ความทรงจำที่แสนดี

เนื้อเรื่อง

ฉันคือผู้หญิงคนหนึ่งที่แอบชอบผู้ชายคนหนึ่ง เขามีเสน่มากแต่ฉันไม่มีรู้ว่าเขามีแฟนหรือยัง ฉันได้บอกเพื่อนฉันว่าฉันชอบเขาคนนั้น แต่วันหนึ่งความลับของฉันได้ถูกเปิดเผยแล้วเขาก้อให้เพื่อนฉันเอาตัวฉันไปหาเขาวันนั้นฉันได้ยิ้มแรกของเขา ตั้งแต่วันนั้นเราก้อโทรหากันทุกวัน แล้วเราก้อเป็นแฟนกัน เขาเป็นแฟนคนแรกที่ฉันจริงใจด้วย เราคบกันมาด้วยความรักที่เปี่ยมไปด้วยความรู้สึกดีๆเขามาหาฉันทุเช้าเย็น จนวันหนึ่งฉันได้รู้ว่าเขาจีบผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ ฉันได้ไปถามเขาเพื่อความแน่ใจเขาบอกกับฉันว่ามันเป็นข่าวลือ ตั้งแต่วันนั้นเขาก้อไม่โทรมาหาฉันอีกเลยพอฉันโทรไปเขาพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง ว่าโทรมาทำไม ทุกครั้งที่ฉันโทรไป จนวันนั้นฉันทนไม่ไหวก้อโทรไปหาเขา เขาก้อยังพูดเช่นเดิมว่าโทรมาทำไมฉันจึงถามเขาว่าเราเลิกกันหรือยังเขาตอบว่ายัง ฉันเลยบอกเขาว่า เราเลิกกัน แล้วฉันก้อวางโทรศัพท์ไป หลังจากการวางโทรสัพท์ไปแล้ว...ฉันนอนไม่หลับรู้สึกเหมือนกับ...ลมหายใจเฮือกสุดท้าย...ได้หลุดลอยไปจากชั้นเรียบร้อยแล้วราวกับ...ไม่อยากจะสนใจและรับรู้เรื่องใดๆ อีก... ภาวนาขอแค่ว่า...ถ้าหากชั้นหลับตาไป...ได้โปรดเถิด...ลมหายใจ...จงหมดสิ้นลงหรือหากตื่นเช้ามา...ให้ได้พบเพียงว่า...เรื่องทั้งหมดนั้น...ชั้นเพียงแค่ฝันไป"เขา" ตายไปจากชีวิตฉันเรียบร้อยแล้ว... ตายไปจากชั้นจริงๆทั้งที่เมื่อก่อน...ชั้นเอาแต่ภาวนาว่า...ให้ "เขา" ตายไปจากชีวิตของชั้น...เพราะในใจ...ยังรับรู้ได้ถึงความมีอยู่...ของลมหายใจนั้นชั้นคิดว่า...ชั้นคงทำใจได้...หากเราเลิกกัน...และ "เขา" ตายไปจากชั้นจริงๆแต่มันไม่ง่ายเลย...เมื่อต้องรับรู้ความจริงนี้...และเผชิญหน้ากับมัน...ชั้นเสียใจ...ที่เมื่อก่อน...เคยคิดแช่งชักหักกระดูกให้ "เขา" ตายไปจริงๆ... แม้จะเป็นเพียงการตายไปจากความทรงจำของชั้นก็ตามเช้านี้...ชั้นตื่นขึ้นมา...แล้วพบว่า... "เขา" ได้ตายจากชั้นไปแล้วจริงๆ...และ "เขา" กลับมามีชีวิตอยู่อีกครั้ง...ในความทรงจำของชั้นแม้เขาจะจากไปแล้ว...แต่ในห้วงคำนึงของชั้น...เขาค่อยๆ กลับมา...มีตัวตนอีกครั้ง...และเรื่องราวเก่าๆ ก็หวนกลับมา...ชั้นในตอนนี้...ไม่เข้มแข็ง...เหมือนเก่า...ที่เคยคิดไว้ว่า... "ชั้นอยู่ได้...เมื่อไม่มีเขา"ฉันพยามทำใจอยู่นานแต่ฉันก้อกับมาเป็นเหมือเดิมเพราะมีเพื่อน แล้ววันหนึ่งเขาก้อกลับมาหาฉันพร้อมกับคำว่าขอโทษ ความจริงฉันหน้าจะดีใจ แต่ฉันกลับถามตัวเองว่าเขาจะกลับมาทำไม แต่ไม่นานเราก้อกลับมาเป็นแฟนกันอีกครั้ง ฉันมีความสุขมากแต่ไม่นานเขาก้อทำให้ฉันร้องไห้อีกครั้งเพราะข่าวลือที่ว่า เขาไปจีบหญิงอื่น ตอนแรกเขาบอกว่าไม่จริงแต่ไปๆมาๆเขาก้อบอกว่าจริง และเขาได้สัญญากับฉันว่าเขาจะไม่ทำอีกแล้ว แต่ฉันกลับไม่ไว้ใจเขา เขาจึงให้ฉันพาเขาไปสาบาน เขาสาบานว่าเขาจะไม่ทำให้ฉันเสียใจอีก ใจหนึ่งฉันรู้สึกดีใจมาก แต่อีกใจหนึ่งก้ออยากว่าเขาเหลือเกิน แต่ยังไงฉันก้อรักเขา ฉันไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไรแต่ในตอนนี้ฉันรู้อย่างเดียวว่าฉันรักเขาและเขารักฉันก้อพอแล้ว