ขนาด กับ ความมันส์

เนื้อเรื่อง

*นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สมาคมหรือเหตุการณ์จริงแต่ประการใด xxx ที่กำลังอ่านอยู่อย่าเพิ่งร้อนตัว
.................................................................................................................................................................................
*วิธีอ่านให้มัน
อ่านโดยนึกภาพตามไปด้วย แค่นี้ล่ะเน้อ

บทแรก(และบทสุดท้าย)

ณ ประเทศไทย  กรุงเทพฯ เขตป้อมปราบ แขวงป้อมปราบ

ได้เกิดชายหนุ่มรูปงาม นามว่าไอมดมดชื่อจริงคือxxxเรียนที่โรงเรียนแห่งหนึ่งด้านหน้าติดกับ คลอง ละแวก

ใกล้ๆมีโรงเรียนอยู่ 2แห่ง !!!!

ถูกต้องนะคร้าบโรงเรียนแห่งนี้คือโรงเรียน...คิดเอาเอง มดเรียนในโรงเรียนนี้(รึป่าว) มดเป็นเด็กเรียน

เรียนๆลุยๆ ไปคุยโรงพักเรียนๆรักๆไปพักโรงแรม มดเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้น (จะขึ้นปลายและ)ถ้ามองดูแล้วมดเป็น

เด็กที่หล่อไปหมด(ไปหมดเรยจนไม่เหลือเรย)  มดดีทั้งด้านกีฬาและการเรียน ด้านการเรียนคือ เมื่อมีการประกวด

เรียงความต่างๆมดก็จะได้รางวัลอยู่เสมอๆ ได้ทั้งประกาศนียบัตรและเงิน(ส่วนใหญ่ จะหมดไปโดยที่ตัวมันเอง

ไม่ได้ใช้ เพราะเพื่อนๆรุมทึ้ง) ส่วนด้านกีฬานั้นมดจะเล่นบอลแต่เล่นได้ไม่ค่อยบ่อย  เนื่องจากเสด็จพ่อที่บริหาร

โรงเรียนอยู่ท่านให้เล่นเฉพาะวันอังคาร ก่ะ พฤหัส จากที่ดูๆแล้วมดนี่ถือได้ว่าเป็นตัวสำคัญ ถ้าไม่มีมดนี้เกมก็จะ

ไม่สนุก มดเล่นตำแหน่งเป็น เด็กเก็บบอล ( เหอๆ กรูล้อเล่น) จิงๆคือตำแหน่งโกล์มดนี่ซุปเปอร์โกลของห้องเรย

มดตั้งใจเรียนมากในเวลาเรียน พอตกเย็นมดจะรีบจ้ำไปรอดูหน้าหวานใจไทยแลนด์ห่างๆ (จิงๆคือรักเค้าข้างเดียว

อ่ะ)เธอคนนั้นชื่อว่าแพร  แพรเป็นผู้หญิงเห็นแล้วพูดไดคำเดียว “โคตรรสวยเรย” และมดสืบทราบมาว่าแพรได้เรียนพิเศษที่สยามที่ GSC มดก็ได้ไปเรียนตาม วันหนึ่ง

จังหวะมาถึง วันนี้ฝนตกพรำๆแพรได้รอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ (หุหุ) มดไม่ปล่อยให้คลาดสายตา มดเดินเข้าไปใกล้ๆ

แล้วพูดว่า

“ขอโทษครับ ขอยืมสมุดจดวิทย์หน่อยได้มั๊ย” มด(ทำหน้าเซ่อๆซ่าๆ)

“ได้ค่ะ”ด้วยความที่เป็นคนมีน้ำใจ

“ขอบคุณครับ”มด

1 อาทิตย์ผ่านไป มดได้เดินไปหาแพรแล้วยื่นสมุด note คืน

“เอ่อ...เราอยากจะเลี้ยงขอบคุณเธออ่ะ”  (มุขนี้ใช้ได้นะ)

“อืม...ได้สิ”

ณ จุดนี้ความสำพันธ์ของทั้งสองก็ดีขึ้นเรื่อยๆ  ทุกวันหยุดมดจะพาแพรไปดูหนัง ฯลฯ (อีกหลายที่)

.................................................................................................................................

วันที่มดรอมาถึงในที่สุดวันพรุ่งนี้แพรจะพามดไปที่บ้านของเธอ แพรนัดมดตอนเที่ยงที่ป้ายรถเมล์หน้าบ้านมด

แต่ทว่ามดตื่นเต้นมากจนตื่นตั้งแต่ 6โมงเช้ามาอาบน้ำและมานั่งดูช่อง9การ์ตูน มดช้อบชอบ ชอบเรื่อง”แม่มดน้อยโดเรมี” มั๊กๆ    ................

มดลืมตาซ้ายพร้อมก่ะตาขวาแล้วมองไปที่นาฬิกา มองซักครู่พร้อมกับใช้สูตรปาสคาลมดก็สรุปได้ว่า เป็นเวลา

11.59 มดรีบแต่งตัวและออกไปที่ป้ายรถเมล์

“มด มาช้าจังเรารอตั้งนาน” เสียงของผู้หญิง
“โทษทีแพร มดเผลอหลับไปน่ะ”มด
[วันนี้แพรใส่เสื้อสีชมพู แขนกุด โอ๊ยโคตรXเรยอ่ะ] ในใจมด
“เราไปกันเถอะ”แพร
นั่งรถเมล์มาได้ซักครู่มดก็มาถึงบ้านแพร ดูแล้วท่าทางแพรจะมีฐานะ ไม่ไช่น้อย มดก็เข้าไปในบ้านของแพร แพร

ก็เตรียมอาหารว่างมาให้ทาน  แพรบอกว่าคุณพ่อก่ะคุณแม่ของแพรไปดูงานที่ต่างประเทศ แพรอยู่ก่ะพี่แต่พี่ของ

แพรจะกลับค่ำๆ    มดดูทีวีไปได้ซักครู่  แพรก็เดินมาพร้อมกับซีดีแผ่นหนึ่ง

“แพร หนังเรื่องไรอ่ะ”
“น้องแนท”แพรยิ้มอย่างมีเลศนัย
มด ตาค้าง
พอเปิดไปได้ซักพัก มดก็เข้าใจในความโง่  เพราะหนังนั้นคือ หนังโรแมนติก
............................................................................................................
มดเผลอดูไปจนหนังจบ พอคราวนี้มดไช้สายตาที่ลืม(ตา)มิลืมแหล่มองไปที่ ไอตัวที่มันมีเข็ม3เข็ม(นาฬิกา)แต่คราวนี้มดไม่ต้องใช้สูตร

ปาสคาลอีกแล้วก็สรุปได้ว่าเป็นเวลา1ทุ่ม

\"มดไปกินข้าวหน้าปากซอยกันเถอะ แพรหิวแล้ว\" แพรพูดพร้อมกับกุมท้อง

\"อืม ได้ๆเราก็หิวแล้ว\" มดตอบ

ทั่งคู่เดินออกไปหน้าปากซอยไปกินทอดมัน แม่ปิ๊ง และอีกหลายอย่าง  พอตอนกินเสร็จแล้วแพรก็ชวนมดไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ

[ภายใต้แสงจันทร์ผิวของแพรดูนุ่มนวนเสียนี่กระไร เราพร้อมจะสละความเป็นชายให้กับหญิงผู้นี้ถ้ามีโอกาศที่เหมาะนะ] มดคิด

เมื่อเดินไปได้สักพักทั้งสองก็เริ่มเหนื่อย มดก็ชวนกันมานั่งพักที่ใต้ต้นไม้

[ นี่หล่ะ โอกาศมาถึงแล้ว] หุหุ

[เราต้องเผด็จศึกไห้ได้] กร๊ากกกกกกกก

มดก็ชวนแพรคุยไปเลื่อยเปื่อย จนเข้าจังหวะ

\"แพร มดมีอาไรจะไห้แพร แพรแบมือสิ\"

\" อืม\" แพรตอบ

มดจึงรูดซิบลงทันใดนั้นเองมดก็เอาxxxของเข้าไปวางไว้ที่มือของแพร

แต่ก่อนที่จะเอาลงไปนั้น มดก็นึกขึ้นได้ว่าเขาไม่มั่นจัยในจนาดของตัวเองเรย แต่มันช้าไปแล้ว

แพรก็กำxxxของมดไว้แล้วพูดว่า

\"มดขอบใจนะ แต่แพรไม่มีอาไรติดฟันน่ะ\" (แพรคิดว่าเป็นไม้จิ้มฟัน)

มดเศร้ากับคำพูดคำนั้นมากมาย................

จากนั้น เวลาก็ผ่านไปเพียงพริบตา6ปีผ่านไป

จากวันนั้นมดก็ตั้งใจเรียนอย่างมากมาย จึงจบ Doctor ดร.มด อันจิ๊ดริด ด้วยเวลาเพียง6ปในสาขา เพศศาสตร์ มหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของโลก

มดได้เขียนหนังสือมากมาย อย่างหนังสือที่ดังๆเช่น ชีวิตกับความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง,ลีลาแห่งท่วงท่า แต่ที่เจ๋งที่สุดคือขนาด ก่ะ ความมันส์

เนื้อหาคร่าวๆคือวิธีสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองของผู้หญิง ...........จากนั้นเป็นต้นมาผู้หญิงก็สำเร็จความใคร่ด้วยไม้จิ้มฟัน

..................................................................................................................................................................................

*ขอย้ำนะ*

*นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สมาคมหรือเหตุการณ์จริงแต่ประการใด xxx ที่กำลังอ่านอยู่อย่าเพิ่งร้อนตัว