คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : White Story :: The Sky รักเธอสุดปลายฟ้า ตอนที่ 1
ผมกำลังยืนอยู่บนสะพานพระรามแปด ท้องฟ้าในคืนนี้มืดสนิท มีเพียงแสงเรืองเรืองของหลอดไฟทอดยาวตามแนวสะพานไป การที่ได้เห็นกรุงเทพในมุมนี้ มันทำให้ได้พบหลายต่อหลายอย่างที่หลายคนอาจไม่เคยเห็น ส่วนบนสะพานที่ผมกำลังยืนอยู่นี้ก็เป็นถนนกว้างพอสมควรเหมือนกันมีรถวิ่งน้อยมากเพราะคนมักจะใช้เส้นทางอื่นกัน บนนี้มันจึงเงียบสงบ ผมไม่แปลกใจเลยที่เธอมักจะชวนผมมาที่นี่เป็นประจำ ผมไม่ได้ขึ้นมาบนนี้หลายปีแล้วเพราะที่แห่งนี้มันทำให้ผมหวนนึกถึงเธอ เธอมักจะให้ผมมายืนดูดาวเป็นเพื่อนเธอ กินไอศกรีมรสสตอเบอรี่ที่เธอชอบเป็นเพื่อนเธอ ที่แห่งนี้มันเคยทำให้ผมมีความสุขกับเธอ ผมคงได้ขึ้นมาบนนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้วเพราะทุกครั้งที่ผมขึ้นมามันทำให้ผมคิดถึงเธอ..หลังจากวันนี้ไปผมจะจากไปและไม่มีวันที่จะกลับมาที่นี่อีก จะมีเพียงความทรงจำของเธอกับผมเท่านั้น ที่จะอยู่ในใจของผมตลอดไป……
…….ผมได้รู้จักเธอก็เมื่อตอนผมอยู่ ม.2 น่าแปลกที่โรงเรียนนี้ไม่มีม.1เค้ารับม.2เลยย เพราะงั้นทุกคนก็ต่างเป็นนักเรียนใหม่ด้วยกันทั้งนั้น หลังเคารพธงชาติผมเดินเข้ามานั่งในห้องอย่างเซงกะตาย..และแน่นอนนี่เป็นวันแรกของการเรียนหนิเป็นธรรมดาที่อาจารย์จะต้องให้แนะนำตัวกันก่อนและอาจารย์ยังไม่ทันได้เริ่มต้นแนะนำตัวก้มีเสีงพูดขึ้นว่า
ขออนุญาติเข้าห้องค่ะ
ผมหันควับไปตามเสียงอันอ่อนหวานและไพเราะของผู้หญิงนั่นและแน่นอนเมื่อเธอเดินเข้ามาเธอจะต้องหาที่นั่งผมเหลือบมองกระเป๋าใครก็ไม่รู้วางอยู่ข้างๆเก้าอี้ผม ผมจึงจัดแจงเอาออกไปวางไว้ข้างหลังผม ฮ่าๆๆผมคิดในใจว่า มันเหลือที่เดียวคือข้างๆผมเดี๋ยวเธอจะต้องเดินมาอย่างแน่นอน และแล้วฝันของผมก็เป็นไปอย่างที่คิดเธอเดินมาพร้อมกับพูดว่า
นั่งด้วยได้ไม๊..
ดะ....ได้สิ (จะไม่ได้ได้ไงในเมื่อผมเป็นคนจัดฉากซะเรียบร้อย แหะๆๆ)
หลังจากเธอนั่งลงข้างๆผม จิตใจผมก็เริ่มล่องลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คนอะไรจะน่ารักได้ขนาดนี้เริ่มจากตาตาของเธอโตและใสมาก ปากเรียวบาง โครงหน้าช่างสมบูรณ์ไปซะทุกส่วน และแล้วเสียงใสก็ดังขึ้น
มีไรหรอ...
ปะ....ป่าวๆคับ
ว่าแต่เธอชื่ออะไรอ่ะ
เราชื่อ ข้าวฟ่าง อะ หรือเรียกสั้นๆว่าฟ่างก็ได้นะ (ชื่อน่ารักกเหมือนคนแต่งอะ 55 )
เงียบอยู่พักนึง.... ( น่าตาก็น่ารักชื่อยังน่ารักอีก )
อ้าวเธอบอกเราบ้างสิว่าเธอชื่ออะไร
อ่อๆ..ผมชื่อ น้ำซุปอะเรียกสั้นๆว่าซุปได้นะ
อ่อจ๊ะๆ ยินดีที่ได้รู้จักนะซุป
อือๆเช่นกัน
หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้สนใจที่เพื่อนๆ หรืออาจารย์จะแนะนำตัวเลย เพราะทั้งในใจและสายตาของผมก็ไปอยู่กับฟ่าง คนอะไรน่ารัก เสียงก็หวานซะผมโดนมดกัดเลย (เว่อร์ไป 55 )
ว่าแต่บ้านซุปอยู่ไหนอ่าเราอยู่บางแคอะ
อ่อๆซุปก็อยู่แถวๆบางแคอะ ( ทั้งๆที่อยู่คนละเขตเลยแต่ผมก็ยอม )
งั้นเราก็กลับบ้านด้วยกันนะซุป
อือๆโอเค
หมดไป 3 คาบผมนั่งจ้องเธอทุกคาบโดยไม่สนใจที่อาจารย์แนะนำตัวเลยซักนิดเพื่อนซักคนในห้องผมก้ไม่รุจักยกเว้นฟ่างคนเดียวเมื่อถึงเวลาพักผมก็เดินถือถาด 2 ถาดเดินมานั่งที่โต๊ะพร้อมกับเห็นใบหน้าอันน่ารักและเธอยิ้มให้ผมอยู่ผมเริ่มใจเต้นอย่างไม่เป็นจังหวะก็เธอน่ารักซะขนาดนี้ ผมก็นั่งกินข้าวอย่างมีความสุขตั้งแต่ผมเกิดมา14ปีผมกินข้าวมีความสุขก็วันนี้วันแรกแหละก็แหงหน่ะสิ ก็ได้กินไปนั่งจ้องเธอไปหลังจากกินข้าวเสร็จเราก็ไปนั่งคุยกันในห้อง หลังเลิกเรียนผมนั่งไปถึงบางแคและให้ฟ่างลงก่อนและผมก็ต้องนั่งย้อนกลับมาที่บ้านผมอีกและแน่นอนมันต้องเย็นแน่แต่ผมไม่แคร์ผมขอให้ได้กลับบ้านพร้อมเธอทุกวันก็พอ 55
===================================================
ความคิดเห็น