ภูรักฟ้า

พ่อกับแม่แต่งงานกันด้วยความเห็นชอบของผู้ใหญ่ วันหนึ่งพ่อพาเด็กผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาในบ้าน พ่อเรียกผมเข้าไปแล้วบอกว่า

“นี่ภูเมศเป็นพี่ชายของลูกนะภูดิศ เรียกพี่เค้าว่า พี่เมศ นะ”

ผมจึงมีพี่ชายกับเขาตั้งแต่นั้นมา พี่เมศ เป็นเพื่อนเล่นให้ผมหายเหงา เล่านิทานให้ผมฟัง ให้ผมขี่คอ พี่ดีกับผมมาก ผมรักพี่   แต่แล้ววันหนึ่งพี่ก็ทำลายมัน  เขาหลอกพาผมไปขังไว้ในห้องมืดที่ไร้ซึ่งแสงสว่าง มีเพียงอากาศอันน้อยนิดที่พอให้หายใจ ผมร้องไห้ดิ้นรนขัดขืน อ้อนวอนขอให้พี่เปิดประตูและปล่อยผมออกไป ผมร้องเท่าไรก็ไม่มีใครได้ยินผมเลย ผมกลัว กลัวเหลือเกิน อากาศอันบางเบาและลมหายใจที่เริ่มแผ่วโหย ` ไม่นะ ผมยังไม่อยากตาย แม่ครับ พ่อครับ ช่วยภูด้วย!` แล้วสติรับรู้ทั้งหมดของผมก็ดับวูบลง

ความรักและความเชื่อใจทั้งหมดของผมต่อพี่ หมดไปแล้ว หมดไปพร้อมกับมิตรภาพจอมปลอมที่พี่สร้างมันขึ้น ผมไม่ใช่น้องของพี่อีกต่อไป `พี่เมศ`