เรารักกันนะจะบอกให้ ^_^

ลำดับตอนที่ #2 : เรารักกันนะจะบอกให้ 2

         ที่โรงเรียนโซลคอนแวนด์ ห้องม.6/1 ห้องของพวกเขาทั้ง4 เรียนที่นี่

ได้3ปีแล้ว ปีนี้เป็นปีสุดท้ายของการเป็นนักเรียนม.ปลาย

            
  “สวัสดีนักเรียนที่น่ารักและน่ารังเกียจ”อ.คิม ฮี ชอล พูด

“วันนี้จะมีนักเรียนใหม่คนนึงที่จะมาเรียนกับพวกเธอในปีนี้ฉันคิดว่าพวกเธอคงจะรู้จัก

กันดีเค้าชื่อ คิม จุน ซู นะคุ้นไม๊ล่ะก็เซียไงล่ะไม่ต้องตกใจหรอกนะที่เค้ามาเรียนที่นี่

เพราะมันใกล้ที่ทำงานของเค้า”อ.ร่ายยาวจนต้องหยุดหายใจ แล้วร่างเล็ก ผอมบาง(ตรง

ไหน)ก็เดินเข้ามาพร้อมกับยิ้มให้ทุกๆคน

 
“สวัสดีครับ ทุกคนคงรู้จักผมแล้วผมคงจะไม่ต้องแนะนำตัว”เซียพูด

“เอ้าถ้างั้นเธอไปนั่งข้างยูชอลนะคนนั้นนะหลังผู้หญิงผมยาวๆนะ”

“โอ้อาจารย์ช่างทำได้ตรงใจของชอลจริงๆเลยนะ” แจ,ยุน,มินพูดเบาๆเพื่อให้ชอลได้ยิน

“ไม่ใช่ซะหน่อย แต่ก็ดีแล้วล่ะ” ชอลรีบตอบ     

            
                ช่วงเช้าไม่ได้เรียนเพราะทำความสะอาดห้อง เซียเริ่มสังเกตว่ายูชอลน่าตา

เหมือนกับคนที่เค้าเดินชนที่คอนเสิร์ตจึงเข้าไปถาม

“นี่ขอถามอะไรหน่อยนะยูชอล นายใช่คนที่ฉันเดินชนที่คอนเสิร์ตรึเปล่า”  “ชะ..ใช่ ละ..

แล้ว”ชอลตอบเค้าตื่นเต้นที่เซียเดินมาคุยกับเค้า

“เห็นสายตาเธอแล้ว อู๊วจาลาลาย อู๊วจาลาลาย” มินร้องขึ้นแซวชอลโดยที่เซียฟังม่ายรู้

เรื่องเลย

            
        เลิกเรียนทุกคนต่างเดินกลับบ้านแต่ชอลยังนั่งอยู่ที่เดิมที่นั่งของเค้าจนเพื่อนๆร้องว่า

“เฮ้ยพวกนาย เซียกลับไปทางเดียวกันกับเราเลย นี่ชอลเร็วๆรีบกลับเร็วเดี๋ยวไม่ทันเซีย

หรอก” ยุนพูด พอได้ยินอย่างนั้นชอลรีบวิ่งออกไปคนแรกโดยที่ไม่สนใจคนอื่นเลย

“หมอนี่ท่าจะบ๊อง บอกแค่นี้”มินพูด

                 “ลืมเพื่อน”ทั้ง3พูดพร้อมกัน


--------------------------------------------------------------------------------------------------------

แบบว่าเรื่องนี้เคยเอาลงที่อื่นมาแล้ว

แต่อยากเอาลงอีก   มีคัยอ่านมั้ยน๊า

ช้านชื่อ นุ่มนิ่ม น๊า