รักวุ่นวาย ฉบับซุป'ตาร์เกาหลี

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่1

ตอนที่1

กรุงโซล (ประเทศเกาหลี)

“ย๊า!!!~ หยุดนะ ฉันจั๊กจี้” หญิงร่างเล็กร้องขึ้น เมื่อถูกร่างสูงจี้เอว

“ไม่หยุด หรอก5555 นี่แหนะๆ” ร่างสูงยังคงใช้นิ้วจึ้เอวของร่างเล็กที่ดิ้นอยู่บนที่นอน

“โอ้ย!! 5555” ร่างเล็กร้องขึ้นก่อนจะพยายามดันตัวเองลุกขึ้น แต่นั่นทำให้ร่างสูงเซล้มทับร่างเล็ก ทำให้ใบหน้าของทั้งคู่ใกล้กันมาก ร่างสูงยิ้มก่อนจะค่อยๆก้มหน้าลงเพื่อประกบรอยจูบ

“นี่!! หยุดสวีทกันก่อนได้มั้ย!!!!!!!!!” ฮโยยอนที่เปิดประตูเข้ามาและเห็นทุกอย่าง แต่เธอก็ไม่ค่อยตกใจเพราะรู้ดีว่าคนทั้งคู่รักกันขนาดไหน อาจจะมีบางครั้งที่เธอเจ็บก็เหอะ

“โฮ้ย….ม๊า ขัดจังหวะตลอดอ่ะ” ยูริพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนแล้วหันหน้าไปมองฮโยยอน

“ไปก่อนนะ ฉันปวดฉิ่งฉ่อง” เจสสิก้าพูดจบก็รีบวิ่งออกไปด้วยความเขินอายทันที

“มีโทรศัพท์ถึงเธออ่ะ” ฮโยยอนพูดพลางชี้ไปทางโทรศัพท์ในมือเธอ ยูริทำหน้าสงสัยก่อนจะรีบเดินไปใกล้ฮโยยอน ยูริรับมันมาก่อนหันไปมองหน้าฮโยยอนและยิ้มออกมาก่อน

“นี่แหนะชอบขัดจังหวะนัก” ยูริพูดจบก็ประทับริมฝีปากไปที่แก้มของฮโยยอนทันที ก่อนจะรีบวิ่งออกไป

“ย๊า ยัยลิงยูล~~” ฮโยใช้มือจับไปที่แก้มของตน แต่เธอก็ไม่คิดอะไรมากเพราะ ยูริก็จะหอมแก้มเธอบ่อยๆตอนที่ฉันมาขัดจังหวะเลิฟซีนยูลสิกน่ะ

“ยอโบเซโย” ยูริพูดเพื่อเป็นการทักทายปลายสาย

“แกมาหาฉันเดียวนี้!!!!” เสียงปลายสาวดังขึ้น นั้นทำให้ยูริรู้ทันที่ว่าปลายสายคือใคร

“แม่….” ยูริพูดด้วยความตกใจ

“มาหาฉันเดี๋ยวนี้!!!!!!” ผู้เป็นแม่พูดจบก็วางสายไปทันที ยูริหน้าเสียก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจรถถและขับรถออกไปทันที

“ไง หิวยัง” ฮโยยอนเดินตรงมาถามสิก้าที่นั่งอยู่บนโซฟา

“อื้ม….” สิก้าพยักหน้า พลางใช้มือลูบไปที่ท้อง

“….นี่เหนื่อยถึงขนาดหิวเลยหรอ หึ” ฮโยยอนพูดพลางเดินไปยังครัว

“อะไรของเขา” สิก้าส่ายหน้า ฮโยยอนเป็นแบบนี้มาตลอดหลังจากที่เธอกับยูริตกลงคบกัน ฮโยยอนเป็นคนที่ฉันสนิทมากที่สุด ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ชอบกัดกัน รู้ทุกอย่างของกันและกัน แต่พอฉันคบกับยูริ ฮโยยอนดูห่างเหินกับฉัน ชอบพูดประชดประชัน ไม่ค่อยพูดจากันสักเท่าไหร่ ฉันก็ไม่เข้าใจหรอว่าเขาเป็นอะไรกันแน่!!!!

“อะกินซะ กินเยอๆอีก2วันจะได้มีแรงไปทำงานที่ไทย” ฮโยยอนวางบะหมี่จาจังตรงหน้าสิก้าก่อนจะทำท่าจะเดินออกไป

“ไม่กินด้วยกันหรอ” สิก้าถามฮโยยอน ฮโยยอนส่ายหน้าก่อนจะเดินออกไป ในนั้นแทยอนและสมาชิกวงคนอื่นๆๆก็กลับมาพอดี

“อ้าวฮโยยอน จะไปไหนอ่ะ” แทยแนถามขึ้นเมื่อเห็นฮโยยอนทำท่าจะเดินออก

“ไปข้างนอกน่ะ” ฮโยยอนพูดจบก็เดินออกไปทันที ทุกคนในวงต่างมองหน้ากัน แต่ก็ไม่มีใครแปลกใจเพราะทุกคนต่างรู้ดีว่าฮโยยอนรกเจสสิก้าแค่ไหน เพียงแต่ไม่สามารถบอกเจ้าตัวได้ เพราะยูลสิกคบกัน และอีกข้อที่แม้แต่เจ้าตัวก็ไม่รู้คือ ยูริน่ะไม่รักเจสก้าจริงๆหรอก จริงแล้วเธอน่ะรักฮโยยอน……………

“ฮโยยอนเย็นชากับฉันตลอดเลย” เจสสิก้าพูดพลางมองไปที่แทยอนและคนอื่นๆในวง

“พี่ค่ะ พี่ฮโยคงเหนื่อยน่ะ เลยเป็นแบบนั้น ไม่ต้องคิดมากนะค่ะ” ซอฮยอนเดินตรงมานั่งข้างๆสิก้า

“ใช่ๆเธอไม่ต้องคิดมากน่ะ” แทยอน ซูยอง ทิฟฟานี่เสริมทัพ

“แล้วยุนอาล่ะ” เจสสิก้าพูดพลางมองหันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาน้องรอง

“ติดถ่ายละครนะ พวกฉันขึ้นห้องก่อนนะ” แทยอนพูดจบก็เดินนำทุกๆคนขึ้นห้องของตัวเองไป

ณ บ้าตระกูลควอน

“มาแล้วหรอ นั่งสิ” คุณนายควอนพูดเมื่อเห็นยูริลูกสาวแท้ๆของตนเดินเข้ามา ยูริได้ยินจึงนั่งลงตามคำพูดของผู้เป็นแม่

“มีเรื่องอะไรกับหนูค่ะ” ยูริยิงคำถามใสทันที เธอนะไม่ค่อยถูกกับแม่ตัวเองสักเท่าไหร่

“ดูซะ!!!!!!” คุณนายควอนพูดจบก็โยนซองสีน้ำตาลใส่ตักยูริ ข้างในเป็นรูปเธอกับเจสสิก้า มันถูกถ่ายทุกมุม ทุกสถานที่ และในภาพเป็นภาพสวีท

“ฉันเลี้ยงแก่ให้เป็นผู้หญิงที่รักผู้ชาย ไม่ใช่ให้แกเป็นผู้หญิงที่ชอบผู้หญิงด้วยกัน” คุณนายควอนพูดขึ้น ยูริงยหน้ามองคุณนายควอนก่อนจะทำหน้าไม่พอใจ

“หนูจะเป็นยังมันก็เรื่องของหนู หนูจะรักใครชอบใครมันก็เรื่องหนู แม่ไม่ต้องมายุ่ง” ยูริพูดตอกกลับด้วยน้ำเสียงเข้ม

เพลี๊ย!!!!!!!!!!!!!! ผู้เป็นแม่ตบไปที่ใบหน้าของลูกสาวอย่างแรง

“ที่แกไปเป็นนักร้องฉันก็ยอมแกมามากล่ะ ถ้าแกยังไม่เลิกยุ่งกับยัยคนนี้ล่ะก็เราได้เห็นดีกัน” ยูริใช้มือลูบไปที่แก้มที่เป็นรอยมือ ยูริลุกขึ้นยืนก่อนจะมองไปที่หน้าของผู้เป็นแม่

“หมดธุระของแม่แล้วใช่มั้ยค่ะ งั้นขอตัวค่ะ”  ยูริก้มหัวให้ก่อนจะเดินออกมาจากบ้าน แต่เธอก็ต้องหยุดเมื่อเธอเจอกับน้องสาวต่างบิดานั่นก็คือ อิมยุนอา ซึ่งเป็นสมาชิกวงโซนยอชิแดเช่นเดียวกับเธอ แต่ไม่มีใครรู้ว่าพวกเธอเป็นพี่น้องต่างบิดากัน ยุนอาเป็นลูกครึ่งไทยเกาหลี เพราะพ่อของเธอเป็นคนไทย

“สวัสดีค่ะพี่ยูริ” ยุนอาก้มหัวให้ยูริ ยูริมองยุนอาด้วยสายตาว่างเปล่าก่อนจะเดินชนไหล่ของยุนอาออกไป   ยุนอามองตามพี่สาวของเธอก่อนจะถอนหายใจนิดหน่อยและเดินเข้าไปข้างในบ้าน

ยูริขับรถด้วยความเร็วมาจนถึงหน้าหอพักโซนยอชิแด ยูริเดินตรงเข้าด้วยความอ่อนล้า น้ำตาค่อยๆอาบ2ข้างแก้ม  ก่อนเธอจะหมดแรงทรุดลงไปนั่งกับพื้น

“ยูริ!!” ฮโยยอนพี่มาเห็นจึงวิ่งเข้าไปประคองยูริมานั่งตรงโต๊ะไม้

“ม๊า~~~ การรักใครสักคน ที่เป็นเพศเดียวกันมันผิดด้วยหรอ” ยูริถามขึ้นในขณะที่เธอพิงไหล่ของฮโยยอน

“ไม่ผิดหรอก แค่รักกันในทางที่ถูก และคนที่ถูก…. เหมือนรักของยูลสิกไง นั่นล่ะรักในคนที่ถูก” ฮโยยอนพูดขึ้นพร้อมกับกัดฟัน

“แล้วถ้ายูลจะบอกม๊าว่า มันไม่ใช่คนที่ถูกล่ะ……..” คำพูดของยูริทำให้ฮโยยอนหันมามองทันที

“เธอจะบอกอะไรกัน” ฮโยยอนลุกขึ้นยืนและหันไปถามยูริที่นั่งอยู่

“จะผิดไหม ถ้ายูลจะบอกว่า………………ยูลรักม๊า ไม่ใช่สิก้า” เมื่อฮโยยอนได้ยินเธอได้แต่ส่ายหน้า และเดินถอยหลังไป ยูริเห็นดังนั้นจึงรีบลุกขึ้น

“ตลอดเวลาที่ผ่านมา ยูลเข้าใจหัวใจตัวเองผิด ยูลเข้าใจว่าคนที่ยูลรักคือสิก้า แต่จริงๆมันไม่ใช่ คนที่ยูลรักคือม๊าต่างหากล่ะ” ยูริยังคงพูดต่อไป

“ยูล….เรื่องของเรามัน…..” ฮโยยอนทำท่าจะอธิบายแต่ก็ถูกยูริสวมกอดซะก่อน

“ยูลรู้ ว่าม๊ารักสิก้า….. ยูลไม่ขออะไรทั้งนั้น ยูลขอกอดม๊าแบบนี้นานๆ และขอไห้ดูแลสิก้าแทนยูลด้วยนะค่ะ” ยูริยังคงกอดฮโยยอนแน่น

2วันต่อมา

ณ สนามบินอินชอน (ประเทศเกาหลี)

นางฟ้าของเกาหลีทั้ง9คน ได้เวลาเดินทางไปเป็นพรีเซ็นเตอร์เครือข่างมือถือแห่งหนึ่งในประเทศไทย วันนี้ทุกๆต่างมากันในชุดลำลอง ในชุดแนวที่ตัวเองชอบ  ในสนามบินมีนักข่าวมากมายที่มาทำข่าวเธอ นางฟ้าทั้ง9คนเดินตามๆกันมา โดยมียูริปิดท้าย เพราะเธอไม่อยากจะสู้หน้ากับฮโยยอน และเจสสิก้าสักเท่า ไม่นานนักพวกนางก็ขึ้นไปนั่งยังที่ตัวเอง

6ชั่วโมงต่อมา
สนามบินสุวรรณภูมิ

“เร็วๆสิ พี่คุณ” เชอรีนที่ถือป้ายโมเม้นยูลสิก ร้องเรียกพี่ชายที่เดินตามหลังมาห่างๆ ก่อนจะไปฉุดแขนมา

“จะรีบไปไหน พวกเธอยังไม่มากันหรอก” นิชคุณเอยสั้นๆ ก่อนจะถูกน้องสาวดึงแขนมายืนรองตรงประตูขาออก เชอรีนทำท่าเชงอมองแล้วมองอีก แต่ก็เหมือนจะยังไม่มีวี่แววของคนที่เธอมองหา ตอนนี้ในสนามบินเต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่มารับศิลปินวงนี้

“มาแล้ว มาแล้ว” เสียงของใครสักคนดังร้องขึ้น นั่นทำให้เชอรรีนรีบมองดู และมันก็ใช่จริงๆ เมื่อนางฟ้างองค์แรกปรากฏตัว

“แทยอน…………แทนี่!!!!!!!!!!!!!” กลุ่มแฟนกลุ่มใหญ่ๆร้องขึ้น เมื่อเห็นแทยอนและทิฟฟานี่เดินจูงมือกันออกมา และไม่นานนัก ก็มีนางฟ้าองค์อื่นๆก็ตามมา

“ซอฮยอน……….ยุนอา……………ซูยอง…….ซันนี่!!!!!!!!!” เสียงแฟนคลับร้องเรียกชื่อศิลปิน พวกเธอทั้งหมดต่างโบกไม้โบกมือ ให้แฟนคลับของตัวเอง

“ง่ะ ไหนฮโลยูลสิกล่ะ” เสียงแฟนคลับต่างร้องถามขึ้นเมื่อไม่เห็นนางฟ้าทั้ง3 เช่นเดียวกับเชอรีนที่ทำหน้าเสีย

“พี่คุณ ตามมานี่” เชอรีนดึงนิชคุณมายังเกทอื่นที่คาดว่าฮโยยูลสิกน่าจะออกเกทนี้ และมันก็จริงๆด้วย เมื่อมีเมเนอร์เจอร?เดินออกมาเป็นคนแรก

“ฮโยยูลสิกออกเกท10 มานี่เร็ว” เชอรีนรีบวิ่งไปบอกแฟนคลับคนอื่นๆ ไม่นานเสียงฝีเท้าของแฟนคลับนับหมื่น ก็วิ่งมาทางเกท10มทันที

“ฮโยยอน ยูริ เจสสิก้า” เสียงแฟนคลับร้องเรียกเพื่อเรียกให้พวกเธอออกมา เมเนอร์เจอร์ทำหน้าตกตลึงทันที เหมือนแนวว่า “ตูอุตสาห์พาพวกนางหลบมานี่แล้ว ยังตามมาถูกอีก…” นิชคุณคิด

ไม่นานนักนางฟ้าฮโยยอนก็เดินออกมาอย่างสง่า พร้อมๆกับเจสสิก้าเดินมาคู่ๆกัน ทั้งคู่ต่างใส่แว่นดำ และไม่มีแม้แต่จะหันไปคุยหรือมองกันเลย นั่นทำให้แม่ยอกฮโยสิกต่างพากันงง  แต่ที่งงยิ่งกว่า เมื่อยูริก้าวออกมาโดยที่ไม่ใส่แว่นดำ ใบหน้าไม่มียิ้มแย้ม เหมือนว่าเธอจะมีเรื่องเศร้าอะไรสักอย่าง

“ไปสิ พี่คุณ  ไปขอลายเซ็นยูริให้น้องเลย” เชอรีนหันมาบอกเมื่อเห็นนิชคุณยืนอยู่เฉยๆ

“เออๆๆ” นิชคุณพูดจบก็เดินไปทางที่สามารถแทรกตัวเข้าไปได้ นิชคุณแทรกตัวมายืนหน้าสุดได้อย่างสำเร็จ เขามองหานางฟ้าทั้ง3 ซึ่งนางฟ้าทั้ง3ก็กำลังยืนให้แฟนคลับถ่ายรูปอยู่   นิชคุณดันตัวเพื่อจะเข้าไปใกล้เธอทั้ง3

“อีกนิดเดียว” นิชคุณพูดเมื่อเขากำลังแทรกตัวมาใกล้พวกเธอ แต่แล้วความซวยก็บังเกิด ก็โทรศัพท์เจ้ากรรมดันหล่นไปตกอยู่ตรงเท้าของนางฟ้าที่มีนามว่า ควอนยูริ นะสิ  เธอหยิบมันขึ้นมากก่อนจะชูขึ้นและมองหาเจ้าของ ผมรีบยกมือขึ้นทันที เมื่อเธอเห็นผม เธอก็ยิ้มให้ผมก่อนเดินมาแล้วทำท่าจะยื่นโทรศัพท์ให้  ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วล่ะว่าคนพวกนี้ทำไมถึงรักพวกนางกันจัง  ผมพยายามยื่นมือไปรับโทรศัพท์ แต่มันก็ลำบาทเพราะมันติดที่เขากั้นไว้ พยามยามแล้วพยายามอีก ก็ไม่ถึง แต่เธอก็ยังคงยื่นมันมาให้ผม ผมลองยื่นมือไปรับอีกครั้ง สุดท้ายก็ถึงจนได้ แต่…………………….

“เห้ย!!!!  ตุ๊บ!!!!!!!!!!!!!!!” ทุกคนในสนามบินต่างหันมามองตามเสียง และต่างตกตลึง เมื่อภาพที่เห็นคือร่างนิชคุณล้มทับตัวของ ควอนยูริที่เป็นถึงนางฟ้าของคนเกาหลี และที่สำคัญ ริมฝีปากของเราประกบกัน

ร่างบางสูงเบิกตาโตเพราะตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น นิชคุณรีบผละริมฝีปากออกแต่ยังคงทับตัวยูริ และหันไปมองรอบข้าง รอบข้างจดจ้องมามองที่พวกเขาทั้ง2เป็นสายตาเดียว ไม่นานนักเมเนอร์เจอร์ก็พาการ์ดนับ10 มาจับตัวของนิชคุณ

“เป็นอะไรมากมั้ยยูริ” เจสสิก้ารีบวิ่งมาพยุงตัวของยูริ ยูริลูกขึ้นและใช้สายตามองไปรอบๆ ภาพที่เห็นคือแฟนคลับที่มองเธอเป็นสายตาเดียว คือตกตลึง!!!!! ยูริทำตัวไม่ถูกเธอ หยิบแว่นดำในกระเป๋ากางเกงมาใส่ และหันมามองหน้านิชคุณที่ถูกการ์ดจับตัวอยู่ ก่อนจะเดินไปทันที

“ปล่อยผมน่ะ!!” นิชคุณร้องเมื่อการ์ดนับสิบลากตัวเขามาทิ้งยังหน้าสนามบิน

“ผมไม่เอาเรื่องคุณก็ดีแค่ไหนแล้ว จะไปไหนก็รีบไป ” ผู้ชายคนหนึ่งที่คาดว่าเป็นเมเนอร์เจอร์ของวงพูดก่อนเขาจะเดินไป ทิ้งนิชคุณไว้หน้าสนามบิน

“พี่คุณ………..พี่ทำอย่างนี้ได้ไงกัน” เชอรีนวิ่งมาพยุงตัวพี่ชายตัวเองขึ้น ก่อนจะพูดหาเรื่อง

“อย่าพูดมากเลย พี่ว่าเรารีบไปกันเถอะ เดี๋ยวพวกนั้นได้กระทืบพี่ตายคาเท้าแน่ๆ” นิชคุณพูดพลางหันไปมองแฟนคลับที่กำลังใช้สายตาอาฆาตมองมาที่พวกเขา ทั้งคู่จึงพากันรีบกลับบ้าน

 

จบไปอีก1ตอน รอติดตามตอนต่อไป
เร็วๆนี้ค่า