ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เพื่อนสนิทมิตรสหาย...ของยัยขี้เซา

    ลำดับตอนที่ #2 : เปิดเทรมวันแรกของยัยขี้เซา

    • อัปเดตล่าสุด 31 ธ.ค. 48


    เฮ้ย!!! น่าเบื่อชะมัดเปิดเทรมวันเเรกเนี้ย ต้องตื่นเช๊า...เช้า ง่วงก็ง่วง แถมตื่นสายก็ยังโดนแม่ด่าอีกกกกกกก จานอนหลับให้เต็มตื่นหน่อยก็ไม่ได้เล๊ยยยย...



    วันนี้แม่มาปลุกฉันซะตั้งแต่เช้า เล๊ยยย...ตั้ง7.00น. นะ





    \"ยัยพิ้งๆ แกจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนเนี้ยฮะ!!! -*-  แม่เริ่มชักจะอยากตีคนขึ้นมาเเล้วนะเนี้ย ตื่น1..ตื่น2..ตื่น3



                                                   เปี๊ยยยยยยย!..เปี๊ยยยยยยย!..เปี๊ยยยยยยย!..



    \"จ๊ากกกกกกกกก....ตื่นแล้วจ้า...แม่ อย่าตีอีกนะมัน จะ..เจ็บ..จี๊ดดดขึ้นถึงหัว....ใจเลย\"





    \"งั้นก็ไปอาบน้ำได้เเล้ว หัดดูนาฬิกาซะบ้างซิ จะให้แม่แหกปากเรียกทุกวันเลยหรือไงฮะ!!!~ ไอ้ลูกคนนี้นิ\"



    \"Ok รับทราบครับ เจ้าแม่ อิอิ^_^\"



    \"ดีม๊ากกกกก ไอ้ลูกรัก..ขอให้ทำได้ตามปากแล้วกันนนนนน\"

      

    \"หนูไปอาบน้ำก่อนหล่ะเดี๋ยวจะโดนตีอีก อุ๋ย!! คิดแล้วก็หวาดเสียว >^< รีบๆไปอาบน้ำไปโรงเรียนก่อนดีกว่า จาได้ไปเจอไอ้เพื่อนรักพวกนั้นซักที โครตคิดถึงพวกมันเลย พอไปถึงอย่างแรกที่ต้องทำคือ ต้องหาทางหลบสารวัตรนักเรียนให้ได้ก่อน ไม่งั้นโดนจับแน่เล๊ยยยยย

    แล้วอย่างที่สองต้อง เม้า..เม้า..แล้วเม้ากับพวกมันซักหน่อยเเล้วให้หายคันปากเล๊ยยยยคอยดู โดยเฉพาะเรื่อง ดาราเนี้ยยย ชอบที่สุดแหละ\"



         ~~~~พอฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันก็รีบกินข้าวอย่างรวดเร็ว แล้วให้พ่อรีบไปส่งที่โรงเรียนด้วยความเร็วที่สูง....ปี๊ดดดดด~~~~



    ณ ที่โรงเรียน



    เฮ้ย!!! มาทันเวลาพอดีเลย  เราต้องรีบวิ่งไปให้ทันเข้าเเถวแล้วตอนนี้ ก่อนที่สารวัตรนักเรียนจะมาจับแล้ววก็จะโดนทำโทษในที่สุด แต่ตอนนี้รอดเเล้วเพราะว่ามาถึงที่แถวกลางสนามแล้วด้วย และตอนนี้ฉันก็ดีจ๊าย..ดีจายเพราะว่า..เพราะว่าในที่สุดฉันก็เจอไอ้เพื่อนรักกลุ่มเดียวกับฉันซักที เย่!!..เย่!!..เย่!!



    \"ดีจาย..ดีจายจะแย่!! TT^TT\"  



    แอ๊มป์: อ้าว เฮ้ยพิ้งมันไม่ยอมทักพวกเราเลยหว่ะ ไอ้เพื่อนสารเวณ -*-



    แบม: นั้นไงพูดถึงก็มาเล๊ยยยย...พี่เจ๊เรา

      

    พิ้งค์: สวัสดีจ้าเพื่อนๆ หาแถบตายเล๊ย..ไปอยู่ใส้กันเนี้ย(ออกลาวหน่อยๆ)



    มิ้ง: พวกเราก็ยืนอยู่กันตรงนี้เนี้ยแหละ ตั้งนานแล้วด้วยเจ้...-_-\" หัดรู้เรื่องม่างดิฟะ ไอ้หมูเอ๋ยยยยยยย



    พิ้ง: อ้าวมาว่าเค้า ทะมายอะเค้า สอยเจีย นะรู้เปล่าTT^TT ก็นี้ไงเค้ามาทักเเล้วไง จ๊ะ อย่าโกรธนะ..อะแต่..ช้าแต่ ๆ ^_^



    ลูกนก: นี้แกโง่ หรือบื้อเนี้ยไม่รู้จักเลยว่าเพื่อนเค้าหลอกแกเล่นกันอะ ไอ้เซ่อเอ๊ยยยย!!! ไม่หัดดูเพื่อนมางเล๊ยยว่าพูดจริงหรือพูดเล่นอะ ไอ้เพื่อนเซ่อเอ๊ยยย....555 ขำหว่ะ ^O^



    ซีน: ช่าย ๆ นี้คงจะโดนแกล้งเหมือนเดิมอะดิ ก๊าก ก๊าก ก๊าก ขำหว่ะ มากๆๆ เลย^O^



    มิ้งค์: 555+ โดนหลอกเหมือนเคย ยัยเซ่อเอ๊ยยยย!! โดนเพื่อนอำเล่นยังไม่รู้ตัวอีก ความรู้สึกช้าแท้ๆ



    พิ้งค์: ฮะฮะฮะ จายหายหมดเลยนะ นึกว่าจะโกรธเค้า อกโล่งซะที่นึง



      แนวนาวซึ่งกำลังกิน hot dog(ไม่ช่ายหมาร้อนนะ) อยู่พูดขึ้นหลังกินเสร็จว่าา เข้าแถวได้แล้วเห้นเปล่าหนน่ะคุณครู ไม่บางมาแล้ว รีบๆเข้าแถวกันเถอะ แล้วตอนนี้เค้าก็กำลังจาร้องเพลงชาติกันแล้วด้วยแหละรีบๆเข้าแถวเดี๋ยวโดนจับไปร้องเพลงชาติบนเวทีและยังโดนคุณครูวิช สั่งให้เก็บขยะร้อยชิ้นเหมือนตอน ป.5 เองนึกแล้วเซงงงงมาก แต่ก็ช่างเหอะรีบๆเข้าแถวจาได้ไม่ต้องโดนทำโทษไง-_-^ รีบๆเร็ว



    แล้วพวกเราก็รีบเข้าเเถวกันอย่างรวดเร็ว เพราะว่ากลัวโดนทำโทษกัน พอพวกเราจัดแถวกันเสร็จเรียบร้อย เพลงชาติก้อขึ้นพอดีเป๊ะ..เป๊ะ เลยพอพวกเราร้องชาติ สวดมนต์ แล้วก็ร้องเพลงประจำโรงเรียนจบ ก็แทนที่จะได้ขึ้นไปข้างบนห้อง ต้องมานั่งฟังครูเทศสนาหน้าแถว กลางแดดอีกต่างหากร้อนก็ร้อน ตั้งนาน Two นานเลย แต่มีอยู่ปประโยคนึ่งที่ได้ยินแล้วดีใจมากๆ ทำเอานักเรียนโรงเรียนต่างตบมือกันเป็นอย่างมากคือว่า ครูบอกว่าวันนี้ไม่ต้องเรียนนนนนน แต่ต้องมาทำความสะอาดห้องกัน นี้แหละประโยคนี้ที่อยากได้ยินมากที่สุดดดดดดดด เลย แล้วครูก็เทศสนาต่อไปอีกซักพัก จนหูของนักเรียนชาไปตามๆ กันกว่าจะปล่อยได้ เนอะ -^- ร้องตับจะแตกเล่นให้เรานั่งกันกลางแดดเลยอะ





    ณ ที่ห้องอันแสนสกปรกในตอนนี้



      พิ้งค์: พอเห็นสภาพแล้วสงสารตัวเองอะ ต้องมาทำความสะอาดห้อง แถมยังมีขี้นกอีกกลัวติดโรคไข้หวัดนกจาง_*_ ตอนนี้ชักอยากจะไปเฝ้าพระอินทร์จังเลย



    แนวนาว: รู้งี้เค้าไม่มาหรอกเนี้ยวันเนี้ย ไปนอนอยู่บ้านดีกว่า วันนึ่งได้กินขนมแล้วก็ข้าวด้วยตลอดเวลาเลย คิดเเล้วหวานหมู..หุหุหุ ^^



    แบม: แต่คงไม่ทันแล้วหล่ะเพราะว่าครูบอกให้แกอะ มะนาวต่างนุด(ผวนเอง) ไปกวาดตรงระเบียงเพราะว่ามันมีเศษขยะแล้วก็ขี้ฝุ่นด้วย



    แอ๊มป์: เค้ารู้ว่าเพราะอะไรครูถึงเลือกแกไปกวาดระเบียงอะ เพราะว่าแกเป็นหน่อยกล้าตายแล้ววก็..ก็เป็นกระทิงไง 555+

            

    ลูกนก: มันไม่เกี่ยวกันเลยนะเนี้ยระวัง!! เถอะ แกระวังตายก่อนวัยอันควรเด๋อ!! ^O^ เพราะว่าโดนกระทิงไล่ขวิดเอาอะ55          



    ซีน: แกก็ด้วยแหละระวังกระทิงจะขวิดเอาเหมือนกัน ระวังไว้ให้ดีเถอะ!!



    มิ้งค์: พวกแกอย่าพูดกันดังพันกรดิฟะ เดียวมันก็มาไล่ขวิดพวกแกกันจิงๆหรอก ^_-



    แบม: ช่ายๆ พูดเบาๆ เอาไว้ เดี๋ยวมันได้ยินเอา แล้วจาได้ตายกันหมดจิงๆ



    แนวนาว: เอ๊ะ!! เมื่อกี่เหมือนได้ยินว่า อะไร\" กระทิง..ขวิดๆนะ\"



    แบม: เอาแล้วซิ ได้ตายกันแน่ๆเลยTT^TT



    แอ๊มป์: อ๋อไม่มีไรหรอก ไอ้แบมมันบอกว่า เดี๋ยวจาได้ไปกินกระทิง เฮ้ย!! กินข้าวกันตอนทำความสะอาดกันเสร็จไง\" เหอๆ^_^\"



    แนวนาว: อืม!!..น่าตาพวกแกนะ ขอบอกน่าเชื่อตายอะ..ไอ้พวกเพื่อนสารเวณ..เอ๊ยยยยยย_*_



    ซีน: เอาน่า..ไอ้พวกนี้ หยุดเถียงกันซักที รีบๆ ทำเวณเถอะพวกแกมัวเเต่เถียงกันอยู่นั่นแหละ เดียวไม่ได้กินข้าวนะเฟ้ยยยยย!!~



    แนวนาว: เออ..รีบทำความสะอาดกัน จะได้ไปกินข้าวกัน หุหุหุ^O^



    แล้วเราก็ทำความสะอาดกันจนเกือบจะ..เสร็จกันนแล้ว  เพราะว่าตอนนี้หิวมั๊กกมากกกกกก็เลยมีกำลัง..ใจในการทำความสะอาดกัน อิอิ แต่ตอนนี้มีคนเห็นเพื่อนคนหนึ่งอู้งาน อย่างแรง!!! ด้วย น่าเกียจมากเลยอะ



    แอ๊มป์: เค้าว่าแล้ววววว ว่ามันต้องเป็นยัยพิ้งค์อะ เพราะว่ามันไม่มีใครที่จะยื่นหลับแล้วก็ใส่หมวกด้วยอะ คงไม่มีหรอกชัว1,000,000% เลยไม่ช่ายให้เตะเลยอะ-^-



    แบม: อืม!! เค้าว่าก็คงช่ายมันแล้วแหละ..เพราะว่าคงไม่มีใครที่จาทำอย่างนั้นได้นอกจากยัยขี้เซาคนเดียว เพื่อนใครฟะเนี้ย??>*<



    ซีน ก็เพื่อนแกนั่นแหละ จาเพื่อนใครเล่า \"ไอ้เบอร์เอ๊ยยยยยย\"



      แบม:เออช่าย 555+  ตอนนี้เราต้องไปปฏิบัติการลับสุดยอด ในการที่จะไปปลุกยัยขี้เซาของเรากัน เพราะว่าเราคือกระบวนการ

    \"เพราวเว่อร์เรนเจ่อร์\" ล้วตอนนี้เราก็หาคนที่เหมาะสมให้การไปปลุกยัยขี้เซาได้แล้วด้วย นั่นก้อคือ..น้องมิ้งของเรานั่นเอง 555+ และเราก็กำลังเจรจากับยัยมิ้งค์อยู่ \" มิ้งค์ๆ แกไปปลุกยัยพิ้งค์ให้ตื่นหน่อยดิ ได้เปล่า..ได้เปล่า\"^_^?



      มิ้งค์: ได้ๆ เดียวจัดให้....^O^



      แล้วนาทีต่อมายัยมิ้งก็ไปดำเนินการปลุกยัยพิ้งค์โดยการร้องเพลง คือ อย่ามัว sleepping อย่ามัว sleepping ซิยัยพิ้งค์ ซิยัยพิ้งค์ ไอ ไอซ์ ไอ้ ไอ้ขี้เซา ไอ ไอซ์ ไอ้ ไอ้ขี้เซา ตื่นซิวะ ตื่นซิวะ\"



    มิ้งค์:~เฮ้ย!! มันยังไม่ตื่นเลยอะทามไมไงดีเล่า ช่วยกันคิดดิวะ --?? ขนาดเค้าร้องเพลงแล้วนะเนี้ย



    ลูกนก เออๆ ปฏิบัติการแผน 2 ได้เลย!! ไอ้แบมมันบอกมาอย่างนั้นอะนะ



    มิ้งค์ ได้เลย..เค้าว่าแกตายเเน่เลยนะยัยพิงค์เอ๊ยย!! แกต้องโดนฝ้ามือพิคาดของเค้า..............................................





                                                   three two one      เปี๊ยะ!!!!!!~~~~......เปี๊ยะ!!!!~~~~~~......เปี๊ยะ!!!!~~~~~~



      พิ้งค์:จ๊ากกกกกก....จ๊ากกกกก ใครมากล้าขัดขว้างการไปเฝ้าพระอินทร์ของฉันเนี้ยฮะ...กำลังไปคุยกำพระอินทร์มันๆอยู่เลย ฮึย!! ไอ้ตัวขัดขวางความสุขเอ๊ย!!  ไอ้เพื่อนเวณนี้...บังอาจมาขัดขว้างฟามสุขของฉันTT^TT



    มิ้งค์: ทามไมเค้าจะปลุกแกไม่ได้ฮะยัยพิงค์..แกอู้งานนะเฟ้ย!!ให้เพื่อนความสะอาดกันแล้วแกแอบมายื่นอู้อยู่อย่างนี้อะ..แล้วที่เค้ามาปลุกแกเนี้ย..พวกเค้าจะไปกินข้าวกันแล้วเฟ้ย!! ไอ้ขี้เซาเอ๊ย-_-^ ปลุกแล้วยังมีการมาด่าอีก เซงฉิบเลยหว่ะ ที่หลังเค้าจะไม่ปลุกแกแล้วด้วย ไอ้ขี้เซา T^T หงอนแล้ว!!!!!



    พิ้งค์: โห่ ล้อเล่นน่า...อย่างโกรธ ถือโทษ  เค้าเลยนะ เปาหน้าหมูนะนะนะนะ \"แต่ช้าแต่ แต่ช้าแต่ ๆ\" นะอย่าโกระเค้านะนะนะ T_T



    มิ้งค์: ไม่.........ปฏิเสธการให้อภัย หุหุหุ



      พิ้งค์ อะตกใจหมดเลยนึกว่าจาโกรธเค้า เกือบไปแล้วเกือบไปแล้ว



    แนวนาว  นี้ๆ พวกแกจะง้อกันอีกนานไหม๊เนี้ย เค้าหิวไส้จะขาดอยู่เเล้วนะเฟ้ย!! มัวแต่รอแกอยู่อะยัยขี้เซาเลยยังไม่ได้ไปกินข้าวเลยเนี้ย

    หิวฉิบเลยเนี้ย...>.<



    แบม  เออ งั้นเรารีบ รีบไปกินข้าวกินเถอะ เดี๋ยวจาไม่มีข้าวกินซะก่อน(นั่นก็คืนข้าวหมดนั้นเอง) ^_^



    แอ๊มป์  อืมๆ รีบไปกินข้าวกันพอกินเสร็จจาได้ขึ้นมาเล่นกัน หุหุหุ^O^



    ซีน  ดีดีเลย อันนี้เห็นด้วยอย่างเเรง



    ลูกนก  งั้นเราไปกันเถอะ



    แนวนาว  จิงๆ เราไปกันเถอะ 555+





    ณ โรงอาหารที่สุดจะคับ แต่ไม่แคบ ~~~



      ฉันกับเพื่อนๆก็รีบวิ่งอย่างสุดชีวิตในการที่วิ่งไปซื้ออาหารแล้วก็ไปหาที่นั่งกันยกใหญ่ พอได้ซื้ออาหารหาที่นั่งเสร็จปุ๊ป ก็รีบกินข้าวกันยกใหญ่และก็มีอยุเดียวที่ กระซวกข้าวเอา กระซวกข้าวเอา อย่างไม่คิดชีวิตว่าข้าวจะติดคอปล่าวนั่นก็คือยัย\" มะนาวต่างนุด\" นี้เองไอ้นี้แม่งตะกะชิบ..เลย กินไม่รอเพื่อนเลยและตอนนี้มันก็กินข้าวไปจานที่สองแล้วด้วย พวกเรายังกินแค่ ครึ่งจานอยู่เลยอะ แต่ในที่สุดพวกเราก็กินข้าวกันเสร็จกันหมด แล้วก็กำลังที่จะขึ้นห้องเรียนกัน ด้วยความรวดเร็วที่คุณคาดไม่ถึงประมาณ1 นาที1วินาที เพราะว่าโรงเรียนของเราอยู่ห่างจากโรงอาหารประมาณซักไม่กี่เมตร



       พอพวกเราขึ้นกันมาถึงบนห้องก้อมานั่งเม้ากันซะมันเลยโดยเฉพาะเรื่อง \"ดารา\" เน้นค่ะว่าเรื่องดาราโดยเฉพาะถ้าไม่ใช่เรื่องดารานะ มันก็คือว่าวันนั้นจะต้องฝนตกหนัก แหง่ม..แหง่ม ชัว1,000,000%% ได้เลยเหมือนกับตอนนั้นที่เราตั้งใจติวกันมากเลย อยู่ดีดี



                                 โครม!!! and the เปี้ยง เปี้ยง เปี้ยง...คิดดูขนาดไหนฝนตก ฟ้าผ่า ฟ้าร้องครบถ้วนเลย นึกเเล้วก้อเสียวได้อย่าง ไม่มีเหตุด่วนเหตุร้อย เอ๊ย!! เหตุผล ไม่เรื่อยเลยเรา คิคิ ~-~



      ตุบ..ตุบ..ตุบ เฮ้ยเข้าทีเร็วเค้าเจ้มาเเล้วววว เพื่อนที่เป็นสายล่อฟ้า เฮ้ย..ยังมีเวลามาล้อเล่นอีกเนอะ ไม่รู้เวลาเอาซะเลยว่าควรจะเล่นตอนไหน ต่อๆ เพื่อนที่เป้นสายสืบของห้องเราวิ่งหน้าแจ่น มาแต่ไกลเลย เพราะว่าครูมาถึงบันไดชั้น 3 แล้ว



    \"เฮ้ยรอดตัวไป ถ้านายมาช้ากว่านี้ซัก 20 วินาที เพื่อนในห้องได้รุมยำนายเระเป็นปลากระป๋องได้เเล้วมั้ง นาย..นาย ไอ้เซ่อ เอ๊ย\" ฉันพูอย่างใส่อารมณ์สุดๆ เพราะเพิ่งรอดจากการโดนคาบไม่บรรทัดไป20วินาที



    \"ขะ ..ขอ .โทษ อย่างสูงเหนือเกล้า เหนือกระหม่อม ขอเดชะ ขอโทษอย่างสูงคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ (ลากเสียงยาวหน่อย) เจ้!!!~ \" ไอ้เซ่อนี้ดูหน้าตาซีดมาก คงเป็นเพราะฉันทำหน้าตาหน้ากลัวละมั้งเนี้ย Q_Q



    \" แบมๆ แกว่าเค้าหน้าตาหน้ากลัวขนาดนั้นเลยยหรอว่ะ 8*8 บอกหน่อยดิๆ\" ฉันทำหน้าทำตาอยากรู้สุดๆ



    \"เอ๊อ.....คือว่า....เอ๊อ\" U_U



    \"ช่วยตอบป่ะ!! เอาเปล่า\" แนวนาวพูดแซมขึ้นอย่างกะอยากจะตอบอย่างมาก



    \" เออ.ก็ได้ เอาแบบว่า จิง จิง เลยนะ\" ฉันทำท่าอยากรู้สุดตัว



    \" แต่ว่าต้องมีข้อเเรกเปลี่ยนะ เอาป่ะหล่ะ ^_^ \"



    \" ทำไมต้องมีข้อเเรกเปลี่ยนด้วยว่ะ ไอ้ห่า เอ๊ย มีหวังได้เสียเงินอีกเเล้ว ตู เครียด @)@ แต่ก้..\"



    \"อย่า.อย่า เดี๋ยวข้าพเจ้าบอกเอง _^ \" ใครแซมขึ้นมาว่ะ



    \"เออดี..แท้ ตูจะได้ไม่ต้องเสีย เงินอันมีค่าอันมหาศาล ที่เหลือในวันนี้ ให้กับไอ้กระทิง\" ฉันคิดในใจด้วยความดีอกดีใจ หุหุหุ แกเป็นเพื่อนที่ดี๊ดีมากๆเลยรู้เปล่า แอ๊มป์ ^_^



    \"ไอ้ห่า..มารขัดขวางความสุขหล่ะไม่ว่า เช่อ..เช่อ -*_ \"มนุษย์ต่างดาวพูดด้วยความขัดอกขัดใจ แถมยังทำหน้าบึ้งอีก -_-



    \" เอ้ย%++ กระทิงกำลังเข้าร่างมะนาวต่างนุดหว่ะ รีบเงียบกันเถอะ ก่อนที่มันจะเริ่มบ้าไปกว่านี้*_*W\" ไอ้ซีนพูดซะเกือบดังเมื่อเริ่มมีกลิ่นอะไรไม่ดี



    \"อ้าวๆ ใครเป็นมะนาวต่างนุดไม่ทราบ แล้..\" จึ๋ยครูเข้ามาเเล้วไม่บอกเลยนะ ไอ้เพื่อนบ้า TOT



    \"โถ่%+++ คิดมากไปได้ก็แค่โดนคาบไม่บรรทัดเท่านั้นเอง ย้ำคาบไม่บรรทัดทั้งชั่วโมง\" มิ้งค์เริ่มพูดออกเเนวตลกหล่ะ ^_^ เหอะๆ



    \"แกมาลองทำก่อนไมค์เล่า เดี๋ยวเค้าจะไม่ทะ....\"ใครพูดแทรกตูว่ะ แนวนาวพูดซะดังจนเจ้ ไม่บางหันมามองเลย เหอะๆ



    \"อ้าว!!!~กลุ่มนั้นนะกลุ่มยัย ณ พัทยิง อะทำไรกันฮะเห็นไมค์ว่าเพื่อนเค้าเรียนกันอยู่ยังมาทำเสียงดังอีก เดี๋ยวปัท เหนี่ยว ชอล์กเลย นี่เป็นการเตือนครั้งที่1นะ ห้ามมีครั้งที่2\" เจ้ไม่บางทำหน้าเครียดเล็กน้อยตอนว่าพวกเรา แล้วก็หันกลับไปสอนต่อ



    \"แสดงว่ามีครั้งครั้งต่อไปได้ใช่ไมค์ค่ะ เจ้ เฮ้ย!!~ คูณครูไม่บาง\" ฉันพูดต่อจากครูคลายเครียด เล็กน้อยอิอิ ^+^



    \" อ้าว..อ้าว ยัย ณพัทยิง มีเถียงมีเถียง\" ครูไม่บางเริ่มมีเลือดขึ้นหน้า



    \"เอ้า..ก็ครูบอกว่าห้ามมีครั้งที่2 แสดงว่ามีครั้งต่อไปได้อะดิ่โห่!!! ก็ครูอยากพูดไม่ GETเองอะ \"ฉันก็เริ่มเถียงขึ้นไปเรื่อยๆอีก หุหุหุ ให้ครูลืมสั่งการบ้าน  



    \"เออ..เออ ขี้เกียจเถียงกับมันแล้ว\" ครูทำหน้าเซง..เซงเล็กน้อย u-u^ ที่เถียงฉันไม่ได้



                                          ติ๊งตอง ต่างต่อง ติ๊งตอง ต่างต่อง ติ๊งตอง ต่างต่อง ติ๊งตอง ต่างต่อง ติ๊งตอง ต่างต่อง



    \" โอ้เสียงสวรรค์ มาแล้วจ๊อจ มันช่างดีอะไรอย่างนี้จ๊อต หุหุหุ \" คนในห้องพูดขึ้นพร้อมกันอย่างกับนัดมาแต่ไม่ได้นัดกันอย่างกับนิยายเลย หุหุหุ^O^



    \"YO!! YO!! ในที่สุดเจ้ไม่บางก็ลืมสั่งกันบ้างจนด้ายยยยยยยยยยยย....(ลากเสียงยาวๆ) \" ฉันพูดขึ้นด้วยความภูมิใจอย่างยิ่งที่จะนำเสนอ ในเรื่องนี้ Yo YO



    \"ดีมากเพื่อน..!!!จับมืออออกันหน่อย เอ๊ะ~ ไม่เอาดีกว่าทำเหมือนใครคอนเสริตคิดมากดีกว่า ที่เฮีย2คนเค้าทำกันอะ\" ลูกนกแสดงความดีใจด้วยอีกคนด้วยท่านั้นแหละ



    \"ได้เลย!!!!~ จัดให้ จัดให้ k ป่ะ \" ฉันก็เห็นด้วยกะท่านี้



    \" k ^O^\" ลูกนกตอบรับค่ะ



    แล้วพวกเราก็เต้นท่าอย่างนั้นกันอย่างสนุกสนานรื่นเริงบันเทิงใจ ในกลุ่มของเราแต่ว่าเหลือเศษอะดิ แต่เรื่องนั้นก็ไม่ใช่อุปสรรค์ สำหรับการเต้นท่าประหลาดนั้นได้ เพราะว่ากลุ่มของเรานั้นมีเบ ย้ำมีเบเสมอทั้งต้นจนถึงสุดท้าย 555+



    แล้วตอนนี้เราก้อ มานั่งที่ห้อง HoMe RoOm แล้วก็มาเม้าท์เรื่องดารากันต่อ อย่างเมามันเหมือนเดิม เพราะวันๆก็ไม่ได้ทำไรมาก มันก็ซ้ำกันอย่างนี้แหละ



    \"เอ้ย!!~ เงียบๆหน่อยคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟเจ้ ครูวิชรัญ มาแล้วคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟเจ้ เงียบๆหน่อย\" ไอ้สายล่อฟ้าวิ่งมาหน้าตั้งเพื่อนคลาบข่าวสำคัญมาบอกว่า ครูวิชรัญมาถึงชั้น 3แล้วกำลังจะขึ้นมาชั้นที่4 แค่นี้



    \"เออ คราวนี้ดีกว่าเดิมหน่อย ที่ไม่บอกกระชั้นชิดกว่านี้\" ไปนั่งที่ได้เเล้ว ไปไป๊ สายล้อฟ้าของห้อง V-V



    \"ไม่ใช้ครับเจ้..ผมน่ะสายสืบ ไม่ช่ายสายล่อฟ้าครับ\" ไอ้เซ่อพูดขัดค้านที่พวกกลุ่มฉันชอบเรียกหน้าที่มันผิด $9$



    \"เออน่า \" พวกเราพูดขึ้นพร้อมกันเพราะว่านัดกันมา กิ้ว..กิ้ว ^)^)



    แล้วครูวิชก็มาบอกว่าพรุ่งนี้ให้มาเรียนตามปกติ และก็แต่งชุดยุวะมาด้วย เพราะว่าพรุ่งนี้พวกเราจะมาซ้อมการเข้าค่ายในสัปดาห์หน้ากันจะได้ไม่ชุกละหุก ในวันนั้นน



    \"หัวหน้าบอก นักเรียนเคารพ\" ฉันและเพื่อนๆคนอื่นที่นั่งอยู่ด้วยกันรีบให้ ยัยแบบบอกอย่างเร่งด่วนเพราะว่าครูจะได้รีบๆปล่อยกลับบ้าน หุหุหุ แผนชัวร้ายอีกแล้วเรา



    \" แหม รีบจังนะพวกเทอ\" ครูพูดเเซวเล็กน้อย



    \"ก็แน่ซิค่ะพวกหนูจะรีบไปดูหนังจีนกัน สนู๊กกกกกกกกสนุกกกกกก\" ฉันพูดจนจะสาทยายให้ทุกคนฟังได้อยู่เเล้ว



    แล้วพวกเราก็เเยกย้ายกันกลับบ้านอย่างเร่งด่วน ก็รู้ว่าเพราะอะไร555+ และก็บอกเพื่อนว่าพรุ่งนี้มาโรงเรียนกันเช้า เช้านะจะได้มานั่นเม้าท์ก้นต่อ บ๊าย บายจุบ จุบ





                                                                   **********************************



    ใครมีอะไรนะติยม ก็คอมเม้นไว้ นะค่ะ จะได้เอามาปรับปรุงการแต่งใหม่ค่ะ อย่าลืมช่วยกันคอมเม้นนะค่ะ บ๊าบ..บาย                        
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×