ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วันวานไดอารี่..

    ลำดับตอนที่ #1 : บันทึกที่1 "ว่าด้วยการเลือกที่เรียนต่อ ม.ต้น"

    • อัปเดตล่าสุด 20 ม.ค. 58


    บันทึกที่1 "ว่าด้วยเรื่องของการเลือกเข้า ม.ต้น"
    -------------------
    -------------------------------
    *หมายเหตุจุดที่เป็นแถบสีดำสามารถลากคลุมเพื่ออ่านได้ไม่ได้เป็นคำหยาบคายแต่อย่างใด*
    ===========================================================
    การตัดสินใจครั้งที่ยิ่งใหญ่สุดของเราๆในวัยย่างเข้าวัยรุ่นก็คือการเลือกที่เรียนต่อเรียน มัธยมต้นนั้นเอง
    แต่ช่างน่าเสียดายคนส่วนใหญ่พ่อแม่มักจะเป็นคนเลือกให้ 
    ===========================================================
    ด้วยการที่ผมเรียนอยู่ในโรงเรียนเครือสาธิตทำให้มีโควต้าเรียนต่อโรงเรียนในเครือเดียวกันขณะที่นั้งอยู่
    ในคาบโฮมรูมเช้าเพื่อนด้านหน้าส่งกระดาษแผ่นหนึ่งมามันเต็มตัวอักษรสีดำที่เลือกโรงเรียนที่จะเรียนต่อ
    ว่าจะไปเด็กกิจกรรม หรือ เด็กเรียน เห็นแล้วรู้สึกเครียดผานทำให้การตัดสินใจของผมที่เลือกจะเป็นเด็ก
    กิจกรรมนั้นยากขึ้น

    ===========================================================
    ในช่วงนั้นการไปโรงเรียนเด็กเรียน ในตอนนนั้นเป็นเครื่องหมายของความฉลาดหลักแหลม จบไปแล้ว
    มีงานทำ เจริญรุ่งเรืองประมาณว่าจบไปแล้วเป้นหมอจ้ารวยจ้ารวย

    ===========================================================
    การที่เลือกเข้าไปเรียนในโรงเรียนเด็กกิจกรรมสรุปได้ตรงๆเลยว่า เอ็งเรียนห่วยเรียนไม่ได้เรื่องแค่นั้น!จบ
    ===========================================================
    PARODY OF THE YEAR: "จะไปเรียน ปสมเอ็งจะไปเป็นช่างตีเหล็กหรืออย่างไร"
    (โรงเรียนกิจกรรมจะเน้นไปทางรำดาบ,โขน,รำถวายประกอบกับช่วงนั้นขุนศึกกำลังบูมสุดๆ)

    ===========================================================
    โอเคขอยอมรับว่าผมอาจจะโค-ตะ-ระเรียนไม่เก่งมากแต่ผมก็ไม่ได้โง่แล้วผมก็ไม่ได้
    จะไปเป็นนักดาบหรือไปรำดาบร่วมกับอ้ายเสมา ผมแค่ไม่ค่อยชอบเรียน วิทย์ คณิตเท่านั้น
    บอกตรงๆตอนนั้นสมการ หรือการคำนวณค่าความดันอาการจากน้ำทะเลนี่ คิดทีไร
    รู้สึกเหมือนไฟฟ้ามันช็อทในหัวแบบไม่มีSafty Cut
    (ไม่มีการตัดก่อนสุกตายแหม่สนุกจริงอร่อยจริงเรื่องปิ้งจนไหม้และไม่มีการเตือนใดๆ)
    แต่พวกวิชา ไทย คอมพิวเตอร์เล่น L เก่ง อังกฤษ นาฏศิลป์เรียกได้ว่าเป็นหนึ่งในใต้หล้า

    ===========================================================
    โอเคงั้นเลือกเป็นเด็กกิจกรรมเลย
    ===========================================================
    จบ
    ===========================================================
    พูดเล่น
    ===========================================================
    ไม่จบหรอกครับถ้าผมใจเด็ดขนาดนั้นคงไม่มานั้งเขียนนี่หรอกจนถึงตอนนี้หรอกครับ
    คงจะไปเต้นรำกำเคียวอยู่ที่ไหนสักแห่ง

    ===========================================================
    เรื่องจริงคือพอเริ่มตัดสินใจไปได้สักสองหรือสามวันมันก็เริ่มแกว่งเรื่องของเรื่องคือ
    เราเป็นเด็กเพียงไม่กี่คนที่เป็นเด็กกิจกรรมท่ามกลางเพื่อนๆที่เป็ํนเด็กเรียน
    คือมันเป็นเรื่องมันจะเป็นการเสียสละครั้งยิ่งใหญ่ที่ต้องเสียสละเพื่อนสนิทไปอีกหลายคน
    เพราะไปถามใครๆก็เลือกที่จะเป็นเด็กเรียนกันทั้งนั้น ถามว่าและมันสำคัญยังไง?
    มันสำคัญตรงที่เราจะหลุดออกจากฌโลกใบเดิมเป็นการพลัดพลาดจากเพื่อนครั้งใหญ่
    ตอนนั้นผมคิดภาพไม่ออกเลยว่ามันจะเป็นยังไง หรือจะเนียนๆไปเป็นเด็กเรียนดี เพื่อเรียน
    จบสูงๆจะได้มีงานทำดีๆมาช่วยที่บ้านไม่ก็นั้งจิ้นว่าสักวันเครื่องหมาย%มันต้องมาตอบแทนบุญคุณเรา

    ===========================================================
    ตอนนั้นผมนี่รู้สึกว่าไม่แฟร์มากๆ
    ===========================================================
    เย็นวันหนึ่งเพื่อนมาถาม"แกเป็นบ้าอะไรเนี่ยพึมพำๆอยู่คนเดียวทั้งวัน"
    ===========================================================
    จบ
    ===========================================================
    อันนี้จบจริงคือหลังจากโดนด่าว่าบ้าเราเลยเริ่มคิดได้ เห้ย!เบอร์ติดต่อเราก็มี
    ดีไม่ดีโรงเรียนมันน่าจะใกล้กันด้วย(แต่ไม่รู้ทำไมตอนนั้นมันรู้สึกดราม่ามากๆ)
    เลยตัดสินใจเป็นเด็กกิจกรรมแอบเหลือบๆดูมีรายชื่อไปรรเดียวกับเราทำไมมันเยอะจังวะ?

    ===========================================================
    สรุปเราโดนเพื่อนหลอก
    ===========================================================
    วันประกาศผมเลือกโรงเรียน คนเลือกไปเรียนไปเป็นเด็กกิจกรรมเยอะเกินจำนวนที่ต้องการ
    อาจารย์ต้องสุ่มนักเรียน 2 คนไปเป็นเด็กเรียน

    ===========================================================
    หนึ่งในสามคนนั้นคือผมและเพื่อนอีกสองคนขณะที่เซ็นต์ยอมรับข้อตกลงเสร็จนี่
    รู้สึกเหมือนเพลงของ Amagedon มันโหมขึ้นมาเลยครับวางปากกาออมสิน(ได้ฟรีมาจากธนาคาร)
    อย่างสโลว์โมชั้นและหันไปมองพระอาทิตย์เหนือเสาธงอย่างช้าๆพร้อมกับคิดว่าชีวิตใหม่ได้เริ่มขึ้นแล้ว..

    ===========================================================
    หลังจากจากเปิดเทอมขึ้น ม.ต้นปี1 ได้ไม่นานก็ได้ทราบข่าวว่าเพื่อนทั้งสองได้ลาออกไปเรียนอินเตอร์แล้ว..
    ===========================================================
    จบ...
    ===========================================================
    โดย บันทึกสีคราม..

     




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×