ไม่อยากเหงาเพราะห่างไป ขอเจ็บใจเมื่อใกล้เธอ

ลำดับตอนที่ #1 : เราเป็นเด็กใหม่อะ

       ถนนที่เต็มไปด้วยรถ   ในยามเช้า แน่นขนัดไปด้วยผู้คน  ต่างตนต่างรีบ  เพื่อที่จะไปให้ถึงจุดหมายอบ่างทันเวลา   เพลง เด็กสาว ผมยาวสีน้ำตานอ่อน  กำลังรีบวิ่งตัดหน้าคนหลายคนเพื่อไปโรงเรียนให้ทันเวลา  ซึ่งตอนนี้จวนจะเข้าแล้ว

"หลีกทางหน่อยค่ะ!  ขอโทษค่ะ   หลีกหน่อยค่ะ "เธอวิ่งหน้าตั้งไปโรงเรียนของเธอ

"วันนี้จะสายไม่ได้นะ"เธอพึมพัม แล้ววิ่งไปจนถึงหน้าโรงเรียน

"โอ๊ย!  ถึงสักที"  เธอบ่นมองทางเข้าโรงเรียน มัธยมที่ใหม่ของเธอ

"อ้าว แล้วนี่ฉันต้องไปอยู่ไหนกันล่ะเนี่ย"  เธอพึมพัมมองไปรอบแล้วก้าวเท้าเดินเข้าไป

"นี่เธอ  เด็ก ม.4 ใช่ไหม"  อาจารย์เรียก

"ค่ะ"  เพลงเดินไปหาอาจารย์

"ไปหาประทานนักเรียนมาซิ  "  อาจารย์ว่า

"หา คะ  หนะ หนู เนี่ยนะ"เธอพูด

"อืมใช่  ไปสิเร็ว! โรงเรียนจะเข้าอยู่แล้ว"  อาจารย์ว่า

"อะ อ้อ ค่ะ  จะไปแล้วล่ะค่ะ"  เธอพูดแล้ววิ่งไปที่ๆมีคนยืนกันมากๆ

"นี่ๆ  ใครคือประทานนักเรียนหรอ"  เธอถามเพื่อนพวกนั้น

"อ้าวเธอไม่รู้หรอ  "  พวกเขาว่าแล้วเดินจากไป

"อ้าว ฉันจะรู้ไหมเนี่ย"  เธอบ่นมองไปรอบๆอีก

"นี่ๆเธอเธอ  ครูสั่งให้ตามหาประทาน .อู้ย!"  เธอพูดกับคนอื่นที่เดินไปมา ดูเหมือนไม่มีใครฟัง

"โอ้ย"  เธอร้องเมื่อมีคนมาชนเธอมากมายราวกับว่าเธอเกาะกะเขา

"นี่ฟังกันบ้างสิ!!" เธอตวาดทุกคนหันมามองอย่างสมเพศแล้วเดินต่อไป
        
               ไกลจากตรงนั้น  มีนักเรียนกลุ่มหนึ่งมองเธออยู่   กลุ่มนั้นมีประทานนักเรียนอยู่ด้วย  เขาชื่อ  เก่ง  และเขาก็กำลังมองเธอ

"ยัยนั่นเป็นนักเรียนใหม่รึไง  ถึงไม่รู้จักฉันน่ะ"  เขาพูดมอง เพลงที่หันซ้ายหันขวา

"เห็นเขาบอกว่าปีนี้โรงเรียนเรามีนักเรียนใหม่แค่คนเดียวเองน้า"  เพื่อนเขาชื่อวิท พูด

"จริงดิ  เฮ้ยน่าสงสารว่ะ"  ตั้มรองประทานว่า

"เรื่องของเราซะที่ไหนล่ะ  ทำไมเราต้องสงสารคนๆนั้นด้วยฮะ"  เก่งว่ามองเพื่อนทั้งสอง

"เอ้า  ก็เธอไม่รู้นี่ว่านายเป็นใคร"  เพื่อนทั้งคู่พูด

"ไม่ล่ะฉันว่าพวกนาย  ชอบยัยนั่นใช่มะ   เห็นสวยล่ะสิ"  เขาว่าเพื่อนเขา

"ไรวะ   แกนี่ไม่เคยเปลี่ยนจริงๆเลย มองพวกฉันร้ายๆอยู่เรื่อย"  ตั้มต่อว่า

"นี่ฉันจะไปบอกว่านายอยู่นี่"  วิทลุกขึ้น

"ไอ่วิท  อย่ายุ่ง  นั่งลงเลย  ฉันจะไปจัดการเอง"  เขาพูด  เพื่อนทั้งสองถึงกับโห่ออกมา

ว่าแล้วเขาก็เดินมาหาเธอ

"นี่เธอประทานนักเรียนเขาบอกให้ฉันมาบอกให้เธอไปพูดหน้าเสาธงแทนเขาน่ะ"  เก่งว่า

"อ้าว  แล้วเค้าล่ะ" เพลงพูด

"ฉันจะไปรู้ไหมล่ะ"  เขาต่อแล้วเดนหนีไป

"อ้าว  ซวยเราจริงเลย"เธอบ่น