คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 4Love is (Vacation In U.S.A) : By Micky พิชิตจัยยัยแว่นหนา
ผมมิกกี้ยูชอลครับตอนนี้ผมกำลังจะบ้าแล้วเพราะอยู่ดีๆยุนมิยูเด็กผู้หญิงที่ผม เคยแกล้งเธอและเรียกว่ายัยแว่นตอนเด็กๆนั้นกลับมางานเลี้ยงรุ่นที่โรงเรียยนนั้สวยขึ้นมากและคนอย่างผมก็เกิดเสียดายยเข้านะสิทำไงดีเข้าไปทักเธอคงจะหัวเราะผมแน่ๆแต่คนอย่างมิกกี้ต้องมีวิธีสิจริงม่ะ!!!!!
นี่ตอนนี้ผมน่ะกำลังเดินทางไปที่อเมริกาไปงานเลี้ยงรุ่นที่นั้นแล้วผมก็ไปหา ม่าม้ากะเจ้าลิกกี้น้องรักด้วยว่าแต่การเดินทางนี่มันนานจังเลยงั้นผมหลับดีฝ่า
12 ชั่วโมงต่อมา
ว้าวววววววววววววววววววนี่ล่ะถึงแล้วแต่ไอ้ริคกี้อยุ่ไหนฟ่ะเนี่ยไหนบอกจะมารับไงไอ้น้องบ้าฉันจะหักค่าขนมแก
“นี่คุณค่ะนั้นกระเป๋าฉันค่ะ”โอ้วววใครกันน่ะสวยเป็นบ้าเลยปากอันเรียวเล็ก สีชมพูน่าจุ๊บกับตากลมโตน่ารักจังเลย
“นี่คุณค่ะกระเป๋าฉันค่ะ”
“อ๋อขอโทษครับสงสัยผมจะหยิบผิดมันเหมือนกันน่ะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะงั้นฉันขอตัวนะค่ะ”
“คร๊าบบบบบบบบบ”แล้วผมก็เดินออกมารอเจ้าน้องตัวแสบที่ด้านที่พักของ ผู้โดยสาร
“นี่ใช่คุณปาร์คยูชอลใช่มั๊ยครับ”
“อ๋อคะครับเฮ้ยไอ้ริคกี้”
“555+ใช้หรอครับเร็วครับตามผมมาแม่รออยู่ที่รถครับ”
“นี่ไม่คิดจะช่วยถือหรอ”
“ช่วยดิครับมาเร็วครับบบบ555+”
แล้วผมก็เดินตามไอ้ริคกี้ไปที่รถของแม่ผมเห็นแม่ยืนยิ้มอยู่ที่รถผมวิ่งเข้าไป หอมแม่ทีนึง
“หวัดดีครับแม่”
“จ้าเหยื่อยมั๊ยกลับบ้านเรากันเถอะนะ”
“ครับ”
“นี่ไม่มาหอมผมบ้างหรอ”
“-//- ม่ายอ่ะฉันอายเค้าชายหอมชายน่าเกลียดจัง”
“555+”แล้วพวกเราก็ระเบิดหัวเราะออกมา
และแล้วก็มาถึงบ้านของเราบ้านที่ผมเคยอยู่มาตั้งแต่เด็กๆบ้านเราน่ะมีกันแค่ สามคนเพราะพ่อกับแม่แยกทางกันแต่แม่ก็ทำหน้าทีแม่ที่ดีนะผมล่ะรักแม่ที่ สดเลย
“นี่ยูชอลลูกจะไปงานเลี้ยงที่โรงเรียนวันไหนหรอ”
“อ๋อพรุ่งนี้ครับ”
“ิืิอืมนี่ลูกเห็นเจ้าริคกี้มัียเนี่ยแม่จะให้มันไปซื้อของให้น่ะ”
“เดี๋ยวผมไปซื้อให้ก็ได้ครับ”
แล้วผมก็เดินออกไปซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อใกล้ๆบ้านเจอเพื่อนเก่าผมมากมาย เลยทุกคนยังจำผมได้อีกหรอเนี่ยเพื่อนผมน่ะมีทั้ง จีน เกาหลี ฝรั่งมีหมดอ่ะ
“เฮ๋เอาอะไรดีน้า”ผมยืนเลือกขนมอยู่ในร้าน
“เอาอันนี้ดีกว่า”แล้วผมก็หยิบขนมมันฝรั่งออกมาถุงนึงแต่
“เอ๊ะ%๐๐ นี่ฉันหยิบก่อนนะค่ะ”ตายแล้วเจอกันอีกแล้วสาวน้อยคนนั้นยัยตาโตที่หยิบ กระเป๋าผิด
“งั้นคุณก็เอาไปสิครับ”
“มันแน่นอนอยู่แล้วก็ฉันหยิบก่อนหนิ”
“-///-”กำอุส่าเสียสระ
“งั้นฉันขอตัวนะค่ะ”
“-*-”
“อ้าวยูชอลมาได้ไงเนี่ย”
มีผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาทักผมแต่เธอคือใครกันน้าาาา
“นี่จำฉันไม่ได้หรอฉันชินเฮจองไง”
“อ๋อจำได้แล้วเฮจองนั้นเองเป้นไงบ้าง”
“ก็สบายดีแล้วนายล่ะได้ข่าวว่าเป็นนักร้องดังหรอ”
“556+ไม่เท่าไหร่นะ”
“แล้วพรุ่งนี้ไปงานเลี้ยงรุ่นรึป่าวล่ะ”
“ไปสิแล้วเธอล่ะ”
“ไปสิฉันนัดยองฮุนไว้แล้วล่ะ”
“พูดถึงยองฮุนเป็นไงบ้างล่ะ”
“ก็สบายดีอ่ะ”
“แล้วเธอกับนยองฮุนไปถึงไหนแล้วล่ะ”
“อ๋อฉันกับยองฮุนหมั่นกันแล้วล่ะคิดว่าเรียนจบก็จะแต่งงานกัน”
“ว้างั้นฉันก็อกหักนะสิ55”
“บ้าน่ายูชอลชอบเล่นไรแบบนี้ฉันคิดนะ”
“555+ฉันขอโทษ”
“งั้นฉันไปก่อนนะ”
“อืม”
งานเลี้ยงรุ่นที่โรงเรียน
“เฮ้ยูชอล”อ๋อนั้นไงเจ้ายองฮุนเพื่อนซี้ผมยืนอยู่กับปีเตอร์และก็ไอ้แซน
“อืมว่าไงบายดีป่ะ”
“ก็ดีอ่ะ”
“ได้ข่าวว่าเป็นนักร้องดังแล้วหรอ”แซนพูดขึ้น
“อืม”
“นี่หวัดดีจ๊ะยุชอล”
“เอ่อ-*-”โอ้ววใครกันนะหน้าคุ้นๆๆ
“เฮ่จำฉันไม่ได้หรอยูชอลฉันมิรินไง”
“อ๋อมิรินเองหรอสวยขึ้นเยอะเลยนะ”
“ปากหวานเหมือนเดิมเลยนะเดี๋ยวฉันไปหาเพื่อนๆกลุ่มนั้นก่อนนะ”
“อืม”
“แหมไ้อ้มิกกี้มาถึงยังไม่ทันไรสาวๆมาทักกันเต็มเลยนะโว้ย”ปีเตอร์
“นั้นดิโอ๊ะนั้นใครว่ะสวยจัง”ผมหันไปมองกับสิ่งที่เจ้ายองฮุนพูดเมื่อกี๊
โอ้วววพราะเจ้่าสายน้อยตาโตคนนั้นเรียนที่เดียวกัยบฉันหรอเนี่ย
“นี่ยูชอลนายว่าใครว่ะ”ยองฮุน
“ม่ายรุว่ะไม่คุ้นหน้าเลย”
“นั้นนะดิเดี๋ยวฉันถามเฮจองให้”
“นี่เฮจองผู้หญิงคนนั้นใครหรอ” ยองฮุนหันไปถามแฟนสาวที่กำลังยืนคุยกะเพื่อนผู้หญิง
“อ๋อก็ยุนมิยูไงจำไม่ได้ละสิ”
“หาาาาาาาาาาาาาาาา”พวกเราทั้งสี่คนร้องออกมาพร้อมกัน
“เดี๋ยวนะยุนมิยูก็ยัยแวนน่ะดิ”ผมเอง
“อืม”เพื่อนที่เหลือ
“ไม่น่าล่ะไม่คุ้นก็ยัยเนี่ยสวยขึ้นอย่างกะคนละคน”
“อืมเห็นเค้าบอกว่าเธอไปเรียนต่อด้านดนตรีที่โซลนะ”
“หรอแล้วทำไมฉันไม่เคยเห็นเลยว่ะเนี่ย”
“งั้นเดี๋ยวต้องเข้าไปทักซะหน่อย”แล้วผมก็เดินเข้าไปหามิยูที่กำลังยืนคุย กะเพื่อนๆของเธอ
“นี่ยัยแว่น”555+หันมาแล้ว
“หือนายเรียกใครน่ะเอ๊ะนายคนนี้อีกแล้วหรอแล้วเมื่อกี๊เรียกฉันว่าอะไรนะ”
“ก็เธอไงล่ะ”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดยุชอลหรอเนี่ยหล่อขึ้นเป็นกองเลยนะย่ะ”
พวกผู้หญิงที่เหลือจำผมไ้แต่ยัยนั้นยังยืนงงอยู่เลย
“อ๋อนายนั้นเองไอ้ไก้มิกกี้”
“นี่ยัยแวนปากร้ายเหมือนเดิมเลยนะ”
“อ่ะเเน่นอนแล้วนายมีไรกับฉันไม่ทราบฮะ”
“ก็ไม่มีไรแค่จะเดินมาบอกว่าเธอนะน่ารักจังเลยนะ”
55+สวยอย่างงี้ต้องม้อ555+มิกกี้
“-/////- นี่นายมาแค่เนี๊ยนะหรองั้นฉันไปคุยกะเพื่อนๆต่อนะ”
อ้าวไหงเป้นงั้นอ่ะปกติพูดกะใครเค้าต้องเขินดิแล้วทำไมยัยนี้ถึงเป็นแแบนี้ล่ะ
“เป็นไงยูชอลใช่ยัยแว่นรึป่าว”ยองฮุน
“อืม”มิกกี้
“แล้วทำไมทำหน้าอ่างี้อ่ะ”ปีเตอร์
“ฉันจะจีบยัยนั้น”
“หาาาานายแน่ใจนะว่าจะจีบมิยูอ่ะ”
“ทำไมอ่ะฉันไม่ดีตรงไหนว่ะ”
“ก็นายน่ะไปแกล้งเค้าไว้ซเยอะเลยคิดหรอว่าเค้าจะสนใจ”
“เถอะน้าาาเชื่อมือชั้นนี้สบายมากหุหุ”
“แล้วพวกฉันจจะคอยดู”
“เฮ้ว่าแต่เฮจองเธอมีเบอร์โทรสับของมิยูม่ะ”
“มีดิฉันน่ะเพื่อนยัยนั้นนะแต่จะดีหรอ”
“ดีสิช่วยเพื่อนนะขอบคุณ”
“-*-”
สองอาทิตย์ต่อมา
“แม่ครับพรุ่งนี้ผมจะกลับแล้วผมไม่อยากไปเลยอ่ะ”
“แหมทำมาเป็นพูดเห็นพูดแบบนี้ทกทีแหละ”
“-*-”
“นี่ทำไมลูกไม่ชวนเพื่อนๆมาเที่ยวบ้างล่ะแม่อ่ะคิดถึงเจ้าชางมินจัง”
“-//- แม่อ่ะไม่คิดถึงผมบ้างหรอ”
“คิดสิแม่รักลูกจะตาย”
“แล้วผมล่ะแม่”ริคกี้มาจากไหนเนี่ย
“ก็รักทุกคนแหละ”นี่แม่พูดจริงป่ะ
“เออแม่วันนี้ป้าลูซี่บ้านข้างๆเค้าบอกว่าแม่จะไปในเมืองหรอ”
“อืมแม่ว่าจะไปหาป้าจีเฮน่ะ”
“จริงดิแม่ผมไปด้วยดิ”
“ไปทำไมกันฮะลิกริคกี้”
“แหะๆคือว่าลูกสาวคนเล็กป้าเค้าน่ารักดีผมเลยอยากไป”เหมือนพี่ไม่มีผิด
“เอ่อแม่ครับวันนี้ผมไปกินเลี้ยงที่บ้านยองฮุนนะครับเพื่อนๆจะเลี้ยงส่งน่ะ”
“จ้าาาแล้วอย่ากลับดึงนักล่ะ”
“ครับแม่ ริคกี้ไปด้วยกันม่ะ”
“ไม่อ่ะพี่ผมจะไปกับแม่ไปหาน้องยูมีน55- - “ ”
“อืมงั้นพี่ไปก่อนนะ”
บ้านยองฮุน
ตอนนี้ผมอยู่บนรถของเจ้าแซนเพื่่อนผมเพื่อจะไปที่บ้านยองฮุนกันวันนี้มันบอกว่าชวนมิยูมากด้วยนี่คือแผนของมัน
“เฮ้ยูชอลมาแล้ว”ปีเตอร์ที่ตอนนี้ดูมึนได้ทีมากเลยหันมาทักผม
“นี่ไอ้เตอร์แกเมาเร็วจังวะ”
“จะไม่ให้มันเมาได้ไงก็เล่นกินตั้งแต่เย็นแล้ว”ยองฮุนพูดขึ้น
“นี่ยองฮุนไหนมิยูว่ะ”ผมหันไปกระซิบยองฮุน
“อ๋ออยู่ในครัวน่ะเดี๋ยวฉันเรียกเฮจองออกมาก่อนดีม๊ะ”
“นี่เฮจองจ้ามาดูนี่เร็วว่าใครมา”
“ใครมาหรอยองฮุน”
“นี่เฮจองเธออกมาก่อนนะมิกกี้มันจะเข้าไปหามิยู”
“อืมได้ๆๆๆ -*-”
แล้วผมก็เดินเข้าไปในครัว
“อ้าวหวัดดีมิยูเธอมาด้วยหรอเนี่ย”
“ถ้าไม่มาแล้วนายจะเห้นฉันม่ะถ้าารู้ว่านายมาฉันไม่มาดีกว่า”
“-//-”อ้าวไหงเป้นงั้นวะ
“อ่ะมาก้ดีแล้วล่ะเอาไอ้นี้ไปสิ”เธอหันมาแล้วก็เอาถาดขนมให้ผมพลางชี้ ไปที่ห้องอาหาร
“นี่มิยูฉันถามอะไรเธอหน่อยดิ”
“อะไีรแล้วฉันจำเป็นต้องตอบด้วยหรอ”
“-///-”
“ว่ามาสิ”
“คือเธอนะมีแฟนรึยังแล้วคบใครอยู่รึป่่าว”
“-*- ”
“ถามทำไมจะคบกับฉันรึไง”โอ้วววตรงประเด็นเลยครับพี่น้อง
“อืม”
“555+ในที่สุดนายก็ต้องมาจีบฉันขำว่ะฝันไปเถอะไอ้ไก่”
“-//- นี้มิยูฉันชอบเธอจริงๆนะ”
“ไม่มีวันไอ้ไก่บ้า……………เฮ้!!!แซนมาได้ไง”ยัยมิยุเดินเข้าไปทักทายกับไอ้ แซนแล้วก็เอ่อกอดกันด้วยอารัยว่ะที่ฉันมาทำไมไม่กอดมั่ง
“นี่มิยู”ผมยังไม่เลิกตื้อ
“อะไรย่ะ”
“ฉันขอคุยด้วยหน่อยดิ”
“ไม่”
“น้าาาาาาาาาาาาาห้านาที”
“ก็ได้”
“งั้นมานี่เร็ว”ผมพามิยูออกมาที่สวนข้างบ้านริมสระว่ายน้ำ
“ว่ามาสิมีอะไรนายนี่่ยุ่งจริงๆเลย”
“คือฉันชอบเธออ่ะคบกลับฉันนะเธอก็ไม่มีใครไม่ช่ายหรอ”ให้ตาเหอะผม ไม่เคยหน้าด้านขนาดนี้เลยนะ
“อืม”
“เย้*****---****”
“แต่นายต้องพิสูทว่านายชอบฉันจริงโดยการยอมทำทุกอย่างที่ฉัน บอกแต่นายจะทำได้หรอ”-*-เอ๋ยัยนี่คิดอะไรเนี่ย
“กล้ากรัโดดสระนี่ป่าวล่ะ”55+ง่ายเฟ้ยแค่โดดน้ำก็ไ้ด้เธอมาครองผมจัดการ กระโดด
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมม
“55+ฉันกระโดเเล้วนะมิยูเธอต้องคบกลับฉันนะ…………อ้าวเฮ้ยหายไปไหนอ่ะ”
ผมเดินกลับมาในงานสภาพไม่ต่างจากลูกหมาตกน้ำเลย
“เฮ้ยไอ้ยุชอลไปทามไรมาว่ะ555+เปียกหมดเลย”
“เอ่อถามยัยนั้นดิ”ผมพูดพลางชี้ไปที่มิยูที่ตอนนี้นั่งขำอย่างกะคนบ้าแต่ยังไง ก็น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
“นี่ยูชอลฉันว่านายไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่านะ”
“อืม”
สามช.มต่อมางานเลิกแล้วต่างคนต่างแยกย้ายกหันกลับบ้านผมได้รับหน้าที่ให้ไปส่งเจ้าหญิงของผมที่บ้าน
“อ่ะถึงแล้วล่ะมิยู”
“อืมขอบจัยนะพรุ่งนี้นายจะกลับแล้วใช่ม่ะ”
“อืมปีหน้าโน้นฉันถึงจะมาที่นี้อีก”
“หรออืมบายนะแล้วเจอกันนะ”
แล้วเจอกันงั้นหรอจะเจอได้ไงวะในเมื่อพรุ่งนี้ฉันจะกลับโซลแล้วโอ๊ยแผนการไม่สำเร็จ
ที่สนามบิน
“แม่ครับผมไปแล้วนะครับถึงแล้วจะโทรมาหานะ”
“อืมเดินทางดีๆนะลุกแล้วอย่าลืเอาของที่แม่ฝากไปให้เพื่อนๆด้วยล่ะ”
“ครับๆๆๆ-//-”
“นี่พี่แล้วอย่าลืมนะว่าอีกสองเดือนผมจะไปหา”
“เออรู้แล้วแกมาก็บอกฉันอีกทีนะ”
“ท่านผู้ดิสารที่จะเดินทางไปเกาหลีกรุณาขึ้นเครื่องด้วยค่ะ”
“ผมไปแล้วนะครับ”ผมกอดแม่แล้วก็หันไปพุดกับไอ้น้องชาย
“ห้ามดื้อกับแม่ล่ะถ้านายดื้อฉันจะหักเงินค่าขนมแกรู้มั๊ยริคกี้”
“ครับๆๆๆๆรู้แล้วพี่”
ตอนนี้ผมอยู่บนเครื่องผมน่างที่นั่งที่ 32A ริมหน้าต่างด้วย
“ขอโทษครับคุณหลบหน่อยครับ”
“๋อ๋อค่ะ”ทันทีที่เธอหันมาอ๊ากกกกกกยุนมิยูที่ร๊ากกกกก
“๋เฮ้ยนายทำไมฉันซวยอย่างี้นะทำไมยัยเฮจองจองตั๋วให้ฉันคู่กับนายล่ะ”
“นั้นดิยองฮุนมันก็จองให้ฉันดีเลยฉันจะได้นั่งใกล้เธอไปด้วยกับอบอุ่น”
“ฉันไม่ต้องการย่ะ-//-”
ผ่านมา5ชั่วโมงแล้วตอนนี้มิยูกำลังอ่านหนังสืออะไรก็ไม่รุอยู่ผมแกล้งทำ
เป็นหลับแล้วเอนไปพิงไหล่ของเธอ
“เฮ้ยยูชอลออกไปห่างๆฉันเลยนะไอ้้บ้า”
“โอ๊ยอะไรของเธอเนี่ยเสียงดังจังฉันอายเค้านะ”
“นายก็เอาหัวนายออกไปเด่”
“อ่ะขอโทษทีมันเพลินไปหน่อยน่ะ”
“นี่อีตาบ้าเมื่อไไหร่จะถึงโซลนะ”
“อะไรเธอก็ไปโซลหรอใจตรงกันจัง”
“ถ้าไม่ไปโซลจะให้ไปญี่ปุ่นรึไงย่ะ”
“อ้าวแล้วเธอจะไปญี่ปุ่นทำไมล่ะฮะ”
“โอ๊ยอีตาบ้าพูดไม่ร้เรื่องรึไงฉันประชดนายอยู่นะ”
“555555555555+”ปมทำไม่สนใจแล้วพิงเธอต่อไปจนถึงโซล
“ถึงแล้วนี่นายยูชอลตื่นๆๆ”
“อืมรู้แล้ว”
แล้วเราทั้งสองก็เดินออกมาจากเครื่องด้วยกันผมต้องรีบใส่แว่นตาเลยเพราะ เี๋ดี๋ยวคนจำได้แล้วจะยุ่ง
“นี่มิยูฉันไปส่งม่ะ”ผมเห็นเธอยืนรอรถอยู่เลยเดินไปถาม
“ไม่ต้องอ่ะขอบใจ”
“นี่มาเถอะ”แล้วผมก็ลากเธอขึ้นรถไป
“นี่บ้านเธออยู่ไหนหรอ”
“โซล”
“55+เหมือนฉันเลยบอกทางมาจะได้ไปส่งถูก”
แล้วผมก็มาถึงบ้านเธอโอ้วบ้านหลังใหญ่เป็นบ้าเลย
“ขอบจัยนะถึงบ้านฉันแล้วล่ะ”
“นี่มิยูเรื่องที่ฉะันพูดที่อเมริกาน่ะฉันพูดจริงนะ”
เธอเงียบไปซักพักแล้วก็พูดว่า
“ฉันว่าเรารู้จักกันน้อยไปนะดูๆไปก่อนสิยูชอลบางที่นายอาจจะไม่ได้ชอบฉัน ก็ได้นะหรือบางทีฉันอาจจะชอบนายก็ได้ไว้วันหลังเจอกันนะฉันไปล่ะ”
โหแห้วหรอว่ะเราแงแงแง-//-
ผมกำลังจะออกรถแต่เธอเดินมาขวางไว้
“อ่ะนี้เบอร์ฉันแล้วโทรมานะปาร์คยูชอล”
โอ้วววแห้วที่ไหนกันเธอมีใจให้ผมด้วยอิอิ(คิดไปเองรึป่าวฮะ)
ที่คอนโดสามอาทิตย์ต่อมา
“นี่มิกกี้นายไปอเมริกามาไม่ได้สาวๆมามั่งหีรอว่ะ”ดูไอ้เซียพูดเข้าดิสาวๆหรอผมนึกอะไรออกมาอย่างนึงคือผมลืมโทรหามิยู
“ขอบใจนะจุนซูที่นายเตือนสติฉัน”
“อะไรว่ะงง”แล้วผมก็เดินไปหยิบโทรศัพท์ที่ห้องนอนแล้วกดโทรหามิยู
“ฮัลโหลนั้นมิยูรึป่าวครับ”
“ฮัลโหลค่ะมิยูพูดไม่ทราบว่าใครค่ะ”
“ยูชอลไง”
“หาาายูชอลนายหาไปไหไนมาตั้งสามอาทิตย์รู้มั๊ยฉันน่ะกำลังจะเปลี่ยน เบอร์โทรสับอยุ่แล้วนะอีตาบ้า”
ครับมาเป็นชุดเลย
“เ่อ่อขอโทดนะคือช่วงนี้ฉันยุ่งๆน่ะเลยไม่ค่อยมีเวลาวันนี้เธอว่างม่ะไปกินข้าวกัน”
“ว่าง”
“งั้นตกลงนะเจอกันบ้านเธอนะเดี๋ยวฉันไปรับ”
“อืมกี่โมง”
“6โมงเย็นล่ะกันแต่งตัวสวยๆล่ะรู้ม่ะ”
“ย่ะค่นี้ใช่มั๊ย”
“อืม”
ผมมารับเธอที่หน้าบ้านวันนี้เธอสวยจังว่าที่แฟนใครว่ะผมคิดว่าผมน่ะจริงจังกับ คนนี้นะไม่รู้เพราะอะไร
แล้วเราก็มาถึงที่ร้านอาหารแล้วเราก็สั่งอาหารกัน
“นี่ยูชอลนายไม่กินรึไงจ้องหน้าฉันทำไมอ่ะหน้าฉันมีอะไรติดหรอ”
“ปะป่าวอ่ะวันนี้เธอสวยจัง”
“-//-”55+มิยูเขินด้วยน่ัารักจัง
“นี่ตอนนี้เธอคิดยังไงกับฉันอ่ะ”
“ก็เพื่อนไงนายเป็นเพื่อนฉันไม่ช่ายหรอ”
“--///--”ให้ตายเหอะตอบได้ทิ่มแทงใจยูชอลมาก
หลังจากวันนั้นผมกับมิยูก็คุยกันมาตลอดบ้างครั้งก็ไปเที่ยวด้วยกันแต่ดูเหมือนไม่มีอะไรคืบหน้าเล้ยผมล่ะเซ็งทำไงดีเนี่ยยุชอลผู้ไม่เคยอกหกต้องมาอกหัก ก็ตอนนี้ล่ะว่ะเพื่อนรุ้คงขำผมตายเลยแล้ววันนี้ผมก็ตัดสินใจบอกกับมิยูว่าจเลิก ยุ่งกับเธอผมเหนื่อยแล้วอ่ะเบื่อที่จะต้องวิ่งไล่ตามเธอแล้วผมจะปล่อยเธอไป
“นี่มิยุเธออย่าทำเย็นชากับฉันอย่างงั้นสิ”
“ทำยังไงฉันก็เป็นของฉันอย่างี้รับไม่ได้รึไง”
“-//-”
“นี่วันนี้นายเป้นอะไรน่ะบ้ารึป่าว”
“มิยูคือฉันว่าฉันมีไรจะบอกเธอ”
“หืออะไรหรอ”
“ฉันว่าฉันจะเลิกตามตื้ออเธอแล้วล่ะฉันเหนื่อยที่ต้องวิ่งตามเธอไปวันๆโดยที่เธอไม่สนใจฉันเลยบอกตามตรงนะฉันไม่้เคยเป็นอย่างงี้กับใครเลย”
“ฉันก็มีอะไรจะบอกนายเหมือนกัน”
“อะไรล่ะ”
“มันคงจะสายไปแล้วล่ะ”
“บอกมาเถอะ”
“คือฉันจะบอกว่าฉันจะตกลงคบกับเธอ”
“หาาาาาาาา”55+หูผมต้องฟังอะไรเพี้ยนไปแน่ๆเลยวั้นนั้นก็ฟังว่าไอ้แจจะไปคบกับยูโนสงสัยต้องไปหาหมอบ้างแล้ว
“เธอว่าไงนะ”
“ฉันบอกว่าฉันจะคบกับนายปาร์คยูชอล”
“จริงดิเธอไม่ได้หลอกฉันนะ”
“อืม”
“เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ผมคงดีใจมากไปหน่อยเลยวิ่งเข้าไปกอดเธอแต่มิยูไม่มีท่าทีขัดขืนเลยฉันรักเธอจังยัยแว่นหน้าของฉัน
“นี่ยุชอล”
“หือมีไรหรอ”อยู่ดีๆมิยูก็พูดขึ้นขณะที่เรากำลังเดินจับมือกันอยู่ในสวนสาธารณะ
“ฉันรักนายนะ”โอ้ววดีจัยจังเธอบอกรักฉันหรแเนี่ย
“ฉันก็รักเธอ”
“ความจริงฉันน่ะชอบนายมาตั้งแต่เราเรียนที่เดียวกันแล้วนะ”
“หาาาาแล้วทำไมไม่บอกฮะ”
“ก็นายเรียกฉันยัยแว่นหน้าใครจะไปกล้าล่ะ”
“-//- กำขอโทด”
“อืมแต่ช่างเถอะเธอตอนนี้ฉันก็ได้เป็นแฟนกับนายแล้วหนิ”
“ช่ายๆๆถูกต้อง”
“55+”
“ฉันรักเธอนะ”
“…………”เงียบมิยูไม่ตอบแต่กลับหันมาจุ๊ฟฟผมอึ้้งเลยครับทำตัวไม่ถูกแต่แล้วสติผมก็กลับมาแล้วจูบกลับไปอิอินานพอสมควรเลยอิอิดูสิมิยูน่าแดงอย่างกะลูกมะเขือเทศเลย55+แฟนใครว่ะน่ารักจัง
สองอาทิตย์ต่อมา
“ฮัลโหลยองฮุนหรอวะ”ผมโทรทางไกลไปหามัน
“เออฉันเองว่าไงแกดินทางไปโซลเยี่ยมม่ะที่นั่งอ่ะ”
“55+เยี่ยมเลย”
“แล้วเป็นไงบ้าง”
“55+คนอย่างปาร์คยุชอลไม่มีพลาด”
“งั้นแสดงว่านายคบกันแล้วนะดิ”
“ิอืมสองอาทิตย์แล้วล่ะ”
“55+เฮจองยุชอลกะมิยูคบกันแล้วล่ะแผนเธอเนี่ยเยี่ยมไปเลยนะ”
“อ่ะเเน่นอนอยุ่แล้วเฮจองซะอย่าง”
“ขอบใจมากนะเฮจอง”
“อืมไม่เป้นไรจ้า”
“อ่างั้นแค่นี้ก่อนนะฉันจะไปอัดรายการแล้ว”
“อืมบายพ่อนักร้องคนดัง”
ตั้งแต่นั้นมาผมก็คบกลับเธอมาตอนนี้ก็เกือบปีแล้วครับถึงผมจะมีนอก ใจเธอบ้าง(แค่ประมาณ สามนาทีเพราะผมเป้นโรคเห็นคนสวยไม่ได้55+)
แต่เราก็ยังรักกันเหนียวแน่นยิ่งกว่าเงินในกระเป๋าเจ้าชางมินอีกนะ55+
จบแล้วครับความรักของผมอิอิอิอิ
ความคิดเห็น