ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ++[L]oV e I S++

    ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3Love iS ……(My little princess) : By U- know

    • อัปเดตล่าสุด 15 ก.พ. 50


    บทที่ 3- -

    Love iS ……(My little princess) : By  U- know

    เจ้าหญิงตัวน้อยของยูโน

    นี่ตอนนี้ผมกำลังทำไรอยู่เนี่ยนักร้องวงกดงบังชินกิอันโด่งดังแต่ต้องมาเดินตามยัย เตี้ยตัวน้อยที่ชื่อว่าซองเฮมีนเนี่ยนะมันไม่แฟร์เลยนะให้ตายเหอะแต่ก็ต้องยอม เพราะเธอน่ะเป็นเจ้าหญิงตัวน้อยๆของผมเลยนะผมกลับเฮมีนรู้จักกันมา หลายปีตั้งแต่เธอยังเด็กอ่ะประมาณอายุ16 แล้วผมก็อายุ18 เหอะๆรักเด็กครับ

    เธอเป็นเพื่อนของไอ้ชางมินน้องรักวันแรกที่เห็นเธอก็เพราะเธอต้องมาทำรายงาน

    กับชางมินที่คอนโดโอ้วพระเจ้าเด็กอะไรแสบชมัดเลยแต่ก็น่ารักอ่ะตอนแรกเฮมีน่ะ

    เกือบกลายเป็นแฟนของไอ้แจแล้วแต่ไหงดันมาเป็นแฟนผมได้เนี่ยตลกจริงๆแต่ดู แจมันจะชอบเฮมีนมากนะในตอนนั้นแต่ทำไมถึงให้ผมก็ไม่รู้แต่ก็ดีแล้วล่ะก็ผมนะ รักยัยนี่จะตาย

    "เฮ้ยุนโฮนายมัวยืนทำหน้าเหมือนหมีอะไรอยุ่ตรงนั้นเดินมาเร้วๆได้ม่ะ"

    นั้นไงแม่ผมเรียกแล้ว
    "ก็ฉันยืนดูของอยู่อ่ะ"
    "แต่ฉันเห็นนะว่านายน่ะยืนดูผู้หญิงอยู่"
    "ง่าจะบ้าหรือไงเฮมีน"
    "อืมล้อเล่นนะตกใจไปได้"

    เล่นแบบนี้ไม่ดีเลยนะยัยเตี้ย  นี่คือความคิด

    "หิวเเล้ว"
    "ก็ไปกินเด่จะกินอะไรอ่ะ"
    "ไม่รุดิฉันอยากกินอะไรก็ได้ที่นายเลี้ยง"
    "ตลอดอ่ะ"
    "แหมตลอดอะไรทุกทีเลยตะหาก"
    "ง่า-*-"

    แล้วยัยเปี๊ยกก็พาผมเดินเข้าไปในร้านอาหารญี่ปุ่นอาหารเกาหลีก็มีทำไมไม่กินฮะ ยัยพวกทรยศประเทศ
    "นี่ยุนนายจะกินอะไร"
    "กินเธอไง"

    "ง่า-*-"55+ขำว่ะพูดออกแนวลามกทีไรเฮมีนต้องเงียบทุกทีเพราะเธอน่ะไม่ชอบอะไรแบบนี้เลยแค่ผมหันไปห้อมแก้มเธอตอนแรกๆที่คบกันเธอน่ะทำไงกับผมรู้มั๊ยวิ่งไล่ผมแล้วก็กระทืบเลยแถมยังเรียกไอ้พวกดงบังที่เหลือมาช่วยอีก
    "ล้อเล่นกินอะไรก็ได้"
    "อืมงั้นเอาปลาซาบะแล้วก็ซูชิหน้าแซลมอนแล้วก็หน้าปลามึกแล้วก็…….."

    อีกมากมายที่ยัยเนี่ยสั่งแต่ยุนโฮไม่หวั่นอยู่แล้วถึงจะเหงื่อตกบ้างเล็กน้อยก็ตามอิอิ

    ยัยเปี๊ยกคนเดียวผมเลี้ยงได้
    "นี่อ่ะกินซะมัวแต่นั่งมองหน้าฉันยู่ได้"
    "ป้อนดิ"
    "ฝันไปเถอะนายไม่มีมือรึไง"
    "- -  ก็ได้กินเองก็ได้ "
    "นี่นายคบกับฉันมากี่ปีแล้ว"
    " 3 ปีกะอีก 2เดือน 29วัน 38ชั่วโมง 58นาที่ 2วิ"
    "เว่อร์ไป อันแรกน่ะถูกแต่อันหลังเนี่ยยังไงว่ะมั่วชัดๆ"
    "อืมฉันเวอ่ร์ไปนึดนึงอิอิ"

    "นี่ยุโนสร้อยที่ฉันชื่อให้ไปไหน"เอ่อตายแล้วตูเสือกทำหายรึว่าเอาไปไว้ไหนวะเนี่ยลืมได้ไง
    "เอ่อคือฉะนถอดเก็บไว้นะลืมใส่มา"
    "อืมแน่นะว่าลืม"
    "อืม"
    "แล้วลืมไว้ที่ไหนล่ะ"
    "อ๋อที่คอนโดไง"
    "แล้วฉันเจอไอ้นี่ที่บ้านสเตฟานี่ได้ไง"ตะ……..ตายแล้วผมดันไปลืมไว้ที่บ้าน สเตฟานี่ตอนที่ไปกินเลี้ยววันเกิดเธอที่บ้านนะสิแย่แน่ไอ้โฮ
    "ฉันบอกนายแล้วใช่มั๊ยว่าอย่าได้ไปยุ่งกะยัยเนี่ยไม่สิห้ามยุ่งกะผู้หญิงคนอื่น"
    "ฉันไปงานเลี้ยงที่บ้านเค้ามาแล้วคงทำตกไว้น่ะ"
    "แต่มันตกที่ห้องนอนนะย่ะ"
    "หะหะหาาาาเป็นไปได้ไงก็ฉันเมาแล้วไอ้มิกกี้ก็พากลับคอนโดหนิ"
    "นายพูดว่าอะไรนะยุนโฮฉันไม่ได้ยิน"
    "ฉันบอกว่าขอโตดครับคุณเฮมีน"
    "อืมฉันจะยกโทดให้นายนะครั้งสุกท้ายแล้วนะ"
    "อืมฉันสัญญาว่าจะไม่ยุ่งกะใครอีก"
    "แล้วถ้านายผิดสัญญาฉันจะไปมีชู้"
    "นี่เธอคิดจะมีชู้หรอ"ผมเริ่มเดือด
    "ไม่รู้ไม่ชี้"ยัยเฮมีนทำไม่รู้ไม่ชี้แล้วเดินออกไปจากร้าน
    "นี่รอด้วยสิเฮมีนมาพูดกันให้รู้เรื่องก่อนนะ"

    "นี่ยุนโฮนายจะเดินไปเดินมาทำไมว่ะ"คุณชายแจบ่นแต่เช้าเลย
    "ก็ยัยเฮมีนไม่ยอมรับโทรสับฉันอ่ะ"
    "แล้วจะเดินวนทำไมมฉันมึนแล้วนะโว้ย"
    "เออนั้นดิวนอย่างกะหมาหาที่ฉี่เเน่ะ"ไอ้ไก่เสริม
    "ก็ฉันใจร้อนอ่ะ"
    "เดี๋ยวก็โทรกลับมาเองแหละ"แจจจุง
    "ลองโทรหาชางมินสิวันนี้มันไปเรียน"มิกกี้
    "อืมโทรแล้วแต่มันบอกว่าเฮมีนไม่อยู่"
    "งั้นก็รอดีที่สุด"มิกกี้
    นี่ยัยเตี้ยไปไหนของเค้านะผมล่ะเป็นห่วงจัง

    แล้วทันใดนั้นเสียงประตูห้องเราก็เปิดออก

    "เฮ้เฮมีนเธอไปไหนมาเนี่ยฉันตามหาเธออยู่นะ"
    "ก็ฉันไปเที่ยวมาวันนี้ฉันน่ะโดดเรียน"
    "เธอไปกับใคร"
    "ฉันไปกับเพื่อน"
    "ใคร"
    "มันเรื่องของฉันแล้วนายน่ะโทรหาฉันทำไมตั้งหลายรอบ"
    "ก็ฉันเป็นห่วงเธออ่ะ"
    "ห่วงฉันทำไมย่ะฉันนะไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย"
    "อืมมาก็ดีแล้วล่ะเฮมีนไอ้โฮจะได้หยุดเดินไปเดินมาซะที"
    "- -"   " ดูไอ้แจมันพูดดิ

    "แล้วนี่ชางมินกลับมารึยังอ่ะ"
    "มาแล้วทำไมหรอ"
    "อ๋อฉันบอกให้ชางมินเอางานที่โรงเรียนมาให้น่ะ"
    "นีีตกลงเธอไปกลับใครอ่ะ"
    "ฉันไปคนเดียวที่บอกว่าไปกะเพื่อนน่ะฉันโม้อ่ะนี่ของนาย"
    "อะไรอ่ะ"
    "แฮปปี้เบิร์ดเดน่ะหมียุน"เอ่อจริงด้วยวันนี้วันเกิดผมไม่น่าล่ะมีแฟนคลับเอาของส่งมา ให้เต็มเลยนี่ผมทำงานจนลืมวันเกิดเลยหรอเนี่ย
    "ขอบคุณนะเจ้าหญิงน้อย"
    "ปีสาทสิไม่ว่า"ชางมินปากบูลด็อกอีกแล้ว

    "นี่นายพูดอะไรย่ัะไอ้ชางมิน"
    "ป่าววววววววววววววววววว"
    "นี่เฮมีนฉันรักเธอนะ"
    "ฉันก็รักนายเหมือนกันนะหมียุน"
    "แหวะะะะะะะะะะะ"นี่คือเสียงของไอ้พวกเพื่อนบ้าของผม
    "น้ำเน่าว่ะ"มิกกี้
    "ช่ายเน่าซะกว่าละครหลังข่าวอีก"แจจง
    "ช่าย"ชางมิน
    "แต่ฉันว่าน่ารักดีออกนะ"โลมาน้อยพวกผมดูมันพูดดิทำหน้าซะเคลิ้มเลย
    ป๊าบบบบบบบบบบบบๆๆๆเสียงโลมาโดนรุมซะกำ

    "นี่พวกนายแกล้วงฉันทำไม"
    "นั่งอยู่ด้วยกันอย่าแปรภักดิไอ้จุนซู"

    "เหอะๆๆ"โมลา
    "ไปดีกว่าฉันไม่อยากสำลักน้ำเน่าตายตรงนี้มิกกี้ไปกับฉันม่ะ"
    "อืมไปด้วยฉันยิ่งเหม็นๆอยู่"
    "พี่ผมไปด้วย"ชางมิน
    "โอ้วน่ารักจังเลยว่ะคู่นี้"โลมายังไม่เลิก
    "นี่จะไปม่ะไอ้โลมา"
    "ปะไปไปดิไปเร็ว"
    "อิอิ"เฮมีน
    "นี่เธอหัวเราะอะไร"
    "ก็หัวเราะนายนะดิ"
    "ทำไมอ่ะ"
    "เน่าเป็นบ้าเลย55+"
    "แหมนิดนึงน่ะ"
    "ว่าแต่่เธอซื้ออะไรมาให้ฉันเนี่ยแกะดูดีกว่า"
    "อืมแกะเลยอิอิ"
    "จะแกะล่ะนะ"ทั้นทีที่ผมแกะไอ้กล่องของขวัญที่ยัยเตี้ยเอามาให้แล้วมันก็

    ฟู้ๆๆๆๆ

    แป้งเต้มหน้าผมเลย

    "555+"
    "นี่เธอแกล้งฉันหรอ"
    "55+หมียุนนายแก่ขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย"
    "นี่ยัยปีสาทกลับมานี้นะ"
    "ไม่อ่ะ5555+"

    แล้วยัยเตี้ยก็วิ่งออกไปผมดูในกล่องมันมีซ้อยขอมืออยู่ด้วยเป็นรูปโน๊ตดนตรีน่ารักจัง
    ตกเย็นผมกลับพวกเพื่อนๆในวงก็เดินทางไปงานที่แฟนคลับจัดให้ผมชวนยัยเฮมีนไปด้วยกันแต่ยัยนั้นบอกว่าขี้เกลียดไปเพราะคนมันต้องเยอะแน่ๆเลย

    ทันทีที่ผมเดินเข้าไปก็ได้ยินเสียงของแฟนๆที่น่ารักของผมเรียกชื่อผมกันเต็มเลยแต่เอ๊ะยัยตัวเล็กๆผมยาวถึงบ่าเนี่ยคุ้นๆนะเหมือนยัยเตี้ยของผมเลยผมว่าใช่เลยแหละเธอยืิน อยู่กลับกลุ่มแฟนคลับผม

    "นี่ไหนบอกไม่มาไงเฮมีน"
    "ก็ยัยนี่อ่ะมันชอบนายมากเลย"

    เฮมีนพูดกับพร้อมชี้ไปที่เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนนึง
    "เอ่ออันฮยองครับ"
    "คะค่ะพี่ยุนโฮสุขสันต์วันเกิดนะค่ะ"แล้วเธอก็หยิบของขวัญออกมาให้

    "นี่เพื่อนฉันเองเบยูนา"
    "ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
    "นี่ยูนาฉันกลับก่อนนะ"
    "อ้่าวจะรีบไปไหนอ่ะเฮมีนอยู่นี่ก่อนดิ"
    "ไม่อ่ะเบื่อคนเยอะไว้ไปฉลองกับนายทีหลังดีกว่าว้าวววววดูนั้นดิยุนโฮ"
    "หืออะไรเธอจะเเกล้งอะไรฉันอีก"
    "ป่าววดูดี๊บรรดาเดอะกิ๊กคลับของนายมาเต็มเลยโชคดีนะจุงยุนโฮ"

    ผมหันไปมองที่เฮมีนบอกอ่ะจริงด้วยทั้ง ยุนนายอง ชองจีฮุน ลีเบรีน คิมเซฮีนแล้วก็สเตฟานี่อีกโอ๊ยเฮมีนรอฉันด้วย ผมบล่ะอยากจะออกไปจากที่นี่จังดูสิตัวเต็งทั้งนั้นเลยที่มาเนี่ยดูยัยเฮมีนสิยืนหัวเราะ อยู่กะไอ้แจขำอารัยกานเนี่ยไอ้พวกนี้

    วันต่อมาผมกลับเฮมีนไปเที่ยวด้วยกันมันคงดีกว่านี้ถ้าไม่มีไอ้แจกะชางมินติดมาด้วย

    ทำไมไอ้สองตัวนี้ไม่มีแฟนซะทีนะจะได้ไม่ต้องมาทำตัวติดผมอย่างนี้ (อันที่จริงพวกมันตามยัยเฮมีนมาตะหากไม่ได้ตามผมมาหรอกเหอๆไอ้พวกนี้น่ะติดแฟนผมจะตายแต่ผมไม่รู้สึกหวงยัยนี่เลยนะ)

    "นี่ยุนโฮนายมานี่เร็ว"อ่าห้าเฮมีนเรียกผมแล้วหลังจากที่เดินเล่นกันอยู่สามคนจนลืมผม
    "มาแล้วๆ"
    "ดีเลย อ่ะนี่ถ่ายให้หน่อยดิ"กำผมจะเลิกกะเธอคอยดู(แต่อีกนานนะ)
    "กำแล้วฉันล่ะ"

    "ก็ถ่ายไงเปงคนถ่ายน่ะ"
    "เออ 123 กิมจิจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจ"
    "อ่าห้ารูปสาวจังเลยพี่นี่ถ่ายเก่งนะ"ชางมินเดิมมาดูรูปที่ถ่ายไปเมื่อกี๊ดูหน้ามันดิจะติดกะแก้มแฟนผมอยู่แล้วแต่ไอ้นี้ยังน้อยไปไอ้แจน่ะโอบเอวเลยพวกแกทำเกินหน้าเกินตา ฉันมากเลยนะ

    แล้วเราก็ไปดูหนังกันหนังอะไรเศร้าชะมัดนางเองเป็นใบ้เงียบทั้งเรื่องเลย

    "นี่ยุนโฮถ้าฉันเกิดพูดไม่ได้มาล่ะจะทำไง"
    "55+ฉันจะขำเธอไงล่ะ"
    "เออให้มันจริงเถอะย่ะ"
    "นี่พวกนายอ่ะเงียบๆได้ม่ะ"เฮ้ยยยยยมิยูมาได้ไงว่ะเนี่ยอ้าววมิกกี้มาด้วย
    "เอ่อเธอมาได้ไงเนี่ยมิยู"
    "นั่งเรือมา"
    "จะบ้าหรอนั่งเรือมานี่มันโรงหนังนะไม่ช่ายเกาะเชจู"

    "แล้วนายจะถามมาทำโป๊กไรว่ะดูนั่งไปเงียบๆได้ม่ะ"
    "- * - นี่ไอ้มิกแฟนแกหรือหมาบลูด๊อกว่าเนี่ย "
    "-*-"มิกกี้

    หลังจากดูจบพวกเราก็กลับมาที่คอนโดโดยให้แจจุงเป็นคนคับรถผมไม่ไว้ใจมันเลย

    เอี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกตูม

    พูดไม่ทันขาดคำมันก็มุ่งหน้าไปที่ต้นไม้ข้างทางแล้ว

    "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"เสียงของยัยสองสาว

    "ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"นี่มันเสียงไอ้มิกกี้เอ่อมันแอบรึป่าวว่ะเนี่ย
    "เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย"พวกผมที่เหลือ
    "เหอๆๆๆ"นี่คือเสียงของไอ้แจ

    "นี่นายคับดีๆไม่ได้รึไงโบแจ"กำยัยมิยูเรียกมันว่าโบแจซวยแล้ว
    "นี่มิยูอย่าพูดชื่อนั้นดิ"มิกกี้หันไปกระสิบแฟนสาว
    "ขอโตดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
    "เอ๋เราคงต้องเรียกรถกลับคอนโดกันแล้วล่ะ"
    "อืม"

    เฮ้ยชางมินมันสะกิดทำไมว่ะเนี่ย
    "อะไร"
    "พี่ไม่เอาแฟนพี่ไปหรอนั่งอยู่ในรถน่ะ"
    "เออลืมเลยนี่เฮมีนออกมาเร็วจะได้กลับคอนโดกัน"

    "………………………"ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
    "เฮ้ยเงียบทำไม"
    "………………………"เหมือนเดิม
    "นี่เร้วๆสิฉันไม่เล่นนะ"
    "……………………….."เป็นอะไรของเค้าว่ะเนี่ยรึว่าหัวไปกระแทกกับกระจกแล้วมึนสมอง ปัญญาอ่อนไปเลย

    "ผมเห็นเธอพยายมาพูดแต่กลับไม่มีเสียง"
    "อะไรเธอว่าไงนะ"
    "*/*99@%^7#$78~&&677&777ึ฿ึ฿฿฿^&&*FGHH"เธอพูดไรน่ะไม่รู้เรื่องเลย ผมเลยเอากระดาษไปให้เธอเขียนแล้วมันก็มีเนื้อความว่า

    ฉันพูดไม่ได้ไม่รู้เป็นอะไรฉันจะทำไงดียุนโฮหือๆๆๆๆ

    แล้วเธอก็ร้องไห้ออกมามันทำให้ผมตกใจมาก

    "นี่เฮมีนอย่าร้องนะไม่มีไรมากหรอกเด๋วไปหาหมอกันอย่าตื่นเต้นนะ"
    "
    --___--" " ดูมันตกใจซะมากกว่าฉันอีกนะ(เฮมีนคิดในใจ)
    "อย่าตกใจไปเลยนะเฮมีนฉันอยู่ตรงนี้นะเธอต้องไม่เป็นอารัยนะ"ดูไปกันใหญ่แล้ว
    "นี่ฉันว่าเราพาเฮมีนไปหาหมอดีกว่านะ"มิกกี้เอ่ยขึ้น
    "อืมเดี๋ยวฉันไปเรียกรถให้นะเพราะว่าชางมินดูท่ามันจะไม่ได้เรื่อง"
    "อืม"

    โรงพยาบาลโซล

    "นี่หมอแฟนผมเป็นอารัยอ่ะ"
    "อ๋อคุณซองเฮมีนเค้าเกิดอาการเป็นใบ้ชับพันน่ะครับ"

    "มันเปงยังไง"แจจุง
    "คือคุณเฮมีนตกใจสุดขีดน่ะครับเธอเลยไม่มีเสียงพูดไปซักพักอาจจะซักสามสี่เดือนหรือไม่พรุ่งนี้เธอก็อาจจะพูดได้"
    "หาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"พวกเราทั้งห้า

    ระหว่างทางกลับบ้านในรถเราเงียบมากเพราะเฮมีนพูดไม่ได้ผมเอาแต่คิดๆๆๆ แจจุงชางมินมันหลับส่วนมิกกี้กะมิยุนั้นน่ะปลอบเฮมีนที่ดูเหมือนจะไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย

    "นี่พวกนายกลับมากันแล้วหรอ"เซียถักพวกเราพร้อมกลับวิ่งมาเล่นกลับเฮมีน 

    "นี่ทำไมเธอไม่พูดกลับฉันล่ะ"
    "%๓๔ูฌ๋็๋%&^&89gHHkjyrvjn G2835(*&&^Y&&6yJu"ภาษาใบ้เต็มเลย
    "นี่เธอเป็นอะไรนย่ะเฮมีน"แล้วเฮมีนก็ยื่นกระดาษให้เซียเนื้อความว่า

    นี่ไอ้โลมาฉันพูดไม่ได้เข้าใจมั๊ยแล้วไม่ต้องถามอะไรมากล่ะเพราะฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน  เข้าใจมั๊ยไอ้เบื๊อก.+.+.+.+
    "นี่ฉันเข้าใจแล้วแต่ทำไมต้องว่าฉันด้วยล่ะเฮมีน"

    เฮมีนยกกำปั้นขึ้นทำให้ไอ้โลมาไม่กล้าถามอะไรอีกเลย

    ผ่านมาสามอาทิตย์แล้วยัยเนี่ยยังไม่ยอมพูดได้ซะทีหมอบอกว่าถ้าตกใจอีกทีอาจจะพูด ได้ผมลองมาทุกวิธีแล้วม่ายได้ผมเลยแต่ดูยัยเปี๊ยกดิไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไรเลย

    (เฮมีน)

    นี่ก็ราวๆสามอาทิตย์แล้วทำไมฉันยังพูดไม่ได้อีกนะแปลกจริงๆแต่ช่างมันพูดไม่ได้ก็   ไม่พูดแต่ดูไอ้หมียุนมันจะเป็นเดือดเป็นร้อนซะมากกว่าฉันซะอีนะเนี่ย

    "นี่เฮมีนฉันจะไปอัดรายการก่อนนะ"
    ฉันพยักหน้าแล้วไอ้หมียุนก็หอมแก้มฉันก่อนเดินออกไป

    นี่ฉันจะไปไหนดีนะนอนอยู่บ้านดีีกว่าข้างนอกหนาวเป็นบ้าเลย

    ตี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

    เสียงโทรสับห้องฉันดังขึ้น

    "ฮัลโหลเฮมีนหรอนี่ฉันเองนะ"ฉันเองน่ะใครฟ่ะ
    "นี่ทำไมไม่พูดล่ะฮะนี่ฉันชางมินเองนะ"ไอ้บ้าฉันพูดไม่ได้โว้ยยยย
    "นี่เกิดเรื่องใหญ่แล้ว"ดูนายนั้นจะรีบร้อนมากเลยนะเนี่ยเรื่องอะไรว่ะรึว่า ยุนโฮออกลุกเป็นหมี -,-่

    "เธอทำใจดีๆนะคือว่าตอนนี้พี่ยุนโฮอยุ่ที่โรงพยาบาล" นั้นไงว่าแล้วมันต้องไปออกลูกที่นั้น
    "คือว่าเธอรีบมาที่โรงพยาบาลนะตอนนี้อาการแย่แล้ว"หาาาาาาาาาาาาาาาาา
    "คือพี่เค้าโดนวางยาน่ะจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้"เท่านั้นแหละฉันตกใจมากโทรสับหล่น จากมือเลยแล้วฉันก็รีบไปที่โรงพยาบาลตอนนี้ฉันดูไม่ได้เลยหน้ามีแต่คราบน้ำตา
    "นี่คุณค่ะคนไข้ที่ชื่อจุงยุนโฮอยุ่ห้องไหนค่ะ"ฉันหันไปถามพี่สาวคนสวยที่เคาร์เตอร์
    "อ๋อห้องไอซียูค่ะชั้นสองน่ะ"

    ฉันรีบวิ่งไปที่ลิฟโธ่ไอ้บ้าเอ้ยช้าจังฉันเลยวิ่งขึ้นไปที่ชั้นสอง

    -*-

    "นี่ชางมินพี่ยุนโฮล่ะ"

    "ปะปะปลอดภัยแล้วล่ะO0O"ดูหน้ามันสิตกใจอะไรว่ะเนี่ยช่างเถอะฉันรีบวิ่งเข้าไปดูเจ้าหมีน้อยก่อน
    "นี่ยุนโฮนายอย่าเป็นอะไรนะหือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
    "0///0"เอ้ยดุหน้ามันดิเป็นอะไรว่ะรึว่าฉันไปเหยียบสายอะไรว่ะดูดิมันตาโตเลย
    "นี่แจจุงยุนโฮเป็นอะไรน่ะ"
    "0*0"อะไรกันทำไมตกใจกันขนาดนั้นเนี่ย

    แล้วยุนโฮก็เอาเครื่องช่วยหายใจออกแล้วก็หันมามองหน้าฉันแล้วก็ยิ้ม
    "นี่นายยิ้มอะไรน่ะ"
    "เธอพูดได้แล้วนะสิเฮมีน"หาาาาาาาาาาาาาาาจริงด้วยฉันพุดได้แล้วเย้้้้้้้้้้้้้้้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

    สงสัยฉันจะดีใจมากไปหน่อยดันไปเขย่าตัวยุนโฮอีตานั้นร้องออกมาซะดังเลย
    "โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
    "อ๊ายยยยฉันขอโทษยุนโฮนายอย่าเป็นอะไรนะ"เฮ้ยยุนโฮ  

    นิ่งไปแล้วรึว่ามันตายไปแล้วเนี่ยฉันรีบก้มหน้าไปฟังเงียงหัวใจนายนั้นแล้วอีาบ้านี้ก็

    จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟอ๊ายยยยยยยยยยยยยยมันจูบฉัน
    "อิอิของขวัญสำหรับเธอที่กลับมาพูดได้เหมือนเก่า"

    "-*-"หน้าทุกคนที่อยู่ในห้อง

    "0//0" หน้าฉัน

    "นี่พวกเราออกไปข้างนอกกันเถอะนะปล่อยให้สองสามีภรรยาเค้าสวีทกันเธอ"

    แจจุงพูดพร้อมกับลากมิกกี้และเซียออกไป

    "นี่เฮมีนฉันจะล็อคประตูให้นะแล้วจะทำไรก็ตามบาย"นั้นไงว่าแล้วมันต้องคิดอับกุศลกันชางมินพูดแล้วก็เดินออกไปโดยไม่ลืมที่จะล็อคประตุอย่างที่พูด

    แต่นี่สิยุนโฮกำลังจะทำอะไรอ่ะหน้ามันเข้ามาใกล้ฉันแล้วอ๊าากกกกกกกกกกกกกกกกก

    ฉันหลับตาพลิ้มแล้วมันก็…………………โป๊กกกกกๆตบกะบาลฉันทำไมเนี่ย

    "นี่นายทำอะไรน่ะ"
    "หนอยคิดว่าฉันจะจูบเธอหรอยัยเฮมีนไม่มีวันซะหรอกหน้าอย่างกะศพ"

    ไอ้นี่หนิแล้วเมื่อกี๊หมีตัวไหนมันจุ๊ฟฉันว่ะ-//-


    "ชิ///// งั้นฉันจูบนายเองก็ไ้ด้"เอ้ยนี้ฉันพูดไรออกไปว่ะเนี่ยน่าอาชะมัด

    "-*- แน่จริงก็จูบดิ"โอ๊ยยยยยยยยยซองเฮมีนไม่ชอบความท้าทาย

    จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

    นานกว่า3 นาทีที่ฉันจะนายยุนโฮจูบกับอ๊ายยยยยยยยยยยยทำไปใด้ฉันเริ่มหาใจไม่ออกแล้ว

    แต่นายนั้นไม่ยอมปล่อยฉัน
    "อ่ะพอแล้วเดี๋ยวเธอจะขาดอากาศหายใจตายไปซะก่อน"
    "-//-" เขินว่ะ555+
    "เดี๋ยวฉันหายแล้วจะมาสานต่อนะหึหึหึ"ดูหัวเราะเข้าดิหื่นเชียว-*-

    (กลับมาที่ผมบ้างปล่อยให้ยัยเปี๊ยกเล่ามานาน)

    ตอนนี้ผมกลับเฮมีนอยุ่ที่ทะเลครับเรามาทำอะไรกันนะหรออิอิ

    ยัยเนี่ยอยากกินอาหารทะเลเลยต้องพามา(55+รึว่าจะมาสวีทกันช่ายม่ะไม่มีวัน)

    ดูยัยนี่โตขึ้นทุกวันเลยนะเนี่ย(นี่นายพูดเหมือนพ่อฉันเลยยุนโฮ - เฮมีนคิด).

    แถมยังน่ารักอีกด้วยผมล่ะรักยัยนี่จังแต่ให้ตายเหอะเลิกซะทีได้มั๊ยไอ้นิสัยกินเก่งเนี่ย เห็นแล้วปวดเฮดกินแบบธรรมดาน่ะได้ม่ะดูดิยัยนั้นชี้อะไรมาว่ะเนี่ย

    โป๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

    "โอ๊ยยยยยยยยยยย"เสียงผม

    "เฮ้ยบอกแล้วไงว่าให้หลบ"
    "นี่เป็นไงบ้างไอ้โฮ"มิกกี้เห็นเลยเดินมาดู

    ยัยเปี๊ยกเล่นเครื่องบินบังคับของซีวอนแล้วมันมาตกที่หัวผม
    "อ๊าาาาากกกกกกกแย่แล้ว"

    (ซีวอนเอสเจน่ะ)

    "อะไรหรอ"แจจุงหันไปถาม
    "เครื่องบินของซีวอนหัวหักเลยฉันจะโดนเค้าว่ามั๊ยเนี่ย"

    ชิ///รึว่าร้องเพราะตกใจที่ผมหัวแตก

    แล้วยัยนั้นก็วิ่งเค้าไปที่ร้านไปยืนถามอะไรกับพนักงานก็ไมรุแล้วก็เดินหาไปเลยไม่มาดูเลยว่าผลงานการลงจอดมันดีแค่ไหน-*-

    ระหว่างทางกลับบ้านผมไม่ได้พูดอะไรกับเฮมีนเลยแต่ยัยเนี่ยก็ดูจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมนะงอลๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจริงๆนะ

    "นี่ยุนโฮ"
    "……….."55+ทำเงีบครับโกธรจริงๆนะ
    "ทำแผลให้"
    "…………"
    "หยิบแอลกอฮอร์ให้หน่อย"ผมยื่นให้เธอ  (เขียนงั้นป่าวว่ะเนี่ย-*-)
    "ขอสำลีด้วย"แล้วผมก็หยิบให้เธอนี่อะไรว่ะเนี่ยหยิบเองไม่ได้รึไง
    "แล้วก็ขอออออ…..เอ่อ"
    "อะไรขออะไร"ขออะไรว่ะ

    "ขอไอ้นั้นอ่ะ"เฮ้ยเธอขออะไรฉันเนี่ย
    "……………."
    "ขอโตดดดดดดดดดดดดดดดดดน้าาาาาาาาาาาาาาายุนนนนนนนนโฮออออออออ"

    55+ในที่สุดก็มาง้อ555555555+
    "ข้าไม่ยกโทษให้"
    "งั้นข้างอลลลลลลลล"อ้าวเฮ้ยยยยง้อข้าดิง้อ

    "ข้าขอโตตตตตตดีกันนะ"เหอะๆๆไหงต้องมาง้อเนี่ย
    "อืม จุ๊ฟฟ"55+มีของแถมด้วยข้าชอบบบบบบบบ (จะพูดข้าทำไมว่ะเนี่ยสงสัยช่วงนี้ดูแดจังกึมมากไปหน่อยอิอิติดๆ)

    "นี่ยุนโฮ"

    "หือ"
    "เราเลิกกันเถอะ"
    "หาาาาาาาาาาาาาา0*0"

    "เลิกทะเลาะกันน่ะเบื่อที่จะง้อแล้ว"

    "-////-"ฉันรึว่าเธอจะเลิกกะฉันใจหายหมด

    "อืมฉันรักเธอนะเฮมีน"

    "อืมเช่นกัน"
    "แหวะะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"อีกแล้วพวกขี้อิจฉาทั้งหลาย/แจจุง-มิกกี้-ชางมิน-เซีย(ไหนบอกชอบไงเซีียไหงที่นี้ถึงแหวะได้ล่ะ)
    "อิอิอิอิอิอิอิอิอิ"และตามฟอร์มยัยเปี๊ยกต้องหัวเราะผมที่ว่าเกิดอารมณ์เน่า

    แต่ก็รักนะเด็กโง่5555555555555555555+++++++++++++++++++

    จบแล้วครับเรื่องราวความรักของผมแล้วต่อไปก็เชิญฟังความรักของนายมิกกี้นะครับตอนต่อไปอิอิ

    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×