ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฮันเตอร์มือปืนอฉริยะ

    ลำดับตอนที่ #1 : วันแรกของการเข้าเรียน

    • อัปเดตล่าสุด 16 มิ.ย. 50


                             ในมุมอับของโลกบริเวณเทือกเขาทิเบทข่วงปี ค. ศ. 1900 มีเมืองแห่งหนึ่งมีนามว่าอาโรม  มีกษัตริย์ทรงพระนามว่าเบโอนเจ้าของนัยน์ตาสีฟ้าอมเงิน   กษัตริย์เบโอนเป็นคนที่ได้ชื่อว่าเจ้าเวทแห่งปืนทั้งมวลเพราะเหตุนี้ในเมืองอาโรมจึงมีโรงเรียนสอนยิงปืนและเวทมนต์ที่เกี่ยวกับปืนมากมาย     แต่ที่ดีที่สุดคือโรงเรียนสอนยิงปืนพระราชวงศ์ซาเล็มซึ่งในแต่ละปีนั้นจะมีนักเรียนจำนวน3, 000-5,000 คนที่สามาสอบเข้ามาเรียน  และยังมีอีกสองโรงเรียนมีสอนด้านการต่อสู้ที่ดีไม่แพ้โรงเรียนซาเล็มคือ โรงเรียนเวทมนต์ นราธิป  และโรงเรียนนักรบ นภดล  แต่นักเรียนที่จบและรอดชีวิตมีเพียงไม่ถึง   500   คนต่อปี ในปีนี้มีนักเรียนที่มีความสามารถจำนวน 2,500 เท่านั้น 
     ในวันที่ประกาศผลสอบเจ้าของผมสีขาวเทาดวงตาสีเขียวตรงคอมีสร้อยทรงเขี้ยวสัตว์สีแดง สายตากวาดหารายชื่อของตัวเอง   แล้วก็ต้องตะลึงเมื่อเห็นคำว่า   อันดับหนึ่ง 
     ฮันเตอร์    เมฟีโบเชท      
    ฮันเตอร์ก็ได้นั่งนำเข่าสองข้างดันพื้นและตะโกนออกมาว่า"ขอบคุณพระเจ้าที่อวยพรในลูกทำได้"
    บุคคลรอบข้างได้หันมาดูเจ้าคนที่นั่งทำท่าเหมือนขอทานไม่มีผิดถ้ามีกะลามาพร้าวเก่าๆซักอันหนึ่ง 
    การกระทำอันแปลกนี้สามารถเรียกเสียงหัวเราะจากผู้มาดูผลสอบได้อย่างมากมาย

                             เมื่อตกเย็น ฮันเตอร์  ได้กลับไปที่บ้าน   เขาต้องตกใจกับอาหารที่อยู่บนโต๊ะตรงหน้าของเค้า    คนที่ทำอาหารพวกนี้คือเจ้าของนัยน์ตาสีฟ้าผมสีทองเคาสีน้ำตาล     ชายคนนี้คือพ่อของ  ฮันเตอร์    เมฟีโบเชท      มีชื่อว่า  โยชูวา   เมฟีโบเชท     
    โยชูวา ถามด้วยความเป็นห่วง"มาแล้วหรือลูกพ่อเป็นไงบ่าง"
    ฮันเตอร์  ตอบด้วยความดีใจและภาคภูมิใจ "สอบได้ แถมยังได้ที่หนึ่งด้วย" 
    โยชูวา  "สมกับเป็นลูกพ่อเก่งมาก" ด้วยน้ำเสียที่ภาคภูมิใจในตัวลูก
                             ชั่วเวลาหนึ่งผ่านไปฮันเตอร์ก็ได้เห็น  คนรับใช้ไม่ใช่สิต้องพี่เลี้ยงของฮันเตอร์ก็นำไก่อบตัวใหญ่ออกมาจากห้องครัวพี่เลี้ยงของฮันเตอร์ชื่อ คิว       คิวเป็นคนของโลกวิญญาณผู้ซึ่งมีผิวสีน้ำตาลออกดำนัยน์ตาสีเขียวและมรเวทมนต์สามารถซื้อของวิเศษจากโลกวิญญาณได้       < เริ่มนอกเรื่องละเรา  >   ในค่ำนี้ฮันเตอร์ก็ได้กินอาหารอย่างไม่บันยะบันยัง  จนวันรุ่งขึ้นเป็นวันรายงานตัวของนักเรียนโรงเรียนซาเล็ม  แต่กลับไปไม่เพราะท้องเสียจากการกินอาหารเมื่อคืน  <สมน้ำหน้ากินไม่ระวังเอง  อิอิอย่าบอกเจ้าฮันเตอร์นะว่าผู้เขียนด่าอะ>    จึงให้คิวไปขออนุญาตที่โรงเรียนให้อีกวันผ่านไป  ฮันเตอร์ก็ได้ไปรายงานตัวที่โรงเรียนก่อนจะไปพ่อสุดรักก็ได้ฝากอาหารกลางวันไปกินที่โรงเรียน    ฮันเตอร์เห็นกล้องข้าวยังอายที่ต้องแบกไปโรงเรียนด้วย<กล่องข้าวมันสูงประมาณ3 ฟุตได้เลยผู้เขียนก็ไม่รู้นะว่ามีไรบ่างต้องรอเจ้าฮันเตอร์มันเปิดเองเมื่อถึงโรงเรียนฮันเตอร์ก็ต้องโดนสายตาจากคนรอบๆจองอย่างไม่ละสายตาเนื่องจากฮันเตอร์มันถือกล้องข้าวที่ทั้งสูงและใหญ่  แถมยังใส่เสื้อผ้าไม่เหมือนคนอื่นอีกต่างหาก  ในช่วงเวลานั้นก็มีเสียงอันดังมาจากห้องของครูใหญ่   "ฮันเตอร์    เมฟีโบเชท  กรุณามาหาทีห้องครูใหญ่     มาโกดันส์  เซสน์      เมื่อไปถึงเค้าก็ได้เห็นชายแก่อายุประมาณ60ปีนัยน์ตาดีน้ำเงินเหมือนแมวสวมชุดสีขาวและก็ได้รับเข็มกลัดรูปปืนวางทับโล่เป็นสัญลักษณ์ประจำโรงเรียนและครูใหญ่ได้ถามว่าเธอคิดจะเรียนปืนสายไหนคำถามนี้ทำให้นัยน์ตาสีเขียวของฮันเตอร์เริ่มแสดงความสงสัยสายตาของครูใหญ่ผู้มีประสบการณ์มากรู้ได้เลยว่าเจ้าฮันเตอร์ที่สอบเข้ามาได้คะแนนดีที่สุดนั้นไม่รู่อะไรเกี่ยวกับโรงเรียนเลย 
    ครูใหญ่เซสน์  อิสยาห์     ก็เลยบอกให้ฮันเตอร์หายจากโรคโง่ว่า " ที่โรงเรียนแห่งนี้ถูกแบ่งเป็น3สาขาคือ"
    1 ปืนมนต์ตรา เป็นสายทีใช้เวทมนต์ประกอบกับปืน
    2.ปืนเวหา เป็นสายที่ใช้ปืนในการ สุ้มโจมตีศัตรู
    3.ปืนรักษา เป็นสายที่มีความสามารถพิเศษคือเป็นทั้งพ่อพระและนักฆ่าเป็นสายที่มีวิชารักษาและวิชาโจมตีระยะใกล้

    ลิ้นของครูใหญ่ยังไม่กลับเข้าปากก็ได้ยิงมาจาด้านข้าง
    "ปืนมนต์ตราครับ"
    ครูใหญ่เซสน์ก็ได้วางมือบนแขนแล้วบอกว่า
    "แน่ใจหรอ"
    "แน่คับ     แน่ยิงกว่าแน่"   ฮันเตอร์ตอบด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจ
    ในช่วยเวลานั้นทีแขนของฮันเตอร์ก็รู้สึกว่ามีใครมาเผ่าแขนของเค้า 
    "โอ๊ยทำไรกะแขนตู" เด็กน้องผมสีขาวนัยน์ตาสีเขียว
    'นี้เป็นการลงทะเบียนของเรา คือการสักตราประจำคณะให้ที่ต้นแขนขอทุกคน'ครูใหญ่เซสน์ตอบ
    'และรูปที่แขนผมเป็นรูปอะไรว้ะเนี้ย' ฮันถาม
    'สุนัขมั่งดูเองสินั้นคือตราของนักเรียนห้องเรียนวายุ' เซสน์ตอบ
    งี่มันด่าเป็นหมานิ แม้ยังใช้คำสุภาพอีก   ฮันคิด 
    'แล้วทำไมต้องวายุ  ศิลาไม่ได้หรอ'ฮัน
    "ไม่ได้ธาตุในตัวเธอบอกแล้วว่าต้องวายุเท่านั้น"  เซสน์ตอบ

     

    "นี้ก็ได้เวลาละ"   ครูใหญ่บอก
    สายตาขี้สงสัยฉายรัสมีมาทาง ครูใหญ่     จึงได้จำใจแก้โง่ให้ฮันเตอร์หายโง่     
    นี้คือประเพณีของที่นี้คือการหาคู่หูคือ  สายทั้ง3จะมาร่วมกันเพื่อหาทีมในหาเรียนทำงานปฏิบัติภารกิจ
    ทีม 1 มี3 คน เพื่อง่ายต่อการทำงาน  
    เมื่อสายตาขี้สงสัยหาไป คูณใหญ่ก็ได้ชวน เจ้าฮันเตอร์ไปรวมพิธี   แผดเป็นที่ไหลเมื่อโดนเลือดสัตว์365อย่างเข้าไปแล้วจะทำให้เกิดแสงที่แผดเป็นนั้นและอีก2คนที่เป็นทีมเดียวกันจะมีแสงที่แผดเป็นเหมือนกัน   เมื่อได้คู่แล้วต้องมาลงทะเบียน   เมื่อสิ้นสุดคำประกาศของ ครูใหญ่เซสน์ แล้วกิจกรรมเลือกทีมจึงเริ่มขึ้น  ฮันเตอร์ได้ทีกเป็น  โนอา บาบิโรน
    สาย ปืนเวหา   และแมน  ซิโคสกี  สายปืนรักษา  เมื่อเสร์จ การจัดทีมก็มีการประกาศจาก ครูใหญ่ เมื่อได้ทีมแล้วให้มาที่โต้ะตรงหน้านี้เพื่อนสอบปฏิบัติ 
     ชายหนุ่มผมสีขาวเจ้าของนัยน์ตาสีเขียวยืนรอเพื่อนที่ไม่เคยเห็นหน้า<จนเวลา30ชั่วโมงผ่านไปไวอย่างพูดเล่น> ก็มีบุรุษร่างปานกลางเจ้าของผมสีเหลืองนัยน์ตาสีเงิน และชายร่างสูงเจ้าของผมสีน้ำตาลนัยน์ตาสีดำ มาทักฮันเตอร์ว่า
    "นี้เจอผมขาวนายชื่อฮันเตอร์ใช่ปะ"ชายผมเหลือง
    "ไม่ใช่มั่ง"ฮันเตอร์ตอบ
    ในช่วงพริบ ตาหมัดของชายผมเหลืองก็มาที่หน้าเจ้าฮันเตอร์   แต่ต้องตกใจกับสายลมที่มาบังหมัดนั้นไว้และมีปากปืนสั้นมาทางด้านต้นคอ
    "ช้างี่จะไปทำไรกินได้"ฮันเตอร์ถาม
    ฮันเตอร์ต้องตกใจกับปืนสั้นที่หายไปจากมือ  พร้อมกับคำกล่าวของเจ้าผมสีน้ำตาลนัยน์ตาสีดำ
    "นี้เล่นเป็นเด็กกันไปได้ พวกแกอยากสอบปฏิบัติไม่ผ่านหรอ   ผมชื่อแมน ซิโคสกี ส่วนเจ้าผมเหลืองชื่อโรอา บาบิโรน" แมนเอ๋ย
    "เราฮันเตอร์ เมฟีโบเชท"ฮันตอบ
    นี้พวกนายอะ ไอกลุ่มผมเหลือง อะจะสอบไหมวะ จะสอบก็มาเอาใบรับภารกิจ   ผู้คุมสอบส่งเสียงเรียก
    "เร็วพวกเราไปรับภารกิจดีกว่า" แมนบอก
    "นี้ทำไมต้องเชื่อผู้คุมสอบด้วยอะ" โนอาเอย

    ภารกิจ คือ หาลูกกระสูนปืนสีแดงในป่าแห่งวิญญาณมาให้ได้1นับ
    "นี้ภารกิจไรฟะง่ายจังไม่เห็นต้องให้คนระดับข้ามาทำเลย   พวกแก2คนทำไปแล้วกัน"ร.พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สนใจผู้อื่น
    ม.รีบเอยขึ้นอย่างรวดเร็ว "นี้โรอานายรู้ไหมมีไรในป่าแห่งวิญญาณ"
    "ไม่รู้สิทำไมต้องจำด้วย"โนอาตอบ
    นัยน์ตาสีเขียวฉายรังสีตลกออกมา "นี้หรือลูกผู้ดี    ไม่รู้ไรเลยหรอ จะบอกให้หายโง่ก็ได้"
    ในป่านั้นแบ่งเป็น9ส่วน  ส่วนแรกถึงส่วนที่5ไม่มีไรมีอย่างมากก็โจร ส่วนที่หกไปถึงส่วนแปดเป็นส่วนของ
    ปีศาจระดับ 1-3เท่านั้นส่วนสุดท้ายนั้นไม่รู้ว่ามีอะไร เพราะไม่มีใครเคยเข้าไปและลอดออกมาได้
    จบการประกาศของฮันเตอร์ก็มีเสียงตบมือดังมาจากด้านหลังของฮันเตอร์  ชายร่างสูงผมสีฟ้านัยน์ตาสีดำ
       "รู้ดีจริงนะ ฮันเตอร์   เมฟีโบเชท  ผมชื่อศิลา หินผา ครูสอนปืนมนตราสายดินโดยเฉพาะ  ครูได้มาเป็นผู้คลุมสอบภารกิจครั้งนี้"
    คับยินดีที่รู้จักคับ ผมฮันเตอร์ เมฟีโบเชท

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×