คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : MooMoo :: นายแก่นสุดเซี้ยว เกี่ยวหัวใจยัยตัวจุ้น ตอนที่ 1
ตอนที่ 1
-กรี๊ดกร๊าด กรี๊ดกร๊าด 555555+ - โอ้โห อยากรู้จริงๆว่าเป็นเสียงใครแสบได้ใจจอร์ดมากมาย
-โห กรี๊ดกร๊าด ต๊ายตาย - เฮ้อ เสียงนี้ก๊ไม่แพ้กัน หันมาอีกทีเจอใครได้ล่ะนอกจาก........
-นี่ๆ ไอจุ้นกับตาลน่ะ เบาๆหน่อยได้มะ หูฉันจะแตกอยู่แล้วนะยะ (-* -) -ยัยดาโวยขึ้นมา แล้วก็ตามด้วยเสียงของฉันที่จะงีบซักหน่อยแต่ก็งีบไม่ลงเพราะเสียงของยัยพวกนี้.....
-นี่ ที่บ้านของพวกแกกินนกหวีดเป็นอาหารหรอวะ -
-อะโด่ ไม่อยากคุย กินทุกวันแหละย่ะ - ดู ดู๊ ดู ยัยตาล ยอกย้อนเข้าไปเถอะ
-เออ ว่าแต่พวกแกกรี๊ดกร๊าดอะไรกันวะ - ฉันถามด้วยความอยากรู้
-อ๋ออออออออ แกรู้จัก Super Mini ป้ะ -ยัยจุ้น(สะเหร่อ)ตอบ
-ทำไมฉันจะไม่รู้จัก Super Mini ที่มีลีดเดอร์น่ารักๆใช่ป้ะล่ะ-(คนเขียนชอบเป็นการส่วนตัว555+)
- .............. - ยัยจุ้นนั่งอึ้ง 10 วินาทีกับคำตอบของฉัน แต่แพ่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาฉันขอแนะนำตัวก่อนนะคะ
*****ฉันชื่อ เมษา ชื่อเล่น เมย์ ที่ฉันชื่อ เมษา ก็เพราะว่าฉันเกิดเดือนเมษายนน่ะสิ เป็นไง เท่มะ 555+ อายุเคย 10 ขวบ ปัจจุบัน 17 ปี อยู่ ม. 6 แย้ว*****
-ว่าแต่มีไรหรอ-ฉันถาม
-SM จะมาเมืองไทยอ่ะดิ น่ากรี๊ดมั๊ยล่ะ- ยัยตาลบอกอย่างกระดี๊กระด๊า
-จริงหรอ OoO - ฉันกับยัยดาร้องขึ้นพร้อมกัน
-กรี๊ดดดดดด (>.<) - 4สาวประสานเสียง 18 หลอดแบบว่านกหวีดยังอาย
เอ่อ...ไม่ต้องตกใจไป นี่แหละชีวิตประจำวันของพวกเรา ไร้สาระไปวันๆ หาอะไรดีไม่ได้ซักอย่าง
(พักกลางวันแย้ว)
-นี่แก...กินไรดีอ่า - คุณหญิงดาถามขึ้นขณะที่พวกเรากำลังคิดว่าจะกินอะไรกันดี แหม!!!!! ก็มันมีตั้งหลายร้านนี่นา
-ไม่รู้ดิ แล้วแต่แกละกัน - ไม่รู้เป็นไร อารมณ์ไม่ค่อยดี (สงสัยเป็นวันแดงเดือด แว้ก เค้าล้อเล่นน้า - คนเขียน)
-กินส้มตำละกัน อาหารประจำชาติข้อย ????? - โอ้โห ไม่เล้ยยย เพื่อนฉัน ว่าแล้วพี่แกก็เดินไปซื้อส้มตำที่แกโปรดปรานมารับประทานอย่างมีความสุข แต่ว่าดูหน้าพวกฉันซะก่อนเถอะ -.- วันนี้ฉัน ตาล จุ้น นั่งกินแซนวิชคนละอันกับน้ำแก้วนึงที่หุ้นกันซื้อ แหะๆไม่ได้งกนะค้า
-เฮ้ยๆ กินเร็วๆหน่อยดิ๊ ไอดา นี่มันจะออดแล้วนะเว้ย - ตาลเร่ง เพาระอีก 3 นาทีก็จะต้องขึ้นเรียนกันแล้วแต่ว่าคุณหญิงดาท่านยังรับประทานส้น เอ๊ย ส้มตำไม่เสร็จ
-เออๆ อู๊ แอ๊ว อ้า - ภาษาอะไรของมันวะ พูดไม่รู้เรื่อง
- 555555 เมื่อกี๊แกพูดว่าอะไรนะ - ยัยจุ้นนี่เส้นตื้นจริ๊งงงงงง
- แฮ่มๆ ฉันพูดว่า รู้แล้วน่า อึก แค่กๆๆๆ ฮะ ฮะ ฮัด ชิ้ววว ปู้ดดดด -
- กรี๊ดดดดดด ยัยด๊าาาาาาา - ยัยจุ้นโวยวายเพราะยัยดาสำลักแถมยังพ่นส้มตำใส่หน้าไอจุ้นที่นั่งตรงข้ามดาอีก
-อี๋.....สกปรกว่ะ เมย์แกดูดิมีกุ้งแห้งติดอยู่ที่หน้าไอจุ้นด้วยอ่ะ5555555+ - ยัยตาลชี้ให้ฉันดู
-เออว่ะ 555555+ - ฉันกับตาลนั่งขำกันสองคน ยัยดาก็นั่งขำเงียบๆ แต่ว่ามีคนที่ไม่ขำก็คือ
-นี่ พวกแกจะขำกันอีกนานมะ ฉันไม่เห็นจะขำเลยนะ( - -) - ยัยจุ้นพูดขึนอย่างอารมณ์เสีย
-โอ๋ๆ เดี๋ยวพาไปล้าง ใจเย็นๆ ขี้ปากฉันอร่อยน้า - ยัยดาปลอบทำให้ฉันกับตาลขำกันแทบฉี่แตก เอ๊ะ ว่าแต่นี่มันกี่โมงแล้วน้า อ๋อ 13.05 นี่เอง ห๊ะ หา เข้าเรียน 12.45 อ๊ากกกกก สายแล้วๆ สายมา 20 นาทีแล้ว ตายแน่ๆเลยง่า
-นี่พวกแก เลทมา 20 นาทีแล้วนะ - ฉันพูดขึ้นอย่างร้อนใจ
-เออ รู้แล้วๆ ก๊เดี๋ยวบอกว่ากระเป๋าหายก็ได้นี่ - ดาพูดขึ้นขณะที่กำลังล้างหน้าให้จุ้นอยู่
-บ้าสิ แกใช้มุกนี้มาทุกครั้งและนะ - ตาลพูดขึ้นบ้าง
(และแล้วพวกเราก็เดินมาถึงงห้องเรียนอย่างกล้าๆกลัวๆ)
-ขออนุญาติเข้าห้องค่ะ - ยัยดาซึ่งเป็นตัวแทนความกล้าเอ่ยขึ้น
-มาสายนะพวกเธอ ไปยืนหน้าห้องเลย หมดคาบแล้วตามไปห้องปกครองด้วยนะ - ครูศศิวิไลประภากร บอกพลางทำหน้าไม่ค่อยพอใจเท่าไร *****ว่าแล้ว4 สาวแสนซนก็ต้องออกมายืนโชว์หุ่นอันสวยงามให้คนอื่นได้มองและหัวเราะกันเป็นเวลา 35 นาที อาจารย์.....(ชื่อยาวจริงๆ ไม่ขอเอ่ยนามนะคะ) ก็เดินออกมาพร้อมกับสั่งให้พวกเราตามมาที่ห้องปกครองห้องที่ไม่มีใครอยากเข้าเลยจริง
-พวกเธอมาสายเป็นครั้งที่2 ของสัปดาห์นี้แล้วนะ จะให้ฉันบอกกี่ครั้งว่า..... บลาๆๆๆๆ -
- ฟึด ฟึด คร่อก ~~~~~~ - เอ๊ะ เสียงใครน่ะ กรนได้น่าเลียดมากๆเลยอ่า หันไปหันมาเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก
-พรปวีณ์ ตื่นเดี๋ยวนี้นะ - เสียงดังอย่างกับกัมปนาทของอาจารย์.... ทำให้ยัยตาลตื่นในทันที
-เหวอออออออออ - ยัยตาลตกใจกระเด็นไปข้างหลัง
-ฮึ่ พวกเธอไปกวาดสนามใหญ่ให้สะอาดเลยนะ ฉันลงโทษพวกเธอ - อาจารย์ขาสนามมันใหญ่มากกกกกก เลยนะคะ
แต่ว่าพวกเราก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากก้มหน้ารับกรรมไปซะ
(สนามใหญ๊ ใหญ๋)
-กวาดๆๆๆ - ฉันบ่นอย่างหมดอาลัยตายอยาก ชิ ใครเค้าอยากจะมากวาดสนามแบบนี้กันเล่า
-นี่ๆ ตัวเอง เค้าขอโทษน้า - ยัยตาลขอโทษขอโพยใหญ่เลย
-ไม่เป็นไรหรอกน่า แค่นี้สบายมาก - ดาพูดปลอบ
-อ๊ากกกกกกกก ไม่ไหวแล้วโว้ย - ฉันร้องขึ้นอย่างไม่ไหวแล้ว
-เป็นอะไรยะ - จุ้นถาม ขณะที่พวกเรากำลังกวาดสนามไปอย่างช้าๆ
-ปวดชิ้งฉ่อง อ่า -
-ก็ไปสิยะ ใครเค้าห้ามแกไว้ล่ะ - ยัยตาลบอก ว่าแล้วฉันก็รีบอย่างสุดๆวิ่งไปห้องน้ำ ~~~~~ เวลาผ่านไป 1 นาทีกว่า การปลดทุกข์ก็ผ่านไปอย่างเรียบร้อย แล้วฉันก็เดินออกจากห้องน้ำ สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็น.... ชายหนุ่มที่หล่อม๊ากมาก อายุก็คงเท่าฉันเนี่ยแหละ อ๊ากกกกกก เขิน>///< แต่ไม่ได้ฉันต้องวางฟอร์มเอาไว้เดี๋ยวคนอื่นเค้าจะจับไต๋เอาได้ (คนอื่นเค้าจับไต๋แกได้แล้วล่ะ)
-นี่ๆ เธอ ห้องท่านผู้อำนวยการอยู่ไหนหรอ - อ๊ากกกก ชายหนุ่มเดินเข้ามาทักฉันเพราะว่าเห็นฉันน่ารัก???
-อ๋อ นายก็เดินไปทางนู้นนะ แล้วก็เดินไปทางนี้ ทางนั้น ทางโน้น แล้วก็..... - ฉันยังพูดไม่ทันจบเลยอ่า
-เอาเป็นว่าเธอเดินไปส่งฉันได้มั๊ยล่ะ ทางมันซับซ้อนมากเลย ??? - นายคนนั้นพูดพลางทำหน้างง
-โอเคๆ เดี๋ยวฉันเดินไปส่งก็ได้ - ระหว่างที่เราเดินจู๋จี๋??? ฉันก็เริ่มชวนเค้าคุยบ้าง เงีบยนานๆไม่ดีเดี๋ยวเป็นใบ้ =.=**
-นี่ๆ นายชื่ออะไรหรอ -
-ฉันชื่อ เซฟา น่ะ แล้วเธอล่ะ - นาย เอ่อ...เซฟา หันมาถามฉัน
-ชื่อ เมย์ ว่าแต่นายเป็นคนที่ไหนหรอ - นายเซฟาดูเหมือนคนต่างชาติเลยอ่ะ แต่ไม่รู้ว่าชาตินี้หรือชาติหน้า???
-ฉันก็เป็นคนทุกที่นั่นแหละ *-* - นายเซฟาตอบไม่รู้ว่าจะกวน...ฉันหรือเปล่า
-เย้ยยยย ไม่ใช่ ฉันหมายถึงนายเป็นคนต่างประเทศหรอ ประเทศไหน อะไรอย่างงี้ต่างหาก - ฉันอธิบาย
-อ๋อ ฉันเป็นคนเกาหลีน่ะ -
-จริงหรอ นี่ๆถ้าเราได้เจอกันอีกนะ นายช่วยสอนภาษาเกาหลีให้ฉันหน่อยได้มั๊ย -
-อ๋อ ได้สิ -
-อ๊ะ ถึงแล้ว บ๊ายบายไว้ค่อยเจอกันนะ - ฉันโบกมือ ให้เค้า ^.^ /
-อืม บาย - เซฟาตอบแล้วก็เดินเข้าห้องผู้อำนวยการไป แล้วฉันก็เลยเดินกลับไปที่สนามใหญ่
(สนามใหญ่ - อีกครั้ง)
-นี่แก ไปทำไรมายะ นานมากๆเลยอ่ะ นึกว่าตกส้วมตายไปแล้ว - ตาลเอ่ยขึ้นแบบกัดนิดๆ
-ไม่ค่อยแช่งกันเลยนะยะ ฉันไปทำความดีมาย่ะ -
-ความดีอะไรของแก แกเคยมีด้วยเรอะควมาดีน่ะ ยัยดาก็อีกคน กัดฉันไม่เลิก
-มานี่สิสิ เดี๋ยวเล่าให้ฟัง ซุบซิบๆๆๆๆๆๆ - ว่าแล้วพวกเราก็รวมหัวกันนินทาคนเขียน ???
~~ อยากรู้ว่าพวกเราซุบซิบอะไรกัน ก็สามารถติดตามกันได้ใน ตอนที่ 2 นะคะ ~~
ความคิดเห็น