ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Ch 1 ; S E C R E T
"กำลังรออยู่เลยจ้า สุดหล่อของคุณม๊า"
ใบหน้าสวยของหญิงสาววัยกลางคนปรากฏขึ้นบนหน้าจอพร้อมรอยยิ้มกว้างพลันริมฝีปากอิ่มก็
คลี่ยิ้มตอบอัตโนมัติ
"เป็นไงบ้างคะสุดหล่อ พึ่งเลิกงานหรอคะลูก" เอ่ยถามอย่างเป็นห่วง เพราะเวลาที่เกาหลี
ตอนนี้ก็คง…เกือบเข้าวันใหม่ซะแล้ว
"ครับ…" ตอบพร้อมรอยยิ้มที่ยังคงประดับอยู่บนใบหน้า
"คุณม๊าคิดถึงมากเลยคะ แล้วอยู่นู่นเพื่อนๆที่มหาลัยเป็นไงบ้างคะ? พวกเขาน่ารักไหม"
คำถามนี้เล่นเอาอี้ฟานสะอึก ด้วยความที่เป็นคนไม่พูดโดยไม่จำเป็น(?) จึงไม่ค่อยมีใครกล้าคุย
กับเขาตั้งแต่ย้ายมาเกาหลี นี่ก็คงจะก้าวเข้า 2 เดือนได้ ถึงตอนนี้ทุกคนจะรู้ว่าเขาเป็นนายแบบ
แต่เขาคุยไม่เก่ง ยิ้มไม่เป็น แถมมีบรรยากาศอึมครึมอีก ไม่มีใครทนคุยได้หรอก หน้าเขาดุนี่
ช่วยไม่ได้
"…" ได้รับเพียงความเงียบเป็นคำตอบ
ผู้เป็นแม่มีสีหน้าลำบากใจก่อนจะปรับเป็นยิ้มหวาน
"สุดหล่อคะ แล้วเรื่องกวางน้อยละคะ ไปถึงไหนแล้ว" เมื่อพาดพิงถึงบุคคลที่สาม
'กวางน้อย' จากใบหน้าตึงๆเมื่อกี้ก็ฉายแววอ่อนโยนออกมาอีกครั้ง
".……"
"สุดหล่อของคุณม๊าทำไมไม่รุกเลยละคะ แหม่ คุณม๊าละอยากเจอหน้ากวางน้อยใจจะขาด เอา
เป็นว่าคุณม๊านอนก่อนดีกว่าดึกแล้ว พรุ่งนี้คุณม๊าจะโทรหาใหม่คะ ฝันดีคะสุดหล่อ "
อยากจะบ้าตาย
คือเสียงที่ดังในหัวของอี้ฟานตอนนี้
อี้ฟานและคุณม๊าสนิทกันถึงขั้นว่าคุยเรื่องอย่างว่ากันได้ง่ายๆ ด้วยความที่เป็นคุณแม่หัวใหม่
ทันสมัย ตามเทคโนโลยีตลอดเวลาและเปิดกว้างต่อโลก ทำให้สนิทใจที่จะคุยได้ทุกเรื่อง
รวมถึงเรื่องของกวางน้อย…
กวางน้อยที่ว่านะไม่ใช่กวางตัวเป็นๆหรือตุ๊กตาหรอกนะ แต่จะว่าไปกวางน้อยก็เหมือนกวางจริงๆ
แถมยังน่ารักเหมือนตุ๊กตามีชีวิตเขาจึงเรียกว่า'กวางน้อย'
ด้วยดวงตากลมโตใสแจ๋วฉ่ำน้ำที่อี้ฟานก็ไม่รู้ว่าแพ้แสงหรืออะไรก็เถอะ ช่างดูสวยงามน่ามอง
สำหรับเขา(และคนอื่นๆก็เช่นกัน)รับกันดีกับแพขนตายาวงอนเหมือนตุ๊กตาตัวน้อย
จมูกไม่โด่งจนเกินไปที่ปลายรั้นนิดๆนั้นดูน่าบีบ ริมฝีปากรูปกระจับสีสวยราวกับลูกเชอร์รี่
นั้นก็น่ากัด ผิวขาวอมชมพูที่ยามต้องแสงก็เหมือนกับมีออร่า พร้อมกับพวงแก้มที่ขึ้นสียามเขิน
อาย โกรธ และเขาก็คิดว่าเวลาอากาศเปลี่ยนหรือเป็นหวัดเจ้ากวางน้อยนี้แก้มคงจะแดงน่ารัก
แบบนี้เช่นกัน
ช่างเป็นคนที่น่ารักราวกับไม่ใช่คน
อู๋ อี้ฟาน 4D ได้แต่คิดในใจ
เขาได้เจอกวางน้อยครั้งแรกก็ตอนเข้าห้องน้ำชายที่มหาลัย เขาคิดว่าเขาคงเข้าผิดที่
หรือไม่เจ้ากวางน้อยนั้นคงมาผิดห้อง แต่ก็ไม่กล้าท้วงได้แต่ยืนล้างมือรอให้เจ้าตัวทำธุระเสร็จ
จึงกล้าใช้ห้องน้ำ นั่นสามารถยืนยันได้ว่ากวางน้อยนั้นเป็นผู้ชาย แถมยังหันมายิ้มน้อยๆ
ในวินาทีนั้นราวกับโลกทั้งใบหยุดหมุนถึงแม้สถานที่จะไม่เอื้ออำนวยเท่าไหร่ก็เถอะ …
แต่ก็นะ สุดท้ายยังไงอี้ฟานก็ขอบคุณพระเจ้าอยู่ดีเพราะเมื่อเห็นว่ากวางน้อยนั้นลงบางวิชาตรง
กันกับเขา อย่างน้อยก็เห็นหน้าทุกวันอ่ะนะ วันไหนไม่เห็นก็ต้องไปเดินโฉบๆแถวๆคณะที่กวาง
น้อยเรียนบ้างแหละ ถึงจะมีคนมองบ่อยๆ…
แต่คนมันอยากเห็นทำไงได้
กวางน้อยน่ะถึงจะดูน่ารักเหมือนตุ๊กตาและดูลักษณะรูปร่างท่าทางผิวพรรณที่เหมือนลูกคุณหนู
ที่พ่อแม่ดูแลมาอย่างดี คงแบบแดดไม่ให้ออก ถ้าไม่จำเป็น คงจะคำนวณเวลาตากแดดตอนเช้า
เพื่อรับวิตามินอะไรทำนองนี้ แต่จริงๆที่อี้ฟานรู้มา ทางบ้านกวางน้อยฐานะไม่ค่อยดีเท่าไหร่
เห็นว่ารับสรุปงาน ทำรายงาน ให้เพื่อนหารายได้พิเศษอะไรทำนองนี้
ไม่ได้ไปสืบมานะ ได้ยินเองต่างหาก ก็กลุ่มเพื่อนกวางน้อยเรียบร้อยน่ารักกันซะที่ไหนละ
ที่น่ารักคงจะมีแต่หน้าตาละมั้ง เข้าห้องทีเดินไปไหนทีเสียงดังยังกับตลาดสดเคลื่อนที่
บางทีก็รำนะ คนชื่อแบคๆอะไรนี่แหละ อี้ฟานจำไม่ได้ คนอะไรชื่อดำแต่ตัวขาว แถมอวบนิดๆอีก
เหอๆ เสียงแปดหลอดยังกับแม่ค้าขายหมูในตลาดแหนะ พูดทีจากชั้น 1 คงได้ยินถึงชั้น 5
เลยมั้งนั่น
ถ้ากวางน้อยมาอยู่กับเขานะ ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละ จะดูแลถนุถนอมอย่างดี
มดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม ให้อุ้มพาไปไหนทั้งวันทั้งคืนแบบไม่ให้เดินเองเลยยิ่งดี
เล่นตัวบางขนาดนั้น กลัวเจอแค่พัดลมเบอร์ 1 แล้วปลิว <เวอร์>
จะป้อนข้าวป้อนน้ำขนมของหวานไม่ขาดไม่เกิน อยากได้อะไรขอให้บอกเลย
จัดให้ทุกอย่าง นี่บอกเลยนะ ลงทุนมากคนนี้ ต้องพากลับไปให้ม๊าดูให้ได้
ชอบมาก
อยากได้
โดนสุด
คิดไปคิดมา
อืมมมม
ZzzzzzzZzzz
------------------------------------------------------------------------------------------
ฟินกันมั้ยทุกคนนนน นี่บอกเลย ปริ่มมาก จะร้องห้ายยยยยยยยยยยย ;____;
เนื่องจากความดีใจ และ มีความสุข มีกำลังใจ เลยมาอัพ เห่่ ขอบคุณคนอ่านและคนเม้นมากนะค้าาาาาาาาาาาาาาาาา รักฝานหานมาก ไม่นอกใจลุย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น