ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Beautiful summerฤดูร้อนท้าลองหัวใจว่าใครจะรัก

    ลำดับตอนที่ #2 : ปัญหาของสาวฤดูร้อน

    • อัปเดตล่าสุด 16 ต.ค. 54


    1
    ปัญหาของสาวฤดูร้อน
     
    กุกกัก กุกกัก
    “น้ำฟ้าหาไม่เจออ่ะ”ฉันตะโกนบอกน้ำฟ้าเพื่อนสาวที่เรียนคณะเดียวกัน
    “ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวค่อยซื้อเล่มใหม่ก็ได้”น้ำฟ้าเดินมาหาฉันที่กำลังนั่งคุ้ยกล่องหนังสืออยู่ในห้องนอนของฉันเอง
    “ฉันขอโทษนะ ที่ยืมหนังสือเธอมาแล้วดันทำหายอีกTOT”ฉันเงยหน้าแล้วหันไปพูดกับน้ำฟ้า
    “ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันค่อยไปหาเล่มใหม่ดีกว่า พอดีเล่มนั้นฉันกำลังจะโละทิ้งอยู่เลย^^”น้ำฟ้ายิ้มอย่างสดใสให้ฉัน น้ำฟ้าเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทที่สุดนอกจากเฟรมและแซมมี่
    “ที่ว่าไปหาเล่มใหม่น่ะ ไปกับเชนหรือเปล่าจ้ะ”ฉันแซว
    “ซัมเมอร์อ่ะ-////-”น้ำฟ้าตีไหล่ฉันเบาๆแก้เขิน
    อ้อ!สวัสดีท่านผู้อ่านทุกคนนะค่ะ ฉันชื่อซัมเมอร์ค่ะเป็นนักศึกษาปีสองของมหาวิทยาลัยนานาชาติ คณะจิตวิทยา หรือเรียกฉันว่าสาวฤดูร้อนก็ได้นะค่ะสาเหตุที่ฉันได้ชื่อสาวฤดูร้อนนี้มาเพราะว่าฉันเป็นคนที่อารมณ์ร้อนจะต่างกับน้ำฟ้าก็คือน้ำฟ้าจะเป็นคนที่อารมณ์เย็นเหมือนฤดูหนาว เห็นเราสองคนนิสัยต่างกันแบบนี้แต่เราก็เข้ากันได้ดีนะ^^
    “ก็ฉันพูดจริงนี่ เธอนี่ดีจังเลยนะน้ำฟ้ามีแฟนเป็นถึงนักร้องซุปเปอร์สตาร์ดังระดับต้นๆของประเทศเนี่ย”ฉันลุกขึ้นเดินมานั่งบนเตียงพลางหยิบหมอนข้างขึ้นมากอด
    “ไม่หรอก ถึงฉันจะมีแฟนเป็นถึงนักร้องดังแต่ฉันก็รู้สึกว่าเวลาจะไปไหนมาไหนก็ต้องระวังตัวตลอดเวลาเลย เพราะปาปารัซซี่คอยตามอยู่ตลอดเลยล่ะ”น้ำฟ้าบอกอย่างเซ็งๆ แต่ฉันก็เห็นด้วยกับเธอนะเพราะว่าการมีแฟนเป็นคนดังก็ต้องคอยหลบสายตาของปาปารัซซี่ตลอด
    “เอ้อ!น้ำฟ้าแล้วเธอทำรายงานที่อาจารย์สั่งมารึยังล่ะ”ฉันถามน้ำฟ้า
    “เรียบร้อยแล้วจ้ะ^^”
    ก๊อกๆ
    “ซัมเมอร์ลูก!”เอ๊ะนี่มันเสียงคุณแม่นี่ ท่านมีอะไรนะ
    “ขาคุณแม่”ฉันพูดแล้วเดินไปเปิดประตู ก็พบว่าคุณแม่มายืนด้วยสีหน้าท่าทางมุ่งมั่นอยู่ด้านหน้าแล้ว
    “แม่มีเรื่องจะคุยกับลูก แม่คิดแล้วทั้งวันทั้งคืนก็คิดได้ว่ามันถึงเวลาที่ลูกสมควรรู้สักที”แม่ของฉันพูดด้วยท่าทางที่มั่นใจมาก
    “รู้เรื่องอะไรเหรอค่ะ???”ฉันถามอย่างโคตรงง
    “เอ่อ งั้นฉันกลับก่อนนะ สวัสดีค่ะคุณป้า”น้ำฟ้าเดินถือเอกสารออกมาจากห้องแล้วหันไปสวัสดีคุณแม่ของฉันก่อนที่จะเดินออกไป
    “คุณแม่มีอะไรเหรอค่ะ”ฉันถามคุณแม่
    “ตามแม่ไปที่ห้องรับแขก”คุณแม่พูดแล้วก็เดินนำฉันไปยังห้องรับแขก
    ณ ห้องรับแขก
    “ตกลงคุณแม่มีอะไรจะพูดกับหนูเหรอค่ะ”
    “แม่ขอพูดตรงๆนะ”
    “…”ฉันไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่พยักหน้าเท่านั้น
    “แม่ไม่อ้อมค้อมนะ”
    “ค่ะ”
    “แม่เอาจริงนะ!”
    “โอ๊ย!คุณแม่ค่ะ พูดมาเถอะค่ะหนูรับได้ทั้งหมด”ฉันเอามือยีหัวอย่างเซ็งๆ เพราะคุณแม่ของฉันลีลามากเลยกว่าพูดออกมาได้
    “ก็ได้”
    “…”
    “แม่หมั้นหนูไว้กันลูกชายของเพื่อนแม่แล้ว”
    “OoO!!!”ฉันเอง อะไรนะแม่หมั้นฉันไว้กับผู้ชายคนอื่นโดยไม่ถามความเห็นฉันเลยเหรอเนี่ย โอย อยากเป็นลมตาย
    “แมลงวันเข้าปากแล้วลูก เป็นสาวเป็นนางอย่างอ้าปากอย่างงั้นได้ยังไง”คุณแม่พูดพลางเอามือมาปิดปากฉันไว้ ฉันจึงแกะมือของคุณแม่ออกก่อนที่จะพูดว่า
    “แม่ค่ะทำไมแม่ถึงไม่ถามความสมัครใจของหนูเลยล่ะค่ะ”ฉันรีบถามคุณแม่
    “ก็น้าเพชรกะรัตน่ะเค้ามาขอหนูไปเป็นลูกสะใภ้ เค้าบอกว่าเค้าเจอหนูครั้งแรกก็รู้สึกถูกชะตาน่ะจ้ะ”
    “แล้วแม่ก็ให้ง่ายๆน่ะเหรอค่ะ หนูไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าลูกชายของน้าเพชรกะรัตเป็นคนยังไงน่ะ!”ฉันเริ่มโวยวายแล้ว ถึงจะเป็นลูกชายของคุณน้าเพชรกะรัตเจ้าของกิจการร้านเพชรหลายสาขาก็เหอะ ถ้าฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นคนยังไงฉันก็จะไม่หมั้นเด็ดขาด!
    “ลูกชายของน้าเพชรกะรัตนะลูกเค้าหล่อมากเลยแม่เห็นรูปแล้ว แถมได้ข่าวว่าเป็นมือกลองของวงนักร้องชื่อดังด้วย”คุณแม่พูดอย่างตื่นเต้น
    “เห็นเค้าหล่อแม่ก็คิดจะยกหนูให้แล้วน่ะเหรอ ถึงเขาจะหล่อกระชากบาดใจแค่ไหนแต่ถ้านิสัยไม่ดีหนูก็ไม่เอาหรอกนะค่ะ”ฉันพูดอย่างหัวเสีย เอ่อ แต่หน้าตาเนี่ยถ้าดีจริงอย่างที่แม่พูดก็จะขอรับไว้พิจารณาสักนิดนะ- -**
    “แม่มั่นใจว่าเขานิสัยดีแน่นอน เขาเทกแคร์ผู้หญิงดีสุดๆ”คุณแม่มั่นใจมากเลยเหรอเนี่ย หรอว่าอยากได้อีตานั่นมาเป็นลูกเขยกันแน่
    “ไม่เอานะค่ะ หน้าหนูก็ยังไม่เคยเห็นเลย”
    “โอ้!ไม่ต้องห่วงหรอกจ้ะลูกสาวคนสวยของแม่ เพราะพรุ่งนี้แม่นัดน้าเพชรกะรัตมาดูเครื่องเพชรที่บ้าน รับรองว่าน้าเพชรกะรัตต้องพาลูกเขามาด้วย^^”
    “พรุ่งนี้หนูมีเรียนเช้าค่ะ”ฉันตอบ
    “แม่นัดตอนเย็นจ้ะ^^”
    “เอ่อ หนูมีวิจัยที่หอวิจัยค่ะ”ตอบไปอย่างนั้นแหละ
    “เสียใจจ้ะลูกรักคณะลูกไม่มีวิจัยไม่ใช่เหรอ ที่ต้องวิจัยน่ะเป็นคณะของหนูเฟรมต่างหาก^^”คุณแม่ยิ้มอย่างผู้ถือไพ่เหนือกว่า
    “เอ่อ หนูต้องไปเรียนเทคนิคถ่ายภาพที่ตึกเทคนิคค่ะ”เอ้ย!ตอบไปอย่างงั้นได้ไงเล่ายัยซัมเมอร์ ขนาดที่ฉันตอบไปเมื่อกี้แม่ยังรู้เลยว่าเป็นคณะของเฟรม แล้วตอบไปยังงี้แม่ไม่จับติดเลยเหรอ- -**
    “ฮิๆถ่ายภาพเหรอจ้ะ ถ้าแม่จำไม่ผิดคณะนั้นมันคณะของหนูแซมมี่นะ^^”แม่หัวเราะเบาๆ
    “ไม่นะค่ะแม่ ยังไงหนูก็ไม่ไปเจอหน้าไอ้หมอนั่นเด็ดขาดดด”ฉันร้องโวยวายลั่นไป เล่นเอาคุณป้าแม่บ้านรวมถึงเมดคนอื่นๆวิ่งออกมาเป็นพรวนเลย
    “ไม่ได้นะลูก ถึงยังไงแม่ก็ต้องให้ลูกเจอกับพาสให้ได้”เอ๋!?!พาส
    “เมื่อกี้แม่ว่าอะไรนะค่ะ”ฉันหยุดโวยวายแล้วก้มลงถามแม่ที่นั่งอยู่บนโซฟา
    “แม่พูดอะไรเหรอ”
    “ชื่อผู้ชายที่เป็นคู่หมั้นหนูรึเปล่า”ฉันถาม ฉันว่าฉันหูฝาดแน่ๆ
    “อ๋อ!พาสเหรอจ้ะ”
    “พาสเหรอค่ะ แล้วที่แม่ว่าเค้าเป็นมือกลองของวงนักร้องดังน่ะ ชื่อวงอะไรเหรอค่ะ”ฉันรีบถามเพราะชื่อพาสที่ฉันคุ้นๆอยู่มันก็เป็นมือหกองของวงAprilนะ
    “ชื่อวงเอเปค เอเพสอะไรเนี่ยแหละจ้ะแม่จำไม่ได้”คงเป็นวงใหม่มั้ง แต่สาธุว่าอย่าให้เป็นนายพาสมือกลองวงAprilเลย เพราะกิตติศัพท์เรื่องความเจ้าชู้ของหมอนั่นน่ะ ดังกระฉ่อนจะตาย- -**
    “หวังว่าคงจะไม่ใช่วงAprilนะค่ะ^^;”ฉันพยายามฝืนยิ้มเพื่อให้กำลังใจตัวเอง
    “เอ้อ!ใช่เลยวงAprilนี่แหละ แม่ว่าแล้วเชียวว่ามันคุ้นๆอยู่”
    “OoO!!!”
    แงๆนี่มันปัญหาใหญ่ของฉันเลยนะ ฉันยังไม่อยากมีแฟนเป็นไอ้หมอนั่นนะ เพราะฉันไม่ชอบเรื่องของความเจ้าชู้มากที่สุด แต่คราวนี้มันเหมือนกับฟ้ากลั่นแกล้งให้ฉันต้องมาประสบพบเจอกับชะตากรรมอันเลวร้ายนี้เลยTOT
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×