[Mpreg] ผมเกลียดคุณนายมาเฟีย!!!!!

ก่อนที่คุณจะอ่านเรื่องผมมีอะไรอยากจะถาม...

'...คุณเคยร้องไห้หรือเปล่า'

ถ้าคุณเคย  ผมก็อยากจะถามอีกว่า 'คุณร้องไห้เพราะอะไรหรือใครทำคุณร้องไห้'

แต่ถ้าคุณไม่อยากตอบก็ไม่เป็นไร  งั้นผมขอถามคุณอีกครั้งเป็นคำถามสุด้ายได้มั้ย???

คำถามมีอยู่ว่า 'ตอนที่คุณร้องไห้คุณคิดถึงใคร'

คำตอบของคุณเป็นยังไงไม่รู้แต่คำตอบของผมคือ '...ลูก...'

ความเจ็บเจียนตายคุณรู้มั้ยว่ามันรู้สึกยังไง ถ้าคุณรู้เเล้วก็ไม่เป็นไรแต่ผมก็ยังอยากจะแบ่งปันความเจ็บปวดของผมให้พวกคุณได้รู้

เพราะไม่ว่าผมจะทำยังไงความเจ็บปวดที่ผมได้รับมันก็ยังตรึงตราอยู่ในความทรงจำของผมเสมอ

มาเริ่มกันเลยเทอะ ตัวละครที่มีส่วนในความเจ็บปวดของผมน่ะ

คนแรกที่มีส่วนคือตัวของผมเอง

นี่คือหน้าตาของผม ตาหวาน จมูกเชิดรั้ง ผิวขาว ตัวเล็ก ผมไม่ใช่ผู้หญิงแต่เป็นผู้ชาย 

ผู้ชายที่ไม่ว่าจะไปทางไหนก็มักจะเจอกับเสียงแซวจากปากผู้ชายที่ดูแมนและเท่กว่าผมเสมอ

ผมชื่อ นาวี เกรนเวล ลูกครึ่งไทย-อิตาลี แต่ดันได้เชื้อทางแม่มากกว่าพ่อสะงั้น

ผมอายุ 29 ปี 

  

มาเริ่มที่คนต่อไปคนที่สำคัญที่สุดในเรื่อง

คนที่ผมไม่เคยลืม

คาร์สัน เมอร์ลิน

เจ้าพ่อแห่งอาณาจักรเมอร์ลินที่ยิ่งใหญ่มีแต่คนเกรงกลัวแต่มันไม่ใช่กับผมเขาคือคนที่ทำร้ายชีวิต คือที่มอบความเจ็บปวดให้ผม

แต่เขาคือคนที่ผมรักที่สุดเหมือนกัน  และใช่..เป็นพ่อของลูกชายและลูกสาวฝาแฝดของผม

เขาอยู่ในตระกูลที่มีอำนาจเหนือฟ้า แต่สิ่งที่เขาทำกับมันเป็นสิ่งที่ต่ำที่สุด เขาย่ำยีผม เขาทำมัน...

ตอนนี้เขาก็น่าจะอายุประมาณ 35 ได้แล้วมั้ง

คนต่อไปคือสิ่งที่เขามอบให้ผม สิ่งที่ผมรักที่สุด

 

คัลเลอร์ เกรนเวล กับ วอลตอร์ เกรนเวล 

สิ่งมีค่าที่สุดของผม ลูกชายและลูกสาวฝาแฝดของผมกับคุณคาร์สัน

รอยยิ้มและกำลังใจของผม

อายุ 10 ขวบ

สวัสดีค่ะทุกคน ไรท์ต้องขอขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของไรท์

#ขออนุญาติเจ้าของรูปด้วยนะค่ะ