คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ ๓
ตอนที่ ๓
“จำข้าไม่ได้แล้วหรือ? ก็คนที่เจ้านอนกอดทั้งคืนไงเล่า”
นะ นอนกอด...ทั้งคืน?
เรเวนเบิกตากว้างแทบถลน ยังคงมึนงงกับสถานการณ์ใหม่ที่อยู่ตรงหน้า “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”
ฝ่ายนั้นฉีกยิ้มมุมปากได้อย่างทรงเสน่ห์ “ก็หมายความว่าเรานอนกอดกันทั้งคืน”
“ละ แล้วตกลงเจ้าเป็นใคร?” เรเวนยังไม่ละความพยายามที่จะรู้จักบุคคลตรงหน้า อีกฝ่ายเป็นบุรุษที่ดูก้ำกึ่งระหว่างชายและหญิง รูปร่างเพรียวบางกว่าเขาไม่มากนัก ดวงตาคมสีดำสนิทมืดมิดไร้ที่สิ้นสุดดึงดูดให้มอง เส้นผมสีขาวโพลนยาวสลวยแผ่สยายเต็มเตียงฝั่งที่นั่งอยู่
“ข้าก็บอกเจ้าไปแล้วนี่”
“หมายถึงชื่อของเจ้าน่ะ ชื่อของเจ้า!”
ฝ่ายนั้นเอนกายนั่งกึ่งนอนเท้าคางมองเขาด้วยสวยตาพราวระยิบระยับ “ก่อนจะถามชื่อคนอื่นเจ้าควรบอกชื่อเสียงเรียงนามของตนก่อนนะองค์ชาย”
“ฮึ! ข้าชื่อเรเวน มาจากเมืองโนเอล เมืองหลวงของแคว้นลิมาริน ดะ เดี๋ยว! เจ้ารู้ว่าข้าเป็นเจ้าชายได้อย่างไรในเมื่อข้ายังไม่ได้บอกเลยสักครั้ง? หรือเจ้ารู้จักข้าอยู่แล้ว?!”
“หึๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
คนตรงหน้าเรเวนยังคงหัวเราะต่ำในลำคอจนน่าปวดหัว หรือเขาบ้าไปแล้ว?!!!
“ขี้โวยวายเสียจริงนะองค์ชายเรเวน” เจ้าหุบเขาหยุดเสียงหัวเราะแต่ยังคงส่งรอยยิ้มแสยะที่มุมปากให้กับเรเวนเช่นเดิม “ข้ารู้จักเจ้าได้อย่างไรนั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอก เจ้าเถอะ ไม่เคยมาทางตะวันออกแบบนี้ยังขันอาสารับบัญชาจากเจ้าครองแคว้น อยากออกนอกวังแสนน่าเบื่อขนาดนั้นเชียวหรือ?”
“อะไรเล่า ไม่ต้องมายุ่งเรื่องของข้าหรอก” เรเวนพูดบ่นกับตนเสียงเบาเมื่อนึกถึงชีวิตอันเรียบง่ายเกินไปในวังจนน่าเบื่อ
“เซเรส”
“หือ? อะไรนะ”
“ชื่อของข้าคือเซเรส”
เรเวนผงกหัวเป็นเชิงรับรู้เล็กน้อย “แล้วที่นี่ที่ไหน? ข้าคงไม่ได้อยู่ในสถานที่แปลกๆนะ”
เจ้าหุบเขาอมยิ้มสะใจก่อนเอ่ยชื่อสถานที่ที่ทำให้เรเวนต้องมองอย่างตื่นตะลึง
“ที่นี่คือหุบเขามณีแดง”
“!!!!” เรเวนหน้าเหรอหรายิ่งกว่าเดิม หุบเขามณีแดงคือที่ที่เขาไม่อยากอยู่ที่สุด เพราะเข้าได้แต่ออกไม่ได้ แล้วนี่ชะตาอะไรช่างกลั่นแกล้งเขาได้ถึงเพียงนี้
“เป็นอะไรไปล่ะ หืม?” เรเวนถูกดึงเข้าไปใกล้จนลมหายใจแทบสะดุด เจ้าหุบเขาจ้องริมฝีปากที่เม้มแน่นของเรเวนแล้วแสยะยิ้ม และเรเวนต้องเบิกตากว้างจนเมื่อยกล้ามเนื้อตาอีกครั้งเมื่อเขาถูกประกบริมฝีปากอย่างดุดันหนักหน่วง
“อือ อื้อออ” เรเวนครางในลำคอด้วยความตกใจ ริมฝีปากบางถูกประกบอย่างดุดันและขบเม้มรุนแรง เขาถูกดันลงแนบกับเตียงด้วยเรี่ยวแรงมหาศาลเกินต่อต้าน
เซเรสไล้เลียริมฝีปากบางสีสดที่เริ่มช้ำ ใช้มือบีบกรามให้เปิดริมฝีปากแล้วสอดสิ้นเข้าไปเกี่ยวกระหวัดพัวพัน ฝ่ามือเรียวค่อยๆปลดอาภรของเรเวนออกช้าๆ กลิ่นเครื่องหอมอ่อนๆในห้องช่วยทำให้เรเวนเคลิบเคลิ้มไปกับบรรยากาศอันดุดัน
-----------------------
อะ อะ อะ อ้ากกกกกกกกก
ท่านเจ้าหุบเขารุกรุนแรงมากมายค่า ตั้งใจพาเรเวนมาที่นี่อยู่แล้วใช่มั้ยล่า?
โค้งหักศอกแบบสุดๆค่ะ ที่สำคัญคือตอนต่อไปถูกโบนเรียบร้อยแล้ว ขณะนี้กำลังแก้ไขเนื้อหาปลดแบน คาดว่าอีกไม่นานคงปลดแบนได้แล้ว ใครที่ต้องการติดตามฉากที่ตัดออกให้ติดตามทางเฟสบุ๊คผู้แต่งนะคะ ดังที่แจ้งไว้หน้าบทความค่ะ
ความคิดเห็น