ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วันวานไดอารี่..

    ลำดับตอนที่ #3 : บันทีกที่3 "ว่าด้วยการเข้าแถวแสนเศร้าหน้าเสาธง"

    • อัปเดตล่าสุด 20 ม.ค. 58


    บันทีกที่3 "ว่าด้วยการเข้าแถวแสนเศร้าหน้าเสาธง"
    ----------------------------------------------------

    *หมายเหตุจุดที่เป็นแทบดำสามารถลากคลุมเพื่ออ่านได้อาจมีบางส่วนมีเนื้อหาที่หยาบคายแต่อ่านได้ครับ*
    ===========================================================
    แม้ว่าการเข้าแถวหน้าเสาธงจะมีมาตั้งแต่สมัยอนุบาลแต่ด้วยความเป็นวัยรุ่น
    ทำให้เรารู้สึกมีปัญหากับสังคมรอบเสาได้ง่ายขึ้น
    =================================================================

    การต่อต้านการเข้าแถวหน้าเสาธงส่วนจะเกิดกับพวกที่ทำการบ้านไม่เสร็จ
    ประมาณว่าเข้าแถว8โมงเช้าเวลาประมาณ7.50โรงเรียนของพวกๆเราก็จะ
    เริ่มเปิดเพลงมาร์ชโรงเรียนหรือเพลงปลุกใจเพื่อให้นักเรียนลงมาเข้าแถว
    อย่างฮึกเหิมแต่ไอ้พวกที่ทำการบ้านไม่เสร็จมันจะฮึกเหิมกว่าเพื่อน เพราะ
    เวลามันน้อยลงทุกี โอ้"ยังลอกไม่เสร็จเลยคร่าบ"(แล้วพวกมันเหล่านี้็จะเริ่ม
    ตั้งคำถามว่า ด้วยเหตุอันใดชาวไทยจึงจักต้องมีพิธีกรรมหน้าเสาธงด้วยฤาท่าน)
    แต่เสร็จไม่เสร็จยังไงก็ต้องจำใจไปเข้าแถวอยู่ดีแหละบางรายก็แก้ปัญหา
    เฉพาะหน้าด้วยการเอาไปปั่นต่อกลางแถว(มีความมุ่งมั่นดีมากจ๊อจ)

    =================================================================
    ส่วนเหล่าแก๊งค์เด็กก้าวหน้า กับ กบฏโรงเรียนก็จะมีแฟชั่นไม่ลงไปเข้าแถว
    แอบๆ กันอยู่บนห้อง และคอยหลบอาจารย์ที่อาจจะเดินลาดตระเวนมาตรวจห้อง
    (ต้องใช้ทักษะการวางแผนสูงน่าดู)ส่วนใหญ่ที่ผมไม่ลงไปก็ไม่ใช่เพราะหัวก้าวหน้าหรอกนะ
    แต่การบ้าน -ู ไม่เสร็จครับเข้าใจด้วย ในช่วงนั้นทุกวินาทีที่ผ่านไปขณะสวนมนต์
    กับเพลงชาติและเพลงปลุกใจต่างๆนั้นล้วนลุ้นระทึกกลัวจู่ๆ Teacher เดินมาเห็น
    แต่ถ้าผ่านไปได้จะรู้สึกว่า -ู เท่ห์มากๆที่รอดมาได้ เป็นไงเราไม่ลงไปเข้าแถว
    แถมรอดด้วย(ได้รับถ้วยนักซ่อนตามเงาดีเด่น)

    =================================================================
    วันไหนถ้าไม่ซ่ามากก็จะเดินหน้าเศร้าๆไปเข้าแถวตามปกติครับ
    =================================================================
    สิ่งแรกที่ต้องพบเลยคือเสียงของนักร้องประจำโรงเรียน คือฟังทุกวี่ทุกวันจนอยากให้มันไป
    ลงแข่งAF หรือ THE Star จริงๆไปแข่งด้วยเพลงโรงเรียนกะเพลงชาตินี่แหละเอาไปประกวดเลย
    เข้าเรื่องกันต่อสิ่งต่อมาคือ บทสวดมนต์ที่จะทำให้เราได้บรรลุธรรมกันทุกวัน
    (ยิ่งวันไหนมีสวดมนต์ยาวนี่ ตรัสรู้เลยครับ)

    =================================================================
    สุดท้าย อันนี้จุดพีค อาจารย์สักคนจะต้องขึ้นมาพูดหน้าเสาธงสิ่งที่แกจะพูดก็
    เรื่องปัญหาในโรงเรียนนี่แหละ และถ้าวันไหนไม่มีอะไรจะพูด ก็จะเนียนๆโดย
    การกล่าวสุนทรพจน์ด่านักเรียนต่อไปเราไม่มีทางรู้ว่า อ. จะพูดอะไรแต่มันต้องยาวแน่ๆ
    วินาทีที่ลุ้นสุดๆคือ "แดด"

    =================================================================
    ก่อนอื่นต้องขอพูดเรื่องผังโรงเรียนที่ออกแบบมา่างสดนักเรียนโดยเฉพาะ
    เพราะจุดที่เราจะได้นั้งกันนั้นแดดลงพอดีไม่บอกนึกว่านั้งอยู่กลาวทะเลทราย
    ส่วนบริเวณหน้าเสาธงที่อาจารย์ใช้พูดจะร่มรื่นประหนึ่ง โอเอซิซ แล้วที่เรา

    ลุ้นการเคลื่อนที่ของแดดตามเวลาที่ผ่านไปโดยแถวโซนซ้ายของเสาธงนี่
    _ึง โดนก่อนเพื่อนแน่นอน แถม _ึง โดนกันทุกวันด้วยเพราะแดดลงตรงนั้น
    ตั้งแต่เริ่มสวดมนต์แดดจะค่อยๆไล่มาตั้งแต่หัวแถวไปท้ายแถว

    =================================================================
    ส่วนวันไหนมีกิจกรรมประเภท วันครู วันสุนทรภู่อันนี้ไม่ต้องหนีครับ *ึงโดน
    กันถ้วนหน้าแน่นอนครับ กิจกรรม แ_่ง จะยาว _ัด เลยครับประมาณคาบนึง
    สุกพร้อมกินแบบมีเดียมแรร์ เนื้อชุ่มๆเลือดฉำๆ

    =================================================================
    ทำให้เด็กไทยมีโอกาศมากขึ้นที่จะเป็นมะเร็งผิวหนัง
    =================================================================
    พวกเราจึงดีใจเสมอถ้าวันไหนฝนตกและพื้นเปียก นอกจากไม่ต้องเสี่ยงกับมะเร็งแล้ว
    อากาศจะดีมากๆ ไม่ต้องไปเข้าแถวหน้าเสาธง แถมได้บรรยกาศใหม่ แต่ความซวย
    จะไปตกยู่กับอย่าจารย์นักเทศน์ประจำวันนั้น นอกจากเด็กไม่ฟังปาฐกฐา
    แล้ว มันยังคุยเหมือนติดคุกมา10ปี เหมือนโดนผีเข้าสิ่งโดยไม่มีสายสินจ์สะกด
    จะหยุดยากมากๆ

    =================================================================
    สุดท้ายกิจกรรมหน้าเสาธงนอกจากไม่ฟังใครหน้าไหนพูดแล้ว มันยังคุยเล่น
    กันเอง2000กว่าคนโดยมิได้นัดหมาย ที่เหลือก็จะเป็นการทำการบ้านหรือ
    เขวี้ยง เศษหินตามพื้น(จะสะใจมากถ้าปาแล้วคนโดนไม่รู้ว่าใครปา) นั้งเอาเศษไม้
    เขี่ยดินตามซอกอิฐปูตรงหน้า (ขุดทุกวันจนเป็นหลุมซักวันอาจทะลุไปถึงแกนโลก)
    หรืออาจจะนั้งแอบมองคนที่ชอบที่อยู่แถวถัดไป ส่วนมากเรามักนั้งอยู่หลังแถว
    จนได้เห็นแค่ท้ายทอย กะ ติ่งหูเธอแทนจะได้นั้งข้างๆ ได้แต่ภาวนาให้เธอมาสาย
    แล้วนั้งหลังแถมเหมือนกัน(ซึ่งมันไม่เคยเกิดขึ้น)

    =================================================================
    นี่คือเหตุผลที่นั้งเศร้าหน้าเสาธง
    =================================================================
    คือไม่ใช้เพราะอาจารย์หรือแดดหรอก/จบ.
    =================================================================

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×