คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ตอนที่ 14
ตอนที่ 14
“นั่นไง!” ฮโยยอนเอยบอก เมื่อเห็นรถคันสีแดงแล่นอยู่ตรงหน้า
เอี๊ยด!!!!
“ลง!” แทยอนเอยเมื่อรถคันข้างหน้าจอดกระทันหันและคนขับก็วิ่งหนีเข้าไปข้างทาง แทยอนและฮโยยอนต่างวิ่งตามไป
“หยุดนะ! ค่อยๆหันมา” ฮโยยอนเล่งปืนไปที่หญิงสาวผมรุ้ง ที่ยืนหันหลังไห้พวกเธอ ไม่นานเธอกับหันกับมา นั้นทำไห้ฮโยยอน และแทยอนต่างตกใจ เมื่อคนตรงหน้าไม่ใมช่ซันนี่
“เออ…..ฉันทำอะไรผิดหรอคะ” หญิงสาวเอยถามเมื่อเห็นปืน
“อะ…….. เธอรีบออกจากตรงนี้ซะ” แทยอนเอยบอก หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะรีบวิ่งออกไป
“ทำไมสัญญาณถึงบอกไห้มาที่นี่ละ” ฮโยยอนเอยบอกพูดกับหันไปมองทางแทยอน
“แผนลวงนะ เธอไม่สังเกตหรอ ว่าผู้หญิงคนเมื่อกี้ใส่วิก ผมจริงๆของเอไม่ใช่สีนั้น” แทยอนเอยบอก ฮโยยอนพยักหน้ารับ
“มันคิดจะทำอะไรกันแน่………….”แทยอนส่ายหน้าไปมา ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันกลับไป
“เรื่องนี้คะ ยูมิอยากฟังเรื่องนี้” เด็กสาวยื่นหนังสือนิทานไห้กับทิฟฟานี่ ทิฟาฟนี่ยิ้มไห้กับเด็กสาวก่อนจะอ่านไห้เด้กสาวฟัง โดยมียูริมองเธออยู่ตลอด ไม่นานเด็กสาวก้เข้าสู่ห้วงนิทรา ทิฟฟานี่จึงหยุดเล่าแล้วเก็บหนังสือไว้ที่เก่า
“จะไปไหนอ่ะ” ยูริเอยถาม เมื่อหญิงสาวกับลุกขึ้นแล้วทำท่าจะเดินออกไป
“ฉันจะกลับไปนอนห้องฉัน” ทิฟฟานี่หันมามองและอธิบาย
“แล้วถ้ายูมิตื่นมาแล้วไม่เจอเธอ ยูมิก็จะร้องไห้นะ” ทิฟฟานี่หยุดนิ่ง ก่อนจะเดินกับมานั่งที่เดิม
“ถ้าเธอจะอาบน้ำ อาบอีกห้องนะ ห้องนี้ก๊อกน้ำมันเสีย หรือถ้ายังไงเธอจะนอนห้องนั่นเลยก็ได้” ยูริอธิบาย ทิฟฟานี่พยักหน้ารับก่อนจะเดินไปยังอีกห้องหนึ่ง
ยูริมองตามแผ่นหลังหญิงสาวที่เดินออกไป โดยทั้งๆทีอยากจะวิ่งเข้าไปกอดเธอแทบแย่ แต่ก็ไม่กล้าพอ แต่แล้วคำพูดของฮโยยอนก็แล่นเข้ามาในสมองเธอ
“ถ้าเธอไม่ทำอะไรสักอย่าง เธออาจจะต้องเสียทิฟฟานี่ไปตลอดชีวิตก็ได้นะ” เสียงฮโยยอนยังคงดังสนั่นในสมอง นั่นทำไห้ยูริกับวิ่งตามหญิงสาวไป
หญิงสาวเดินเข้าไปยังห้องน้ำ เธอจัดการชำระร่างกายทุกส่วน ไม่นานเธอก็เดินออกมาพร้อมกับชุดนอนสีขาว แต่เธอก็ต้องตกใจเมื่อยูริกับยืนอยู่ข้างหน้าเธอ เธอต้องเดินก้าวถอยหลัง เมื่อยูริกับเดินเขามาใกล้กับตัวเธอ
“มะ……มีอะไรงั้นหรอ” ทิฟฟานี่เอยถามด้วยเสียงสั่นเครือ แต่ยูริกับมีตอบคำถามเธอ ยูริดึงตัวเธอเข้าไปกอด ทิฟฟานี่พยายามจะดิ้นแต่ก็ไม่หลุด
“ฉันรักเธอทิฟฟานี่!!!!!!” ยูริเอยบอกด้วยกับกระอ้อมกอด
“ปล่อย!” หญิงสาวร้อง และพยายามจะดิ้น แต่ก็ไม่เป็นผล
“ขออยู่แบบนี้อีกสักพักได้มั้ย” ยูริยังคงกระชับอ้อมกอดไห้แน่นขึ้นอีก
“ฉันบอกไห้ปล่………….” ทิฟฟานี่ยังไม่ทันที่พูดจบ คำพูดนั้นกับถูกอีกคนกัดกินไปหมด ยูริยังคงกดกินความหวานจากริมฝีปากคนตรงหน้า ทิฟฟานี่พยายามจะดิ้น แต่ก็ไม่เป็นผลยูริละจากริมฝีปากของทิฟฟานี่
“ทำแบบนี้เพื่ออะไรกัน!” ทิฟฟานี่เอยถามในขณะที่ยูริยังคงจับไหล่ของเอไว้แน่น
“ปล่อยฉัน………… ” ทิฟฟานี่ยังคงดิ้นไปมา ยูริไม่ได้พูดอะไรเธอกับจูบเธออีกรอบ ยูริยังคงกัดกินริมฝีปากนั้นด้วยความโหยหา
เพี้ย!!!!!!
เมื่อทิฟฟานี่ดิ้นหลุดมาได้ เธอตบเข้าไปที่ใบหน้าของยูริจนเกิดเป็นรอบนิ้วเด่นชัด
“เลวที่สุด!!!!!!! ” ทิฟฟานี่เอยร้องด้วยเสียงสะอื้น น้ำตาไหลอาบสองข้างแก้มอัติโนมัติ เธอมองคนตรงหน้า ก่อนจะวิ่งออกไป โดยที่มียูริวิ่งตามไป
ปัง!
หญิงสาววิ่งกลับมายังห้องของตัวเอง เธอล็อกประตู และทรุดลงตรงประตู่นั้น น้ำไหลอาบสองข้างแก้มโดยไม่ทีท่าว่าจะลด
“ทิฟฟานี่!! เปิดประตูสิ” ยูริพยายามจะเคาะให้หญองสาวเปิดประตูออกมาหาตน แต่ทิฟฟานี่กับไม่มีท่าจะยอมเปิดง่าย
“ฉันขอโทษ………. ขอโทษที่ตอนแรกฉันโลเล ไม่รู้ใจตัวเอง แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้ว ว่าฉันรักเอ รักเธอทิฟฟานี่!!” ยูริยังคงตะโกนบอกหญิงสาวข้างใน ทิฟฟานี่ได้แต่ส่ายหน้าไปมา และร้องไห้ออกมา
“ทิฟฟานี่…………..”
รุ่งเช้าวันถัดมา
หญิงสาว ที่หลับไหลทั้งคาบน้ำตาลุกขึ้นมาด้วยความอ่อนล้า ทิฟาฟนสี่ขยี้ตาเพื่อปรับแสงเล็กน้อยก่อนจะเดินไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะไปทำงานต่อ เธอหยุดตรงประตูก่อนจะถอนหายใจออกมายาวๆ แล้วจึงเปิดประตู
ตึ๊ง!
ทิฟฟานี่ตกใจ เมื่อเธอเปิดปรูออก กับมีร่างของยูริที่เหมือนจะนั่งอยู่ตั้งแต่เมื่อคืน ร่างของยูริกับล้มตึ้งไปนอนอยู่พื้น ทิฟฟานี่ ทำท่าจะปิดประตูหนีอีกรอบ แต่เธอก็ต้องเปลี่ยน เธอเดินตรงไปยังร่างขอยูริ ก่อนจะนั่งลงสำรวจ เธอใช้มือแตะไปที่หน้าฝากของหญิงสาว เธอถึงต้องชักมือกับ เมื่ออุณภูมิที่หน้าฝากของยูริกับร้อนจัด ทิฟฟานี่จึง วางของทุกสิ่งอย่าง แล้วพยุงร่างนั้นกับมานอนในห้องของเธอ ทิฟฟานี่นำผ้าขนหนู และน้ำมาเช็ดตัวไห้คนที่นอนไม่ได้สติอยู่
“ทิฟฟานี่………..” หญิงสาวที่หลับไม่ได้สติ กับร้องเรียกชื่อคนที่รัก ไม่เรียกเปล่า มือของร่างสูงกับกุมมือของหญิงสาวตรงหน้าไว้แน่น ทิฟฟานี่ได้แต่นั่งนิ่งยอมไห้เขาจับ โดยที่อีกมือเธอหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าของเธอมา
“ฮัลโหล แทยอนวันนี้ฉันไปทำงานไม่ได้นะ พอดีมีเรื่องนิดหน่อย ฉันฝากเธอกับฮโยยอนดูงานที่นั่นหน่อยนะ” ทิฟฟานี่เอยบอกปลายสายโดยที่สายตายังคงจับจ้องไปที่ร่างสูงที่นอนไม่ได้สติอยู่
“เธอลืมไปหรือป่าวทิฟฟานี่…..วันหยุดของพวกเธอนะ” เสียงปลายตอบออกมา
“อ่อ โทษทีพอดีฉันเบลอๆ อึนๆ นิดหนึ่งอะ อีกเรื่องหนึ่งฉันฝากเธอพายูมิไปส่งโรงเรียนหน่อยสิ ยูมิอยู่ห้องยูรินะ” ทิฟฟานี่ส่ายหน้าไปมาด้วยความปวดหัว
“โอเค ได้เลยยย ไม่ต้องเป็นห่วง เธอนอนพักเถอะฉันว่าเธอ ดูจะเหนื่อยๆ”แทยอนเอยบอก ก่อนที่จะตัดสายไป ทิฟฟานี่หันมามองทางร่างของยูริที่นอนหลับไหลด้วยฤทธิไข้ อยู่ตรงหน้าเธอ ทิฟฟานี่ถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง
“ทำไมนะ ทำไมฉันจะต้องแพ้ใจตัวเองทุกที…….”
ความคิดเห็น