คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ ๑
ตอนที่ ๑
เปรี้ยง!
สายฟ้าฟาดดังสนั่นราวโกรธกริ้ว สายฝนสาดเทกระหน่ำไม่มีปี่มีขลุ่ยจนร่างที่วิ่งสุดชีวิตเปียกโชก แต่มันก็ไม่ได้ลดความพยายามที่จะวิ่งหนีตายเลยแม้แต่น้อย เรเวนกัดฟันแน่น หอบร่างที่เริ่มระโหยโรยแรงให้วิ่งหนีจากกลุ่มนักฆ่าเบื้องหลังที่ตามเขามานานสองนาน
เสื้อผ้าเนื้อดีเปียกน้ำจนชุ่มกับเครื่องประดับก็หนักและระเกะระกะเต็มทนจนอยากจะถอดทิ้งเสียให้ได้ แต่ดูท่าเขาคงไม่มีเวลาว่างมากพอที่จะทำเช่นนั้นได้
เพราะถ้าว่างนักเขาก็คงไม่ต้องมาวิ่งหนีตายกลางป่าแบบนี้หรอก!!
เรเวนทำได้เพียงก่นด่าอยู่ในใจ ก็รู้อยู่ว่าเมืองซูราเป็นกาฬมณฑล เมืองแห่งนี้ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของแคว้นลิมาริน แคว้นมนุษย์เพียงแห่งเดียวที่ยังคงอยู่ ท่ามกลางอสูรกายที่รายล้อมอยู่รอบเมืองคอยจ้องหาโอกาสครอบครองแผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์
ท่านบรรพบุรุษช่างเลือกทำเลที่ตั้งได้เหมาะสมจริงๆ!
ซูราถูกขนานนามว่ากาฬมณฑลเพราะเป็นสถานที่ที่คนธรรมดาๆไม่คิดจะเจียดกายเข้าใกล้ ถูกปกครองโดยหุบเขามณีแดง กลุ่มป้องกันตนเองที่แข็งแกร่ง แต่วีรกรรมหลายอย่างตั้งแต่ปล้นสะดมจนถึงบุกยึดครองเมืองนั้น จะเรียกว่ากองโจรก็ไม่ใช่ ก่อการร้ายก็ไม่เชิง
ปฏิเสธไม่ได้ว่าลิมารินอยู่รอดก็ด้วยชื่อเสียง เจ้าหุบเขามณีแดง ที่ว่ากันว่าแข็งแกร่งยากจะหาผู้ใดมาเปรียบ เมืองที่สวามิภักดิ์ต่อเจ้าหุบเขาเพื่อรักษาความปลอดภัยของเมืองก็มีไม่น้อย เพียงแต่มิได้เปิดเผยว่ามีเมืองใด เว้นเสียแต่ซูราที่เปรียบเสมือนเมืองหน้าด่านของหุบเขามณีแดง ดังนั้นจึงมิแปลกหากคนของหุบเขาจะเดินปะปนกับชาวเมืองเป็นว่าเล่น
แต่ไม่เคยคาดคิดว่าจะเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อนแบบนี้!!!
แล้วเมื่อไหร่พวกนักฆ่าจะเลิกตามเสียที?!!
เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งให้องค์ชายมนุษย์ผู้นี้ต้องตกที่นั่งลำบาก รับบัญชาจากองค์กษัตริย์ให้นำเครื่องบรรณาการมามอบให้หุบเขามณีแดง สำหรับคนที่ทั้งชีวิตแทบไม่เคยออกนอกวัง(ยกเว้นแอบหนีตอนกลางคืน)อย่างเรเวนช่างแสนสาหัส
ไม่พอ!
เขาขอแยกตัวไปชมวิวทิวทัศน์อันงดงามกลางป่าไม่ถึงชั่วยามก็มีเพชฌฆาตออกมาจะปลิดชีพเขาอีก
ข้าทำอะไรผิด? สวรรค์!!
“โอ๊ย!” อาวุธลับถูกซัดเข้าใส่ที่ไหล่ขวา เรเวนกัดฟันกรอดพร้อมลากสังขารที่โรยแรงให้วิ่งต่อไป พลันหางตาก็เหลือบไปเห็นมือสังหารประกบอยู่ไม่ไกล ส่วนอีกด้านก็กระหนาบเข้ามา
ไม่! เขากำลังจะหมดหนทาง!
เรเวนรู้สึกตาพร่ามัว คงไม่ใช่เพราะฝนเพียงอย่างเดียวแน่ เขาเวียนหัวเหมือนอยู่บนเรือเล็กที่ถูกคลื่นลูกใหญ่ซัดจนโคลงเคลง อาวุธลับนั่นอาบยานอนหลับ!
สายฝนยังเทกระหน่ำหนักขึ้นเรื่อยๆจนเรเวนแทบจะฝืนร่างกายของตนไม่ไหว ตอนนี้เองที่สองขาเริ่มหมดแรง เขาทนฤทธิ์ยานอนหลับไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว
เรเวนกำลังจะทรุดลงพื้นในขณะที่มีเงาดำเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเข้ามาโจมตีพวกนักฆ่าที่กระหนาบซ้ายขวา ตามด้วยพวกที่ตามมาติดๆ
ก่อนที่เปลือกตาจะปิดลง ดวงตาสีม่วงเข้มจึงได้เห็นเจ้าของร่างเงาดำทะมึนที่ช่วยพยุงเขาไว้ เปลือกตาค่อยๆพริ้มหลับลงอย่างมิอาจห้าม เรเวนไม่ได้รับรู้อะไรอีก
รู้เพียงว่า...สวย
ลงตอนที่หนึ่งแล้วเจ้าข้าเอ้ยยยยยยย
โวะโฮะๆๆๆๆๆ มาแบบสั้นๆที่สั้นมากจริงๆ ตอนหน้ามีฉากรุกร้อนแรงหนักหน่วง เจอกันเมื่ออยากอัพค่ะ
ความคิดเห็น