The eyes of love and revenge.2 เงามรณะ

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2

....ตอนที่ 2

ก๊อกๆ

"เชิญคะ" ยูริเอยบอกคนหน้าประตู 
"คุณยูริคะ มีคนมาพบคุณ" หญิงสาวที่รับเป็นเลขาของหมอเอยบอก ก่อนเธอจะหันหน้าไปเรียกอีกบุคคลหนึ่งเข้ามา ยูริเงยหน้ามองและทำหน้าสงสัย
"ฉัน.....เจสสิก้าคะ  หัวหน้าพวกคุณส่งฉันมาร่วมทีมกับพวกคุณ" เจสสิก้าส่งยิ้มให้คนตรงหน้า
"อ่า ฉันรู้ล่วงหน้าแล้ว งั้นตามฉันมา เดี๋ยวฉันจะพาไปเจอกับสมาชิกในทีม"ยูริพูดและเดินออกไปโดยมีเจสสิก้าเดินตามมาไม่ห่าง ยูริเดินตรงจนมาหยุดที่ห้องดับจิต เธอหันไปมองหญิงสาวจ้างหลังในทันที
"เธอคงรับได้ใช่มั้ย" ยูริเอยถาม หญิงไม่ตอบเธอเพียงพยักหน้ารับและยิ้มให้เท่านั้น ยูริจึงเดินนำเข้าไป และเมื่อเข้ามาเธอก็พบหญิงสาว2คนกำลังก้มหน้าก้มตา ผ่าศพอย่างชำนาญ
"พวกเธอนี่ รอบที่102แล้วสินะ" ยูริเอยบอกและขำออกมา ในเมื่อรอบนี้เป็นรอบที่ร้อยกว่าแล้วที่พวกเธอสองคนผ่าศพของนายแจวอน
"ตราบใดที่ฉันยังไม่หายคล่องใจ ฉันก็จะผ่าไปเรื่อยๆอะแหละ" ทิฟฟานี่เอยบอกทั้งที่ยังคงก้มหน้าจัดการศพ
"ถ้าฉันเป็นนายแจวอน ฉันคงจะมาหาพวกเธอและชี้หน้าด่าพวกเธอว่' ย๊า!!!เลิกผ่าฉันสักทีฉันเจ็บนะ' 5555" ยูริพูดออกมา และหลุดขำ 
"อย่างนายนี่ ต้องผ่า1000000รอบถึงจะสะใจ" ฮโยยอนเอยบอกและเธอก็เงยหน้าขึ้น แต่แล้วก็ต้องหยุดขำเมื่อสายตาของเธอไปสะดุดเข้ากับหญิงสาว ข้างหลังยูริ ทิฟฟานี่ที่รู้ถึงความเงียบ เธอจึงมองตามฮโยยอนไป ทิฟฟานี่ก็ทำหน้าสงสัยในทันที
"อ่อ เธอเป็นคนที่ นายให้มาช่วยงานพวกเรา" ทิฟฟานี่และฮโยยอนพยักหน้ารับ ทั้งที่ยังคงจ้องหญิงสาวตัวเล็กตรงหน้า
"ฉันเจสสิก้าคะ" หญิงสาวตัวเล็กเอยพร้อมกับยื่นมือไปตรงหน้าทิฟฟานี่ 
"ฉันทิฟฟานี่คะ" ทิฟฟานี่เอยบอกก่อนจะจับมือของหญิงสาวตัวเล็ก แต่แล้วบางอย่าทำให้ทิฟฟานี่ต้องเงยหน้ามองหญิงสาว หญิงสาวตัวเล็กส่งยิ้มกับมาให้ แต่ทิฟฟานี่กลับรู้สึกว่าภายใต้รอยยิ้มนั้น มีอะไรซ่อนอยู่ ทิฟฟานี่ปล่อยมือของหญิงสาวตัวเล็ก เธอกับหันไปมองฮโยยอน 
"ฉันฮโยยอนคะ" ฮโยยอนเอยปละยื่นมือจับ รางกับมีเวทมนต์ทำให้ฮโยยอนถูกสตาฟให้นิ่งเมื่อเธอจับมือของหญิงสาวตัวเล็ก ทิฟฟานี่ยืนมองอยู่นาน เธอจึงใช้มือของเธอจับไปที่มือของทั้งสองที่จับกันอยู่ ทำให้เจสสิก้าหันมามองและยิ้มให้ทิฟฟานี่
"เที่ยงแล้ว...... เธอไปกินข้าวเถอะบ่ายโมงค่อยมาหาฉันที่ห้องละกัน" ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับดึงมือฮโยยอนออกในทันที
"ไม่เป็นไรคะฉันกินมาแล้ว จะให้ฉันทำงานอะไรคะ" เจสสิก้าเอียงคอถามทิฟฟานี่ และส่งยิ้มให้ ทิฟฟารี่พยักหน้ารับก่อนจะหันไปมองหน้าฮโยยอน
"อื้ม....งั้นเธอเป็นผู้ช่วยฉันละกัน ส่วนฮโยยอนเธอกลับไปทำงานของเธอนะ" ฮโยยอนพยักหน้ารับ
"หมอ...ฉันฝากพาฮโยยอนไปส่งด้วยนะคะ" ทิฟฟานี่ส่งยิ้มให้คนทั้งสอง ยูริพยักหน้ารับและพาฮโยยอนออกไป เหลือเพียงทิฟฟานี่และเจสสิก้าเพียงสองคน ทิฟฟานี่จ้องมองหญิงสาว ก่อนจะละสายตาไปสนใจงานตัวเองต่อ โดยมีเจสสิก้าจ้องมองการทำงานของตนอยู่
"มีอะไรให้ช่วยหรือป่าวคะ" หญิงสาวเอยถาม 
"อื้ม... เธอช่วยฉันจดนี่ละกัน" ทิฟฟานี่ยื่นเอกสารการจดรายละเอียดของการผ่าศพทั้งหมดให้กับเจสสิก้า เธอรับไผและนั่งสำรวจสักพักก่อนจะลงมือจดรายละเอียดที่เธอเห็น
"คิดไงถึงมาทำงานแบบนี้ละ" ทิฟฟานี่เอยถามทั้งที่เธอกำลังเย็บปิดรอยผ่า
"ไม่รู้สิคะ ฉันมีบางอย่างที่จะต้องทำให้เสร็จมั่งคะ" ทิฟฟานี่พยักหน้ารับ เธอไม่อยากจะถามต่อว่าสิ่งที่ผู้หญิงตรงหน้าเธอบอกมันหมายถึงอะไร  เพราะมันจะเป็นล่วงเกินไปได้ ทิฟฟานี่จึงสนใจสิ่งที่ตัวเองทำต่อไป
"เออ....พอดีฉันต้องไปทำธุระต่อ ขอตัวกลับก่อนนะคะ " เจสสิก้าเอยบอก ทิฟฟานี่เงยหน้ามองหญิงสาวก่อนจะพยักหน้ารับ และจ้องมองหญิงสาวเดินออกไป เธอวางเครื่องมืองทั้งหมดลงบนโต๊ะ ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปยืนตรงหน้าตา เธอทอดสายตามองไปยังหญิงสาวที่กำลังเดินขึ้นแท๊กซี่ไป
"ทำไมฉันถึงรู้สึกแปลกๆ ขอให้เป็นแค่ความคิดมากละกัน" 

คอนโดฮโยยอน
"ทำอะไรอ่ะ" แทยอนเอยถาม เมื่อฮโยยอนเอาแต่ก้มหน้าก้มตาติดอยู่กับคอมพิวเตอร์ 
"ฉันหาประวัติคนคนหนึ่งอยู่อ่ะ แต่แปลก....ที่แม้แต่ทะเบียนราษฎก็ไม่ทีชื่อเขา" ฮโยยอนเอยพร้อมกับเรียกแทยอนมาดู แทยอนทำตาโตเมื่อสิ่งที่เขาดูนั่นมันเป็นเรื่องที่แปลก
"เธอพิมพ์ชื่อเขาผิดหรือป่าว" แทยอนเอยถาม
"ไม่อ่ะ ฉันแฮกไปดูข้อมูลในสำนักงานที่รับเธอมาทำงานเรียบร้อยแล้ว  แต่พอนำข้อมูลทั้งหมดมาหาดู กลับไม่มี.......เป็นไปได้งั้นหรอ ที่เขาจะไม่ชื่อในทะเบียนราษฎของเกาหลี นอกซะจาก เธอเป็นคนเถื่อน?!" ฮโยยอนเอยพร้อมกับทำหน้าครุ่นคิด แทยอนได้แต่ก้มหน้าก้มตาคิดเรื่องราวที่เธอเจอมาทั้งหมด 
"ดึกแล้วฉันกลับก่อนนะ" แทยอนเอยบอกหญิงสาว ฮโยยอนไมาได้เอยลาแต่อย่างใด เธอพยักหน้ารับ และจ้องมองรูปหญิงสาวในหน้าจอของเธอ
"ฉันจะรู้ให้ได้เลย ว่าเธอเป็นใครกันแน่ เจสสิก้าจอง!"ฮโยยอนพึมพำ และกำปากกาแน่น

หญิงสาวตัวขาว ก้าวเท้าเข้ามายังในลิพท์ เรื่องราวที่เธอได้รับฟังจากเพื่อน หรือที่เธอเจอมากับตัวกับทำให้เธอคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา
"ในจะบังเอิญไปมั้ย" แทยอนบ่นพึมพำกับตัวเอง ก่อนที่ภาพต่างๆจะไหลเข้าสมองเธออีกครั้ง เมื่อลิพท์ถูกเปิดออก เธอตรงมายังรถของเธอ แทยอนขึ้นไปยังรถเธอสตาร์ทรถ แต่ก็มีบางอย่าทำให้เธอต้องหยุด สายของเธอจับจ้องไปที่กระจกรถ ใน
นั้น สะท้อนภาพร่างโปรงแสงของหญิงสาวผมแดงที่ก้มหน้าก้มตา เนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือด
"เธอคงเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นใช่มั้ย" แทยอนถอนหายใจเฮือกหนึ่ง เมื่อหญิงสาวยังคงนั่งนิ่ง  แทยอนส่ายหัวไปมา ก่อนจะขับรถออกไปในทันที

ห้องดับจิต

"เห้อ~ ปวดหลังชะมัด" ทิฟฟานี่บ่นก่อนจะลุกขึ้นเก็บของแต่แล้วบางอย่างทำให้เธอหยุดการกระทำทั้งหมด
กี๊กๆ กึ๊กๆ

เสียงบางอย่างสั้นสะเทือนดังขึ้นข้างหลังของทิฟฟานี่ ทิฟฟานี่ค่อยๆหันไปช้าๆ ไปช้าๆ

พรึ๊บ!

ทิฟฟานี่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อหันกลับไม่พบอะไร พบเพียงศพที่นอนเรียงรายในห้องนี้

"กลัวละสิ" ร่างโปรงแสงของใครบางเอยขึ้น ทิฟฟานี่หันไปมองยังมุมห้องที่มีนายฮโยจินนั่งอยู่

"เหอะ....ทุกคนมันก็ความกลัวทั้งนั่นละ แต่สำหรับฉันความกลัวมักจะตามมามาด้วยความกล้า!"ทิฟฟานี่เอยพร้อมกับส่งยิ้มให้กับร่างโปรงแสง

"เดี๋ยวเธอก็ได้พบกับมัน....แล้วฉันจะคอยดูว่าความกล้าเธอจะยังมีอยู่มั้ย" ทิฟฟานี่หันมามองร่างโปรงแสง พร้อมกับยิ้มมุมปาก 
"แล้วฉันจะคอยดูนะ" ทิฟฟานี่ยิ้มให้ร่างโปรงแสงก่อนจะเดินออกไปในทันที โดยไม่รู้เลยว่า บางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น

"มันกำลังจะไป~~" เสียงแหบพร่าเอยขึ้นบอกหญิงสาวผมแดง ที่หลับคาพวงมาลัยรถ ภาพของเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นได้แล่นเข้าสมองของแทยอน
"อย่า! " แทยอนร้องขึ้นพร้อมกับใช้มือปาดเหงือ และใช้สมองประมวณภาพในความฝัน ก่อนที่เธอจะตัดสินใจกดโทรไปยังทิฟฟานี่
"ทิฟฟานี่!! เธออยู่ไหน จะมีเรื่องใหญ่แล้ว!!" แทยอนเอยบอกในทันที เมื่อปลายรับ
"ทำไมหรอแทยอน ฉันอยู่กับยูริ" เสียงปลายสายเอยถามด้วยความสงสัย เมื่อได้น้ำเสียงตื่นตะหนกของแทยอน
"เธอรีบกลับไปห้องดับจิตเลย มีบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้นน" แทยอนเอยบอก
"โอเค เดี๋ยวฉันจะรีบกลับไป" ทิฟฟานี่พูดจบเธอก็วางสายไป 
"ยูลลล เราต้องไปห้องดับจิตกัน" ทิฟฟานี่ไม่รอช้าเธอจัดการลากยูริไปในทันที
ตึกๆ ตึกๆ
เสียงฝีเท้าของคนทั้งสองดังอย่างต่อเนื่อง ไปนานทั้งคู่ก็มาหยุดตรงห้องดับจิต เธอเปิดประตูออกในทันที
"กะ....เกิดอะไรขึ้น" ยูริเอยด้วยความตกใจ เมื่อสภาพของห้องดับจิต ทุกอย่างแตกกระจาย ศพต่างๆ กับนอนกองกับพื้น ทิฟฟานี่มองภาพนั้น ก่อนจะวิ่งเข้าไป เธอพลิกศพทุกศพ เพื่อหาศพของนายแจวอน แต่กับไม่มี

ตึกๆ ตึกๆ

ฮโยยอนและแทยอนต่างรีบมาในทันที พวกเธอจ้องมองทิฟฟานี่ที่กำลังพลิกหาศพของนายแจวอน 
"เรามาช้าไป ศพนายแจวอนหายไปแล้ว มีคนเอามันไปแล้ว" ทิฟฟานี่เอย สีหน้าของเธอซีดเซียว เป็นอย่างมาก
"ถ้าไม่มีใครเอาไป แต่มันเดินออกไปเองละ" ฮโยยอนเอย โดยสายตายังจดๆจ้องอยู่กับพื้นที่มีรอบเท้าของใครบางคน ทิฟฟานี่มองตามฮโยยอน ก่อนที่เธอจะวิ่งมาตรวจสอบรอยเท้า
"กลิ่นฟอมาลีน~" ทิฟฟานี่เอย
"ศพเดินๆงั้นหรอ" ทิฟฟานี่เอยพร้อมกับหันมามองทางแทยอนที่ยังคงยืนนิ่ง
"จิตวิญญาณ เมื่อมีดวงจิตมีความเข็มแข็งมันก็สามารถทำได้แม้แต่ ครอบครองร่างคนอื่น" ยูริเอยพร้อมกับมองไปยังทิฟฟานี่ที่ได้แต่เงียบ
"นี่มัน.... " ฮโยยอนก้มหยิบกำไลข้อมือสีส้มขึ้นก่อนจะยื่นให้ทิฟฟานี่ ทิฟฟนี่รับมาและพิจารณา

"ทำอะไรกันคะ"เสียงหญิงสาวคนใหม่เอยขึ้น เรียกให้สายของทุกคนจับจ้องไปที่เธอคนเดียว ทิฟฟานี่ ลุกขึ้นยืนก่อนจะก้าวเท้าเข้าไปใกล้เจสสิก้ามากขึ้น 
"เธอ.....เอามันไว้ไหน!"  ทิฟฟานี่เอยถามด้วยเสียงเข้ม ทำไห้เจสิก้าตกใจถอยหลังไปติดกำแพง
"พูดอะไรกันคะ ฉันไม่รู้เรื่อง......"เจสสิก้าเอยด้วยเสียงหวาดกลัว
"อย่ามาทำเป็นแกล้งไม่รู้อะไรหน่อยเลย หรือนี่ไม่ใช่ของเธอ " ทิฟฟานี่เอยพร้อมกับชูสร้อยข้อมือให้คนตรงกน้า เจสสิก้าได้แต่ตัวสั่น น้ำตาอาบไหลสองข้างแก้ม
"พอได้ละ  เธอคงไม่ได้ทำจริงๆ" ยูริไม่ว่าเปล่าเธอดึงตัวเจสสิก้าออกมาจากการบีบข้อมือ ของทิฟฟานี่ นั่นทำไห้ทิฟฟานี่มองยูริอย่างไม่เข้าใจ
"เธอกลับไปก่อน เจสสิก้า" ยูริพร้อมกับปล่อยมือจากหญิงสาวข้างกาย เจสสิก้าหันมามองคนทั้งสาม ด้วยสายตาซื่อ แต่ทิฟฟานี่ แทยอน แะลฮโยยอนกับเห็นสายตาอีกแบบที่ซ่อนอยู้ในดวงตาคู่นั่น
"จะเอายังไงกับห้องนี้" ฮโยยอนเอยถามทิฟฟานี่ที่ยังคงยืนนิ่ง
"คงทำอะไรไม่ได้นอกซะจาก เก็บกวาด  พวกเธอกลับไปเถอะ ฉันทำเองได้!" ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับหันไปมองยูริที่ยืนนิ่ง
"ฉันช่วยเอง เธอทำคนเดี๋ยวไม่ไหวหรอก ต้องยกศพพวกนั้นอีก" แทยอนเอยโดยมีฮโยยอนพยักหน้ารับ ทิฟฟานี่ยังคงไม่พูดอะไร เธอพยักหน้ารับ ก่อนจะลงมือจัดทำทุกอย่าง แต่เมื่อเธอทำทุกอย่างกันเสร็จเรียบร้อย ยูริกับหายไปจากห้องนี้เรียบร้อยแล้ว

หญิงร่างสูง บังคับพวงมาลัยของรถไปตามทางรถแทีกซีสีชมพูคันหน้า ที่เธอตั้งใจจะตามมา ไม่นานแท๊กซี่ก็จอดหน้าบ้านหลังสีฟ้าหลังหนึ่ง ข้างในดูเงียบสงัด ไม่นาน ร่างหญิงสาวตัวเล็กก็ก้าวเท้าลงจากแท๊กซี่ เธอยืนมองบ้านหลังดังกล่าวก่อนจะเดินเข้าไป โดยมียูริมองเธออยู่ตลอด
"ไม่มีอะไรหรอกมั่ง คงคิดไปเอง" ยูริพูดพร้อมหับส่าย หน้าเธอสตาร์ทรถเพื่อจะกลับบ้านของเธอ แต่เธอก็ต้องทำหน้าตกใจ เมื่อเธอสตาร์ทรถเท่าไหร่ก็ไม่ติด เธอพยายามแล้วพยายามอีกก็ไม่ติด 

กรี๊ด!!~~

เสียงหญิงสาวกรี๊ดดังลั่น เรียกความสนใจของยูริ ยูริรีบเปิดประตูและก้าลงจากรถ เธอวิ่งตรงเข้าไปยังในบ้าน ที่เจสสิก้าเดินเข้าไปทันที เมื่อเข้ามา เธอก็ต้องตกใจ เมื่อเจสสิก้ากำลังนั่งกองกับพื้น ข้างๆเธอมีร่างของหญิงสาวผมนอนจมกองเลือดอยู่ แต่ยูริก็ต้องตกใจคูณสอง เธอแถบจะก้าวถอยหลังอัติโนมัติ เมื่อภาพตรงหน้า คือร่างซีด ใบหน้าเวอะวะ มีนอนยัวเยี้ยไปทั้งตัว ของนายแจวอน ที่ตอนนี้มันกำลังกัดกินเลือดของหญิงสาวหน้า ภาพตรงหน้าแทบจะทำให้ยูริอาเจียนออกมา