ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love forever จะรักตลอดไป

    ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น

    • อัปเดตล่าสุด 21 ส.ค. 53


     จุดเริ่มต้น

    ตึกๆๆๆๆๆเพล้ง!!!

    โอ๊ยๆๆๆเจ็บ อะไรกันเนี้ย

    น้องคะๆ น้องเป็นอะไรรึป่าวคะ

    ไม่เป็นมั้งคะพี่ *-* ถามได้ก็เห็นอยู่ว่าเจ็บ

    น้องเจ็บตรงไหนบ้างรึป่าวคะ

    เจ็บตรงข้อเท้าเนี้ยอ่ะคะ

    สงสัยว่าข้อเท้าน้องจะแพลง นะคะ

    เฮ้ย!!ไม่เอาน่า พี่ อย่ามาล้อเล่น ล้มแค่นี้องจะพงจะแพลงอะไรกัน

    เอาแล้วกันนะคะ เดี๋ยวพี่พาไปห้องพยาบาล

    คะ

    ณ ห้องพยาบาล

    นี่เป็นไรมาคะ

    คือว่าน้องเค้าข้อเท้าแพลงอ่ะคะ

    อืม งั้นขึ้นไปบนเตียงเลยคะ

    โอ๊ยๆๆๆ เจ็บๆๆๆๆๆ

    ทนนิดนึ่งนะคะ เดี๋ยวหมอพันผ้าให้

    คะ

    อ่ะ เสร็จแล้วคะ แล้วพยายามอย่าให้ไปกระทบกับอะไรนะคะ เดี๋ยวมันเจ็บมากขึ้น

    คะ ขอบคุณมากๆค่ะ คุณหมอ

    ขอบคุณค่ะ( ชั้นขอบคุณตามธรรมเนียม)

    ไม่เป็นไรค่ะ

    งั้นหมอขอตัวนะคะ

    คะ

    คุณกานต์ ๆ คุณกานต์คะ เป็นอะไรมากรึป่าวคะ เมษาตกใจแทบแย่

    กานต์ยังไม่ตายหรอกเมษา

    นี่ คุณกานต์คะ คนเค้าอุตส่าห์ เป็นห่วง ยังจะมาประชดเค้าอีก

    จ้าๆๆๆ ไม่ประก็ได้

    แล้วนี่เป็นไรมากมั้ยคะ

    ไม่เป็นไรมากหรอกเมษา แค่เท้าแพลง นิดหน่อย

    เท้าแพลงหรอ!!

    อืม ใช่

    ไม่หน่อยแล้วคุณกานต์ นี่ถ้าคุณลุง ท่านรู้จะไม่เอาเมษาตายเลยหรอคะ

    ฮ่าๆๆๆๆๆ

    ขณะที่เรากำลังคุยกันอยู่นั้น

    นี่น้องชื่อกานต์หรอคะ

    คะ(เกือบลืมพี่เค้าแล้วถ้าไม่พูดขึ้นมา)

    ส่วนหนู ชื่อ เมษาคะ

    คะ พี่ชื่อ กันต์ชิสา นะ หรือจะเรียกสั้นๆว่า ชิสาก็ได้

    คะ

    พี่ขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยคะ

    ได้คะ

    ทำไมน้องเมษาต้องเรยกน้องกานต์ว่าคุณกานต์ด้วยคะ

    อ๋อ คือว่าตั้งแต่เด็กๆอ่ะคะ คุณพ่อของเมษาบอกให้เมษาเรียกกานต์ ว่าคุณกานต์ คะ

    ก็เรียก ทั้ง คุณกายและก็คุณกานต์เลยคะ

    อืม..งั้นหรอคะ

    คะ พี่ชิสา(ชั้นพูดขึ้น)

    นี่เมษากานต์อยากออกไปข้างนอกแล้ว พากานต์ออกไปที

    คะ

    ไม่ต้องคะ เดี๋ยวพีพาออกไปเอง

    ขอบคุณคะ

    *-*????หน้าชั้น

    นี่ก็ใกล้จะเลิกเรียนแล้วพี่ว่าเรารออยู่ตรงนี้แหละคะ ไม่ต้องขึ้นไปบนอาคารเรียนหรอก

    คะ.....

     

    เวลา 15.00น.

    ตืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเสียงออดดังขึ้น

    เย้ จะได้กลับบ้านซะที

    ให้พี่ไปส่งมั้ยคะคุณกานต์(เปลี่ยนสรรพนามอย่างกะทันหัน)

    ไม่เป็นไรคะ เดี๋ยวก็มีคนมารับกานต์แล้วคะ

    มันไม่ใช่รักในนิยายคอยเตือนตัวเองเอาไว้ให้รับความจริงถ้ามันต้องสิ้นสุดทุกสิ่งอย่างให้รู้ที่จริงรักเธอมากแค่ไหน เพราะฉันมันไม่ใช่เจ้าชาย สุขแค่พอหล่อเลี้ยงใจเธอไปวันๆ

    เสียงโทรศัพท์ เมษา ดังขึ้น

    ฮัลโหล

    [สวัสดีครับคุณเมษา]

    อืม มีไรหรอ

    [คือว่าคุณเมษากลับบ้าน กลับคุณกานต์ได้มั้ยครับ]

    ทำไมล่ะ

    [คือรถต้องเข้าอู่กะทันหันน่ะครับ ก็เลยไม่สามารถไปรับคุณเมษาได้]

    อืมๆๆก็ได้ เมษากลับ พร้อมกับคุณกานต์ก็ได้

    [ครับ สวัสดีครับ]

    สวัสดีคะ

     

    นี่ๆๆคุณกานต์

    คะ มีอะไรหรอคะ

    เย็นนี้เมษากลับด้วยนะคะ พอดีว่ารถต้องเข้าอู่กะทันหัน

    ได้คะ

    นั่นไงๆๆรถมารับแล้ว

    เราไปกันดีกว่าคะคุณกานต์

    เดี๋ยวพี่ไปส่งนะคะ

    คะ

    เชิญครับคุณกานต์

    คะ

    เออ คุณกานต์ครับวันนี้คุณกานต์ไม่ต้องไปเรียนพิเศษนะครับ

    ทำไมหรอ

    คือว่าคุณท่านกับคุณหญิงไม่อยู่ แล้วคุณกายจะกลับมาจากอังกฤษน่ะครับ

    คุณท่านกลัวว่าคุณกายจะไม่มีเพื่อน

    คุณกายกลับมาวันนี้หรอ

    ใช่ครับ

    อืม โอเค คะ

    ป่ะ เมษาขึ้นรถ

    คะ

    กานต์กลับก่อนนะคะพี่ชิสา ไว้เจอกันอาทิตย์หน้าคะ

    คะ ไว้เจอกันคะ

    บ๊าย บาย คะ

    คะ บ๊าย บาย

     

    ณ บ้าน ธรรมมาธิรานุกูลวงศ์ษา

    คุณกายๆๆๆ กานต์กลับมาแล้วคะ

    เอ้า กลับมาแล้วหรอคุณกานต์

    คะ

    แล้วนี่เท้าเป็นอะไรเนี้ย

    ข้อเท้าแพลงนิดหน่อยนะคะ

    เออ นี่ คุณกานต์ วันนี้เราไปทานข้าวเย็นที่ ห้างเรากันดีมั้ย

    ดี คะ กานต์ไมได้ไปซะนาน

    อืม ดี ไปด้วยกันมั้ยครับ คุณเมษา

    อุ้ย ไม่ต้องเรียกเต็มยศขนาดนั้นก็ได้คะ เรียกเมษาเฉยๆก็ได้คะ

    ครับ ว่าแต่คุณเมษา จะไปด้วยกันมั้ยครับ

    ก็ดีเหมือนกันนะคะ ยังไม่ได้ทานข้าวเลย

    งั้นไปเปลี่ยนชุดซะ

    เดี๋ยวพี่จะรอ

    คะ คุณกาย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×