คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ 11
ตอนที่11
ตึ้ง!
“เธอ!”แทยอนเอยเรียกพร้อมกับมองไปที่เจสสิก้าที่นั่งอยู่ข้างเตียงของทิฟฟานี่
“คุณมาก็ดีแล้ว ฉันจะได้กลับ” เจสสิก้าเอยบอก เธอลุกขึ้นแล้วทำท่าจะไปแต่ก็ถูกแทยอนรั้งไว้ซะก่อน
“เธอไม่อยากรู้ความจริงทั้งหมดหน่อยหรอ” แทยอนไม่รอช้า เธอเลือกที่จะพาคนข้างหน้ามานั่งข้างตัวเธอ ก่อนจะตัดสินใจเล่าเหตุการณ์ให้กับเจสสิก้าฟัง
“เธอคงรู้มาบ้างแล้ว ไม่งั้นเธอคงเลือกที่จะปล่อยไห้ทิฟฟานี่ตาย” เจสสิก้าพยักหน้ารับคำของแทยอน
“แต่เธอไม่รู้อะไรอย่างนะ ทิฟฟานี่เธอรู้สึกผิดกับน้องสาวเธอมาก ถึงเธอจะถูกแค่ผักงาน แต่กกรมกับตามเธอทัน หลังจากนั้นเธอเหมือนเป็นคนเก็บกด เธอลืมทุกอย่าง เหมือนความจำเสื่อม เธอจำเหตุการณ์นั้นไม่ได้เลยสักนิด ฉันจะบอกเธอแค่ว่า ทิฟฟานี่เธอรับกรรมของเธอแล้ว เธออย่าได้จองเวรกับเธอเลยนะ” แทยอนเอยและมองไปยังหญิงสาวที่นั่งก้มหน้าก้มตา เจสสิก้าพยักเนื่องนั่นทำไห้แทยอนยิ้มออกมาในทันที
“ทะ…..ที่นี่ที่ไหน” เสียงหญิงสาวเอยถาม เรียกความสนใจให้คนทั้งสองหันกับไปมองเตียงผู้ป่วย
“ฟื้นแล้วหรอ เป็นไงบ้าง” แทยอนไม่รอช้า เธอกลับรีบเดินตรงเข้ามาหาทิฟฟานี่ที่ยังคงนอนอยู่
“ฉันนึกว่าฉันตายไปแล้วซะอีก” หญิงสาวพูดในขณะที่มองไปยังรอบๆห้อง
“ก็เกือบนะ ถ้าไม่ได้ เจสสิก้าพามา เธอคง…..” ทิฟฟานี่เหลือบไปมองหหญิงสาวอีกคนที่ยืนห่างจากเตียงออกไป
“ขอบใจนะ” ทิฟฟานี่ส่งยิ้มไปไห้หญิงสาว เจสสิกก้าก็ส่งยิ้มกับมาเช่นกัน
“แทยอนอ่า….. ทำไมเธอถึงมาอยู่นี่ละ” แทยอนเงียบในทันทีเมื่อทิฟฟานี่เอยถาม ทิฟฟานี่มองแววตาของเพื่อนสาวก็รู้ในทันที เธอจึงพยักหน้ารับ
“อืม…..ฉันเข้าใจ แทยอนอ่า……ฉันอยากออกจากที่นี่วันนี้ และเดี่ยวนี่” หญิงสาวเอยบอก แทยอนกับไม่ขัดขืน เพราะเขารู้ดีว่ายิ่งขัดขืนทิฟฟานี่ยิ่งทำ
“ต่อจากนี้…..เรามาทุ่มเทเวลาไห้กับการตามล่านายแจวอน และซันนี่กันเถอะ” หญิงสาวทั้งสองต่างพยักหน้าและยิ้มไห้กัน นั้นทำไห้ใครอีกคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง เดินก้าวมาจนถึงตัวทิฟฟานี่
“จะเป็นอะไรมั้ย ถ้าฉันจะขอเข้าร่วมทีมกับพวกเธอ” ทิฟฟานี่กับหันไปมองทางแทยอน เมื่อเจสิก้าเอยปากขอ ทั้งคู่ยิ้มไห้กันก่อนจะพยักหน้ารับ เล่นเอาเจสสิก้ากับยิ้มตามไปด้วย
“เธอไม่มีบ้านหนิ ใช่มั้ย?” ทิฟฟานี่เอยถาม เจสสิก้ารับอย่างงงๆ ที่เธอรู้ได้เพาะก่อนหน้านี่เธอได้จัดการสืบประวัติของเจสสิก้ามาอย่างละเอียด
“เธอ…..เธอไปเก็บของของเธอ แล้วมาอยู่กับฉัน….” ทิฟฟานี่เอยบอก นั่นทำไห้เจสสิก้ากับมองอย่างงงๆ
“เธอคงจะรู้ว่าทำงานนี้มันอันตรายมาก……เธอคงจะเคยได้ยินเรื่องของฉัน ดังนั้นการอยู่รวมกันปลอดภัยที่สุด” ทิฟฟานี่อธิบายไห้คนข้างหน้าได้ฟัง แต่ไม่มีใครรู้ว่าอีกเหตุผลหนึ่ง เธอต้องการคนอยู่เป็นเพื่อนเพื่อจะหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับยูริ และฮโยยอน
“และอีกข้อ….. ยุนอานะ เธอไม่ใช่แค่เด็กฝึกงานธรรมดาๆ เธอเป้ฯพวกเดียวกับนายแจวอน ดังนั้นเธอทำเหมือนไม่รู้เรื่องนี้ และระวังตัวจากเธอด้วย แล้วก็อีกเรื่องที่ฉันอยากไห้เธอทำคือ….คอยจับตาดูยุนอา…….โดยเฉพาะทุกคนในหน่วยงาน ว่ามีคนไหนมีพิรุธ ส่อแววที่จะเป็นพวกซันนี่หรือป่าว” เจสสิก้าพยักหน้ารับกับคำสั่งของแทยอนที่เอยบอกเธอ ก่อนที่ทั้งหมดจะออกจากโรงพยาบาลนี้ไป
“เดี๋ยว!!” ทิฟฟานี่เอยบอกหญิงสาวทั้งสองที่กำลังย่างก้าวเข้าไปในคอนโดนของเธอ
“อยู่ตรงนี้นะ อย่าตามมา” ทิฟฟานี่เอยสั่งคนทั้งสองก่อนที่เธอจะเดินลับเข้าไปในคอนโด หญิงสาวเดินตรงมายังกลางห้อง ก่อนจะหมุนตัวไปด้านมุมห้อง เธอเงยหน้ามองกล้องวงจรปิด ที่กำลังจับจ้องเธออยู่ ทิฟฟานี่ยิ้มไห้มัน
“ไม่ว่าเธอคิดจะทำอะไร…..ฉันนี่และจะเป็นคนจับเธอเธอเอง! ซันนี่! ลาก่อน……….” สิ้นเสียงพูดเธอกลับใช้ปืนที่ไม่มีกระสุนปาเข้าไปที่กกล้องจนมันแตกละเอียด เธอจัดการกับกล้องแบบนี้ทุกตัว ก่อนที่เธอจะมาจัดการกับเครื่องดักฟัง
“เกิดอะไรขึ้น!” แทยอนและเจสสิก้าต่างวิ่งมาดูตามเสียงที่ดังสนั่น แต่เมื่อเข้ามาเขากับเพียวทิฟฟานี่ที่ยืนนิ่งโดยตามพื้นมีเศษของกล้องวงจรปิดและเครื่องดักฟังเต็มไปหมด
“ทำไม…… มันเยอะกว่าที่เธอบอกฉันละ” แทยอนเอย เพราะเมื่อครั้งก่อน ทิฟฟานี่บอกเธอไว้ว่ากล้องมีแค่ไม่กี่ตัวกับเครื่องดักฟัง แต่บัดนี้ มันเยอะแยะไปหมด
“นั่นสิ!! ตอนแรกมันก็มีเท่าที่ฉันบอกเธอ……. เหอะ นี่ฉันโง่ไห้เขาเอามันเข้ามาติดเพิ่มหรอเนีย” ทิฟฟานี่ส่ายหน้าไปมอง ก่อนที่เธอจะนั่งลงบนเตียง
“เจสสิก้า! เธอค้นในห้องไห้ทั่วอีกครั้งที ว่ายังมีกล้องตัวไหนหลงเหลือมั่ง” แทยอนเอยสั่งเจสสิก้าที่อยู่ด้านหลัง เธอพยักหน้าก่อนจะไปทำตาม
“แทยอนอ่า……ถ้าฉันถูกซันนี่จับไป หรืออย่างไรก็ตาม เธออย่ารังเลที่จะจับเป็น จับตายเขา อย่าได้ห่วงฉัน สัญญากับฉันได้มั้ย?” แทยอนหันมามองทางทิฟฟานี่ ก่อนที่เธอจะพยักหน้ารับคำของเพื่อนสาว ทิฟฟานี่ยิ้มออกมา
“เจสสิก้า!! ไปกันฉันมีเรื่องต้องไปทำ เธอไปเป็นเพื่อนฉันที…..” ทิฟฟานี่เอยเรียกเจสสิก้า เจสสิก้าไม่รอช้า เธอกับเดินมาในทันที
“ฉันขอไปทำธุระก่อนนะ เดี๋ยวมา” สิ้นคำทิฟฟานี่ก็เดินออกไปในทันที
ห้องยูริ
กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!
“ใครคะ!?” เสียงเด็กสาวเอยถามด้วยเสียวแจ่ว นั้นทำไห้คนกดกริ่งยิ้มขึ้นมาในทันที
“ยูมิอ่า………….. นี่แม่เองงง เปิดไห้แม่หน่อยเร็ว!” เด็กเงียบหาย ไม่นานประตูก็เปิดออก พร้อมกับท่าทีของเด็กสาวที่มีอาการดีใจ
“แม่…..มีอะไรงั้นหรอคะ แล้วพี่…..” เด็กสาวเอย พร้อมกับชโงกมองหญิงสาวที่ยืนข้างทิฟฟานี่ ที่กำลังทำหน้างงอยู่
“อ่อ นี่ผู้ช่วยแม่เอง เจสสิกก้านี่ลูกบุญธรรมฉัน” เจสสิก้าพยักหน้าและยิ้มไห้
“ยูมิ…. ไปอยู่กับแม่มั้ย” เด็กสาวไม่รอช้า เธอกับพยักหน้ารับอย่างไม่คิด ก่อนเด็กสาวจะหุบยิ้มและมุ้ยปาก
“แล้วพ่อละคะ”
“พ่อ……พ่อเขางานยุ่ง เลยอนุญาติไห้แม่มารับยูมิไปอยู่ด้วยไง” เด็กหญิงสาวกับมีสีน่าร่าเริงอีกครั้ง ก่อนจะวิ่งเข้าไปในห้องตัวเอง เพื่อเก็บข้างของ ทิฟฟานี่ เดินตามยูมิเข้ามาก่อนสำรวจห้องอันแสนคุ้นเคย ทุกอย่างยังคงวางตั้งที่เดิม เช่นเดียวกับรูปคู่เธอกับยูริที่วางอยู่บนโต๊ะ โดยมีรูปฮโยยอนอยู่ข้างๆ ทิฟฟานี่ส่ายหน้าไปมาก่อนที่จะหยิบรูปคู่ของเธอกับยูริคว่ำลง ไห้เหลือเพียงรูปของฮโยยอน
“เสร็จแล้วค่า” เด็กสาวยิ้มรับอย่างร่างเริง ก่อนจะเดินตรงมาหาทิฟฟานี่
“เจสสิก้า เธอช่วยพายูมิไปที่ห้องฉันที่ เดี๋ยวฉันตามไป”
“คะ” เจสสิก้ารับคำก่อนจะพาเด็กสาวออกไปด้วย ทิฟฟานี่แต่มองของทุกคนอย่าง ก่อนที่เธอจะเดินตรงมายังโต๊ะทำงานที่เธอเคยใช้มัน
กึ๊ก!
ยูริย่างเข้ามาภายในห้องของตน แต่เธอกับแปลกใจ เมื่อไม่มีเด็กสาวที่มักจะวิ่งมาหาเขาทุกครั้งที่กลับมา ยูริเดินตรงเข้ามายังโต๊ะทำงานของเธอ เธอก็ต้องหยุด เมื่อเธอพบหญิงสาวที่แสนคุ้นเคยกำลังยืนหันหลังไห้เธออยู่ แต่ไม่นานหยิงสาวเหมือนจะรู้ตัว เธอกับหันมาทางยูริ แต่ทำท่าตกใจ ก่อนจะเสมองไปทางอื่น
“ยูมิ….ฉันจะพาเธอไปอยู่กับฉันนะ ฉันนว่าเธอก็คงจะไม่ว่าอะไร” ทิฟฟานี่พูดจบ เธอก็เดินมาตรงหน้ายูริ ก่อนจะยื่นกรอรูปที่เป็นรูปคู่ของยูริและฮโยยอนไห้กับยูริ ทิฟฟานี่มองคนตรงหน้าก่อนจะเดินออกไป ยูริได้แต่ยื่นนิ่ง ก่อนจะเดินมานั่งลงเก้าอี้
“เห้อ………..” หญิงสาววางกรอบรูป เธอฟุบลงนอนบนโต๊ะในทันที
ความคิดเห็น