คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7
ตอนที่7
ภาพหญิงสาวผมแดงยืนคุยกับหญิงสาวผมรุ้งยังคงเล่นซ้ำไปมาในหน้าจอโน้ตบุค โดยมียูริคอยจับสังเกตภาพนั้นอยู่ตลอด โดยที่ข้างๆเธอมีฮโยยอนและแทยอนที่ต่างคนต่างกำลังวุ่นวายกับเอกสารที่ได้มาทั้งหมด
“เป็นไปได้มั้ย….. ที่ซันนี่อะไรนั้น จะเป็นพวกเดียวกับนายชินเฮลุงของทิฟฟานี่” คำถามของเธอเรียกไห้คนทั้งสองที่กำลังจับจ้องกับงานตัวเองหันกลับมามองทางเธอ
“คนที่จะตอบคำถามนี้ มีเพียงคนเดียว…..” แทยอนเอยและหันไปมองทางทิฟฟานีที่นอนไม่ได้สติอยู่บนโซฟา
“ฮโย ภาพวงจรปิดนี่ เธอได้มันมายังไง” ยูริละสายตาจากจอโน้ตบุคและหันมาถามทางฮโยยอน
“จากฐานข้อมูลของหน่วยนะ” ยูริพยักหน้ารับ แล้วจึงหันกลับไปทางเดิม
“มันง่ายไปไหมที่จะได้ภาพนี้มาง่ายๆ……………นอกซะจากภาพนี้ได้ถูกตัดต่อปิดบังบางอย่างเรียบร้อยแล้ว” ทั้งฮโยยอนและแทยอนต่างลุกขึ้นมาและมองไปยังจุดที่ยูริชี้ได้ดูว่ามันผิดปกติ
“ใช่!ภาพที่หายไป มันจะบอกเราได้เลยว่าคริสตัลไปเจออะไรก่อนหน้านี้หรือป่าว ถึงทำไห้เธอถูกกระทำ” แทยอนเอยบอกทุกคนต่างพยักหน้ารับอย่างเห็นเดียว
“ฮโยยอนเธอสามารถกู้ไฟล์ที่ถูกตัดไปในระบบของหน่วยได้หรือป่าว” ฮโยยอนยังไม่ตอบคำถาม เธอกลับยื่นหน้ามาใกล้จอคอมมากขึ้น ก่อนจะพยักหน้ารับ
“ไม่ยาก………..” ฮโยยอนพยักหน้ารับอย่างมีความหวัง
ติ๊ดๆ
เสียงบางอย่างดังขึ้น มีภาพบางอย่างเด้งขึ้นบนหน้าจอของโน้ตบุค นั่นทำไห้คนทั้งสามต่างตกใจ ไม่นานจอมืดทึบก็ปรากฎเป็นภาพ ของพวกเธอจาดด้านหลัง และภาพโน้ตบุค
“อะไรกัน!” ยูริร้องขึ้นและหันไปมองทางทิฟฟานี่ที่นอนอยู่ ปรากฏว่าบนตัวเธอกลับมีกล้องจิ๋วติดตัวอยู่ ยูริส่ายหน้าไปมา ก่อนจะหันมามองทองแทยอน เธอลุกขึ้นและเอื้อมมือไปหยิบกล้องจิ๋วแบบเดี๋ยวกับทิฟฟานี่ที่ติดอยู่กับตัวแทยอนเช่นกัน
ครึ๊ด……..
“ฉลาดเหมือนกันนี่ ที่คิดใช้กล้องติดตามพวกฉัน…..แต่เธอคงลืมไปว่าพวกฉันเป็นเงาของพวกเธอ ฉันเจ็บเธอก็เจ็บ………. เราคือกันและกัน ฮ่าๆๆ” เสียงหยิงสาวทั้งสองดังขึ้นพร้อมกัน นั่นทำไห้ยูริถึงบางอ้อ เมื่อกล้องนี่เธอเป็นคนติดไว้กับตัวของเงาทิฟฟานี่และแทยอน
“ไม่มีทางจะจัดการมันได้เลยยย” ฮโยยอนเอยขึ้น เมื่อเธอเข้าใจทุกอย่าง ทั้งสามได้แต่เงียบไม่มีใครออกความเห็นใดทั้งสิ้น
“มีสิ……” ความเงียบกลับถูกทำลายด้วยเสียงขอทิฟฟานี่ ทุกคนต่างหันไปมองทิฟฟานี่ที่ตอนนี้เธอลุกขึ้นนั่ง และยิ้มอย่าที่เคยเป็นส่งมาไห้กับทุกคน นั้นทำไห้ทุกคนต่างมึนงง
“ฉันต้องขอปิดโทรศัพท์และทุกอย่างนะ” ทิฟฟานี่ไม่ว่าเปล่าเธอเดินมาเอาโทรของทุกคนไปปิด และจัดการล็อกประตูและหน้าต่างไห้เรียบร้อย แต่ที่ทุกคนแปลกใจ คือทิฟฟานี่กลับตัดสัญญาไฟในบ้านทั้งหมด ก่อนจะจัดการใช้ไฟสำรองที่เตรียมไว้
“เธอ…..” แทยอนเอยถามด้วยความสงสัย เพราทิฟฟานี่กลับไม่มีอาการเหมือนเมื่อกี้อีกต่อไป
“เธอไม่เป็นอะไแล้วหรอ” ฮโยยอนเอยถามขึ้นอีกคน แต่ทิฟฟานี่กลับไม่มองไปทางเธอ ทิฟฟานี่กลับมองไปทางยูริที่ไม่คิดจะเอยถามเอสักคำ
“จริงๆแล้ว ฉันจำอะไรไม่ได้จริงๆอะแหละ จนยูริสะกดจิตฉัน ฉันจึงจำได้ทั้งหมด และฉันจึงจำเป้นต้องเล่นละครไปแบบนั้น” ทิฟฟานี่อธิบายเรื่องราวทั้งหมด
“ทำไมละ” ฮโยยอนถามด้วยความไม่เข้ามากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
“ที่คอนโดฉัน….มีกล้องวงจรปิดทุกจุด และเครื่องดักฟัง ซึ่งทั้งหมดซันนี่เป็นคนทำ” ทิฟฟานี่ตัดสินใจเล่าทั้งหมดออกมา
“นั่นคือเหตุผล ที่เธอแกล้งทำแบบนั้น และตัดสัญญาณไฟ เพื่อไห้กล้องวงจรปิดและเครื่องดักฟังไม่ทำงาน?” ทิฟฟานี่พยักหน้ารับ
“งั้นเธอก็ควรจะตอบคำถามได้แล้วสิ” คนที่เงียบไปนานเอยถาม ทิฟฟานี่มองคนคนนั้นก่อนจะเล่าทั้งหมด
“ฉันกับซันนี่เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาล ความสัมพันธ์ฉันกับเธอก็พัฒนามาตามกาลเวลา จากเพื่อกลายเป็นมากกว่าเพื่อน ตอนนั้นฉันก็ไม่ได้คิดอะไรกับซันนี่ แต่เพราะแทยอนฉันจึงยอมที่จะคิดมากกว่าเพื่อนกับซันนี่” ทิฟฟานี่เอยขึ้น ฮโยยอนและยูริต่างหันไปมองทางแทยอนในทันที
“แต่ยิ่งนานวัน ความรู้สึกดีๆก็เริ่มเกิด เราคบกัน ฉันเลือกที่จะไม่บอกกับแทยอนเรื่องซันนี่ ฉันกับซันนี่เรารักษาขอบเขตของกันและกัน เพียงเรื่องเดียวที่ซันนี่ขอร้องฉัน คือการติดกล้องวงจรปิด และเครื่องดักฟัง ทุกจุดในคอนโด ด้วยเหตุผลเพราะฉันเป็นตำรวจสืบสวน จนถึงเวลาที่ฉันเข้ามาทำงานในหน่วยไม่นาน ซันนนี่ก็ตามฉันมา ฉันแนะนำซันนี่ไห้รู้จักกับลุง อาจจะเป็นเพราะซันนี่มีความทะนงตังสูง อยากได้อะไรก็ต้องได้ เห็นเงินเป็นใหญ่ ซันนี่จึงสนิทกับลุงฉันจนเรียกว่าคู่หูได้เลยเลยละ คดีของลุงฉันทุกคดี ซันนี่จะเป็นคนจัดการ……… แล้วฉันกับซันนี่ก็เริ่มห่างกันเรื่อยๆ ไม่ใช่เพราะซันนี่ไม่มีเวลาไห้ หรือฉันไม่มีเวลา เพราะนิสัยเธอต่างหากที่เปลี่ยนไป จากคนที่ดีแสนดี กลับกลายไปคนร้าย หลังจากนั้นไม่ถึงเดือน ซันนี่ก็พาคริสตัลมาแนะนำกับฉันในฐานะรุ่นน้องที่จะไห้ฉันช่วยฝึก พวกเธอสนิทกันมากเลยละ ตอนแรกฉันก็ไม่ได้คิดอะไรมาก พอนานเข้า นานเข้าๆ จากสนิท กลายมาเป็นไปรับ ไปส่ง ตัวติดกันยังกับตังเม ฉันกับซันนี่เราเลิกกัน ในวันที่ฉันกับคริสตัลเลิกงานดึก ฉันกลับไปก่อนเพราะคริสตัลขอเคลียงงานของเธอไห้เรียบ ร้อยออกมา อต่ด้วยที่ฉันลืมของบางอย่างไว้ จึงกลับไปยังห้องดับจิต…………..”ทิฟฟานี่เงียบเสียงไปสักพัก น้ำตาเธอทั้งสองข้างเริ่มไหลทะลัก
“……..ภาพที่ฉันเห็นคือซันนี่และคริสตัลมีอะไรกันในห้องดับจิต” ทั้งสามคนเมื่อได้ยินเรื่องเราถึงขั้นตกใจกับเรื่องที่ทิฟฟานี่เล่า
“นี่มันไม่ใช่คนแล้ว…..ที่ทำอะไรบ้าๆกันในที่แบบนั้น” ฮโยยอนเอย ด้วยสีหน้าขยะแขยง
“แล้วยังไงต่อ” ยูริไม่รีรอเธอกลับเอยถามขึ้นอีกครั้ง
“เมื่อรู้ว่าฉันยืนอยู่ พวกเขาทั้งสองหยุดการกระทำบ้าๆนั่น และหันมาที่ฉัน ฉันมองคนทั้งสอง ก่อนจะวิ่งออกมาจากตรงนั้น หลังจากวันนั้น ชีวิตฉันก็ไม่สงบสุขอีกต่อไป ซันนี่มักจะตามฉันไปในทุกๆที่ จับตาดูฉันเวลาที่ฉันอยู่ที่บ้าน จากกล้องวงจรปิด และเครื่องดักฟัง ทำทุกอย่างเพื่อไห้ฉันสนใจเขา จนวันหนึ่งคริสตัลบุกมาที่คอนโดฉันเพื่อจะขอความเห็นใจ ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดอะไร ซันนี่ก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ เธอจัดการลากคริสตัลออกไป ไม่นาน ซันนี่ก็กลับมา ฉันกลับเขาเคลียกัน แต่เหมือนกับไม่มีอะไรดีขึ้น เราสองคนทะเลาะกันมากยิ่งกว่าเดิม จนซันนี่…………..” เสียงนั้นกับหายไป ทุกคนต่างมองทิฟฟานี่ด้วยความมึนงง
“มีอะไรงั้นหรอ” แทยอนเอยถามด้วยความสงสัย
“เธอพยายามจะข่มขืนฉัน…………..ตอนนั้นเขาเอยถามว่าต้องทำยังไงฉันถึงยอมยกโทษไห้เขา ฉันตะโกนออกไปด้วยความโมโหออกไปว่า ฉันจะยกโทษไห้ก็ต่อเมื่อคริสตัลไม่อยู่บนโลกแล้ว…………….. เขาจึงหยุดแล้วออกไปโดยไม่พูดจา หลังจากนั้น ฉันพยายามหลีกเลี่ยงที่เจอซันนี่ ทุอย่าเหมือนจะปกติ จนวันหนึ่ง ฉันจำเป็นต้องเอาเอกสารไปไห้ซันนี่เซ้น ฉันเลยไปหาซันนี่ที่ห้อง แต่ฉันกลับพบคริสตัลที่วิ่งหนีอะไรมาบางอย่างด้วยความหวาดกลัว ตอนนั้นฉันไม่รุ้ว่าเธอไปเจออะไรมา ฉันจึงไปนั่งรอซันนี่ในห้อง แต่เมื่อซันนี่เดินเข้ามา ฉฮันกลับได้กลิ่นคาวเลือดฉุน ลอยมา ฉันได้เก็บความสงสัยใจไว้ และคืนวันนั้นเดียวกันฉันกับคริสตัลทำงานเสร็จดึก ตอนนั้นคริสตัลมีทีท่าหวาดกลัวบางอย่าง เธอจึงไม่ขออยู่ต่อเหมือนอย่างทุกวัน แต่ขอไห้ฉันพาไปส่งที่บ้าน ฉันก็ทำตามที่เธอขอ แต่เมื่อมาถึง เธอกลับไม่ยอมลงจากรถ คริสตัลหันมามองหน้าฉัน เธอไม่พูดอะไร เธอเพียงส่งแผ่นซีดีบางมาไห้ฉัน เธอบอกกับฉันว่านี่อาจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะช่วยฉันได้ แล้วเธอก็ออกไป แผ่นซีดีนั่นฉันไม่เคยเปิดมันดูจนเก็บจนลืมไปลืมไปเลยว่าฉันเคยมีมัน ”ทิฟฟานี่อธิบายได้ฟัง ทุกอย่างทำทำหน้าสงสัย ก่อนที่แทยอนจะยืนคุยและเดินไปมา
“ซีดีแผ่นนั้น อาจจะบอกถึงสาเหตุที่ทำไห้คริสตัลถูกฆ่า….เธอจำได้หรือป่าว ว่าเธอเก็บมันไว้ไหน” ทิฟฟานี่ส่ายหน้าไปมา แทยอนถอนหายใจอย่างสิ้นหวังก่อนจะทิ้งตัวลงนั่นที่เดิม
“เล่าต่อสิทิฟฟานี่….”ยูริเอยบอกในขณะที่เธอเหมือนคิดอะไรอยุ่
“หลังจากนั้นคริสตัลไม่ได้มาทำงาน ไม่มีแม้แต่ใบลา ฉันซันนี่ก็เธอก็บอกว่าไม่รู้ จนวันหนึ่ง วันนั้นเป็นวันที่ฉันสัญญากับแทยอนไว้จะพาแทยอนไปหาฮโยยอน ฉันรีบเคลียงานทุกอย่าง แม้แต่เคสด่วนของคริสตัลที่เข้ามา ฉันไม่รู้ว่าเป็นคริสตัล ฉันจึงยกเคสนั้นไห้กับซันนี่ไป วันต่อไปฉันถูกเรียกตัวไปพบโดยคนที่พบฉัน นายฉันเปิดกล้องวงจรปิดไห้ฉันดู ฉันเห็นทุกอย่างที่ซันนี่ทำ มันโหดร้ายมาก อย่างที่พวกเธอรู้ แต่นายฉันเขากลับสั่งพักงานฉันโดยที่ไม่มีบทลงโทษกัลซันนี่เลย แถมยังสั่งปิดข่าว ตอนนั้นลุงไห้เหตุผลกับซันว่า ซันนี่จะถูกจำคุกอย่างเงียบๆ จะไม่มีใครได้รับรู้ข่าว เพื่อชื่อเสียงของหน่วย……………..” ทิฟฟานี่อธิบาย โดยที่สีหน้าเอเริ่มซีดลงจนเห้นได้ชัด
“งั้นซันนี่ก็ต้องอยุ่ในคุกตตอนนี้นะสิ” ฮโยยอนเอย และหันไปหาแนวรวมอย่างแทยอน แต่แทยอนกลับส่านหน้าไปมา
“ฉันคิดว่าไม่……” ฮโยยอนถึงกลับเงียบเมื่อได้ยินความคิดเห็นจากแทยอน
“และภาพเธอที่ยืนคุยกับซันนี่ละ” ยูริยังคงเอยถามด้วยใบหน้าเย็นชาเฉกเฉ่นเดิม
“ซันนี่เธอมาดับรอฉันและขอคุยกับฉัน…….. แต่เขากลับบอกรักฉัน เป็นประโยคแรก…….ฉันส่ายหน้าไปมาในตอนนั้นไม่ใช่เวลาที่จะพูดเรื่องแบบนั้น ฉันจึงถามเขาออกไปว่าทำแบบนี้ทำไม คำตอบที่เขาตอยฉันคือ ……เพราะฉัน เขาถึงทำ เพราะฉันบอกไว้ว่าถ้าไม่มีคริสตัลบนโลกฉันจะยกโทษไห้ เขาถึงทำ ตอนนั้นฉันแทบจะทรุดไปกองกับพื้น ความเงียบแทรกซึมระหว่างเรา ไม่มีใครพูดจาใดๆทั้งสิ้น จนเวลาผ่านไป ผู้คุมตัวมาเตือนว่าหมดเวลาแล้วที่ฉันจะได้พบกับเขา ซันนี่หันมาพูดเป็นคำสุดท้ายกับฉัน คำนั้นมันยังคงตามหลอกหลอนในฝันทุกคืนทุกคืนนนน เธอพูดว่า ………….. . . "
“ฉันรักเธอ……..ตราบใดที่ฉันยังไม่ตาย ฉันจะทำทุกอย่างไห้เธอมาเป็นของฉัน แม้จะฆ่าคนทั้งโลกก็เหอะ!!!!!!!”
ทิฟฟานี่เล่ามันออกมาทั้งน้ำตา ฮโยยอนเห็นทีท่าของเพื่อนสาว จึงเข้าไปปลอบ มีเพียงยูริที่ยังจ้องมองหญิงสาวด้วยสายตาเย็นชา
ความคิดเห็น