขึ้นมา “และโจทย์เพลงในสัปดาห์นี้ก็คือ...” จากนั้นเธอก็เงียบไปสามวินาทีก่อนที่จะพูดต่อ “อา-รา-ชิ นั่นเอง!!!”
“กริ๊ดดดดดดดดด” ทุกคนพร้อมใจกันกริ๊ดใส่โทโมมิ
“เพราะอย่างนี้ไงฉันถึงให้พวกเธอนิยามในตัวของซูจังกัน ฮ่าๆๆๆ” โทโมมิหัวเราะก่อนที่จะนั่งลงไป
“โทโมะซัง ฉันมีคำถาม” อายะยกมือขวา
“ว่ามา” โทโมมิเปิดโอกาสให้อายะถามเธอ
“ซีซั่นนี้ไม่มีโจทย์เพลงจากศิลปินค่ายจอห์นนี่ส์เหรอ แบบรวมๆกันอ่ะ” อายะสงสัย
“ก็นี่แหละ วีคนี้คือโจทย์เพลงจากศิลปินค่ายจอห์นนี่ส์” โทโมมิยืนยันคำตอบ
“ยังไงอ่ะ ก็เมื่อกี้โทโมะซังบอกว่าวีคนี้เป็นโจทย์เพลงของอาราชิเองนี่ ก็ถูกแล้วไม่ใช่เหรอ” อายะขมวดคิ้ว
“เฮ้อ เธอจะงงอะไรอีกเนี่ยอายะเอ๊ย” โทโมมิกุมขมับ “เธอหมายถึงโจทย์เพลงจอห์นนี่ส์แบบซีซั่นหนึ่งกับซีซั่นสี่ใช่มะ? ฉันรู้ว่าบางคนในที่นี้ไม่ได้มีเมนหลักในจอห์นนี่ส์อย่างอาราชิ อย่างอายะก็เมนนิวส์ คาเรนกับมิตจี้ก็เมนเฮย์เซย์จัมพ์ แต่ขอโทษจริงๆนะ ตอนแรกก็จะให้เป็นวีคจอห์นนี่ส์แบบซีซั่นที่แล้วแหละ แต่เพลงที่สตาฟซังคัดเลือกให้นั้นมีแต่เพลงของอาราชิสักส่วนใหญ่ ดังนั้น ฉันก็เลยเสนอให้สตาฟซังเปลี่ยนเพลงทั้งหมดให้เป็นเพลงของอาราชิให้หมดเลย แฟร์ๆดี ประชาธิปไตยกันหน่อยนะอายะนะ”
“ค่าโทโมะซาง~” อายะทำน้ำเสียงใสๆ ซึ่งไม่ค่อยเข้ากับบุคลิกของเธอเท่าไหร่เลย
“เธอก็มีมุมนี้ด้วยแฮะอายะ ฮ่าๆๆ เอาล่ะ และเพลงแรกของโจทย์เพลงในสัปดาห์นี้ก็คือ...” โทโมมิเปิดแฟ้มโจทย์เพลง
♪ Are you Ready คันเปกิ นันเตะ ไน sweet sweet ไซไดคิว โนะ Soul do it! do it! ทันจุน นะ คุไร ฮาจิเคโระ Moving now! Moving now! ♪
หลังจากที่ทุกคนได้ฟังตัวอย่างเพลงแรกของโจทย์เพลงในสัปดาห์ที่หกนี้แล้ว ยูมิก็ลุกขึ้นยืนทันที
“นี นุน นึล โบ มยอน นาน Trouble Maker~” ยูมิลุกขึ้นยืนร้องเพลง Trouble Maker ของ Trouble Maker (ฮยอนอา 4Minute & ฮยอนซึง BEAST) ทันทีเมื่อได้ฟังเพลง Troublemaker ของอาราชิ
“นี กยอด เท ซอ มยอน นาน Trouble Maker~” ฟูกะก็บ้าจี้ต่อเพลงตามยูมิไปด้วย
“โจ กึม ชิก ทอ ทอ ทอ~” ยูมิก็คงยังร้องเพลงต่อไป
“คัล ซู รก ทอ ทอ ทอ~” ฟูกะก็บ้าจี้ตามยูมิต่อไป คราวนี้เธอลุกขึ้นมาเต้นกับยูมิด้วย
“เอ เจน เน มัม มึล นา โด ออ จอล ซู ออบ ซอ~” ยูมิต่อเพลงจับมือฟูกะเหมือนจะเต้นลีลาศด้วย
ก่อนที่ฟูกะกับยูมิจะร้องเพลง Trouble Maker ของ Trouble Maker ต่อไปนั้น โทโมมิก็พูดแทรกขึ้นมา
“เฮ้ย พวกแกสองคน มันคนละ Troublemaker แล้วป่ะ!? ฮ่าๆๆๆๆๆ” โทโมมิหัวเราะ “เพลงที่เปิดไปเมื่อกี้คือเพลง Troublemaker ของอาราชินะเฮ้ย”
“ก็แหม โทโมะซัง ฉันแค่หยอกเล่นทุกคนเท่านั้นเอง ตอนที่ใครเปิดเพลง Troublemaker ของอาราชิขึ้นมาล่ะก็ เอาล่ะ ฉันจะฮัมเพลง Trouble Maker ของฮยอนอากับฮยอนซึงขึ้นมาทันทีเลย” ยูมิตอบไปตามความจริง
“แต่เพลง Troublemaker ของอาราชิมาก่อนนี่” สุมิเระพูด
“ก็ใช่ไง ที่ฉันพูดไปเมื่อกี้ ฉันหมายถึงตอนที่เพลง Trouble Maker มาใหม่ๆแล้วก็มีคนเปิดเพลง Troublemaker ของอาราชิให้ฟังน่ะ ฮ่าๆๆ” ยูมิหัวเราะ
“โอเคๆ” โทโมมิเอามือทั้งสองข้างเบรก “ยูมิน เธออยากร้องเพลงนี้มากใช่ไหมเนี่ย”
“ก็อยากร้องเพลงนี้อยู่นะโทโมะซัง แต่ให้คนอื่นร้องดีกว่า แฮะๆ” ยูมิตอบ
“อืม..เพลงนี้มีชื่อเพลงว่า Troublemaker เป็นเพลงประกอบซีรี่ส์เรื่อง Tokujo Kabachi!! ที่ซากุไร โชและโฮริคิตะ มากิแสดงนำด้วย” โทโมมิอธิบายข้อมูลของเพลง Troublemaker ให้ทุกคนฟังกันอย่างคร่าวๆ
“ฉันจำได้เลยว่าไลฟ์นี้พี่โชไม่สามารถขึ้นมาโชว์ร่วมกับ สมาชิกคนอื่นๆได้เพราะต้องไปรายงานข่าวโอลิมปิกฤดูหนาวปี 2010 ที่แวนคูเวอร์” ฟูกะพูด
“แหม ความจำเกี่ยวกับพี่โชนี่ดีจริงๆเลยแม่คุณ” โทโมมิแซวฟูกะ
“ก็พี่โชเป็นไอดอลของฉันนี่นา ตอนที่ฉันสมัคร SL5 ตรงที่เขียนว่าไอดอลในดวงใจ ฉันก็เขียนชื่อพี่โชไปเพียงแค่คนเดียวด้วย” ฟูกะพูดไปตามความจริง
“นี่ถ้าจี้ยังอยู่บ้านนะ นางคงอยากได้เพลงนี้ไปแล้ว เพราะนางชอบโฮริคิตะ มากิด้วยนี่นา” ยูกิเอะเสริม
“นะ...นิโนะซัง อย่าพูดถึงมากิบ่อยสิ ฉันไม่ค่อยถูกกับจี้เพราะเธอชอบเชียร์ให้พี่โชกับมากิคู่กันนี่แหละ กบฏสุดๆ” ฟูกะทำหน้าเสียดาย
“เอาล่ะๆ” โทโมมิตบมือ “ตกลงใครจะร้องเพลงนี้”
ไม่มีการตอบรับจากเสียงของสาวๆ...
“เฮ้ย ไม่มีใครจะร้องเพลงนี้เลยเหรอ งั้นสรุปว่าคาเรนร้องเพลงนี้ละกันนะ เอาชีสท์เพลงไป” โทโมมิยื่นชีสท์เพลงให้กับคาเรน
“ขะ..ขอบคุณค่ะ ที่จริงฉันก็อยากร้องเพลงนี้อยู่แล้วนะ ฉันสัญญาว่าจะทำให้ดีที่สุดค่ะ” คาเรนรับชีสท์เพลงจากโทโมมิ
“สรุปว่าคาเรน S6 ได้เพลง Troublemaker นะ เอาล่ะ มาฟังเพลงต่อไปกันเลยดีกว่า”
♪ Countdown, Countdown วาเกะ โม วาคาระสุ Hold on, Hold on ฮิกิ โยเซราเระรุ Secret, Secret คิมิ วะ มากะฟุชิกิ สุกาโอะ โวะ มิเซไน มามา Escape ♪
“เพลงนี้มีชื่อเพลงว่า Face Down เพลงนี้เป็นเพลงประกอบซีรี่ส์เรื่อง Kagi no kakatta Heya ที่โอโนะ ซาโตชิแสดงนำนั่นเอง อีกทั้งเพลงนี้มีซากุแร็ปด้วย มีใครสนใจเพลงนี้บ้าง~” โทโมมิอธิบายข้อมูลเพลง Face Down ให้ทุกคนฟังกันอย่างคร่าวๆ
“ริเอะๆๆ” คาเรนกับมิจิโกะพร้อมใจกับชี้ริเอะที่นั่งอยู่ตรงกลางของทั้งสองคนนี้
“เอ่อ ถ้าพวกเธออยากให้ฉันร้องเพลงนี้มากล่ะก็... ไม่ขัดจ้า” ริเอะยิ้ม
“มารับชีสท์ไป” โทโมมิยื่นชีสท์เพลงให้ริเอะ
“ขอบคุณค่า~” ริเอะก้มหัวให้โทโมมิก่อนที่จะรับชีสท์ไป
“แล้วริเอะ S9 ก็ได้เพลง Face Down นี้ไป เพลงนี้มีท่อนแร็ปด้วย ไหวรึเปล่าเนี่ยริเอะ” โทโมมิถามริเอะด้วยความเป็นห่วง
“ก็...ไหวอยู่นะ” ริเอะยิ้มแห้งๆ
“เรื่องแร็ปนี่เดี๋ยวให้ซูจังช่วยนะ ช่วยพี่เขาด้วยนะ” โทโมมิพูดกับสุมิเระ
“ไม่มีปัญหาค่ะโทโมะซัง” สุมิเระยิ้ม
“มาฟังเพลงต่อไปกันเลยดีกว่า”
♪ อิจิโด คิริ โนะ จินเซ โคโรการุ โย นิ วารัตเตะ นาอิเตะ อิคิเตะ ยุโกว เซ Baby ดาเรกะ โนะ คิเมตะ จิยู วะ อิราไน โซชิเตะ โคโค เดะ วะ ไน โดโกะคา เอะ Someday ♪
“อร๊ายยยยย เพลงโปรดของฉัน~!” ซากุระลุกขึ้นยืนทำพร้อมท่าดี๊ด๊า
“มิ้นท์อยากร้องเพลงนี้เหรอ” โทโมมิถาม
“ใช่แล้วล่ะโทโมะซัง” ซากุระพูดด้วยน้ำเสียงอย่างตื่นเต้น
“สำหรับเพลงนี้มีชื่อเพลงว่า Wild at Heart ซึ่งเป็นเพลงประกอบซีรี่ส์เรื่อง Lucky Seven ที่มัตสึโมโตะ จุนแสดงนำนั่นเอง แล้วเพลงนี้ คานอน SL4 ก็เคยได้ร้องด้วย ทุกวันนี้ฉันยังจำท่าเตะขาไมค์ของเธอได้อยู่เลย ฮ่าๆๆ” โทโมมิอธิบายข้อมูลเพลง Wild at Heart ให้ทุกคนฟังกันอย่างคร่าวๆ
“ใช่ค่ะ ไลฟ์เพลงนี้มัตสึจุนเตะขาไมค์ได้สุดยอดไปเลย พอคานอนซังเอาเพลงนี้มาร้องก็สุดยอดไม่แพ้ต้นฉบับเลยนะ” ซากุระทำตาแพรวพราวใส่โทโมมิ “ให้ฉันร้องเพลงนี้เถอะนะโทโมะซัง ฉันอยากร้องจริงๆ”
“อ่ะ เอาไป” โทโมมิยื่นชีสท์เพลงให้ซากุระ “ตรงท่าเตะขาไมค์ช่วยทำให้ดีไม่แพ้คานอนเลยนะ ฉันฝากความหวังท่าเต้นในตำนานไว้ที่เธอแล้ว”
“แหม ท่าเตะขาไมค์นี้กลายเป็นท่าเต้นในตำนานของ SL ด้วยเหรอคะเนี่ย แต่ยังไงก็ขอบคุณค่า~~!! รักโทโมะซังที่สุดเลย~” ซากุระขอบคุณพร้อมเดินเข้าไปกอดโทโมมิ
“ไม่เป็นไรจ้า เรื่องแค่นี้เอง~” โทโมมิยิ้ม “สรุปว่าซากุระ S7 ได้เพลง Wild at Heart ไปนะ มาฟังเพลงต่อไปกันเลยดีกว่า”
♪ ฮา ชิริดาเซ ฮาชิริดาเซ อาสุ โวะ มุคาเอะ นิ ยุโกว คิมิ ดาเกะ โนะ โอโตะ โวะ คิคาเซเตะ โย เซนบุ คันจิเตะรุ โย โทเมนาอิเดะ โทเมนาอิเดะ อิมา โวะ อุโกะคาสุ คิโมจิ ดอนนะ นิ จิอิซานะ สึโบมิ เดโมะ ฮิโตสึ ดาเกะ โนะ Happiness ♪
“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” ฟูกะกริ๊ดแล้วก็วิ่งออกจากห้องรับแขกทันที
ทุกคนหันไปมองประตูที่ยังเปิดอ้าเอาไว้เป็นตาเดียว...
“ฟูกะมันชอบเพลงนี้จนวิ่งออกไปเลยเหรอ” โทโมมิขมวดคิ้ว “ใครก็ได้เรียกฟูกะกลับมาที่ห้องนี้ให้หน่อยดิ๊”
“เดี๋ยวฉันเรียกเอง” สุมิเระลุกขึ้นยืนพร้อมเดินออกไปหาฟูกะที่วิ่งไปไหนก็ไม่รู้ “ฟูกะซางงงง กลับมาก๊อนนนนนนนนน”
ฟูกะยังคงดีใจไม่หายเมื่อเธอได้ยินเพลงโปรดของเธออย่าง Happiness แล้วตัวเธอก็วิ่งออกจากห้องรับแขกมาที่พลาซ่าโดยที่ไม่รู้ตัว
จนในที่สุด สุมิเระต้องพาตัวฟูกะกลับมาที่ห้องรับแขกนี้จนได้
“เมื่อกี้แกวิ่งออกจากห้องนี้ทำไม” โทโมมิถามฟูกะ
“อะ...อ้าว เมื่อกี้ฉันวิ่งออกจากห้องนี้ไปเหรอ” ฟูกะหันซ้ายหันขวาพร้อมทำท่ามึนงง
“เออ” โทโมมิถอนหายใจ “ทุกคนเห็นหมดแล้ว จนซูจังต้องออกไปตามหาตัวเธอเนี่ย ดีนะที่ไม่ออกไปข้างนอก แล้วทำไมเธอต้องกริ๊ดด้วยล่ะ”
“กะ...ก็” ฟูกะก้มหน้าก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมา “ก็เพลง Happiness นี้เป็นเพลงที่ฉันชอบมากๆเลยอ่ะ เป็นเพลงที่ฉันพบรักกับพี่โชด้วย พูดแล้วก็เขิน~” จากนั้นเธอก็ยิ้มด้วยความเขินด้วย
“เสร็จจากการแจกโจทย์เพลงนี้แล้ว แกไปหยิบยาที่อยู่ในยาสามัญประจำบ้านมากินด้วยนะฟูกะ หัดกินยาสลายมโนบ้างก็ดีนะ” โทโมมิพูดติดตลก
“แหม โทโมะซัง” ฟูกะยิ้มพร้อมขมวดคิ้ว “เพลงนี้ทำให้ฉันพบรักกับพี่โชจริงๆนะ ฉันก็เลยชอบพี่โชตั้งแต่เพลงนี้มา”
“จ้าๆ” โทโมมิตอบกลับแบบส่งๆ “และเพลงที่เปิดไปเมื่อสักครู่นี้มีชื่อเพลงว่า Happiness เป็นเพลงประกอบซีรี่ส์เรื่อง Yamada Taro Monogatari ที่นิโนมิยะ คาซึนาริกับซากุไร โชแสดงนำนั่นเอง ฉันก็เคยดูนะเรื่องนี้ นางเอกยังจำเป็นอยู่ป่ะ พี่โชก็หล่อเซอร์ได้ใจจริงๆ ฮ่าๆๆๆ”
“โทโมะซังพูดได้ถูกใจจังเลย~ เอาจุ๊บฉันไป♥” ฟูกะส่งจูบให้โทโมมิ
“ไม่รับเว้ย” โทโมมิเอามือขวาเบรกขึ้นมา “เอาล่ะ ทีนี้ใครอยากร้องเพลงนี้บ้าง”
ทุกคนพร้อมใจกันชี้ไปที่ฟูกะคนเดียว
“เป็นเอกฉันท์แล้วนะ สรุปว่าฟูกะ S1 ได้รับเพลงนี้ไปจ้า” โทโมมิยื่นชีสท์เพลงให้ฟูกะ
“ขอบคุณมากค่าโทโมะซางงงงง” ฟูกะเขยิบตัวเข้าไปกอดขาซ้ายของโทโมมิแล้วก็หยิบชีสท์เพลงของตัวเองไป “แล้วอีกอย่างนะ ฉันไม่ได้ป่วยอะไร ฉันไม่ต้องกินยาหรอก”
“เอาที่ฟูกะสบายใจเลยนะ” โทโมมิยิ้มและส่ายหน้าเล็กน้อย “มาฟังเพลงต่อไปกันเลยดีกว่า”
♪ คารา ดะ จู ซาเคนเดรุ มารุเดะ มุเก็น โนะ เมโระ นิ คิสุ ดาราเกะ โนะ คิโอคุ คานาชิมิ โนะ ฮาเตะ มาเดะ ซามะยตเตะ อุโซ โนะ ไน เซไค นาโดะ โดโกะ นิ โม ไน จิได เดโมะ ทาชิกะเมไต จิบุน ดาเกะ นิ คิซามะเรเตะรุ DNA โมกะอิเตรุ ซาเคนเดอิรุ อิคิรุ จิบุน โนะ สุกาตะ โวะ ซากาชิ สุซุเคเตะ ♪
“สำหรับเพลงนี้มีชื่อว่า Breathless ซึ่งเป็นเพลงประกอบซีรี่ส์เรื่อง Last Hope ที่ไอบะ มาซากิแสดงนำด้วย มีใครสนใจที่จะร้องเพลงนี้รึเปล่า” โทโมมิอธิบายข้อมูลเพลง Breathless ให้ทุกคนฟังกันอย่างคร่าวๆ
“สนมั้ยยูมิน” ริเอะหันไปมองยูมิที่นั่งอยู่ข้างซ้ายของเธอ
“ก็ น่าสนนะ เพลงนี้เป็นเพลงประกอบซีรี่ส์ที่ไอบะเล่นด้วย แต่ตัวเพลงดูบีทหนักๆและคอสตูมดูเข้มเกินไปอ่ะ คงไม่เหมาะกับฉันเท่าไหร่หรอกมั้ง” ยูมิพูด
“เอาไง ตกลงใครจะร้องเพลงนี้” โทโมมิพูด
“ฉันเองค่ะ” ยูกิเอะลุกขึ้นยืน “เดี๋ยวฉันจะร้องเพลงนี้เอง”
“โอเค เอาชีสท์ไป” โทโมมิยื่นชีสท์เพลงให้ยูกิเอะ “สรุปว่ายูกิเอะ S5 ได้เพลง Breathless ไปนะ ทำโชว์ดีๆสมกับเป็นตัวเธอหน่อยนะนิโนะ”
“ขอบคุณค่า~” ยูกิเอะก้มหัวให้โทโมมิ
“มาฟังเพลงต่อไปกันเลยดีกว่า”
♪ โคอิ วะ อามะคุเตะ นิกาอิ โทเกเตะรุ โย นะ วาสุเรระเรนาอิ คาโอริ บาการิ คานะวานาอิ เคโดะ อาอิ โอชิอิ โบคุ โอะ สึโยคุ ซาเซรุ ♪
“เพลงนี้มีชื่อเพลงว่า Bittersweet เป็นเพลงประกอบซีรี่ส์เรื่อง Shitsuren Chocolatier ที่ มัตสึโมโตะ จุนกับอิชิฮาระ ซาโตมิแสดงนำ ขอบอกความคิดเห็นส่วนตัวเลยนะ พระเอกโคตรเพ้อเจ้อ” โทโมมิเอามือขวามาประกบหน้าตัวเอง (ประมาณ Facepalm)
“อ้าว โทโมะซัง มาว่ามัตสึจุนเพ้อเจ้อได้ไงกัน” ซากุระขมวดคิ้ว
“ฉัน ไม่ได้ว่าจุนเพ้อเจ้อนะ ฉันว่าโซตะที่เป็นพระเอกของเรื่องนี้ต่างหาก บอกตามตรงเลยนะ ที่อดทนดูเรื่องนี้ได้ทุกตอนเพราะจุนคนเดียวเลยนะ เนื้อเรื่องเพลียมาก” โทโมมิส่ายหน้าเบาๆ
“ขอถามอะไรอย่างนึงได้ไหมโทโมะซัง” มิจิโกะยกมือขวา “Bittersweet แปลว่าอะไรอ่ะ”
“ตรงข้ามกับ Sweet น่ะจ้ะ” โทโมมิตอบมิจิโกะ “ถ้ามี Bitter นำหน้า Sweet มันแปลว่าขม เข้าใจไหม”
“เข้าใจค่ะ” มิจิโกะยิ้ม
“เอ๊ะๆ ที่ถามมาเนี่ย เธอสนใจเพลงนี้เหรอมิตจี้” โทโมมิยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ก็สนใจอยู่นะคะโทโมะซัง สไตล์การร้องของฉันน่าจะเหมาะกับเพลงนี้” มิจิโกะเกาหัว
“โอเค งั้นมิตจี้ร้องเพลงนี้นะ มาเอาชีสท์ไป” โทโมมิยื่นชีสท์เพลงให้มิจิโกะ “สรุปว่ามิจิโกะ S4 ได้ร้องเพลง Bittersweet นะ”
“ขอบคุณค่ะ” มิจิโกะรับชีสท์เพลงจากโทโมมิ
“มาฟังเพลงต่อไปกันเลยดีกว่า”
♪ อาริเอไน โคโตะ บาการิ สะ มุไค ชิกะ นาอิ โนะ สะ “เซฮิเรอิ นิ มิเอเตะ โคโนะ โอโมอิ วะ ฮันปิเร” วากะราไน โคโตะ บาการิ สะ เดโมะ มิไต โมโนะ กะ อารุ “โอวารินากิ เซไค คุริคาเอสุ play the game” โดโกะ เอะ อิเครุ โนะ โนโซเมบะ อิสุเดโมะ เซโร่ คาระ ฮาจิมารุ ริปุเร อิจิ กะ บาจิ กะ โนะ เฟ-สุ เอะ นิโดะ โตะ โมโดเรนาคุเตะโม ♪
“สำหรับเพลงนี้มีชื่อเพลงว่า Endless Game ซึ่งเป็นเพลงประกอบซีรี่ส์เรื่อง Kazoku Game ที่ซากุไร โชแสดงนำนั่นเอง” โทโมมิอธิบายข้อมูลเพลง Endless Game ให้ทุกคนฟังกันอย่างคร่าวๆ
เหมือนกล้องจะแพลนไปหาสุมิเระนะ...
“โทโมะซัง เพลงนี้มอบให้เจ้าภาพเลย น่าจะเหมาะกับเจ้าตัวที่สุดแล้ว” ริเอะชี้ไปที่สุมิเระ
“ใครคือเจ้าภาพกันเนี่ย” โทโมมิทำหน้างง
“ก็ซูจังไง เจ้าภาพประจำงานนี้” ริเอะตอบโทโมมิ
“ทำไมพวกเธอถึงสถาปนาให้ซูจังเป็นเจ้าภาพล่ะ” โทโมมิก็ยังคงสงสัยในเรื่องที่ริเอะสถาปนาให้สุมิเระเป็นเจ้าภาพประจำสัปดาห์นี้
“ก็...” อายะยกมือขวาพร้อมลุกขึ้นยืน “วี คนี้เป็นวีคอาราชิใช่ไหมคะ เนื่องด้วยความที่ซูจังหน้าเหมือนพี่โชอย่างกับไปโคลนนิ่งมา ดังนั้น ฉันจึงขอสถาปนาให้คาโต้ สุมิเระสุดสวยและสุดหล่อคนนี้เป็นเจ้าภาพประจำสัปดาห์นี้ค่ะ!! ขอเสียงปรบมือหน่อยยยย”
สุมิเระลุกขึ้นยืนแล้วทุกคนก็พร้อมใจกันปรบมือให้เธอ (โทโมมิก็ปรบมือกับเขาด้วย)
“จริงๆ แล้วตอนที่ซูจังไปตามหาฟูกะน่ะ ฉันก็คิดกับริเอะไว้แล้วว่าสัปดาห์นี้ควรจะมีเจ้าภาพนะ และเจ้าภาพในสัปดาห์นี้ไม่ใช่คนอื่นคนไกล ซูจังนั่นเองงง~” อายะปรบมือ
“แหม อายะซังนี่ล่ะก็...” สุมิเระยิ้ม “ก็ ขอบคุณอายะซังกับริเอะซังด้วยที่สถาปนาให้ฉันเป็นเจ้าภาพประจำสัปดาห์นี้ รู้สึกภูมิใจจังที่ตัวเองมีใบหน้าเหมือนหนึ่งในสมาชิกวงอาราชิด้วย~” จากนั้นเธอก็จับแก้มทั้งสองข้างของตัวเอง
ในระหว่างที่สุมิเระจับแก้มของตัวเองอยู่นั้น ฟูกะ ซากุระ และยูมิก็ถ่ายรูปช็อตนั้นเก็บไว้ด้วย
“ขอเชิญเจ้าภาพรับสายสะพายค่ะ” อายะรับสายสะพายสีขาว (ความจริงคือกระดาษเคลือบมันสีขาว) ที่มีคำว่า ‘นางงามอาราชิ’ จากริเอะมามอบให้สุมิเระด้วย
“ขอบคุณค่ะ” สุมิเระยิ้ม “ทำถึงขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย มีสายสะพายด้วย ฮ่าๆๆๆ”
“อ่า...โพสท่านิดนึงนะคะคุณเจ้าภาพ กล้องถ่ายได้ค่า” อายะจัดท่าโพสให้สุมิเระ
จากนั้นทุกคนก็พร้อมใจกันถ่ายรูปของสุมิเระ และตัวสุมิเระเองก็จัดเต็มกับการโพสราวกับว่าตัวเองไปประกวดนางงามกันเลยทีเดียว
เดี๋ยวนะ...รายการนี้เป็นรายการประกวดร้องเพลงไม่ใช่เหรอ!?
“รูปนี้จะกลายเป็นตำนานแน่ๆ” ริเอะยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ถ้ามีมงกุฏคงจะสมจริงมากกว่านี้นะอายะซัง” มิจิโกะพูด
“แหม่ มิตจี้ ไม่ต้องสมจริงขนาดนั้นก็ได้ นี่ฉันมอบตำแหน่งเจ้าภาพอาราชิให้ซูจังก็ดีแค่ไหนแล้ว” อายะพูดกับมิจิโกะ
“ตกลงจะให้ฉันเป็นเจ้าภาพหรือนางงามกันแน่เนี่ย เห็นข้อความในสายสะพายเขียนว่านางงามอาราชิด้วย ฮ่าๆๆ” สุมิเระยื่นสายสะพายให้อายะดู
“ทั้งคู่แหละ อ้อ! จากนี้ก็ทำหน้าที่เป็นเจ้าภาพให้ดีน๊า” อายะตบบ่าข้างซ้ายของสุมิเระเบาๆ
“ค่า~” สุมิเระขานรับ
“สรุปว่าซูจังจะร้องเพลงนี้ใช่ไหม ไม่มีใครขัดนะ” โทโมมิที่นั่งเงียบมานานก็พูดขึ้นมา
“ค่า~~” ทุกคนขานรับ
“สรุปว่าสุมิเระ S2 ได้รับเพลง Endless Game พร้อมควบคู่กับการเป็นเจ้าภาพประจำสัปดาห์นี้ด้วย” จากนั้นโทโมมิก็ยื่นชีสท์เพลงให้สุมิเระ
“โอเคค่ะ” สุมิเระรับชีสท์เพลงจากโทโมมิ
ทันใดนั้นเอง ซากุระกับมิจิโกะก็แท็กทีมช่วยกันร้องเพลงๆหนึ่งขึ้นมา
“ขอให้เจ้าภาพจงเจริญ~ คิดทองให้ได้ทอง~ คิดเงินให้ได้เงิน~ ขอให้สุมิเระซังจงเจริญ~ ฮิ้วววววววววววว” ซากุระกับมิจิโกะช่วยกันร้องเพลงเจ้าภาพจงเจริญ (ร้องเป็นภาษาญี่ปุ่น) ให้สุมิเระฟัง
“ฮ่าๆๆๆ ขอบคุณๆ” สุมิเระหัวเราะและขอบคุณซากุระกับมิจิโกะที่ช่วยร้องเพลงให้กำลังใจเธอ
“มาฟังเพลงต่อไปกันเลยดีกว่าเนอะ” โทโมมิยิ้ม
♪ VIVA เซชุน! มุเนะ โวะ ฮาเระ อิสุเดะโมะ คาเอระเรรุ สะ อิจิ นิ โนะ ซัง เดะ ซะอะ, มาเอะ โวะ มุเคะ โจชิกิ นันเตะ ฟุคิโตะบาเสะ ♪
“สำหรับเพลงนี้มีชื่อเพลงว่า GUTS! เป็นเพลงประกอบซีรี่ส์เรื่อง Yowakutemo Katemasu ที่ นิโนมิยะ คาซึนาริและเหล่าดาราวัยรุ่นชื่อดังแสดงนำด้วย เรื่องนี้นิโนะเป็นอาจารย์ก็จริง แต่หน้านี่เนียนไปกับพวกนักเรียนไปด้วยเลย ฮ่าๆๆ” โทโมมิอธิบายข้อมูลเพลง GUTS! ให้ทุกคนฟังกันอย่างคร่าวๆ
“เห็นด้วยกับโทโมะซังเลย” อายะยกนิ้วโป้งให้โทโมมิ
“อายะ ฉันรู้นะว่าหล่อนอยากร้องเพลงนี้” โทโมมิพูดอย่างรู้ทัน
“อยากสิโทโมะซัง~ เรื่องนี้เมนฉันแสดงนำด้วย ไหนจะมียูโตะกับฮอนโก คานาตะอีก แอร๊ยยย” อายะจับหน้าของตัวเองด้วยความเขินอาย
“ห้ะ!? นี่เธอมีเมนในอาราชิคือนิโนะเหรออายะ” โทโมมิอึ้ง
“ใช่แล้วล่ะ ฉันเมนนิโนะ เพราะนิโนะน่ารัก อ้าว...แล้วทุกคนไม่รู้เลยเหรอว่าฉันมีเมนในอาราชิคือนิโนะ” อายะตอบไปตามความจริง
“ไม่รู้อ่ะ เห็นเธอพูดถึงแต่เทโกชิ ยูยะ ฮ่าๆๆๆ นึกว่าเธอจะเมนมัตสึจุนเหมือนฉันกับมิ้นท์ซะอีกนะอายะ” โทโมมิกอดอก
“สงสัยคงเป็นเพราะสมาชิกวงอาราชิแต่ละคนไม่มีลักยิ้มม้างงงง อายะถึงได้ชอบนิโนะ” ยูกิเอะกอดอกพร้อมพูดถึงอายะอย่างรู้ทัน
“นิโนะยูเอ๊ย” อายะส่ายหน้าเล็กน้อย “ฉันไม่จำเป็นต้องชอบผู้ชายที่มีลักยิ้มเสมอไปหรอกนะ เอ่อ โทโมะซัง ให้ฉันร้องเพลง GUTS! นี้เถอะ”
“โอเคๆ เพราะเหลือแค่เธอกับยูมินแล้วที่ยังไม่ได้ชีสท์เพลง เอาไป” โทโมมิยื่นชีสท์เพลงให้อายะ
“ขอบคุณค่า~” อายะก้มหัวให้โทโมมิก่อนที่จะรับชีสท์เพลงไป
“มาฟังเพลงสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุดกันเถอะ!”
♪ อาริกาโตะ โนะ โอโมอิ โวะ สุทาเอะทาอิ โย ซตโตะ คิมิ โนะ โมโตะ เอะ โทคุ ฮานาเรเตะ ชิมัตเตะโม โอโมอิเดะ นิ มิจิตะ มิราอิ เอะ ♪
“อร๊ายยย เพลงนี้ฉันชอบมาก~” ยูมิเอามือซ้ายปิดปากของตัวเองด้วยความเขินอาย
“อ่ะ สำหรับเพลงนี้มีชื่อว่า My Girl เพลงนี้เป็นเพลงประกอบซีรี่ส์เรื่อง My Girl ที่ไอบะ มาซากิแสดงนำด้วย” โทโมมิอธิบายข้อมูลเพลง My Girl ให้ทุกคนฟังกันอย่างคร่าวๆ
“สรุปว่าโจทย์เพลงในสัปดาห์นี้เป็นเพลงประกอบซีรี่ส์ที่อาราชิแสดงนำกันทั้งหมดเลยใช่มั้ยคะเนี่ย” มิจิโกะยิ้มอย่างหวั่นๆ
“ก็ ประมาณนั้นแหละ” โทโมมิยิ้ม “เหลือเพียงแค่ยูมินคนเดียวที่ยังไม่ได้รับโจทย์เพลงในสัปดาห์นี้ไป ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงอะไรมาก เอาชีสท์ไปเลยจ้า~” จากนั้นเธอก็ยื่นชีสท์เพลงไปให้ยูมิ
“ขอบคุณค่า~” ยูมิรับชีสท์เพลงจากโทโมมิ
“และ โจทย์เพลงในสัปดาห์ที่หกก็ไม่ได้มีเพียงแค่นี้ ยังมีเพลงพิเศษสามเพลงให้ด้วย สองเพลงแรกคือให้ร้องแบบกลุ่ม กลุ่มละห้าคน อีกเพลงนึงให้ร้องกันทุกคน”
“เดี๋ยวนะโทโมะซัง” ริเอะยกมือขวา “พวกเรามีกันแค่เก้าคนเองนะ มันต้องมีกลุ่มนึงเหลือเศษสิ”
“ก็เอาคนที่ออกจากบ้านไปแล้วมาร่วมฟีเจอริ่งด้วยกันอีกไง” โทโมมิตอบไปตามความจริง
“อ๋อ~ เป็นแบบนี้นี่เอง” ริเอะเข้าใจในคำพูดของโทโมมิแล้ว
“เพลงพิเศษนี้ฉันกำหนดให้แล้วนะว่าแต่ละคนจะได้ร้องเพลงอะไรกันบ้าง ซูจัง ยูมิน มิ้นท์ ริเอะ นิโนะ ได้ร้องเพลงนี้ร่วมกัน!”
♪ ลากิ ลากิ เบบิ ชิโกโตะ วะ ลาสุโตะ โนะ โอ มาอิกุรุวุ นากะ นากะ เบบิ เคียว วะ ทาโนชิ! (อาสะ มาเดะ!) ชากะ ชากะ เบบิ คิโมจิ วะ ฮาจิบุนเมะ อิ จา ไน! วารุกุไน! อาอิ จา ไน? ♪
“เพลงนี้มีชื่อเพลงว่า Kitto Daijoubu เพลงนี้ขึ้นชื่อว่ามีซากุแร็ปเยอะที่สุดเลยนะ ซูจังก็ค่อยๆฝึกแร็ปไปละกัน” โทโมมิอธิบายข้อมูลเพลง Kitto Daijoubu ให้ทุกคนฟังกันอย่างคร่าวๆ
“ค่า~” สุมิเระขานรับ
“และเพลงที่ฟูกะ มิตจี้ อายะ และคาเรนจะได้ร้องเพลงด้วยกันก็คือเพลงต่อไปนี้!”
♪ คา นาชิมิ ทาโทเอะ ดอนนะ โอวาริ โนะ เอกาอิเตะ โม โคโคโระ วะ นาโซเมอิเตะ โซเระ วะ มารุเดะ ยามิ โนะ โย นิ เซมารุ ชินจิสึ ทาโทเอะ ดอนนะ เซไค โวะ เอกาอิเตะ โม อาชิตะ วะ มิเอนะคุเตะ โซเระ วะ มารุเดะ ยูริ โนะ โย นิ เคกาเระ โนะ ชินาไน เนกาอิ วะ โทเมะ นะ มามา เดะ ♪
“เพลงนี้มีชื่อเพลงว่า Truth เป็นเพลงประกอบซีรี่ส์เรื่อง Maou ที่โอโนะ ซาโตชิแสดงนำ” โทโมมิอธิบายข้อมูลเพลง Truth ให้ทุกคนฟังกันอย่างคร่าวๆ “อ๊ะ! กลุ่มนี้เหลือเศษใช่ไหม งั้นฉันให้กลุ่มนี้เลือกคนที่ออกไปแล้วมาคนนึงเพื่อที่จะมาฟีเจอริ่งในเพลงนี้ด้วย เลือกกันให้ดีๆนะ”
จากนั้น ฟูกะ มิจิโกะ คาเรน และอายะก็ช่วยกันตัดสินใจว่าจะเลือกใครระหว่างจิฮืโระ ริซาโกะ หรือนานะมาร่วมโชว์กันดี
และในที่สุด...!
“พวกเราขอเลือกนานะมาฟีเจอริ่งด้วยค่ะโทโมะซัง” ฟูกะพูด
“ดี มากฟูกะ ฉันกำลังคิดถึงนานะพอดีเลย จะว่าไปแล้วก็เสียดายเธอเหมือนกันนะ ร้องเพลงดีแต่แพ้คะแนนโหวต เอาเธอกลับมาก็ดีเหมือนกัน” ริเอะยิ้ม
“สรุปว่ากลุ่ม Truth นี้เอานานะมาร่วมแสดงด้วยนะ” โทโมมิสรุป
“ค่า~” ฟูกะ มิจิโกะ คาเรน อายะขานรับ
“สอง เพลง สองกลุ่ม พวกแกไปเลือกกันเอาเองนะว่าจะร้องท่อนของใครกันดี แต่ที่แน่ๆ ฉันรู้เลยว่าซูจังเป็นพี่โชชัวร์ ฮ่าๆๆ มาฟังเพลงต่อไปกันเลยดีกว่า เพลงนี้เป็นเพลงที่พวกเธอทั้งเก้าคนร้องด้วยกัน”
♪ โอ โมอิ ซุตโตะ ซุตโตะ วาสุเรนาอิ โซระ ฟูตาริ กะ ฮานาเรเตะ อิตเตะโม คอนนะ สุกินะ ฮิโตะ นิ เดะอะอุ คิเซสุ นิโด โตะ นาอิ ฮิคัตเตะ มตโตะ ไซโกะ โนะ Lady คิตโตะ ซตโตะ โอโมอิ โทโดคุ ชินจิรุ โคโตะ กะ สุเบเตะ Love so sweet ♪
“หูยยยยยย” ทุกคนเป่าปากโห่ร้อง (แต่โห่ร้องในทางที่ดีนะ...)
“สำหรับเพลงนี้มีชื่อเพลงว่า Love so sweet เป็นเพลงประกอบซีรี่ส์เรื่อง Hana Yori Dango ภาค 2 ที่มัตสึโมโตะ จุนกับอิโนอุเอะ มาโอะแสดงนำนั่นเอง” โทโมมิอธิบายข้อมูลเพลง Love so sweet ให้ ทุกคนฟังกันอย่างคร่าวๆ “เพลงทั้งหมดนี้พวกแกก็ไปฝึกซ้อมให้ดีๆด้วยล่ะ ฉันเชื่อว่าวีคนี้พวกแกต้องทำโชว์ได้ดีกว่าวีคก่อนๆแน่นอน เพราะมีเพลงของอาราชิเป็นกำลังใจอยู่ด้วยนี่ ฮ่าๆๆๆๆ”
“ค่า~” ทุกคนขานรับ
“เอาล่ะ สรุปเลยนะ ฟูกะ S1 ได้รับเพลง Happiness” โทโมมิสรุปเพลงที่แต่ละคนได้ในสัปดาห์นี้ให้ฟังเป็นรายบุคคล
“ค่ะ” ฟูกะขานรับ
“สุมิเระ S2 ได้รับเพลง Endless Game”
“ค่ะ” สุมิเระขานรับ
“ยูมิ S3 ได้รับเพลง My Girl”
“ค่ะ” ยูมิขานรับ
“มิจิโกะ S4 ได้รับเพลง Bittersweet”
“ค่ะ” มิจิโกะขานรับ
“ยูกิเอะ S5 ได้รับเพลง Breathless”
“ค่ะ” ยูกิเอะขานรับ
“คาเรน S6 ได้รับเพลง Troublemaker”
“ค่ะ” คาเรนขานรับ
“ซากุระ S7 ได้รับเพลง Wild at Heart”
“ค่า~” ซากุระขานรับ
“ริเอะ S9 ได้รับเพลง Face Down”
“ค่ะ” ริเอะขานรับ
“อายะ S12 ได้รับเพลง GUTS!”
“ค่ะ” อายะขานรับ
“และมีเพลงพิเศษสามเพลง สุมิเระ S2 ยูมิ S3 ยูกิเอะ S5 ซากุระ S7 และริเอะ S9 ได้รับเพลง Kitto Daijoubu ส่วนฟูกะ S1 มิจิโกะ S4 คาเรน S6 อายะ S12 และมีนานะมาร่วมฟีเจอริ่งด้วย ได้รับเพลง Truth ส่วนเพลง Love so sweet ทุก คนทั้งเก้าคนร้องร่วมกัน” โทโมมิสรุปโจทย์เพลงในสัปดาห์ที่หกนี้ให้ผู้ชมที่อยู่ทางบ้านได้รับทราบ พร้อมกัน “ไม่มีใครสงสัยหรือมีปัญหาอะไรแล้วนะ ขอให้ทุกคนโชคดีกับการทำโชว์ออกมาให้ดีๆนะจ๊ะ ฉันไปก่อนนะ บ๊ายบาย จุ๊บ♥”
“เดินทางกลับบ้านปลอดภัยนะโทโมะซัง” คาเรนโบกมือลาโทโมมิ แล้วคนอื่นก็โบกมือลาโทโมมิตามเธอด้วย
หลังจากที่โทโมมิออกจากบ้านไปแล้ว ทุกคนจึงไปพักผ่อนตามอัธยาศัย
Comment:
อัพโมเม้นท์นี้เสร็จซะที แฮ่~
ที่ คริสลงเนื้อหาแจกโจทย์เพลงวีค 6 นี้ก่อน เป็นเพราะว่าโมเม้นท์แจกโจทย์เพลงวีคนี้ฮาสุดล่ะ (โดยเฉพาะตอนที่ฟูกะกับยูมินร้องเพลง Trouble Maker ของฮยอนอากับฮยอนซึงด้วยกัน อายะมอบตำแหน่งเจ้าภาพให้ซูจัง และมิ้นท์กับมิตจี้ช่วยกันร้องเพลงเจ้าภาพจงเจริญเป็นภาษาญี่ปุ่น 55555555555)
หลายๆคนอาจจะสงสัย มิ้นท์รู้จักเพลงเจ้าภาพจงเจริญด้วยเหรอ คำตอบคือนางรู้จักค่ะ เพราะน้าแนน (แม่ของเธอ) เปิดให้ฟังบ่อยๆ 555555555
ความคิดเห็น