My Love High School. #บีคริส #หอวัง

Intro







 

          วันปีใหม่ที่ใครหลายคนเตรียมที่จะไปฉลอง ไปกินเลี้ยง เคาว์ดาวน์นับถอยหลังเข้าสู่ปีใหม่ แต่นั่นไม่ใช่กับเธอคนนี้ หญิงสาวหน้าหมวย ผมยาวปะบ่าที่เธอกลับต้องยกนัดกับเพื่อนฝูงทั้งหมด เพราะเหตุจากงานด่วนที่เธอต้องจัดการที่โรงพยาบาลนั่นทำให้หญิงสาวไม่ได้ไปฉลองปีใหม่แบบคนอื่นๆ  หญิงสาวเดินตรงเข้ามาภายในบ้านอย่าเหนื่อยล้า พร้อมๆกับในมือถือตุ๊กเป็ดน้อยสีเหลืองนวลตัวไม่ใหญ่มากนัก รวมทั้งยังมีวุ้นเป็ดแสนอร่อยอีกด้วย ศิรินซื้อของเหล่านี้มาเพื่อที่จะนำมาให้น้ำสาวผู้ชื่นชอบเป็ดเป็นพิเศษ

           บรรยากาศภายในบ้านเงียบสงบ มีเพียงแสงไฟที่สว่างมาจากห้องนั่งเล่นเพียงอย่างเดียว ศิรินยกนาฬิกาขึ้นมาดู เข้มนาฬิกาบอกเวลาว่ามันเลยเที่ยงคืนมา5นาทีแล้ว 

          ศิรินลากสังขาลอันเหนื่อยล้าของตัวเองเดินเข้ามาในบ้าน แล้วเดินตรงมายังห้องนั่งเล่นที่คาดว่าจะมีใครอีกคนรออยู่ แล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ แต่ไม่ใช่แค่เพียงน้องสาวเธอเท่านั้น เพราะกับมีหญิงสาวใบสวยคม ทุกส่วนสวยได้รูปไปหมด ศิรินมองผู้เป็นน้องสาวที่นั่งข้างหญิงสาวหน้าสวยคมคนนี้ พลอยหอวังดันตัวเองลุกขึ้นเดินตรงมาที่พี่สาว แล้วพยักหน้าเพื่อบอกอะไรสักอย่าง ก่อนที่พลอยหอวังผู้เป็นน้องจะเดินขึ้นบันไดไป  

          พลอย เฌอมาลย์ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วยกยิ้มให้ศิริน ก่อนจะเดินตรงมาหาผู้เป็นเพื่อนสาวสุดที่รักของเธอ 

          “ไม่ไปเที่ยวกับพวกยัยเจี๊ยบหรอ ยัยพลอย”

            ศิรินเอยถามด้วยเสียงแหบที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง

          “ไม่อ่ะ พลอยอยากเจอคริส….”

            ศิรินสะดุ้งเล็กน้อยแค่เพียงคนที่เป็นเพื่อนสนิท กอบกุมมือของเธอข้างหนึ่งขึ้นมา จู่ๆศิรินก็รู้สึกหวิวๆ อย่างน่าแปลก ศิรินได้แต่มองดวงตาของพลอยเฌอมาลย์อย่างไม่เข้าใจ ไม่มีคำพูดใดๆเอยออกมา มีเพียงลมหายใจแรงๆของตัวเองเท่านั้นที่เธอได้ยิน

          “เออ...นี่กินวุ้นเป็ดด้วยกันไหม ยัยพลอยมันคงไม่กินแล้วล่ะ”

            ถุงขนนวุ้นเป็ดที่ศิรินตั้งใจซื้อมาให้น้องสาวถูกยื่นมาภายหน้าของพลอย แต่ก็ไม่ได้การตอบรับอะไรกลับมาเลยจากคนตรงหน้า มีแต่ความเงียบเท่านั้น  

          “คริสว่า…”

            ยังไม่ทันที่ริมฝีปากบางของศิรินได้เอยอะไรออกมา คำพูดที่เตรียมไว้กับถูกกลืนลงไป ริมฝีปากอิ่มน้ำสีชมพูถูกทาบด้วยส่วนเดียวกันของพลอยเฌอมาลย์ เพื่อนสนิทของเธอ ศิรินเบิกตากว้างสติของเธอกระเจิงหายไป เมื่อจู่ๆก็ถูกเพื่อนสนิทของตัวเอง “จูบ”    ศิรินตั้งใจสติได้เธอใช้มือทั้งสองข้างผลักผู้เพื่อนสาวออกไป จนพลอยเฌอมาลย์ เซกลับไปนั่งที่โซฟาตามเดิม

          “คริส…พลอยขอโทษ แต่พลอย รัก คริสน่ะ”

            ศิรินรู้สึกว่าตัวเองอยู่ตรงนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว เธอมองเพื่อนสนิทที่ยังคงนั่งบนโซฟา ใบหน้าหสวยๆ นั้นมีหยาดน้ำตาไหลรินลงมาไม่ขาดสาย เธอรู้สึกอยากจะเดินไปเช็ดน้ำตาของเพื่อนสนิท เพราะตั้งแต่เด็กเธอสัญญากับตัวเองไว้ว่าจะไม่มีวันทำให้เพื่อนของเธอต้องเสียน้ำตา แต่วันนี้พลอยกลับต้องมาเสียน้ำตาต่อหน้าเธอ และมันเป็นเพราะเธอเอง

          ศิรินก้าวเท้าเข้าไปได้เพียงก้าวเดียวเท่านั้น ก่อนจะหยุดชะงัก เธอหักห้ามใจไม่ให้ตัวเองเดินเข้าไป นั่นเพื่อเธอไม่อยากจะทำให้เพื่อนสนิทของตนคิดไปไกลกว่านี้ หากเธอนั่งลงซับน้ำตาให้กับพลอย เฌอมาลย์เหมือนอย่างที่แล้วมา มันอาจจะดูเหมือนเธอให้ความหวังกับพลอย เฌอมาลย์ เธอจึงเลือกที่จะหยุดมันไว้ซะตรงนี้

            คิดได้ดังนั้นขาเรียวๆก้าวเดินออกจากบ้านไปทันที โดยไม่ได้หันกลับมามองหญิงสาวที่กำลังนั่งร้องไห้บนโซฟาแม้แต่น้อย…..

Twitter : @jeanfeawjf