<<----- :: 209 Publishing IN Fantasy :: ----->>

ลำดับตอนที่ #17 : White Story :: The Sky รักเธอสุดปลายฟ้า ตอนที่ 2

        ~ วันรุ่งขึ้น  ~

และเช่นเคยเมื่อผมมาถึงโรงเรียนผมคงไม่ได้เจอฟ่างแน่เพราะเป็นประจำที่เธอจะต้องมาสายแม้แต่วันแรกของการเปิดเรียน แต่เอาเหอะถ้าบวกลบคูณหารความน่ารักให้อภัยได้...555 และวันนี้ก็เป็นวันแรกที่อาจารย์เริ่มสอนตามบทเรียนแล้ววพออาจารย์ออกจากห้องบรรยากาศเสียงเจี๊ยวจ๊าวก็มาตามปกติและฟ่างก้พูดขึ้นว่า

            ซุปเย็นนี้ว่างไม๊

           ว่างสิมีไรหรอฟ่าง

          ฟ่างจะให้ซุปสอนที่เราเรียนพึ่งผ่านมาอะ

          ได้ๆๆสิ

ตอนเย็น.. ผมอธิบายให้เธอตามแบบฉบับอาจารย์เป๊ะ

           เป็นไงฟ่างเข้าใจใช่ไม๊  

         หึๆๆ  ฟ่าง..ฟ่าง...ฟ่างเข้าใจก็ได้

ผมรู้ทันทีว่าเธอไม่เข้าใจ

            โธ่...ฟ่างก็..งั้นฟังใหม่นะ  สงสัยความสวยของเธอจะดูดความฉลาดไปหมด 55

            แต่ยังไงเธอก็น่ารักอยู่ดีแหละ

           ยิ่งเวลาเธอทำหน้างงใส่ผมนะ

          ผมยิ่งรู้สึกว่าเธอน่ารักเข้าไปใหญ่

ผมก็อธิบายอีกรอบ เธอจึงเข้าใจ

แต่ผมไม่ถือสาเธอหรอกเพราะอุดมคติของผม สวยแต่ไม่เก่งก็ไม่เป็นไร 55 พูดอย่างกับเธอจะเอาผมอะ

           เออฟ่างอย่าลืมอ่านทบทวนนะบทเรียนนะพรุ่งนี้สอบ

           อืมๆขอบไจนะ  น้ำซุป

หลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านเพราะวันนี้เราสอนกันซะดึกผมเลยแกล้งบอกเธอว่าต้องไปบ้านญาติก่อนเลยกลับกับเธอไม่ได้ เนียนนนนเลยยยยยยย

     ~ วันรุ่งขึ้น ~

อาจารย์ให้นั่งตามเลขที่สอบ และแน่นอนเลขที่ผมกับเธออยู่ห่างกันมากกอาจารย์ให้เวลาทำประมาณ 2 ชั่วโมงแต่ผมทำเสร็จตั้งแต่  20 นาทีแรกแล้วว แต่ฟ่างสิทำสีหน้าไม่ค่อยดีเลย หลังจากหมดเวลา อาจารย์ก้ให้ผมถือข้อสอบไปวางบนโต๊ะของอาจารย์ผมรีบหาของฟ่างขึ้นมาดูผิดหมดเลยซะงั้นอะผมเลยตัดสินใจเอากระดาษคตอบมาปั่นใหม่ให้เธอหมดเลยและกระดาษที่เธอทำเองผมก็เอาไปใช่ประโยชน์ได้สุดคือพับจรวดเล่น 55 เอาหละถึงเวลาที่อาจารย์บอกคะแนน ในห้องบางคนก็ตกส่วนใหญ่ก็จะเกือบตกด้วยกันทั้งนั้นอาจารย์บอกว่าในห้องมีผมกับฟ่างเท่านั้นที่ได้เต็มเพื่อนต่างหันมามองทางฟ่างเพราะทุกคนคงไม่แปลกใจที่ผมได้เต็มเพราะต่างคนก็ต่างรู้ว่าผมเก่งแค่ไหนแต่ฟ่างสิได้ๆไง

            เห็นไม๊ซุปฟางก็ทำได้เหมือนกัน

ผมแอบอมยิ้มในใจ

            ซุปบอกแล้วว่าถ้าฟ่างตั้งใจฟ่างก็ทำได้ 5555 ( ขำในใจนะ )

หลังจากวันนั้น ผมก็ช่วยฟ่างแบบนี้หลายครั้งพอสมควรโดยที่ไม่ให้อาจารย์รู้และเมื่อการเรียนผ่านไปประมาณ  3 เดือน ก็มีการจัดให้ไปเข้าค่าย

           ฟ่างอยากไปไม๊

           เฉยๆอะซุปอยากไปหรออ

          ก็เฉยๆเหมือนกันอะ ( แต่จริงๆแล้วอยากไปมากเพราะมันจะเป็นเวลาที่ได้อยู่กับฟ่างแบบค้างคืน )

  ~ วันเข้าค่าย ~

และแน่นอนตอนนั่งรถไปผมต้องนั่งกับฟ่างแน่นอนเราแทบจะเป็นเพื่อนสนิทกันไปแล้วทั้งๆที่เธอไม่รู้ว่าผมแอบชอบเธอมากขนาดไหนเธอก็คุยถึงเรื่องทั่วไป...เวลาผมได้เห็นเธอยิ้ม ได้เห็นเธอหัวเราะ ผมก็มีความสุขไปกับเธอด้วย

   ถึงที่ค่ายอาจารย์ให้พวกเราไปเก็บของและออกมาทำกิจกรรมมากมายย

พอถึงรอบกองไฟวันที่ 2 ตอนดึก ผมรู้อยู่แล้วว่าเธอเป็นคนโก๊ะๆๆเธอคงต้องลืมเอายากันยุงมาแหงๆและมันก็เป็นอย่างที่ผมคาดไว้เธอลืมเอามาจริงๆแหละผมเลยเอาไปให้เธอพวกเราสนุกกันมาก  และที่สำคัญวันนี้ท้องฟ้ามืดสลัวอากาศก็เย็นพอดีๆดาวสวยมากๆ  ผมมีความสุขมากที่ได้นั่งมองดาวกับคนที่ผมแอบชอบเธอ เธอบอกผมว่าเมื่อก่อนตอนที่เธออยู่กับพ่อเธอเธอมักถามพ่อว่าพ่อรักหนูไม๊ค่ะพ่อก็จะบอกเราว่าถ้าฟ่างอยากรู้ฟ่างก็นับดาวดูสิพ่อมักจะพูดอย่างนี้กับเราบ่อยๆอะพอวันสุดท้ายของการเข้าค่ายก็ไม่มีใครอยากกลับกันซักคนพี่เลี้ยงทั้งหลายก็ให้เราช่วยกันทำแหวนที่เป็นเชือกต่างคนก็ต่าง ทำกันอย่างมุ่งมั่น และผมก้เดินไปหาฟ่าง

          ฟ่าง..

        มีไรหรอซุป

          อะเราให้พร้อมกับยื่นแหวนที่ผมทำ

          แล้วซุปไม่เก็บไว้หรอ..

          เราอยากให้ฟ่างมากกว่าอะ

         ขอบใจนะ ซุป

อุ้ยย....แหมๆๆ 2 คนนี้กิ๊กกันอยู่รึเปล่าจ๊ะ มีเพื่อนกลุ่มนึงเดนมาล้อเราทั้ง2  ฟ่างหน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลยส่วนผมมันเฉยๆอยู่แล้วว

=============================================