คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6
ตอนที่6
หญิงสาวยืนนิ่ง ในมือถือโทรศัพท์ เธอยืนจ้องคนตรงหน้า ก่อนจะยิ้มมุมปาก เธอไม่มีทีท่าจะกลัวจะเกรงกับบุคคลที่ซึ่งเปรัยบเหมือนเงาของตัวเองเลย
“เหมือนดีนิ” แทยอนเอยพร้อมกับยิ้มมุมปาก เธอสำหรับร่างเงาที่มายืนตรงหน้าเธอ นร่างเงานั้นกับเหมือนทุกอย่างตั้งแต่หัวจรดเท้า มีเพลงแววตาที่แตกต่างออกไปเท่านั้น
“เธอนี่เก่งจริงๆ ไม่กลัวฉันหน่อยหรอ” หญิงสาวร่าเงาของแทยอน กับเอยถาม แทยอนหัวเราะออกมาในคำพูดนั้นก่อนที่เธอจะส่ายหัว
“แล้วไม่พาทิฟฟานี่มาอีกคนละ” แทยอนเอยถามร่างเงาพร้อมกับยิ้มและเอียงคอ
“ถามถึงฉัน…… ทำไมละ หรือคิดถึง” ยังไม่ทันขาดคำ หญิงสาวผมแดงในชุดดำย่างเข้ามายืนข้างกายร่างเงาของแทยอน
“เหมือนทิฟฟานี่มากจริงๆ แต่รู้ไหมมีอย่างหนึ่งที่เธอไม่เหมือน” แทยอนเอยบอก ทำไห้ร่างเงาทั้งสองคนหันมามองหน้าอย่างไม่เข้าใจ
“เพราะถ้าเป็นฉัน ฉันก็ไม่มีทางหลงกลใครง่ายๆไงละ” หญิงสาวผมแดงตัวจริงย่างก้าวเข้ามาพร้อมกับปืนที่อยุ่ในมือทั้งสอง เธอกับเล่งไปที่ร่างเงาทั้งสองที่อยู่ต่อหน้าเธอ
“เก่งดีนี่ ที่คิดแผนนี้ออก” ร่างเงาในคายแทยอนเอย และทำท่าปรบมือให้ เมื่อแผนที่ล่อพวกเขามาหาคนทั้งสองสำเร็จ
“แต่ยังเก่งไม่พอ……….” หญิงสาวผมแดงพูดจบเอก็จะการเตะเข้าไปที่มือของทิฟฟานี่จนปืนหลุดออกจากมือของทิฟฟานี่ในที ทิฟฟานี่ไม่รอช้าเธอกลับสวนกลับ แต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อเงาของเธอกลับเร็วกว่า มันจึงเตะเขาที่ท้องของทิฟฟานี่เต็ม แทยอนเห็นท่าไม่ดีจึงมาช่วย แต่เธอก็ต้องล้มไปกองกับพื้น เมื่อเงาของเธอกลับเตะพวกเธอทั้งสองไปดองอยุ่กับพื้น
“ยังงง ยังไม่ต้องกลัว จัดการพวกเธอไปตอนนี้ก็ไม่สนุก ไม่นานหรอกพวกเธอได้สนุกกับเกมส์นี้แน่ๆ” หญิงสาวทั้งสองเอยพูดก่อนจะหายไปในทันที
ณ คอนโดทิฟฟานี่
“อ๊า…..เจ็บชะมัด” แทยอนร้องขึ้นเมื่อฮโยยอนจัดการทาแพลที่หัวไหล่เขา
“มันร้ายกาจจริงๆ ดีนะที่ไม่เป็นอะไรมาก” ฮโยยอนพูดขึ้นพร้อมกัยสำรวจแผลของแทยอน
“เออ…ทิฟฟานี่เธอรู้เรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่กัน” แทยอนถามด้วยความสงสัย เพราะความจริง แทยอนกะจะนัดทิฟฟานี่มาบอกความจริงทั้งหมด แต่ผิดแผนที่พวกนั้นดันโผล่มาซะก่อน
“ก็ฉันมาเจออยุ่กับพวกมันพอดี ตอนแรกฉันตพใจเหมือนกัน แต่พอแอบดูเธอกับพวกมัรคุยกัน ก้แน่ใจเลยว่ามันต้องเป้นเรื่องไม่ดี ฉันเลยทำแบบนั้น” ทิฟฟานี่ยักหัวไหล่ และยิ้มไห้
“ฉันว่าเธอต้องเล่าทั้งหมดไห้ฉันฟังแล้วละแทยอน” ทิฟฟานี่ถามขึ้นในทันที แทยอนมองหน้าทิฟฟานี่ก่อนจะพยักหน้า แล้วลุกขึ้นเดินไปเอกสารที่เธอได้มาทั้งหมด
“เริ่มจากนี่ละกัน…………..” แทยอนไม่ว่าเปล่า เธอจัดการโยนเอกสาร เกี่ยวกับยุนอาลงบนโต๊ะ ทิฟฟานี่หยิบขึ้นมาดู ก่อนที่เธอจะเปิดออก และมีทีท่าตกใจ
“เท่าที่ฉันรู้…..ยูริถูกรับมาเลี้ยงในนามของนายแจวอนและภรรยา พอภรรยาเสีย ไม่สิก่อนภรรยาจะเสีย นายแจวอนได้ทำเรื่องขอรับอุปการะเด็กคนหนึ่งมาเลี้ยงอย่างลับๆ โดยที่นายแจวอนได้ส่งเงินไห้ทุกเดือน โดยที่เด็กคนนั้นได้อยู่ในการดูแลของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่แห่งเดียวกับ…..ยูริ” แทยอนเอยบอก ก่อนที่เธอจะหยิบเอกสารเกี่ยวเด็กคนนั้นขึ้นมา
“และที่สำคัญ เด็กคนนั้นเป็นเพื่อนสนิทของนานะ” เสียงบุคคลปริศนาดังขึ้น นั้นทำไห้คนทั้งสามต่างหันไปมองทางหญิงสาว
“ยูริ….”แทยอนและฮโยยอนเอยเรียกโดยที่มีเพียงทิฟฟานี่ที่ได้แต่จ้องมอง
“ฉันไปดูรูปถ่ายเก่าๆ สมัยฉันกับนานะอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำหร้ามา และมันก็ทำไห้ฉันรู้ว่า ยุนอา ก็คือเด็กที่อยู่ในรูปนี้” ยูริไม่ว่าเปล่า เธอยื่นรูปไห้กับแทยอนดู
“งั้นเราก็ยืนยันได้เลยว่ายุนอาคือเด็ที่นายแจวอนรับไปเลี้ยง ส่วนเรื่องที่ยุนอากลับมาทำไม และมีจุดประสงค์อะไร นายแจวอนส่งเธอมาหรือป่าว เราคงต้องมาสืบกัน แต่ช่วงนี้เราต้องระวังกันไห้ดี” ทุกคนต่างพยักหน้ารับตามคำของแทยอน ก่อนที่แทยอนจะเดินและมานั่งข้างๆทิฟฟานี่ เธอหยิบเอกสารอีกปึกหนึ่งขึ้นมาพร้อมกับส่งไปยังทิฟฟานี่
“เรื่องต่อไป,…..เมื่อ4ปีที่แล้ว เธอจำได้มั้ยทิฟฟานี่ เรื่องราวที่ทำไห้เธอต้องถูกพักงาน….” คำพูดของแทยอนนั้นทำไห้ทิฟฟานี่ถึงกับ หยุดนิ่ง ใบหน้าเธอซีดเซียว ร่างสั่นไหว
“หญิงสาวที่อยู่ในรูป คือพี่สาวของเธอ” แทยอนยังคงพูด ทิฟฟานี่ได้แต่งนั่งนิ่งตัวสั่นอยู่อย่างนั้น
“เกิดอะไรขึ้น…………..” ยูริเอยถามด้วยความสงสัย แทยอนหันไปมองทางทิฟฟานี่ ทิฟฟานี่พยักหน้ารับเป็นเชิงบอกไห้แทยอนเล่าเรื่องทั้งหมดไห้กับยูริฟัง
“งั้นเจสสิก้าก็มาเพื่อแก้แค้นนะสิ……….” ยูริเอยถามพลางหันไปมองทางทิฟฟานี่ที่นั่งตั่วสั่นด้วยความกลัวอยู่
“ฉันไห้ฮโยยอนตรวจสอบเกี่ยวกับเรื่องนี้หมดแล้ว…” แทยอนเอยบอก โดยมีฮโยยอนพยักหน้ารับ
“ทิฟฟานี่ ยังมีอีกหลายอย่างที่มันดูมีเงื่อนงำกับเรื่องนี้ เธอช่วยตอบฉันตามความจริงได้มั้ย” ทิฟฟานี่พยักหน้ารับตามคำสั่ง โดยที่มือทั้งสองของเธอยังคงกุมกันอยู่ ร่างกายยังคงสั่นสะเทือน
“ซันนี่…….และจองซูจองหรือคริสตัล มีส่วนเกี่ยวข้องมั้ย” แทยอนเอยถาม ทิฟฟานี่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา
“ฉันไม่รู้ รู้แค่ว่าทั้งสองคนสนิทกันมาก” แทยอนพยักหน้ารับ
“สำหรับคดีของเธอใครเป็นผู้รับผิดชอบ” แทยอนยังคงยิงคำถาม โดยมีฮโยยอนและยูรินั่งฟังอยู่
“ลุง ลุงฉันเป็นคนรับผิดชอ…..” ยังไม่ทันที่ทิฟฟานี่จะพูดจบ เธอกลับเงยหน้ามองแทยอนในทันที แทยอนพยักหน้าเหมือนรับรู้ความคิดของทิฟฟานี่ในทันนี้
“นี่…. นี่คือภาพวันเกิดเหตุ ที่คริสตัลถูกขมขืน และทำร้าย ซึ่งในภาพมันบงบอกว่าลุงของเธออยู่กับคริสตัลเป็นคนสุดท้าย ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันเข้าห้องนี้ไป” แทยอนพูดพร้อมๆกับเปิดภาพของเหตุการณ์นั้นไห้ดู
“เธอเอามันมาจากไหน ก็มันเสียนิ” ทิฟฟานี่เอยถามด้วยความสงสัย
“ใช่! ในรายงายคดี มันบอกชัดเจนว่ากล้องตัวนี้เสีย แต่เมื่อฉันไห้ฮโยยอนแฮกไปเอาข้อมูลมา ภาพจากล้องนี้ยังอยู่ และชัดเจนว่ากล้องไม่ได้เสีย” แทยอนยังคงอธิบาย
“เดี๋ยว….ช่วยกอภาพกลับนิดหนึ่งได้มั้ย” ยูริเอยบอก นั่นทำไห้ฮโยยอนจัดการกอภาพกลับ ยูริเพ่งสายตาไปยังจอนั้นในทันที
“หยุด!” ยูริเอยบอก
“มีอะไรงั้นหรอ ยูริ” ฮโยยอนเอยถามด้วยความสงสัย
“ดูนี่สิ ที่เอวของเธอมีมือของใครอีกคนกอดเอวเธออยุ่ ลองดูดีๆ ” ยูริชี้ไปยังมือปริศนาที่กอดเอวของหญิงสาว
“ใช่ๆจริงๆด้วย แต่มือใครกัน ในเมื่อมือของนายชินเฮ อยู่นี่” แทยอนเอยพร้อมกับชี้ไปยังมือของนายแจวอนทั้งสองที่กำลังกดโทรศัพท์อยุ่
“มือนี่!! มันของนายแจวอน ฉันจำได้” ทิฟฟานี่เอยบอก พร้อมกับชี้ไปยังมือปริศนา
“งั้นแสดงว่าเรื่องนี้ มันโยงกันหมดเลยสินะ” ยูริเอยบอก พร้อมกับหันไปมองทางแทยอน
“ยังมีคำถามอีกสองข้อ ที่ฉันอยากจะถามเธอทิฟฟานี่” แทยอนยังคงเอยบอก
“ข้อแรกเธอกับซันนี่ มีความสัมพันธ์กันยังไง” คำถามของแทยอนเล่นเอาทิฟฟานี่สะดุ้งโหย่งในทันที
“เพื่อน……ฉันกับเขาเป็นเพื่อนกัน” แทยอนพยักหน้ารับ ทั้งๆที่เอรู้คำตอบที่แท้จริงของเพื่อรสาวอยู่แล้ว
“ข้อสอง นอกจากเธอจะโดนปลดแล้ว…..ไม่มีใครได้รับโทษเลย นั่นคือ……คำถามของฉันว่า ซันนี่หายไปไหน” ทิฟฟานี่ส่ายหน้าไปมา
“ทิฟฟานี่! เธอรู้! ทิฟฟานี่!” แทยอนไม่ว่าเปล่า เอกลับเขย่าไหล่ของเพื่อสาวนในทันที
“ฉันไม่รู้!!” ทิฟฟานี่ยังคงเถียง
“เธอจะไม่รู้ได้ยังไง! ในเมื่อวันหลังเกิดเหตุ เธออยู่กับเขาในห้องนั่น!” แทยอนตะโกนถาม พร้อมกับชี้ไปที่ภาพวงจรปิด ที่แสดงให้เห็นว่า ทิฟฟานี่กำลังยืนคุยกับหญิงสาวผมสั้นสีรุ้ง ด้วยท่าทีเคร่งเคลียด ทั้งยูริและฮโยยอนต่างตกใจกับภาพที่เห็น
“ฉันไม่รู้จริงๆ ฉันทำไม่ได้ ฉันไม่รู้!!!” ทิฟฟานี่เริ่มคุ้มสติตัวเองไม่รู้ ตัวเธอเริ่มสั่นมากวก่าเกา หน้าเอเริ่มซีดเหมือนคนบ้า
“แทยอนพอก่อน เธอลืมไปแล้วเธอว่าทิฟฟานี่เคยโดนสะกดจิต เรื่องนั้นมันอาจจะทำไห้เธอลืมไปก็ได้” ฮโยยอนไม่ว่าเปล่าเธอกับไปจับตัวทิฟฟานี่สั่นสะเทือนอยู่
“พี่…..ถ้าเธอลืมจริงๆ นจัดการไห้เอง….” ยูริหันไปบอกกับพี่สาว ก่อนที่เธอจะขยับมาใกล้กับหญิงสาว ยูริกับแขนทั้งสองข้างของทิฟฟานีที่เกรงเหมือนคนชักอยู่
“ทิฟฟานี่….เธอทำใจดีๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมามองฉัน” ยูริเอยบอก นั่นทำไห้ทิฟฟานี่สงบลง ก่อนจะค่อยๆเงยหน้ามองยูริ
“เอาละ ทีนี่ เธอจ้องตาฉันนะ จ้องเข้าไปให้ลึก……….. อย่ากระพริบตา” ทิฟฟานี่ยอมทำแต่งว่าง่าย เธอจ้องเข้าไปในดวงตาของยูริ นั่นทำไห้การสะกดจิตของยูริสำเร็จไปอีกขั้น
“ใจเย็นๆ ค่อยเดินฝ่ามันเข้าไป เปิดประตูเข้าไปเธอจะจำมันได้ เธอเห็น เธอกนึกอะไรออกบอกฉัน…” ยูริยังไงพูดเพื่อเป็นการสะกดจิตคนตรงหน้า ทิฟฟานี่ยอมทำทุกอย่างที่ยูริบอก เธอบอกยุริถึงภาพประตูห้องเก็บเทปวงจรปิด ก่อนที่ภาพต่างๆ เกี่ยวกับเรื่องราวที่ซันนี่ทำกับคริสตัลจะไหลกลับมาในสมองของเธอ ทั้งภาพที่เธอคุยกับซันนี่เป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่เธอจะปล่อยเขาไปโดยที่ทำอะไรไม่ได้เลยสักนิด
“ฮึ๊ก…….”ทิฟฟานี่สูดหายใจลึกครั้งหนึ่งก่อนที่ร่างของเธอสั่นสะเทือน มือของเอกลับออกแรงจิดไปที่ยูริ จนเลือดของยูริไหลออกมา
“ยูริ!” ฮโยยอนร้องขึ้นมา แต่ยูริกับส่ายหน้าเป็นเชิงบอกว่าไม่เป็นไร
“บอกฉันสิ ว่าวันนั้น ในห้องนั้น เธอคุยอะไรกับซันนี่ มันเกิดอะไรขึ้น แล้วมันไปไหน บอกฉันว่าเธอเห็นอะไร” ยูริเอยถาม แต่คำตอบที่ได้คือทิฟฟานี่ส่ายหน้าไปมาอย่างคนเสียสติ และจิกมือของเธอจนเลือดไหล
“ตั้งสติ!! และบอกฉันมา…..” ยูริยังคงพยายามเรียกสติของทิฟฟานี่กลับมา แต่เหมือนไม่เป็นผล เมื่อทิฟฟานี่ยังคงโว้ยวายแล้วดิ้นไปมาอย่างรุ่นแรง
“ฉันไม่รู้! ฉันไม่รู้! ฉันไม่รู้!” ทิฟฟานี่ร้องออกมาอย่างคนเสียสติ
“พอเถอะ!! ยูริ ทำไห้เธอกลับมา…” แทยอนเอยบอก เมื่อเห็นสภาพเพื่อนสาวในตอนนี้เหมือนคนเสียสติไปแล้ว
“เรื่องที่เธอรับรู้มามันแรงเกินไป ที่เธอจะจดจำมันทั้งหมดได้ แล้วตอนนี้มันกำลังทำร้ายเธอ!” ยูริร้องบอก เมื่อเธอกลับเรียกสติของหญิงสาวที่เธอรักกลับมาไม่ได้
“ฮือ…..ฮือ….ฉันไม่รู้!......” ทิฟฟานี่ยังคงร้องอย่างหนัก เมื่อภาพทั้งหมดมันกลับตีกัน แล้วเล่นวนซ้ำไปซ้ำมา ยูริซึ่งหมดหนทางที่จะเรียกสติของทิฟฟานี่กลับมาได้ เอจึงกอดคนตรงหน้าในทันที เพื่อไม่ไห้ทำร้ายตัวเองและคนอื่น
“ฉะ……ฉันไม่รู้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
นั่นเป็นคำพูดและเสียงกรี๊ดครั้งสุดท้ายของทิฟฟานี่ ก่อนที่เธอจะหมดสติไปในอ้อมกอดของยูริ ที่กอดเธอทั้งน้ำตาอยู่ในขณะนี้ โดยมีฮโยยอนและแทยอนได้แต่นั่งมองด้วยแววตาเศร้าสร้อย
ความคิดเห็น