<<<--_$ รักพลิกล็อกบ็อคหัวใจนายตัวป่วน$_-->>>

ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3 นายเป็นไรมากป่าวยุนโฮ

บทที่ 3   นายเป็นไรมากป่าวยุนโฮ

สองเดือนต่อมา

ยุนโฮและโบมิอยู่ในความอุปการะของป้าสองคนนั้นดูรักกันมากในตอนนี้

"นี่พี่ยุนโฮโบมิจะไปบ้านชางมินนะ"
"อืมพี่ไปส่งนะ"
"ค่ะ"

จากที่โบมิไม่เคยเรียกยุนโฮว่าพี่แต่ตอนนี้เรียกแล้ว
"พี่โบมิคิดถึงพ่อกับแม่อ่ะ"
"อืมพี่ก็เหมือนกันไม่คิดว่าเค้าจะไปจากเราเร็วขนาดนี้เลย"
"อืม"โบมิเริ่มบ่อน้ำตาแตก
"เฮ้ยจะร้องทำไมเดี๋ยวฉฮันร้องตามนะยังไงแกก็มีพี่นพโบมิยังเหลือพี่อีกคน"
"หือๆๆๆพี่ยุนโฮโบมิรักพี่นะ"
"อืมฉันก็รักแกก็เรามีกันแค่สองคนหนิไปบ้านชางมินกันเถอะ"

บ้านชางมิน

"นี่เย็นนี้พี่กลับบ้านช้านะหาอะไรกินเองนะโว้ย"
"เออรู้แล้ว"
"เอองั้นฉันไปนะแล้วเจอกันน้องสาว"
"+--+ อะไรของเค้าวะเนี่ย"
"อ้าวโบมิมาแล้วหรอวะ"
"เออดิถ้าไม่มาแกจะเห็นฉันมั๊ย"
"นั้ันดิเข้าบ้านเถอะ"วันนี้ฉันมาบ้านไอ้มินเพราะว่าเราจะไปเที่ยวกันชางมินมันได้บัตร สวนสนุกฟรีแน่นอนว่าโยริยอดยายี่ของมันก็มาเฮ้อน่าเบื่อคนมีความรักจังวุ้ย
"นี่โยริไปไหนอ่ะ"
"อ๋อโยริเค้าบอกว่าจะถึงแล้วล่ะ"
"อือ"
"นี่แกกินไรมั๊ย"
"กินดิเอามาเยอะๆเลยเมื่อเช้าพี่ฉันทำกับข้าวใหกินม่ายไหวเลยแย่สุดๆ"
"เค้าทำให้กินก็ดีแล้วไอ้บ้า"
"ไปเอามาเร็วๆเลย"
"เออๆ"

ประมาณครึ่งชั่งโมงยัยโยริก็เสด็จมาถึงให้ตายเถอะแปบเดียวของพี่แกเนี่ยเอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ยฉันฟาดขนมหมดไปครึ่งบ้านไอ้ชางทินแล้วอ่ะในที่สุเราสามครก็มาถึงสวนสนุกเอฟเวอร์เเลนค์แล้วอิอิมีแต่ครู่รักมากันอ่ะดูพวกเราสิอะไรเนี่ยไม่สิที่จริงเจ้าสองตัว นั้นมันมาถูกแล้วแต่ฉันเนี่ยสิมาคนเดียวชาวบ้านเค้ามากับคนรักง่าเซ็งชางมินเดี๋ยวนี้

ก็ทิ้งเพื่อนที่คบกันมาตั้งนมนานไปกะสาวเฉยเลยอ่ะ
"นี่ชางมินเราไปเล่นรถไฟเหาะกันดีกว่า"ฉันหันไปชวนเพื่อนชาย
"ก็ได้นี่โยริไปเล่นกันมั๊ย"
"ไม่อ่ะชางมินกับโบมิไปเถอะ"
"อ้าวไม่ไปหรองั้นโบมิแกไปเล่นเถอะฉันจะอยู่เป็นเพื่อนโยริอ่ะ"กำไอ้บ้าไหงเป็นงี้
"เฮ้ยได้ไงอ่ะไอ้บ้าไปคนเดียวก็ได้พวกแกจะไปไหนก็ไปเถอะเดี๋ยวฉันเที่ยว คนเดียวก็ได้"
"เอางั้นหรองั้นหกโมงเย็นเจอกันนะโบมิฉันไปก่อนนะ"
"- -" "งงค่ะนี่มันอะไรกันเนี่ยความรักทำให้คนตาบอดแล้วยังทิ้งเพื่อนอีกหรอเนี่ย
เอาเถอะไปคนเดียวก็ได้ไม่ตายหรอกรู้งี้ไม่มาดีกว่าอีกไอ้เพื่อนบ้าฉันเดินไปที่รถไฟ เหาะเล่นก็เล่นวะฉันเดินไปที่รถไฟแล้วก็เข้าไปนั่ง

"นี่หวัดดีโบมิจัง"ใครวะเนี่ย

ฉันหันไปที่เสียงๆนั้น
"นี่คิมแจจุงนายมาได้ไงเนี่ย"
"เหอะๆก็ตามเธอมานั้นแหละเห็นบอกเที่ยวคนเดียวช่ายม่ะฉัน ไปด้วยสิฉันก็มาคนเดียว"
"อ้าวแล้วเพื่อนนายไปไหนซะล่ะ"
"ก็พี่เธออ่ะไปรับไอ้ซองจีที่บ้านนะสิฉันเลยไม่มีเพื่อนไปเที่ยวเลยไปด้วยนะโบมิ"
"บ้าดิพี่ฉันเนี่ยนะไปรับเพื่อนนาย"
"อืม"

ทางด้านยุนโฮ
"นี่ซองจีอย่าดื้อดิไปเที่ยวเป็นเพื่อนหน่อยนะ"
"จะบ้ารึไงยุนโฮนายบ้าไปแล้วรึไงเนี่ย"
"แหมแค่ไปเที่ยเป็นเพื่อนเป็นไรไปรึว่ากลัวแฟนเห็น"
"จะบ้าหรอฉันยังไม่มีแฟนโว้ย"
"แหงล่ะนิสัยอย่างี้ใครจะชอบ"
"นายว่าไงนะ"
"อ๋อฉันบอกว่านิสัยอย่าเธอไม่มีแฟนได้ไงเนี่ยออกจะน่ารัก"ตายแล้วยุนโฮตอแหล
"แล้วนี้นายจะพาฉันไปไหนอ่ะปล่อยนะโว้ยฉันจะกลับบ้าน"
"ฉันจะพาเธอไปเที่ยวไงซองจี"
"ไอ้บ้านึกไงเนี่ยนายเป็นอะไรมากป่าวจุงยุนโฮ"
"ป่าวครับคุณลีซองจี"
"เฮ้ยแม่จ้าช่วยหนูด้วยหนูถูกหมีควายลักพาตัวหือๆๆ"
"นี่หยุดร้องเถอะซองจีมันเหมือนหมูโดนเชือดเลย"
"นี่ไ้อ้หมีควาย"

ทางด้านโบมิ

"แจจุงนายจะไปไหนก็ไปสิมาเดินตามฉันทำไม"
"ก็บอกแล้วไงว่าไปด้วย"
"โธ่่โว้ยอะไรกันนักหนาวะเนี่ยปีนึงแล้วนะที่นายตามฉันแบบเนี่ย"
"ปีนึงแล้วไงรำคราญม่ะ"
"เอออะดิ"
"งั้นก็มาเป็นแฟนฉันซะสิ"
"-*-ไอ้แจจุงไปไกลๆฉันเลยนะ"
"ที่เธอไม่ยอมเป็นแฟนฉันเนี่ยเพราะเธอชอบไอ้จุนซูช่ายม่ะ"
"หาาจุนซูหรอ555+ไอ้บ้าฉันกับพี่เค้าเป็นพี่น้องกันโว้ย"
"-- -- + "
"แล้วอีกอย่างพี่จุนซูน่ะเค้าชอบพี่ยูริตะหาก55+"
"หรองั้นเธอก็ไม่ได้ชอบใครและไม่มีใครชอบอะดิ"
"เออ"
"งั้นเป็นแฟนกับฉันเถอะนะจุงโบมิจ้า"
"ฝันไปเถอะ"

ให้ตาเหอะไอ้บ้าเนี่ยมันเดินตามฉันตั้งแต่เที่ยงตอนนี้อ่ะหกโมงเข้าไปแล้วนะเนี่ย

ไม่เมื่อยบ้างรึไงค่ะคุณคิมแจจุง
"อะน้ำฉันซื้อมาให้"
"ม่ายเอา"
"เอาไปเถอะไม่ใส่ยาเสน่ห์หรอกน่าเพราะฉันหล่ออยุ่แแล้ว"
"หลงตัวเองเป็นบ้า"
"นี่โบมิเธอไม่คิดจะมีแฟนบ้างหรอ"
"ม่าย"
"มีน่ะดีนะ"
"ยังไง"
"ก็เเบบนั้นแหละ"
"แบบไหนอ่ะ"
"ไม่รู้ดิเพราะฉันก็ไม่เคยมีแบบจริงๆจังๆซะที"
"เหอะๆใครคนเจ้าชู้"
"นี่แต่ถ้าเป็นเธอฉันน่ะรักจริงนะหวังแต่ด้วย"บ้ารึไงเนี่ย

ตื๊ดๆๆๆ

"ฮัลโหล"

(นี่โบมิอยู่ไหนเนี่ย)
"สวนสนุกไง"

(หรองั้นแกกลับบ้านได้เลยนะเพราะฉันกับโยริกลับมาแล้วน่ะเพราะว่าโยริเค้าปวดหัว)
"เออๆจำไว้เลยนะแก"
(เถอะน่าอย่าโกธรนะโว้ยบายแค่นี้นะ)

"อะไรวะเนี่ยเห็นแฟนดีกว่าเพื่อนหรอไอ้ชางมินบ้า"
"เป็นอะไรไปโบมิ"
"ยุ่ง"
"กำ"
แล้วฉันก็เดินหน้ามุ้ยกลับบ้าน บ้านก็ไกลจะตายจะกลับถึงมั๊ยเนี่ยทางทำไมมันมืดจังวะ

"นี่น้องสาวไปไหนจ๊ะ"
"เหอะๆไปตีหัวป๋าแกไงไอ้จิงจก"
"หาาาว่าไงนะยัยบ้าแค่นี้เล่นพ่อเลยหรอ"
"รึว่าจะเอาเป็นแม่ดีล่ะ"
"นี่ปากดีนักนะนังตัวแสบ"แล้วไอ้หน้าจิงจกก็เดินเข้ามาใกล้ฉันแ้ล้วเพื่อนมันก็จับตัวฉันไว้แล้วก็ต่อยท้องฉัน
"โอ๊ยยยยยยยพวกแกมาทำฉันทำไมเนี่ยไอ้บ้า"
"ยังปากดีอีกหรอฮะก็พี่แกน่ะสิดันไปจีบแฟนฉัน"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะก็ไปทำยุนโฮดิ"โฮรักพี่ชายจัง - ไอ้หน้าจิงจกคิด
"ทำกับพี่แกมันไม่สนุกนะสิต้องทำกับคนที่มันรักที่สุด"

ว่าไงนะฉันเนี่ยนะที่พี่รักที่สุด55เป็นไปไม่ได้

แล้วไอ้จิงจกก็ลากฉันไปที่ซอยข้างๆที่ไม่มีคน
"นี่ไอ้บ้าแกจะทำไรฉัน"
"ก็ทำแบบที่พ่อแม่แกเ้าทำกันนั้นแหละ"
แล้วไอ้จิงจกก็เอาหน้าเข้ามาใกล้ฉันแล้วมันก็ดึงเสื้อฉันขาดตอนนี้เห็นเสื้อ ในลายคิตตี้เลยอ่ะอายจังแล้วไอ้บ้านั้ก็ไซ้คอฉัน

"หือๆไอ้บ้าแกปล่อยฉันไปเถอะนะฉันไม่อยากมีสามีหน้าตาแบบแกม่ายเอา"

สถานะการณ์นี้ยังเลือกอีก
"ไม่สนโว้ยนี่ไอ้ซึงฮยอนถ่ายวีดีโอไว้สิฉันจะเอาไปให้พี่ชายสุดที่รักของมันดุ"
"ได้ครับลูกพี่โจฮัน"
แล้วไอ้จิงจกโจฮันมันก็กำลังจะถอดกางแกแต่

"โอ๊ยยยยใครวะ"ใครไม่รู้อ่ะเอาไม้มาตีหัวไอ้จิงจกหน้าคว่ำไปเลยแต่นี่หน้าคุ้นๆนะเนี่ย
"แจจุง"แล้วแจจุงก็ดึงฉันแล้วก็วิ่งไปด้านนอกถนนอีกด้านนึงแล้วเค้าก็ถอดเสื้อออก เฮ้ยอะไรเนี่ยแกจะปล้ำฉันหรอก็ยังดีกว่าไอ้จิงจกวะเอาก็เอา
"นี่จะทำอะไรน่ะ"
"อ่ะใส่ซะดูตัวเองสิลายคิตตี้เชียว"หวายยยยยยยยยยลืมไปเลย
"เร็วสิก่อนฉันจะอดใจไม่ไหวนะโบมิ"
"ไอ้บ้า"

แล้วแจจุงก้เดินมาส่งฉันที่บ้านแต่แล้วแจจุงก็ต้องเจ็บตัวอีกใครกันล่ะก็พี่ยุนโฮนะ สิมาจากไหนไม่รู้ใส่ไม่ยั้งเลยแจจุงงี้หงายไปเลยอ่ะแต่พี่ฉันจะไปต่อยนายนั้นทำไมอ่ะ
"นี่แกพาน้องฉันไปไหนมาแล้วทำไมถึงใส่เสื้อแกกลับมาฮะไอ้แจจุง"

อ๋อรู้แล้วว่าเพราะอะไรอิอิหวงน้องนั้นเองอิอิพี่ใครวะเฮ้ยเราต้องห้ามสิเค้ามาช่วยเรา
"นี่ๆพี่อย่าไปทำเค้าดิ"
"ไม่มันทำอะไรกฮะฌบมิดูสิตัวมีแผลด้วย"
"ไม่ได้ทำ"
"อย่าไปเข้าข้างมันสิโบมิบอกพี่มา"
"โธ่โว้ยไอ้หมีควายหยุดนะ"ได้ผลค่ะมันหยุดแล้ว

"ฟังก่อนดิแจจุงเค้าไปช่วยฉันจากพวกศัตรูพี่นั้นแหละรู้มั๊ยว่ามันทำอะไร ฉันมันจะปล่ำฉันนะพี่หือๆๆๆๆๆ"ฉันพูดไปก็ร้องไห้ไปดูเหมือนพี่กับแจจุงจะตกใจ มากพี่ยุนโฮเงียบไปซักพักแล้วก็วิ่งหายไปแจจุงเดินเข้ามากอดฉันไว้อ้อมกอด เค้าเนี่ยอุ่นจังเลยเหมือนพ่อเลยฉันร้องไห้นักกว่าเก่าอีกนะเนี่ย
"นี่โบมิต่อไปนี้อ่ะให้ฉันดูแลเธอนะ"ฉันไม่รุ้ว่าเพราะอะไรดลใจให้ฉันตอบตกลงเค้าไป
"ที่นี้เข้าบ้านซะพรุ่งนี้ฉันจะมารับเธอที่หน้าบ้านนะโบมิ"ฉันไม่ตอบ แต่ดันพยักหน้าซะงั้นอ่ะ
"บายโบมิ"

แล้วนายนั้นก็วิ่งหาไปไปไหนกันวะเนี่ยพี่ยุนโฮก็เหมือนกันไปไหนเนี่ยที่รู้ๆ

พี่แกกลับมาก็หน้าเยินมาเลยไปไหนมาเนี่ยถามก็ไม่ตอบช่างเถอะกลับมาก็ดีแล้ว

เช้าวันรุ่งขึ้น

วันนี้ฉันตื่นเช้ามาก มากจริงๆนะตั้งแต่ตีห้าเลยนะไม่รู้เหมือนกันอันที่จริงฉันไม่ได้นอนอ่ะเหอะๆ แล้วประมาณเจ็ดโมงแจจุงก็มาถึงบ้านฉันหน้านายนั้นเหมือนพี่ชายฉันเลยอ่ะ (แบบว่าเยินอ่ะ)ไปทำอะไรกันมาวะเนี่ย
"หวัดดีโบมิ"
"อืมหวัดดี"
"ไปโรงเรียนกันเถอะ"
"หน้านายไปโดนอะไรมาน่ะ"
"อ๋อเรื่องมันยาวเราสามวันไม่จบอิอิ"
"ไอ้บ้าไปเถอะ"
"แล้วนี้พี่เธอไปไหนอ่ะ"
"ไปตั้งแต่เช้าแล้วอ่ะไม่รู้ไปไหนของเค้า"

"หรอ55+ไปกันเถอะโบมิจ้า"
"นี่นาย---//---"
"555+"

หน้าบ้านซองจี - ซองจี

"แม่ค่ะหนูไปก่อนนะค่ะ"แล้วฉันก็เดินไปที่หน้าบ้านวันนี้มันแปลกๆ

ยังไงชอบกลนะเนี่ย
"เฮ้ยนายมาได้ไงเนี่ย"
"เดินครับ"
"มาทำไม"
"มารับคุณไงครับ"
"ฉันไม่ไปกับนายฉันจะไปกับเพื่อนฉัน"
"เพื่อนที่ว่าเนี่ยแจจุงช่ายมั๊ย"
"เออดิ"
"55+แจจุงมันไม่ว่างแล้ว"
"มันไปไหนอ่ะ"
"ก็มันไปส่งน้องฉันนะสิอิอิ"
"อะไรนะนี่มันจีบโบมิได้แล้วหรอ"
"55+คงงั้นมั้ง"
"เอาเถอะยังไงฉันก็ไม่ไปกับนาย"
"นี่เสียงอะไรอ่ะซองจี"แม่เดินออกมาดู
"อ้าวยุนโฮหรอลูกแหมมารับซองจีแต่เช้าเลยนะ"หมายความว่าไงเนี่ย
"ครับแม่งั้นผมไปก่อนนะครับไปเร็วซองจี"
"อะไรของนายเนี่ย"แล้วฉันก็เดินหนีนายยุนโฮไปอีกทางแต่นายนั้นก็ยังเดินตามอยู่อีก
"นี่ยุนโฮนายไปรู้จักมั๊กจี่กับแม่ฉันได้ไงฮะ"
"แหมก็ต้องทำความรู้จักกับว่าที่แม่ยายนิดนึงง่ะ"
"แม่ยายใครย่ะนี่นายเป็นแฟนกับพี่สาวฉันหรอนี่พี่ซองยุนอ่ะเค้ามีแฟนแล้วนะ"
"เฮ้ยพอๆเลยจะบ้าหรอซองจีฉันหมายถึงเธอตะหาก"
"งงไม่เข้าใจ"
"โธ่ยัยโง่ก็ฉันชอบเธอไง"อ๊ากกกกกกกกกกกม่ายเชื่ออะไรกันเนี่ย
"------*-------"
"นี่ไปเรีนกันเถอะ"งงค่ะพูดอะไรไม่อออกแล้วไอ้หมีนี่มันก็ลากฉันไปเรียนจนได้วันนั้น ฉันอายชาวบ้านจริงๆเลยไปไหนก็ต้องมีนายนั้นตามตลอดไอ้แจไปไหนของมันวะเนี่ย

"โบมิจ้าจะกินอะไรมั๊ย"แย่ๆอะไรวะเนี่ียตามอยู่ได้
"ไม่อ่ะนายจะไปไหนก็ไปเลยแจจุง"
"ม่ายอ่ะจะอยู่กับโบมิ"
"โอ้วโหโบมิวันนี้แกมีคนนั่นด้วยแล้วหรอ"ชางมินไอ้เพื่อนบ้า เดินมาพร้อมกับหวานใจมัน
"เรื่องของฉันไปกันเถอะแจจุง"เฮ้ยโมโหเพื่อนแล้วฉันจะลาก ไอ้แจจุงติดมาด้วยทำไมเนี่ย
"ไปไหนอ่ะโบมิ"
"จะไปมั๊ย"
"ไปจ๊ะไปๆ -///-"
ฉันเดินไปที่สวนหลังโรงเรียนแต่ก็มาเห็นคนสองคน     กำลังนั่งคุยกันอยู่ตรงใต้ต้นไม้นี่,มันพี่ฉันนี่หว่ากำลังจู๊จี๋กับพี่ซฮงจีด้วยอ่ะอิอิ

"นี่มันซองจีนี่หว่า"
"ก็เออดินั่งจู๋จึี๋กันด้วย"
"แน่จัยหรอวาจู๋จี๋น่ะฉันว่าไม่เหมือนนะ"
"เหอะๆฉันก้ว่างั้นแหละ"
"ว่าแต่เค้ามาทำำอะไรกันอ่ะ"
J K