ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    M O D E L {KRISHAN}

    ลำดับตอนที่ #2 : Ch 1 ; S E C R E T

    • อัปเดตล่าสุด 8 ก.พ. 58

















    "กำลังรออยู่เลยจ้า สุดหล่อของคุณม๊า"






    ใบหน้าสวยของหญิงสาววัยกลางคนปรากฏขึ้นบนหน้าจอพร้อมรอยยิ้มกว้างพลันริมฝีปากอิ่มก็

    คลี่ยิ้มตอบอัตโนมัติ








    "เป็นไงบ้างคะสุดหล่อ พึ่งเลิกงานหรอคะลูก" เอ่ยถามอย่างเป็นห่วง เพราะเวลาที่เกาหลี

    ตอนนี้ก็คง…เกือบเข้าวันใหม่ซะแล้ว













    "ครับ…" ตอบพร้อมรอยยิ้มที่ยังคงประดับอยู่บนใบหน้า












    "คุณม๊าคิดถึงมากเลยคะ แล้วอยู่นู่นเพื่อนๆที่มหาลัยเป็นไงบ้างคะ? พวกเขาน่ารักไหม"











    คำถามนี้เล่นเอาอี้ฟานสะอึก ด้วยความที่เป็นคนไม่พูดโดยไม่จำเป็น(?) จึงไม่ค่อยมีใครกล้าคุย

    กับเขาตั้งแต่ย้ายมาเกาหลี นี่ก็คงจะก้าวเข้า 2 เดือนได้ ถึงตอนนี้ทุกคนจะรู้ว่าเขาเป็นนายแบบ

    แต่เขาคุยไม่เก่ง ยิ้มไม่เป็น แถมมีบรรยากาศอึมครึมอีก ไม่มีใครทนคุยได้หรอก หน้าเขาดุนี่

    ช่วยไม่ได้










    "…" ได้รับเพียงความเงียบเป็นคำตอบ



    ผู้เป็นแม่มีสีหน้าลำบากใจก่อนจะปรับเป็นยิ้มหวาน




    "สุดหล่อคะ แล้วเรื่องกวางน้อยละคะ ไปถึงไหนแล้ว" เมื่อพาดพิงถึงบุคคลที่สาม

    'กวางน้อย' จากใบหน้าตึงๆเมื่อกี้ก็ฉายแววอ่อนโยนออกมาอีกครั้ง












    ".……"











    "สุดหล่อของคุณม๊าทำไมไม่รุกเลยละคะ แหม่ คุณม๊าละอยากเจอหน้ากวางน้อยใจจะขาด เอา

    เป็นว่าคุณม๊านอนก่อนดีกว่าดึกแล้ว พรุ่งนี้คุณม๊าจะโทรหาใหม่คะ ฝันดีคะสุดหล่อ "

















    อยากจะบ้าตาย




















    คือเสียงที่ดังในหัวของอี้ฟานตอนนี้





    อี้ฟานและคุณม๊าสนิทกันถึงขั้นว่าคุยเรื่องอย่างว่ากันได้ง่ายๆ ด้วยความที่เป็นคุณแม่หัวใหม่

    ทันสมัย ตามเทคโนโลยีตลอดเวลาและเปิดกว้างต่อโลก ทำให้สนิทใจที่จะคุยได้ทุกเรื่อง

    รวมถึงเรื่องของกวางน้อย…






    กวางน้อยที่ว่านะไม่ใช่กวางตัวเป็นๆหรือตุ๊กตาหรอกนะ แต่จะว่าไปกวางน้อยก็เหมือนกวางจริงๆ

    แถมยังน่ารักเหมือนตุ๊กตามีชีวิตเขาจึงเรียกว่า'กวางน้อย'


    ด้วยดวงตากลมโตใสแจ๋วฉ่ำน้ำที่อี้ฟานก็ไม่รู้ว่าแพ้แสงหรืออะไรก็เถอะ ช่างดูสวยงามน่ามอง

    สำหรับเขา(และคนอื่นๆก็เช่นกัน)รับกันดีกับแพขนตายาวงอนเหมือนตุ๊กตาตัวน้อย

    จมูกไม่โด่งจนเกินไปที่ปลายรั้นนิดๆนั้นดูน่าบีบ ริมฝีปากรูปกระจับสีสวยราวกับลูกเชอร์รี่

    นั้นก็น่ากัด ผิวขาวอมชมพูที่ยามต้องแสงก็เหมือนกับมีออร่า พร้อมกับพวงแก้มที่ขึ้นสียามเขิน

    อาย โกรธ และเขาก็คิดว่าเวลาอากาศเปลี่ยนหรือเป็นหวัดเจ้ากวางน้อยนี้แก้มคงจะแดงน่ารัก

    แบบนี้เช่นกัน













    ช่างเป็นคนที่น่ารักราวกับไม่ใช่คน




    อู๋ อี้ฟาน 4D ได้แต่คิดในใจ








    เขาได้เจอกวางน้อยครั้งแรกก็ตอนเข้าห้องน้ำชายที่มหาลัย เขาคิดว่าเขาคงเข้าผิดที่

    หรือไม่เจ้ากวางน้อยนั้นคงมาผิดห้อง แต่ก็ไม่กล้าท้วงได้แต่ยืนล้างมือรอให้เจ้าตัวทำธุระเสร็จ

    จึงกล้าใช้ห้องน้ำ นั่นสามารถยืนยันได้ว่ากวางน้อยนั้นเป็นผู้ชาย แถมยังหันมายิ้มน้อยๆ









    ในวินาทีนั้นราวกับโลกทั้งใบหยุดหมุนถึงแม้สถานที่จะไม่เอื้ออำนวยเท่าไหร่ก็เถอะ …










    แต่ก็นะ สุดท้ายยังไงอี้ฟานก็ขอบคุณพระเจ้าอยู่ดีเพราะเมื่อเห็นว่ากวางน้อยนั้นลงบางวิชาตรง

    กันกับเขา อย่างน้อยก็เห็นหน้าทุกวันอ่ะนะ วันไหนไม่เห็นก็ต้องไปเดินโฉบๆแถวๆคณะที่กวาง

    น้อยเรียนบ้างแหละ ถึงจะมีคนมองบ่อยๆ…















    แต่คนมันอยากเห็นทำไงได้









    กวางน้อยน่ะถึงจะดูน่ารักเหมือนตุ๊กตาและดูลักษณะรูปร่างท่าทางผิวพรรณที่เหมือนลูกคุณหนู

    ที่พ่อแม่ดูแลมาอย่างดี คงแบบแดดไม่ให้ออก ถ้าไม่จำเป็น คงจะคำนวณเวลาตากแดดตอนเช้า

    เพื่อรับวิตามินอะไรทำนองนี้ แต่จริงๆที่อี้ฟานรู้มา ทางบ้านกวางน้อยฐานะไม่ค่อยดีเท่าไหร่

    เห็นว่ารับสรุปงาน ทำรายงาน ให้เพื่อนหารายได้พิเศษอะไรทำนองนี้








    ไม่ได้ไปสืบมานะ ได้ยินเองต่างหาก ก็กลุ่มเพื่อนกวางน้อยเรียบร้อยน่ารักกันซะที่ไหนละ

    ที่น่ารักคงจะมีแต่หน้าตาละมั้ง เข้าห้องทีเดินไปไหนทีเสียงดังยังกับตลาดสดเคลื่อนที่

    บางทีก็รำนะ คนชื่อแบคๆอะไรนี่แหละ อี้ฟานจำไม่ได้ คนอะไรชื่อดำแต่ตัวขาว แถมอวบนิดๆอีก

    เหอๆ เสียงแปดหลอดยังกับแม่ค้าขายหมูในตลาดแหนะ พูดทีจากชั้น 1 คงได้ยินถึงชั้น 5

    เลยมั้งนั่น






    ถ้ากวางน้อยมาอยู่กับเขานะ ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละ จะดูแลถนุถนอมอย่างดี

    มดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม ให้อุ้มพาไปไหนทั้งวันทั้งคืนแบบไม่ให้เดินเองเลยยิ่งดี

    เล่นตัวบางขนาดนั้น กลัวเจอแค่พัดลมเบอร์ 1 แล้วปลิว <เวอร์>

    จะป้อนข้าวป้อนน้ำขนมของหวานไม่ขาดไม่เกิน อยากได้อะไรขอให้บอกเลย

    จัดให้ทุกอย่าง นี่บอกเลยนะ ลงทุนมากคนนี้ ต้องพากลับไปให้ม๊าดูให้ได้















    ชอบมาก












    อยากได้













    โดนสุด














    คิดไปคิดมา
















    อืมมมม








































    ZzzzzzzZzzz










    ------------------------------------------------------------------------------------------
    ฟินกันมั้ยทุกคนนนน นี่บอกเลย ปริ่มมาก จะร้องห้ายยยยยยยยยยยย ;____;
    เนื่องจากความดีใจ และ มีความสุข มีกำลังใจ เลยมาอัพ เห่่ ขอบคุณคนอ่านและคนเม้นมากนะค้าาาาาาาาาาาาาาาาา รักฝานหานมาก ไม่นอกใจลุย
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×